«Αν ήταν καλή η δουλειά θα δούλευε και ο δεσπότης» λέει μία σοφή ελληνική παροιμία, που, ναι μεν, γεννήθηκε στην Ελλάδα μερικούς αιώνες πριν, αλλά περιγράφει με πολύ εύστοχο τρόπο το πόσο «βλαβερή» μπορεί να αποδειχθεί η δουλειά ακόμα και στην Αυστραλία του 21ου αιώνα.
Όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της υπηρεσίας WorkSafe στη Βικτώρια, ακόμα και αν η τεχνολογία έκανε την χειρωνακτική δουλειά λιγότερο χειρωνακτική και επικίνδυνη, το 2016, 26 εργαζόμενοι σκοτώθηκαν ενόσο εργάζονταν, ενώ γύρω στους 26.000 τραυματίστηκαν σοβαρά, ενώ προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Θα ήταν λογικό να υποθέσει κανείς ότι οι περισσότεροι τραυματισμοί συμβαίνουν στις οικοδομές, αλλά δεν ισχύει αυτό. Ο μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων που τραυματίστηκε σοβαρά την περασμένη χρονιά δούλευε σε εργοστάσια (4.174), στη δεύτερη θέση με τους περισσότερους τραυματισμούς έρχεται ο κλάδος παροχής κοινωνικών υπηρεσιών και υγείας (3.919) και οι εργαζόμενοι που τραυματίστηκαν δουλεύοντας σε οικοδομές ήταν 3.284.
Εν τω μεταξύ ο μεγαλύτερος αριθμός εργαζομένων (8.000) κατέληξε στο γιατρό με τραύματα σε τένοντες και μυς ενώ ένας εξίσου μεγάλος αριθμός (3.367) έχασε κάποιο άκρο σε εργατικό ατύχημα.
Και επειδή η δουλειά είναι «αναγκαίο» κακό για πολλούς, ας τους «ζαχαρώσουμε» το χάπι λέγοντας ότι τα τελευταία πέντε χρόνια η κατάσταση έχει βελτιωθεί καθώς ο αριθμός των τραυματισμών εν ώρα εργασίας έχει μειωθεί κατά 12,5%.
Αυτό, βέβαια, και πάλι δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Και αυτή η πραγματικότητα είναι ότι πέρυσι 26 άνθρωποι που έφυγαν το πρωί, όπως έκαναν κάθε άλλη μέρα, να πάνε στη δουλειά τους δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι τους.
