Η Τάνια είναι 60 ετών. Χήρα σχεδόν 40 χρόνια, έχει μεγαλώσει τρία παιδιά ως μοναχή μητέρα και τώρα βοηθά στη φροντίδα των οκτώ εγγονών της. Η Τάνια εργάστηκε στο Spotlight στο Wollongong 21 χρόνια. Δεν έχει ποτέ πάρει αύξηση αμοιβής.
Από την 1η Ιουλίου, οι αμοιβές για την κυριακάτικη εργασία θα μειωθούν.
Τον Μάρτιο η Τάνια συμμετείχε σε μια αντιπροσωπεία εργαζομένων που επισκέφθηκε το κτίριο της Αυστραλιανής Βουλής για να μιλήσει στους πολιτικούς σχετικά με τον πραγματικό κοινωνικό αντίκτυπο που θα έχουν οι περικοπές των αμοιβών για την εργασία τις Κυριακές .
Εργαζόμενοι ήρθαν στην Καμπέρα από όλη την Αυστραλία, από τους οποίους κάποιοι, όπως η Τάνια, προέρχονταν από τον τομέα λιανικής πώλησης ενώ άλλοι από τους τομείς της φιλοξενίας και της φαρμακοβιομηχανίας. Ήταν όλοι εκεί για να πουν τις ιστορίες τους σε πολιτικούς που τους είχαν δει μόνο στην τηλεόραση, αν όχι ποτέ.
Για να «κρατήσει» τη δουλειά της, η Τάνια πρέπει να εργάζεται κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο. Ολόκληρο το μόνιμο προσωπικό του καταστήματος στο οποίο εργάζεται, πρέπει να εργάζεται εναλλάξ τα Σαββατοκύριακα. Και καθώς δεν έχει άλλη επιλογή, πρέπει να συμβιβαστεί με το ύψος των μισθών που εξασφαλίζουν μόνο μια επιβίωση.
Η Τάνια κερδίζει λιγότερα από 30.000 δολάρια ετησίως. Το κατάστημα όπου δουλεύει η Tania δεν καλύπτεται από συμφωνία εταιρικής διαπραγμάτευσης, οπότε παρέμεινε στο χαμηλότερο ποσό αμοιβής πωλητών για περισσότερο από δύο δεκαετίες.
Τον Μάρτιο, η Τάνια μοίρασε την εμπειρία της με τους γερουσιαστές Nick Xenophon, Jacquie Lambie και Bob Katter – μεταξύ άλλων. Τους είπε πόσα κέρδιζε και πώς πρέπει να κάνει κάθε μέρα μια επιλογή ώστε να μπορεί να αγοράσει βενζίνη για να επισκέπτεται τα τρία παιδιά και τα οκτώ εγγόνια της ή να αγοράσει φαγητό και να κρατήσει τα φώτα στο σπίτι.
Μίλησε για τα πράγματα που πρέπει να θυσιάσει για να παραμείνει απασχολούμενη. Αγνοώντας τα ποδοσφαιρικά ματς των εγγονών, τους χορούς και τις συναυλίες τους, χάνοντας πολύτιμο χρόνο από την οικογένειά της τα Σαββατοκύριακα, επειδή δεν έχει άλλη επιλογή από το να εργάζεται. Αυτή την εβδομάδα, η Τάνια μας είπε ότι προετοιμάζεται για την περικοπή της αμοιβής της -αν δεν γίνει κάτι- πριν από την 1η Ιουλίου.
«Έχω ήδη λιγοστέψει την κατανάλωση της βενζίνης μου, δεν τρώω κρέας επειδή δεν το αντέχουν τα οικονομικά μου και τρώω ένα αυγό την ημέρα γιατί ο οργανισμός μου χρειάζεται σίδηρο. Έχω άγχος, καθώς πρέπει να πληρώσω την άδεια του αυτοκινήτου τον επόμενο μήνα, ενώ μόλις σταμάτησα την ασφάλειά του. Το αυτοκίνητο έχει αρχίσει να σκουριάζει, αλλά ο γιος μου θα προσπαθήσει να το διορθώσει. Για να μειώσω τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος έχω όλα τα φώτα σβηστά. Δεν αγοράζω ακριβά προϊόντα καθαρισμού. Δεν έχω καπνίσει ποτέ και δεν πίνω. Ψωνίζω στο κατάστημα Aldi γιατί είναι φθηνότερο. Το σώμα μου αρχίζει και λυγίζει αλλά δεν μπορώ να αντέξω αν δεν εργασθώ. Θα πρέπει να εργάζομαι μέχρι που να γίνω 66½ ετών. Μερικές φορές δεν μπορώ να πάω έξω να δω φίλους. Έχω τέσσερα γενέθλια της οικογένειας αυτό το μήνα και τον επόμενο μήνα αρχίζουμε ξανά».
Είναι αυτή η χώρα που θέλουμε; Μια χώρα που αντιμετωπίζει τόσο άσχημα την Τάνια;
Υπάρχουν 700.000 εργαζόμενοι στην Αυστραλία όπως η Τάνια, οι οποίοι δεν κάνουν κανένα λάθος. Οι περικοπές των μισθών για την κυριακάτικη εργασία, θα είναι κάτι σκληρό για όλους τους. Οι θυσίες θα είναι αβάσταχτες.
Αυτή τη στιγμή το σχετικό νομοσχέδιο έχει έρθει για συζήτηση στην Ομοσπονδιακή Βουλή και πρέπει να γίνει κάτι ώστε να μπει ένα τέλος στις περικοπές αυτές.
Η κυβέρνηση Turnbull μπορεί να δώσει νέες ελπίδες στην Τάνια. Μπορεί να εξασφαλίσει ότι η Τάνια θα εξακολουθήσει να τρέφεται κανονικά. Απαιτείται μόνο μία ψήφος στη Βουλή των Αντιπροσώπων για να μην «περάσουν» οι εν λόγω περικοπές. Θα μπορούσαν να σταματήσουν την κάθε ανησυχία της Τάνια και κάθε εργαζόμενου.
Σε ολόκληρη τη χώρα χιλιάδες άνθρωποι είναι εξοργισμένοι από τις περικοπές των αμοιβών για την κυριακάτικη εργασία για δουλειά. Η σχετική απόφαση δεν είναι καθόλου δημοφιλής. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Αυστραλών δεν συμφωνεί και δεν συναινεί στη μείωση.
Ξυπνάω καθημερινά με τη σκέψη μου στους εργαζόμενους όπως η Τάνια.
Πώς μπορεί ο πρωθυπουργός, Malcolm Turnbull, να κοιμάται ήσυχος το βράδυ, γνωρίζοντας ότι οι μισθοί 700.000 χαμηλόμισθων εργαζομένων θα μειωθούν;