Η ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ του Euro 2016 έφτασε στο αποφασιστικό της στάδιο, τα παιχνίδια νοκ-αουτ. Καλομαθημένοι τόσα χρόνια οι Έλληνες φίλαθλοι να συμμετέχουμε στις διοργανώσεις αυτές, μας κακοφαίνεται κάπως που φέτος είμαστε απλοί θεατές. έτσι όλοι κάποιον άλλο πάμε να στηρίξουμε. Με κάποιον άλλο προσπαθούμε να φανατιστούμε. Αρκετοί από εμάς βέβαια ψάχνουμε κάτι διαφορετικό. Συγκεκριμένα, προσπαθούμε να δούμε ποια ομάδα μοιάζει περισσότερο με την Ελλάδα του 2004. Την Ελλάδα που ήρθε από το «πουθενά» και πήρε στο τέλος το Κύπελλο. Στην αρχή φάνηκε ότι η Αλβανία ταίριαζε περισσότερο στο ελληνικό στιλ του 2004. Αλλά στο παιχνίδι με τη Γαλλία οι «γείτονες» έδειξαν αρετές και απείλησαν σοβαρά τους Γάλλους. Κάτι λίγο από Ελλάδα θύμισε και η Ουγγαρία, αλλά δεν …έπεισε ότι μπορούσε να αναπαράγει το ελληνικό στιλ της εποχής. Τελικά, βρήκαμε την ομάδα που μετέφερε το α λα ελληνικά σύστημα από το 2004 στο 2016. Η Ισλανδία! Μάλιστα, η Ισλανδία και συμπτωματικά, όπως και η Ελλάδα τότε, στο παιχνίδι με την Πορτογαλία. Κράτησαν τους Πορτογάλους στο 1-1 βάζοντας το …πούλμαν μπροστά στην εστία τους. Κανονικό σύστημα «ταμοούρι» δηλαδή. Έτσι έβγαλαν τον Ρονάλντο από τα ρούχα του. Συγκεκριμένα, ο Κριστιάνο ήταν τόσο αγανακτισμένος στο τέλος του αγώνα που ουσιαστικά αρνήθηκε να βγει από τα …ρούχα του. Αρνήθηκε δηλαδή να ανταλλάξει τη φανέλλα του με τον αντίπαλό του. Μικρότητες…
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ της παρουσίασης της μπάλας του Euro, της Beau Jeu (όμορφο παιχνίδι) οι Γάλλοι μας έδωσαν μια εικόνα για το πώς ΔΥΣΤΥΧΩΣ μπορεί να καταλήξουν οι ποδοσφαιρικές συναντήσεις στο μέλλον μετά την εισβολή της τηλεόρασης στο χώρο του ποδοσφαίρου. Η παρουσίαση έγινε στο Future Arena, το πρώτο ψηφιακό γήπεδο ποδοσφαίρου στον κόσμο, που βρίσκεται στο Saint Denis στο Παρίσι. Το Future Arena είναι ένα γήπεδο 5×5, το οποίο χάρη στη μοναδική τεχνολογία 360° projection που διαθέτει, δίνει την αίσθηση ενός κανονικού γηπέδου στους παίκτες που πατούν στον αγωνιστικό του χώρο, με 50.000 οπαδούς να φωνάζουν στις κερκίδες. Οι…ψηφιακοί φίλαθλοι ανταποκρίνονται σε πραγματικό χρόνο σε κάθε κίνηση που γίνεται στον αγωνιστικό χώρο, στα γκολ και τα δεξιοτεχνικά κόλπα με την μπάλα και μεταδίδουν στους παίκτες τη συγκίνηση ενός πραγματικού αγώνα του UEFA Euro. Κάτι, δηλαδή, σαν τα FIFA games που παίζουν τα πιτσιρίκια (και όχι μόνο) στα play stations στο σπίτι.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ, όμως, τα πράγματα από τη θετική τους πλευρά και με την ελληνική πραγματικότητα υπόψη. Οταν γίνεται το παιχνίδι π.χ. Λεβαδειακού–Πλατανιά και στο γήπεδο είναι «τρεις και ο κούκος», η τηλεόραση δεν πολυενδιαφέρεται να το καλύψει και οι τηλεθεατές δεν ευχαριστιούνται να βλέπουν παιχνίδι με άδειες κερκίδες. Αν όμως φέρουμε την τεχνολογία των ψηφιακών θεατών, τότε θα μπορούμε να δίνουμε εικόνα με την αίσθηση ότι το γήπεδο είναι γεμάτο με 80.000 κόσμο. Αυτό θα είναι ευχάριστο για τους τηλεθεατές.
Αν μάλιστα καταφέρουμε και προσαρμόσουμε το πρόγραμμα στην ελληνική πραγματικότητα και οι ψηφιακοί θεατές ρίχνουν και κανένα βρισίδι στον διαιτητή ή κατεβάζουν μερικά «καντήλια» στον προπονητή της ομάδας, γιατί δεν κάνει αλλαγές, τότε θα έχουμε επιτύχει μια παγκόσμια πρωτιά. Ίσως, μάλιστα, δημιουργήσουμε και εξαγώγιμο προϊόν.
ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ της περασμένης εβδομάδας παρέλειψα να στείλω φωτογραφικό υλικό. Μάλλον ο «δαίμων» του ίντερνετ το καταβρόχθισε κάπου, κάπως, και έτσι εσείς οπτικά είχατε μπροστά σας κάτι παρόμοιο με τις αλήστου μνήμης «εφημερίδες τοίχου» που είχαν οι Κινέζοι στα χρόνια του «βαρέως κομμουνισμού» επί Μαο Τσε Τουνγκ. Η φωτογραφία πάντα δίνει κάποιο χρώμα σε μια στήλη. Ξεκουράζει το μάτι και όταν είναι καλαίσθητη, κάνει τον αναγνώστη να λησμονήσει ή συγχωρήσει τις κάποιες ελλείψεις ή ανιαρότητες του κειμένου. Σας έφερα σήμερα, λοιπόν, αναδρομικά το υλικό της περασμένης εβδομάδας.
