ΛΟΓΩ ημερών, αποφάσισα να σας κάνω σήμερα μια «πρόταση», που με λίγη φαντασία, μπορεί να εκληφθεί και ως χριστουγεννιάτικο δώρο…
ΝΑ σας καλέσω να κάνουμε μαζί ένα ταξιδάκι στην πατρίδα και να πούμε τα κάλαντα…
ΣΚΕΦΤΗΚΑ, πως ό,τι και να έγραφα πάλι σήμερα για τα Χριστούγεννα, τα κάλαντα… άρχοντές μου, δεν θα μπορούσα να τα αποφύγω…
ΣΥΝΕΠΩΣ, πάμε «να τα πούμε» και ό,τι με το καλό εισπράξουμε, δίκαια θα μοιραστούμε…
ΚΑΙ προκειμένου να σας πείσω, με τη βοήθεια του internet, επισκέφθηκα το παρελθόν μας και επέλεξα λίγες φωτογραφίες από παιδάκια (της τότε ηλικίας μας…) που έλεγαν τα κάλαντα…
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ, βέβαια, σε μια εποχή, που παρά τη φτώχεια και την ανέχεια, όλα ακόμα έδειχναν ότι θα γινόμαστε άλλοι…
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, γίναμε αυτοί που είμαστε και χάσαμε το τραίνο να γίνουμε «άλλοι», είπα να σας βοηθήσω (επ’ ευκαιρία των ημερών και με τη βοήθεια των φωτογραφιών) να ανακαλέσετε στη μνήμη σας τα χρόνια εκείνα που λέγατε και εσείς τα κάλαντα…
ΟΛΟ και κάποιο παιδάκι με το «τριγωνάκι» θα σας θυμίζει τον πιτσιρικά εκείνο, που ό,τι και να κάνετε να τον ξεχάσετε δεν θα τα καταφέρετε…
ΚΑΙ όσο περνούν τα χρόνια και τα μαλλιά ασπρίζουν από τα «χιόνια», τόσο ο πιτσιρικάς εκείνος θα τη στήνει σε κάποιο σταυροδρόμι και θα φροντίζει να σας θυμίζει τη νιότη που μας έλεγε ότι θα γίνουμε άλλοι…
ΚΑΙ δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, μιας και τα κάλαντα παραμένουν μέχρι και σήμερα, μια από τις κυρίαρχες χριστουγεννιάτικες παιδικές αναμνήσεις…
ΜΗΝ ξεχνάμε ότι πρώτα μάθαμε τα κάλαντα και μετά το «Πάτερ’ ημών» και το «Πιστεύω»…
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για δοξασία στη θεία γέννηση και έχουν τις ρίζες τους στις βυζαντινές καλένδες του Ιανουαρίου…
ΣΕ πολλές περιοχές της Ελλάδας, τα κάλαντα τραγουδιόνταν με διάφορες παραλλαγές, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δεν απουσίαζαν και σατυρικές ποιητικές προσθήκες…
ΟΤΑΝ, για παράδειγμα, χτυπούσαν την πόρτα κάποιου τσιγκούνη, που δεν έδινε φιλοδώρημα χρησιμοποιούσαν και στίχους σαν αυτούς που ακολουθούν: Αφέντη μου στην κάπα σου χίλιες χιλιάδες ψείρες άλλες γεννούν άλλες κλωσούν κι άλλες αυγά μαζώνουν…
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, όσο αξίζει μια φωτογραφία δεν αξίζουν χίλιες λέξεις, για να δημοσιεύσουμε περισσότερες φωτογραφίες σταματώ εδώ, προσθέτοντας ότι στην ανάκληση χριστουγεννιάτικων αναμνήσεων βοηθούν και οι μυρωδιές από το ψήσιμο κουραμπιέδων και μελομακάρονων…
ΚΑΛΑ Χριστούγεννα λοιπόν, στην «εξορία» τούτης της εσχατιάς, στη χώρα αυτή που ζούμε…
Η καλύτερη στιγμή με τα κάλαντα, ήταν όταν τελειώναμε την εκστρατεία συγκομιδής φιλοδωρημάτων και καθόμαστε κάτω μα μοιράσουμε τις… εισπράξεις! Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, δεν ανταποκρίνονταν στις προσδοκίες μας…
