Σε 30 χρόνια τα αυτοκίνητά μας θα πηγαίνουν μόνα τους τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας στο σχολείο, θα μας πηγαίνουν στη δουλειά, θα «βγαίνουν» για ψώνια χωρίς καν να απαιτείται η παρουσία μας, θα κλείνουν ραντεβού για τον γιατρό μας και θα φροντίζουν να είμαστε εκεί στην ώρα μας και… θα είναι πολύ λιγότερα. Αυτό είναι το οδικό μας -και όχι μόνο- μέλλον σύμφωνα με τον ομογενή, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας ανάπτυξης λογισμικού για τα «έξυπνα» αυτοκίνητα του μέλλοντος, Connexion, Γιώργο Πάρθημο από τη Μελβούρνη.

Μόλις δύο εβδομάδες πριν την επίσημη παρουσίαση του πρώτου «αυτόνομου» αυτοκινήτου στην Αυστραλία ο κ. Πάρθημος «βαφτίστηκε» από το αμερικανικό «Forbes» ως ένα από τα σημαντικότερα πρωτοπόρα μυαλά στον χώρο ανάπτυξης του «αυτόνομου» αυτοκινήτου όχι μόνο για την Αυστραλία αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήδη, η Bosch που ανέπτυξε και το λογισμικό του αυτοκινήτου Tesla, του πρώτου «αυτόνομου» αυτοκινήτου που παρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες στην Αυστραλία, συζητά με τον κ. Πάρθημο για τον υπόλοιπο εξοπλισμό του με απώτερο στόχο να συνεργαστούν για την «επόμενη γενιά» των «έξυπνων» αυτοκινήτων.

Και αν αντιμετωπίζετε με δυσπιστία το σενάριο που περιγράφει ο Γιώργος Πάρθημος, αρκεί να σας αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση της Βικτώριας αμέσως μετά την παρουσίαση του «αυτόνομου» Tesla στην Μελβούρνη διέθεσε $2 εκατ. για έρευνα προς αυτήν την κατεύθυνση ενώ η κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας έχει ήδη διαθέσει το ποσό των $10 εκατ. για έρευνα στον τομέα ανάπτυξης «έξυπνων» οδικών δικτύων, δηλαδή δρόμων με υποδομές κατάλληλες για το «αυτόνομο» αυτοκίνητο.

Με αφορμή όχι μόνο την πρόσφατη συνέντευξη του Γιώργου Πάρθημου στο αμερικανικό περιοδικό «Forbes» αλλά και τη συμμετοχή του στο παγκόσμιο συνέδριο για τις «Έξυπνες Πόλεις» του μέλλοντος, (Smart Cities Innovation Summit Asia) στη Νότια Κορέα όπου ο κ. Πάρθημος ήταν ένας από τους κύριους ομιλητές, ρωτήσαμε τον ομογενή προγραμματιστή και πρωτοπόρο για αυτό το άγνωστο και απίστευτο για εμάς τους «κοινούς θνητούς» αλλά «δεδομένο» γι’ αυτόν, αύριο των παιδιών και τον εγγονιών μας.

Παρουσιάζοντας το μέλλον του “έξυπνου” αυτοκινήτου και την τεχνολογία της Connexion στο πρόσφατο συνέδριο στην Νότια Κορέα

ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ

Ακούμε πολλά τον τελευταίο καιρό για το «αυτόνομο» αυτοκίνητο. Πού η αλήθεια και πού η επιστημονική φαντασία στα σενάρια αυτά; 

Το «αυτόνομο» αυτοκίνητο υπάρχει. Αυτό είναι πλέον δεδομένο. Αυτό που μελετάμε τώρα είναι το πώς θα εκπληρωθεί αυτό που εγώ αποκαλώ η «υπόσχεση» του διαδικτύου των αντικειμένων (internet of things) και του «αυτόνομου» αυτοκινήτου που είναι προϊόν του.

Δηλαδή πώς θα γίνει εφικτό το ψυγείο μας να μιλά στο «αυτόνομο» αυτοκίνητό μας πληροφορώντας το ότι έχει τελειώσει το γάλα και το αυτοκίνητο να πηγαίνει να αγοράζει γάλα ή τον πρωινό μας καφέ και να τα φέρνει σπίτι μας. Απέχουμε τριάντα χρόνια από αυτήν την πραγματικότητα.

Τοποθετείς αυτή την εξέλιξη μετά από 30 χρόνια λόγω έλλειψης υποδομής;

Στο συνέδριο στη Νότια Κορέα αναφέρθηκα στους τέσσερις παράγοντες που θεωρώ στρατηγικής σημασίας για την καθιέρωση του «αυτόνομου» αυτοκινήτου ως σημαντικού εργαλείου στην ζωή όλων μας.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιτευχθεί είναι το αυτοκίνητό μας να είναι 24 ώρες το 24ωρο συνδεδεμένο με το διαδίκτυο για να μπορεί να επικοινωνεί με αυτό και για να μπορούν τα αυτοκίνητα να «μιλούν» μεταξύ τους. Θα είναι η εποχή που δεν θα χρειαζόμαστε σήματα οδήγησης ή φανάρια στους δρόμους γιατί τα αυτοκίνητα θα «συνεννοούνται» μεταξύ τους, θα είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες ανίχνευσης που θα τα προειδοποιούν για το αν κάποιος διασχίζει τον δρόμο και για τις συνθήκες που επικρατούν γύρω τους.

Μετά πρέπει να δημιουργηθούν νέοι νόμοι. Για παράδειγμα 100 χρόνια πριν όταν άρχισαν τα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν στους δρόμους, δεν υπήρχαν νόμοι για όσους οδηγούσαν πιωμένοι. Δεν υπήρχε όριο ταχύτητας ή πρόστιμα για όσους το παραβίαζαν. Και χρειαζόμαστε νέους νόμους γιατί ενώ το «αυτόνομο» αυτοκίνητο δεν υπερβαίνει το όριο ταχύτητας ή δεν πίνει αλκοόλ, κάποιος μπορεί να παραβιάσει το λογισμικό του οπότε θα πρέπει ο νόμος να προστατεύει τον ιδιοκτήτη του από τέτοιου είδους παραβάσεις. Αυτό το νέο νομικό πλαίσιο θα αποφασίζει ποιος είναι υπεύθυνος αν συμβεί κάποιο τροχαίο. Ευθύνεσαι εσύ, το «αυτόνομο» αυτοκίνητο, το άλλο «αυτόνομο» αυτοκίνητο, ο κατασκευαστής του αυτοκινήτου σου ή ο πεζός; Και σε περίπτωση τροχαίου πότε θα σε καλύπτει η ασφάλειά σου ή θα πληρώνει η κατασκευαστική εταιρία! Όλα αυτά πρέπει να ξεκαθαριστούν.

Ο επόμενος παράγοντας που θα παίξει καθοριστικό ρόλο είναι η ασφάλεια του λογισμικού του και εννοώ η θωράκισή του από κυβερνοεπιθέσεις. Σήμερα αν κάποιος μας κλέψει τα στοιχεία της πιστωτικής μας κάρτας, μας κλέβει χρήματα. Οι τράπεζες έχουν προβλέψει τις οικονομικές απώλειες από αυτού του είδους την απάτη και όσοι χρησιμοποιούμε την κάρτα μας στο διαδίκτυο έχουμε αποδεχθεί πλέον ότι υπάρχει πιθανότητα να πέσουμε θύματα κλοπής. Αν όμως κάποιος χάκερ πάρει τον έλεγχο του αυτοκινήτου, τότε κινδυνεύουν ζωές. Φαντάσου κάποιος χάκερ να θέλει να ρίξει το αυτοκίνητο στον γκρεμό όταν μέσα σ’ αυτό βρίσκεται το παιδί σου ή εσύ και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα για να πάρεις πίσω τον έλεγχο προκειμένου να αποτρέψεις μία τέτοια τραγωδία. Οπότε πρέπει να βρεθούν τρόποι ώστε ο ιδιοκτήτης να μπορεί να ελέγξει το «αυτόνομο» αυτοκίνητο (;) ή να μπορεί να επέμβει εξ αποστάσεως (;) ή τέλος πάντων κάποιες πολύ ισχυρότερες δικλείδες ασφαλείας.

Τέλος θα πρέπει να δημιουργηθούν τεράστιες από άποψης χωρητικότητας τράπεζες δεδομένων και πολύ γρήγορες μονάδες επεξεργασίας. Και αυτό γιατί το αυτοκίνητό σου πρέπει να ξέρει τις συνήθειές σου και πτυχές της ρουτίνας σου, δηλαδή να τις έχει αποθηκευμένες στην τράπεζα πληροφοριών του για να είναι σε θέση να σε εξυπηρετήσει. Το «αυτόνομο» αυτοκίνητό σου πρέπει να έχει αποθηκευμένο το γεγονός ότι κάθε πρωί στις 7.30 θες ένα καπουτσίνο με δύο κουταλιές ζάχαρη για να μπορέσει να στο «σερβίρει». Πρέπει να σε γνωρίζει ως άτομο όχι μόνο εσένα αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας για να αποκτήσει αξία στην ζωή μας.

Τι γίνεται με τα ηθικά διλήμματα που δημιουργεί η χρήση του «αυτόνομου» αυτοκινήτου. Για παράδειγμα πως και με ποια κριτήρια το αυτοκίνητο θα αποφασίζει να πέσει πάνω σε ένα δέντρο αντί να χτυπήσει ένα παιδί που βγήκε απότομα στο δρόμο;

Πρέπει να πούμε ότι στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά. Εντούτοις προχωράμε με ταχύτατους ρυθμούς προς την αρτιότερη μορφή της. Για παράδειγμα η αναγνώριση της φωνής του ιδιοκτήτη που θα μπορεί να δίνει εντολές σ’ αυτό θα είναι μία από τις βασικότερες λειτουργίες στο αυτοκίνητο του μέλλοντος και βρισκόμαστε πολύ κοντά στην τελειοποίησή της.

ΠΑΡΑΔΩΣΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟ… ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΟΥ

Πιστεύεις ότι είναι εύκολο ο καταναλωτής να αποδεχθεί το «αυτόνομο» αυτοκίνητο και λέγοντας αυτό εννοώ το να δεχθεί να αφήσει τη ζωή του στα κυκλώματα και τη νοημοσύνη του παραδίδοντας παράλληλα και ένα μεγάλο ποσοστό των προσωπικών του δεδομένων σ’ αυτό;

Γιατί οι άνθρωποι αποδέχθηκαν το ίντερνετ, τα έξυπνα τηλέφωνα και όλα τα άλλα προϊόντα της τεχνολογίας; Ρητορικά σε ρωτάω… Είμαστε από τη φύση μας τεμπέληδες. Θέλουμε να κάνουμε πολλά καταβάλλοντας την λιγότερη δυνατή προσπάθεια. Γι’ αυτό αποδεχθήκαμε το έξυπνο κινητό και όποιο άλλο τεχνολογικό προϊόν βγαίνει στην αγορά. Για μένα ή για σένα που ανήκουμε στη γενιά των σαραντάρηδων θα είναι όντως πολύ δύσκολο να αφήσουμε το τιμόνι και να αφήσουμε το αυτοκίνητό μας ή καλύτερα τον υπολογιστή του να το πάρει. Η επόμενη ή η μεθεπόμενη γενιά όμως θα το κάνει. Όταν αρχίσαμε εμείς να χρησιμοποιούμε κινητό οι γονείς μας, μας κοιτούσαν παράξενα. Κάποιοι ηλικιωμένοι σήμερα αντιστέκονται ακόμα και στη χρήση πιστωτικής κάρτας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το 98% των ενηλίκων Αυστραλών δεν χρησιμοποιεί σήμερα πιστωτική κάρτα. Και θα σου φέρω για παράδειγμα τα αεροπλάνα. Αυτά τα νέα μεγάλα Airbus 380 απογειώνονται, πετάνε και προσγειώνονται μόνα τους. Με άλλα λόγια είναι απόλυτα αυτόνομα. Δεν χρειάζονται τον πιλότο να τα πετάξει. Και η αλήθεια είναι ότι οι πιλότοι δεν πετούν τα αεροπλάνα, οι πιλότοι βρίσκονται εκεί για να παρακολουθούν και να επέμβουν αν συμβεί κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει ποτέ συμβεί σ’ αυτά τα αεροπλάνα. Όμως αν πεις στο κοινό ότι θα ταξιδέψετε με ένα αεροπλάνο χωρίς πιλότο κανένας δεν θα ανέβει στο αεροπλάνο. Ούτε εγώ θα ανέβαινα. Σε μία πρόσφατη έρευνα που έγινε στην Αμερική το 40% αυτών που ρωτήθηκαν ξεκαθάρισαν ότι δεν θα έμπαιναν ποτέ σε «αυτόνομο» αυτοκίνητο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η αποδοχή του είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας, μίας νοοτροπίας που θα αλλάξει με τις επόμενες γενιές. Η τεχνολογία για το αυτοκίνητο χωρίς τιμόνι και πετάλια υπάρχει ήδη.

Ποια είναι η σχέση της Connexion με το αυτοκίνητο του μέλλοντος;

Εμείς παρέχουμε κάποιο από τα πολλά είδη λογισμικού με το οποίο θα είναι εξοπλισμένο. Όταν δεν θα χρειάζεται πλέον να οδηγούμε το αυτοκίνητό μας, θα θέλουμε να κάνουμε κάτι άλλο όταν βρισκόμαστε μέσα σ’ αυτό. Εμείς ως Connexion αναπτύσσουμε τις εφαρμογές έτσι ώστε να δώσουμε στον επιβάτη, – και θα είμαστε όλοι επιβάτες τότε- την δυνατότητα αλλά και επιλογές για την ψυχαγωγία του αλλά και για την εποπτεία του αυτοκινήτου του, δηλαδή πληροφορίες για την απόδοσή του, τη λειτουργία του, για το πότε χρειάζεται σέρβις, για το αν κάποιο ανταλλακτικό του έχει χαλάσει και το αυτοκίνητο κινδυνεύει να ξεμείνει. Αυτή η εφαρμογή μας χρησιμοποιείται ήδη από την General Motors στα αυτοκίνητά της. Στο σημερινό αυτοκίνητο τον έλεγχο του ραδιοφώνου ή της οθόνης του τον έχει ο οδηγός. Στο «αυτόνομο» αυτοκίνητο δεν θα υπάρχει μία οθόνη, ένα ραδιόφωνο ή μία κονσόλα για την θερμοκρασία στην καμπίνα του αυτοκινήτου αλλά τόσα όσα οι επιβάτες του και ο καθένας θα τα χρησιμοποιεί όπως θέλει. Προς αυτήν την κατεύθυνση δουλεύουμε. Για να κάνουμε δηλαδή αυτήν την εμπειρία όσο γίνεται πιο αποδοτική, ευχάριστη και ωφέλιμη για τη ζωή των επιβατών του. Μπορεί δηλαδή ο ένας επιβάτης να ενδιαφέρεται για τον καιρό, ο άλλος για τις ειδήσεις και ο 10χρονος γιος τους να θέλει να παίξει κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι ή να δει κάποια ταινία και θα μπορούν όλοι να παρακολουθούν αυτό που θέλουν ταυτόχρονα.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ

Ας πούμε ότι όντως το «αυτόνομο» αυτοκίνητο θα κάνει τη ζωή μας ευκολότερη. Δεν θα χρειάζεται πλέον η άδεια οδήγησης και θα «καθαρίσει» τους δρόμους από τους επικίνδυνους ή περιορισμένων ικανοτήτων οδηγούς; Τι άλλο θα μας προσφέρει όμως πέρα από την ευκολία; 

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από πλευράς πολιτείας βλέπουμε όλο και περισσότερες κυβερνήσεις να επενδύουν χρήματα στην έρευνα για την ανάπτυξη υποδομών κατάλληλων για «αυτόνομα» αυτοκίνητα.

Κατ’ αρχήν το κόστος μεταφοράς προϊόντων θα πέσει κατακόρυφα, γιατί πλέον δεν θα πληρώνουμε για οδηγούς αλλά μόνο για τα αυτοκίνητα, τα οποία ακόμα και αν πρόκειται για φορτηγά δεν θα είναι πολύ ακριβότερα από τα σημερινά. Σήμερα οι ώρες που ένα αυτοκίνητο χρησιμοποιείται αντιστοιχούν στο 3% όλης της «ζωής» του. Το ποσοστό χρήσης του «αυτόνομου» αυτοκινήτου θα ανέβει στο 30% γιατί δεν θα χρειάζεται να έχουμε τρία αυτοκίνητα σε κάθε νοικοκυριό, ένα θα είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες μίας τετραμελούς οικογένειας και θα το κάνει πολύ πιο αποτελεσματικά. Αυτό το ένα αυτοκίνητο θα μπορεί να πάει εσένα στη δουλειά, να παραλάβει το παιδί από το σχολείο, να πάει τον άντρα σου στο αεροδρόμιο, να πάει για «ψώνια» στο σουπερμάρκετ κ.λπ.

Οπότε αν αυτή η «υπόσχεση» υψηλής χρηστικότητας του «αυτόνομου» αυτοκινήτου εκπληρωθεί, κατ’ αρχήν θα μειωθεί ο αριθμός των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στους δρόμους. Μαζί με τα αυτοκίνητα θα μειωθεί και η κίνηση στους δρόμους, οι εκπομπές ρύπων στη ατμόσφαιρα και οι δαπάνες της πολιτείας για νέους και μεγαλύτερους δρόμους. Τα οφέλη έχουν να κάνουν και με την βελτίωση του τρόπου που χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας. Γι’ αυτό η αξία της Uber ξεπερνά σήμερα τα 66 δις Αμερικής, γιατί στο εγγύς μέλλον δεν θα καλείς τον οδηγό να σε πάει στον προορισμό σου αλλά το αυτοκίνητο και επειδή δεν θα υπάρχουν οδηγοί το κόστος των διαδρομών θα μειωθεί.

Εμμέσως πλην σαφώς, μας λες ότι ταξιτζής ή οδηγός γενικότερα δεν είναι το επάγγελμα του μέλλοντος;

Σίγουρα όχι. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε τριάντα χρόνια για να το καταλάβουμε αυτό. Το βλέπουμε ήδη.