Ήλθαν, είδαν και απήλθαν, γεμίζοντας τις αποσκευές τους με πολύτιμη εργασιακή εμπειρία. Ο λόγος για την πρώτη ομάδα συμμετεχόντων στο πρόγραμμα εργασιακής μαθητείας «The Hellenic Initiative», την πρωτοβουλία που ξεκίνησαν Έλληνες της διασποράς – επιχειρηματίες και άνθρωποι της αγοράς στις ΗΠΑ και την Αυστραλία – προκειμένου να προσφέρουν μία διέξοδο στους νέους της Ελλάδας που προσπαθούν να κάνουν ένα επαγγελματικό ξεκίνημα, αντιμέτωποι με τις συνέπειες της κρίσης.
Οκτώ νέοι άνθρωποι, με σπουδές στον κατασκευαστικό κλάδο, τον χρηματοπιστωτικό τομέα και το marketing, ταξίδεψαν από την Ελλάδα στην Αυστραλία και πέρασαν ένα εξάμηνο σε επιχειρήσεις στη Μελβούρνη (οι περισσότεροι από αυτούς), το Σίδνεϊ και το Περθ, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία στον τομέα τους, την οποία δεν θα μπορούσαν να έχουν αποκτήσει στην πατρίδα τους, δεδομένου του ισχυρού πλήγματος που έχει δεχθεί η οικονομία τα τελευταία χρόνια, περιορίζοντας σημαντικά τις ευκαιρίες για τους νέους ανθρώπους.
ΠΡΟΣΕΛΚΥΟΝΤΑΣ ΝΕΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
«Δυστυχώς, δεν μπορούσα να βρω δουλειά στο αντικείμενό μου στην Ελλάδα, λόγω της μεγάλης ανεργίας που υπάρχει και αυτός ήταν και ο λόγος που ήρθα στην Αυστραλία», λέει η Λένα Ζαφειρίου, η οποία, ύστερα από τις σπουδές της στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, βρέθηκε να εργάζεται σε τομείς άσχετους με τις σπουδές της: «Έχω δουλέψει ως συνεργάτης εταιρίας ανθρώπινου δυναμικού σε διάφορα project πελατών της, πωλήτρια υπηρεσιών υγείας, ταμίας σε αλυσίδα φαστ φουντ και παλαιότερα σερβιτόρα και κομπάρσος στην τηλεόραση» τονίζει. «Εκτός απο το γεγονός ότι αποφοιτούν κάθε χρόνο πολύ περισσότεροι οικονομολόγοι από αυτούς που μπορεί να απορροφήσει η αγορά, στην Ελλάδα έχουν συνδέσει το μάρκετινγκ (τον τομέα που θέλω να ασχοληθώ εγώ) αποκλειστικά με τις πωλήσεις, με αποτέλεσμα να κοροιδεύουν και να εκμεταλλεύονται τους νέους που θέλουν να εργαστούν σε αυτόν τον τομέα, βάζοντάς τους να τρέχουν όλη μέρα για να κάνουν πωλήσεις και κάνοντάς τους να πιστέυουν οτι αυτή είναι η δουλειά στο μάρκετινγκ». Στη Μελβούρνη, η Λένα συνεργάστηκε με τον εκπαιδευτικό οργανισμό ‘The Lonsdale Institute’. «Ήταν τρομερή εμπειρία», λέει, χαρούμενη που επαληθεύτηκαν στο έπακρο οι θετικές πρώτες εντυπώσεις που αποκόμισε τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε να εργάζεται στον οργανισμό. «Εργάστηκα στον τομέα marketing and sales, σε μία μικρή ομάδα που με βοήθησε από την αρχή να γίνω μέλος και να εμπλακώ σε όλες τις διαδικασίες. Δεν ήταν δηλαδή ότι έκανα ‘δεύτερες’ δουλειές επειδή έκανα πρακτική». Η ίδια σκοπεύει να λειτουργήσει ως μια από τις κατεξοχήν πρέσβειρες αυτής της διαφοράς στο μέλλον καθώς πρόκειται να συνεχίσει την συνεργασία της με το ινστιτούτο, από την Ελλάδα. «Ουσιαστικά, θα ανοίξω ένα παράρτημα του Lonsdale Institute στην Ελλάδα, ως δική μου επιχείρηση, σε επικοινωνία με την ομάδα εδώ, και θα προσπαθήσω να προωθήσω την ιδέα των σπουδών στην Αυστραλία, προσελκύοντας μαθητές από την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρώπης, για να έρθουν να αποκτήσουν εμπειρία.
«Ήταν πολύ σημαντικό για μας το ότι θα μεταφέρει στην Ελλάδα την εμπειρία του τι σημαίνει να σπουδάζεις εδώ», επισημαίνει ο Λάζαρος Παπασάββας, επικεφαλής του Lonsdale Institute, εξηγώντας ότι και ο οργανισμός επωφελήθηκε από τη συνεργασία με την νεαρή μαθητευόμενη. Ο ίδιος ενδιαφέρθηκε για το πρόγραμμα, επηρεασμένος από τη θητεία του πατέρα του στην Ελληνική Κοινότητα, αλλά παραδέχεται ότι η εργατικότητα και το ήθος της Λένας -η οποία αποδείχθηκε ‘φανταστική’ στη δουλειά της- του άνοιξε τα μάτια. «Προηγουμένως, είχα κι εγώ κάποιες προκαταλήψεις για τους Έλληνες, ως εργαζομένους, πίστευα ότι δεν εργάζονται αρκετά σκληρά, γι’ αυτό και βρέθηκαν σ’ αυτήν την κρίση, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν είχα δίκιο. Όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, μάς εξέπληξαν ευχάριστα». Ο ίδιος θεωρεί ότι η κρίση έχει δημιουργήσει πολλές δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και της Αυστραλίας. «Η Αυστραλία έχει πολλούς Έλληνες κι αυτό είναι κάτι που δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, παρά την μεγάλη απόσταση, βλέπουν την Αυστραλία ως μία χώρα που προσφέρει ευκαιρίες και ανοίγει προοπτικές παγκόσμιες. Για μας αυτό είναι μια ευκαιρία να αναπτυχθούμε σε μία αγορά και πιστεύω ότι θα δούμε πολλές τέτοιες συνεργασίες».
Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ χρήσιμο, συμφωνεί η Λήδα Χρήστου. «Στην αρχή είχα πολύ χαμηλά τις προσδοκίες μου, επειδή ήταν η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε το πρόγραμμα», λέει η ίδια, η οποία εργάστηκε στον κατασκευαστικό όμιλο Hickory. «Πίστευα ότι θα είναι πιο δύσκολο για μένα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις, γιατί αυτή ήταν η πρώτη μου εργασιακή εμπειρία». Απόφοιτος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η Λένα είχε μεγάλη πίστη στις τεχνικές της γνώσεις, αλλά στη Μελβούρνη κατάφερε να «ακονίσει» άλλες δεξιότητες απαραίτητες στον κατασκευαστικό τομέα. «Στη σχολή έμαθα να διαβάζω σχέδια, αλλά εδώ δούλεψα σε μεγάλο βαθμό το οικονομικό κομμάτι ενός project, την οργάνωση, πώς να μιλάω με τους προμηθευτές και τους αρχιτέκτονες. Απέκτησα διαπραγματευτικές ικανότητες, κάτι που δεν μαθαίνεται εύκολα. Πιστεύω ότι το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα θα έπρεπε να δίνει μεγαλύτερη έμφαση σ’ αυτήν την διάσταση και να προωθεί επαγγελματικές πρακτικές στη διάρκεια των σπουδών, ώστε να αναπτύσσονται αυτές οι δεξιότητες». Με τη νέα τεχνογνωσία στις αποσκευές της, επιστρέφει στην Ελλάδα, νιώθοντας «τυχερή και ευγνώμων γι’ αυτήν την ευκαιρία. Χαίρομαι πάρα πολύ που το έζησα αυτό και που γυρίζω στην Ελλάδα και είναι καλοκαίρι».
ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ
Αυτό στο οποίο συμφωνούν οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στο πρόγραμμα είναι ότι η εμπειρία της πρακτικής εργασίας τους έβαλε στη διαδικασία να συγκρίνουν την Ελλάδα με την Αυστραλία, ακόμη και χωρίς αυτή να είναι η αρχική τους πρόθεση. «Δεν είμαι από αυτούς τους αρνητικούς που κατηγορούν συνέχεια την Ελλάδα» λέει η Ελβίρα Βλάσση, απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. «Οι νέοι Έλληνες είναι μια χαρά, απλώς τα έχουν βρει σκούρα. Υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα με δεξιότητες και ιδέες που θέλουν να κάνουν πράγματα, αλλά δεν τους ευνοούν οι συνθήκες, ούτε το πολιτικό περιβάλλον, ούτε το κοινωνικό περιβάλλον. Η ίδια εντυπωσιάστηκε από την πολυπολιτισμικότητα, το γεγονός ότι «κάθε άνθρωπος μπορεί να συνυπάρχει με κάποιον πολύ διαφορετικό και να συνεργαστεί μαζί του», καθώς και από το ‘αίσθημα ευημερίας’ που επικρατεί στην Μελβούρνη. «Το εισπράττεις από τους ανθρώπους που συναντάς. Είναι κατά βάση χαρούμενοι, έχουν σταθερότητα στα συναισθήματά τους κι από εκεί και πέρα είναι ικανοί να κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα». Η ίδια εργάστηκε στην NAB, στο επιχειρηματικό κέντρο, κάνοντας πολλή δουλειά υποστήριξης, εμπειρία που θεωρεί ότι την επηρέασε βαθιά. «Ένα άλλο στοιχείο που ελπίζει να μεταφέρει στην Ελλάδα είναι αυτό που περικλείεται στην χαρακτηριστική φράση ‘no worries’: «Δεν έρχεται το τέλος του κόσμου, αν κάνεις κάποιο λάθος, είναι πιο σημαντικό να παίρνεις ένα ρίσκο από το να κοιτάς τι είναι ασφαλές για σένα».
Για τον Σωτήρη Πίττο, ο οποίος εργάστηκε κι αυτός στον τραπεζικό κλάδο, σε έναν άλλο κολοσσό της αυστραλιανής οικονομίας, την ANZ, η εμπειρία ήταν εξίσου σημαντική: «Έμαθα πώς να επικοινωνώ με τους πελάτες, πώς να στέκομαι απέναντι στους συναδέλφους, να δουλεύω και να μην τα παρατάω.
Ο ίδιος δεν διστάζει να αναφερθεί και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε: Στην αρχή, είχα δυσκολία να καταλαβαίνω τους Αυστραλούς. Ο συνδυασμός της προφοράς, των συντομεύσεων και της ειδικής ορολογίας, μού το έκανε πολύ δύσκολο. Όταν διαπίστωσα το πρόβλημα, βρήκα και τη λύση και άρχισα να διαβάζω για να μπορέσω να ενταχθώ». Αφού ξεπέρασε αυτό το πρόβλημα, κατάφερε να υιοθετήσει τον τρόπο σκέψης των, κατά τη διάρκεια της ημέρας. «Αυτό είναι πια ένα στοιχείο του ανθρώπινου κεφαλαίου μου και θα το πάρω σίγουρα μαζί μου στην επόμενη δουλειά μου». Έχοντας αυτήν τη θετική εμπειρία πίσω του, τι θα συμβούλευε τους επόμενους που θα έρθουν στην Αυστραλία, μέσω του Hellenic Initiative; «Να είναι ανοιχτόμυαλοι και διατεθειμένοι να προσαρμοστούν σε ένα αρκετά διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που ξέρουν. Αν το κάνουν, θα δουν ότι το να έρθουν εδώ είναι πολύ καλή ιδέα: θα ανοίξουν οι ορίζοντές τους, θα μάθουν πράγματα, θα βελτιώσουν τα Αγγλικά τους – μόνο θετικά μπορούν να βγουν από αυτό».