Συρροή εκπλήξεων είναι η ζωή και σοφή διαπίστωση είναι αυτή! Επειδή… Ποιος θα φανταζόταν ότι τα τρίδυμα ελληνόπουλα, που λίγο πριν γεννηθούν έγραψαν ιστορία στα ιατρικά δρώμενα της Αυστραλίας, θα τα συναντούσαμε δώδεκα χρόνια μετά ως σημαιοφόρους στον αγώνα της Εθνικής Αυστραλίας την περασμένη Πέμπτη.
Τα τρία παλικάρια με τη σημαία της FIFA ανά χείρας καθώς εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο του Adelaide Oval
Η ιστορία τους απασχόλησε όχι μόνο τα ΜΜΕ της χώρας μας αλλά και τα διεθνή επιστημονικά περιοδικά γιατί ο Γιώργος, ο Χρυσοβαλάντης και ο Κωνσταντίνος Χατζής είναι ένα τριπλό επιστημονικό θαύμα. Η μητέρα τους, Αναστασία Κόλκα, όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα ξεχάσει ποτέ εκείνα τα μαρτυρικά λεπτά. Ήταν πέντε μηνών έγκυος όταν ενώ περίμενε να ακούσει από τον γυναικολόγο της ότι τα τρίδυμα που κυοφορούσε ήταν φυσιολογικά και ότι όλα πήγαιναν καλά, την πληροφόρησε ότι οι πιθανότητες επιβίωσής τους ήταν ελάχιστες.
Ο Γιώργος και ο Χρυσοβαλάντης «υπέφεραν» από το λεγόμενο «σύνδρομο μετάγγισης αίματος μεταξύ διδύμων» («Twin to twin transfusion syndrome»), δηλαδή ο Γιώργος έπαιρνε περισσότερο αίμα και ο Χρυσοβαλάντης ελάχιστο, γεγονός που σήμαινε ότι ο Χρυσοβαλάντης δεν ήταν δυνατό να αναπτυχθεί και οι συνέπειες για όλα τα παιδιά αν δεν επενέβαιναν οι γιατροί θα ήταν τραγικές. Τότε συντελέστηκε το ιατρικό θαύμα. Οι γιατροί αποφάσισαν να κάνουν κάτι που έγινε πρώτη φορά στην Αυστραλία, γράφοντας ιστορία για τους ίδιους αλλά και για τα τρίδυμα των οποίων η ζωή κρεμόταν από «μία κλωστή». Να επέμβουν εγχειρίζοντάς τα ενόσω βρίσκονταν στην κοιλιά της μητέρας τους. Και η εγχείριση όχι μόνο έγινε αλλά και πέτυχε.
Τα τρίδυμα γεννήθηκαν μεν πρόωρα, ο Χρυσοβαλάντης διαγνώστηκε με ελαφράς μορφής εγκεφαλική παράλυση αλλά και οι τρεις τους κατάφεραν και καταφέρνουν μέχρι τώρα να αντιστέκονται στις προκλήσεις και να γράφουν ο καθένας την δική του ιστορία.
Νεογνά δώδεκα χρόνια πριν
Από τότε μέχρι σήμερα, άλλαξαν πολλά για τους τρεις νεαρούς κυρίους. Μετακόμισαν από την Μελβούρνη και ζουν πλέον στο Renmark της Νότιας Αυστραλίας με τη μητέρα τους Αναστασία Κόλκα, τον παππού Κωνσταντίνο και την γιαγιά Αφρούλα, είναι και οι τρεις τους άριστοι μαθητές και ο Χρυσοβαλάντης, του οποίου η υγεία και πρόοδος απασχολούσε σίγουρα κάπως περισσότερο τους γονείς του, είναι ένας ευφυέστατος μικρός κύριος με ελάχιστα έως ανύπαρκτα κινητικά προβλήματα.
Εκείνο που δεν άλλαξε στη ζωή τους όμως και συνεχίζει να τους ακολουθεί σε κάθε τους βήμα όπως οι εξελίξεις δείχνουν τουλάχιστον είναι «το τυχερό τους άστρο». Ή τέλος πάντων αυτή η συρροή θετικών εκπλήξεων και συγκυριών στη ζωή, που κάποιοι αρέσκονται να μην την απομυθοποιούν και να συνεχίζουν να την αποκαλούν «τύχη»…
Ενώ οι τρεις νεαροί είχαν πάει με τη μαμά τους στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τον αγώνα μεταξύ των Adelaide United και West Adelaide, κέρδισαν μεταξύ των χιλιάδων άλλων θεατών που βρίσκονταν εκεί και είχαν μπει όλοι τους στην κληρωτίδα, τέσσερα εισιτήρια για τον αγώνα των Σοκκερούς με την Σαουδική Αραβία που έγινε την Πέμπτη το βράδυ στην Αδελαΐδα. Οι εκπλήξεις όμως δεν σταμάτησαν εκεί…
«Πήγα να πάρω τα εισιτήρια την επόμενη μέρα μαζί με τα παιδιά. Τους αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο και δεν πίστευαν ότι όντως είχα κερδίσει εισιτήρια για τον αγώνα αυτό. Εκεί συναντήσαμε τον κ. John Mundy από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ν. Αυστραλίας. Το μόνο που έμαθε για τα αγόρια μου από τα λίγα λόγια που ανταλλάξαμε τότε είναι ότι ήταν τρίδυμα. Τίποτε άλλο» μου λέει η Αναστασία προσθέτοντας όμως…
«Την επόμενη μέρα μου τηλεφώνησε για να με ρωτήσει αν τα παιδιά θα ήθελαν να είναι σημαιοφόροι στον αγώνα. Έμεινα!…».
Έμεινε η Αναστασία, αλλά δέχθηκε και μάλιστα αποφάσισε να μην πει τίποτα στα παιδιά πριν την Δευτέρα που μας πέρασε. «Ήθελα να τους κάνω έκπληξη» λέει. Δεν το κατάφερε όμως γιατί την πρόλαβε η τοπική εφημερίδα που φρόντισε να γράψει και σχετικό άρθρο για τα τρίδυμα «αστέρια» του Renmark.
«Η πρώτη τους αντίδραση ήταν… Τι να σου πω! Δεν με πίστευαν. Νόμιζαν ότι τους έκανα πλάκα. Θα με ρώτησαν και δέκα φορές έως ότου το πιστέψουν. Έπρεπε να τους δείξω τις στολές που θα φορούσαν την Πέμπτη το βράδυ προκειμένου να πειστούν. Όταν όμως τελικά κατάλαβαν ότι όντως θα ήταν σημαιοφόροι στον αγώνα δεν μπορώ να σου περιγράψω τι έγινε… Μέχρι και οι γονείς μου ζητωκραύγαζαν μαζί τους».
Αυτή η στιγμή δεν ήταν μοναδική μόνο για την Αναστασία που πέρασε τόσες δυσκολίες για να φέρει στον κόσμο αυτά τα τρία παλικάρια και ακόμα περισσότερες για να τα μεγαλώσει ως διαζευγμένη μητέρα.
Η Αναστασία με τους λεβέντες της
Ήταν μοναδική και για τους τρεις μικρούς κυρίους που αγαπούν με πάθος το ποδόσφαιρο –παίζουν εξάλλου και οι ίδιοι στην ομάδα Renmark Olympic –και κατάφεραν να συναντήσουν από κοντά το μεγάλο τους ίνδαλμα, τον παίκτη της Εθνικής Αυστραλίας, Τιμ Καχίλ.
«Εκπληρώθηκε ένα όνειρό τους που πίστευαν ότι θα παραμείνει πάντα όνειρο» λέει τώρα η μητέρα τους και η φωτογραφία του Γιώργου του Χρυσοβαλάντη και του Κωνσταντίνου καθώς εισέρχονται ως σημαιοφόροι στο Adelaide Oval, αποτελεί πιστεύω μία από τις καλύτερες οπτικές εκφράσεις των συναισθημάτων και των σκέψεων που φουσκώνουν την καρδιά και το μυαλό όλων μας όταν ένα όνειρο μας γίνεται πραγματικότητα.