ΛΟΙΠΟΝ, έχουμε και λέμε και αρχίζουμε από τα ευκολότερα…
ΔΕΝ υπάρχουν θρησκείες, ιδεολογίες, οράματα και αξίες.
ΔΕΝ υπάρχει Δεξιά, δεν υπάρχει Αριστερά και χάθηκαν εντελώς από τα ιδεολογικά ραντάρ τα ίχνη του Κέντρου.
ΜΑΖΙ τους πέρασε τον Ρουβίκωνα της ιστορίας, η παραδοσιακή αριστοκρατία, η μικρή και μεγάλη αστική τάξη και από κοντά η εργατική τάξη και ολόκληρο το προλεταριάτο με τα υπάρχοντά του…
ΚΑΤΙ αναρχοαυτόνομοι με μαύρες σημαίες έχουν μείνει εδώ και εκεί, σαν ξεχασμένες σημαδούρες ανενεργών ηφαιστείων καταμεσίς του ωκεανού που σκέπασε την Ατλαντίδα.
ΕΤΣΙ, θυμίζουν περισσότερο τον πρωτοπόρο στυλίτη ασκητή Συμεών, που έζησε στο Βυζάντιο πριν 1.600 χρόνια και παρέμεινε πάνω σε μια κολώνα 20 μέτρων για 30 χρόνια, παρά το ότι είναι ακολουθητές του Κροπότκιν και του Μπακούνιν…
ΤΕΡΜΑ τα σύνορα, λοιπόν, τέρμα τα κόμματα, οι σημαίες, οι ανδριάντες και ό,τι όλα αυτά συμβόλιζαν.
ΤΙΠΟΤΑ δεν θα απομείνει σε λίγο, για να θυμίζει τον κόσμο που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζήσαμε όλοι εμείς που γεννηθήκαμε πριν 50 και πλέον χρόνια.
ΕΝΑΝ κόσμο, που, ναι μεν, χρειάστηκαν περισσότερα από 200 χρόνια να χτιστεί, αλλά για να κατεδαφιστεί λιγότερα από δέκα.
ΤΟ τελευταίο φρούριο του σοσιαλιστικού ονείρου, παρέδωσε και αυτό το πνεύμα, 27 χρόνια μετά την κατεδάφιση του Τείχους του Βερολίνου.
ΤΟΣΟ άντεξε την κατεδαφιστική λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης που άρχισε στο Βερολίνο, μέχρι που την περασμένη βδομάδα κατέβασε ρολά και η ιστορική αγγλική παμπ του Σάλφορντ «The Crescent», στην οποία έπιναν, συζητούσαν και ονειρεύονταν πώς θα χτίσουν τον κομμουνιστικό παράδεισο, ο Κάρολος Μαρξ και ο Φρειδερίκος Ένγκελς.
ΣΤΗ Μεγάλη Βρετανία, στην οποία γεννήθηκε και ανδρώθηκε η βιομηχανική επανάσταση, είχαν καταφύγει οι πατέρες του σοσιαλισμού για να μελετήσουν από κοντά τον καπιταλισμό και να βρουν το αντίδοτό του, που θα απάλλασσε τον κόσμο από την ύπαρξή του.
ΔΕΝ ξέρω αν έφταιγε το ποτό ή η μεγάλη τους πλάνη, εκείνο που ξέρω είναι ότι πέτυχαν το ακριβώς αντίθετο: ουσιαστικά, βοήθησαν τον καπιταλισμό να αγριέψει, να θεριέψει και να καταβροχθίσει ό,τι έβρισκε μπροστά του.
ΕΤΣΙ, κουτσά-στραβά, φτάσαμε μετά από 150 χρόνια εδώ που είμαστε σήμερα. Σε έναν κόσμο, που δεν χρειάζεται πια ούτε σύμβολα ούτε θρησκείες ούτε ιδεολογίες και κόμματα.
Ο καπιταλισμός με τη βοήθεια των «αγορών», των… επενδυτών, των επικοινωνιολόγων και, παράλληλα, επιστρατεύοντας την τεχνολογία, τα social media και τα διάφορα life style που αυτά πρεσβεύουν και προωθούν, το μόνο που χρειάζεται είναι καταναλωτές.
ΑΠΟ τη στιγμή που κατάφερε, μάλιστα, να αποκτήσει πιστούς καταναλωτές, το μόνο που είχε να κάνει, για να πηγαίνουν όλα… δεξιά και να αφήνουν και περισσότερα λεφτά, ήταν να βρει τρόπους να αυξάνει τις καταναλωτικές τους ανάγκες.
ΑΡΧΙΣΕ, λοιπόν, να κατασκευάζει και να πουλάει κάθε τόσο καινούργια gadget, να δημιουργεί νέα life style –που όσο πιο ψεύτικα έδειχναν τόσο πιο ελαστικά γίνονταν– να πουλά ταξίδια σε εξωτικούς πλαστικούς παραδείσους και όνειρα, κομμένα και ραμμένα σε κάθε γούστο και καταναλωτική τσέπη.
ΑΠΟ την άλλη πλευρά, εκμεταλλευόμενος ό,τι… περπατάει, από την πολιτική ορθότητα μέχρι τις λόξες διαφόρων ακτιβιστικών κινημάτων, διασπά και κατακερματίζει τη κοινωνική οργή, με αποτέλεσμα με ένα like να γίνονται όλα αποδεκτά και να ξεχνιούνται σε λίγα λεπτά…
ΑΝΤΕ τώρα εσύ να βρεις άκρη μέσα σε ολάκερους ωκεανούς δισεκατομμυρίων likes ανά λεπτό…
ΜΕ την ίδια ταχύτητα ανακυκλώνονται και καταναλώνονται πλέον τα πάντα: από ειδήσεις και πληροφορίες για οτιδήποτε κινείται, μέχρι τις ανακοινώσεις για τα προϊόντα που ανταποκρίνονται στα διάφορα life style: από ποδήλατα, βάρκες και γάντια πυγμαχίας, έως είδη κομμωτικής και ένδυσης για σκύλους.
ΑΠΟ τη στιγμή που ο καπιταλισμός έχει τη δύναμη να σε πείσει, πως οτιδήποτε βλέπεις ή σκέπτεσαι μπορείς να το αποκτήσεις, το μόνο που σου απομένει για να πραγματοποιήσεις τις επιθυμίες σου, είναι να μην τον διαψεύσεις.
ΑΥΤΗ είναι μια από τις πιο καλοστημένες παγίδες που έχουν επινοηθεί. Σε αυτή την παγίδα, που συνοψίζεται στο ότι ‘μπορείς να γίνεις πλούσιος και να αποκτήσεις ό,τι ονειρεύεσαι –μέχρι και μαλλιά αν δεν έχεις–’ έχει ποντάρει όλα του τα λεφτά ο καπιταλισμός.
ΓΙ’ αυτό και κέρδισε το στοίχημα που έβαλε με τον κομμουνισμό, ο οποίος πρότεινε ως… αντιβίωση στις διάφορες καπιταλιστικές καταναλωτικές επιδημίες, την ισότητα και την δίκαια κατανομή των αγαθών σε όλους…
ΕΛΑ όμως που και τότε –όπως και τώρα βέβαια– λίγοι ήταν αυτοί που επέλεγαν και υιοθετούσαν τον σοσιαλισμό.
ΟΙ περισσότεροι αγωνίζονταν να αυξήσουν τα αγαθά τους και τις περιουσίες τους.
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι για να τα αποκτήσεις έπρεπε να αυξηθεί ο ανταγωνισμός για να παράγονται, όχι μόνο περισσότερα, αλλά και φτηνότερα.
ΚΑΙ την πιο πάνω συνταγή να είχε εφαρμόσει ο σοσιαλισμός πάλι θα αποτύγχανε, γιατί κανείς δεν θέλει να μοιάζει με τους διπλανούς του, μιας και όλοι θέλουν να έχουν περισσότερα λεφτά και περισσότερα πραγματάκια.
ΚΑΙ αυτό είναι το άπαιχτο χαρτί του καπιταλισμού: η ψευδαίσθηση του ότι μπορείς και συ να γίνεις πλουσιότερος, φτάνει να το θέλεις και να επινοήσεις τους τρόπους που θα το πετύχεις.
ΚΑΠΩΣ έτσι έχουν (πολύ χοντρικά) τα πράγματα και έτσι θα παραμείνουν, όσο υπάρχουν άνθρωποι ή μέχρι να επινοήσουμε ως κοινωνία άλλα οράματα και αξίες, που θα σβήσουν σιγά-σιγά την ακόρεστη καταναλωτική μας δίψα για περισσότερα πραγματάκια.
ΤΟ ότι τίποτα δεν έμεινε ίδιο στον κόσμο μας, το διαπίστωσα διαβάζοντας προχθές στο «Νέο Κόσμο» δύο επιστολές αναγνωστών μας που συνεχίζουν να πίνουν νερό στο όνομα του σοσιαλισμού.
ΑΝ μου έλεγε κάποιος, πριν 20 χρόνια για παράδειγμα, ότι θα ερχόταν η μέρα, που ο «κόκκινος» Πάνος και ο Αντώνης Πάσχος, δεν θα πιάνουν στο χέρι τους τον «Ριζοσπάστη» και θα ενημερώνονται από το 3ΧΥ, δεν θα το πίστευα.
ΠΡΟΧΘΕΣ, λοιπόν, στις επιστολές τους αναφέρονταν στο 3ΧΥ, ασκώντας του δήθεν κριτική.
Ο πρώτος γιατί το 3ΧΥ αναμεταδίδει προγράμματα του «Real FM» το οποίο παίζει αμερικανικά τραγούδια, υπονομεύοντας έτσι τη γλώσσα μας και ο δεύτερος που σχολίαζε δύο ντόπια προγράμματα του σταθμού για τη Βόρεια Κορέα.
ΑΣΕ που κάποιος άλλος σύντροφός τους, μου είπε ότι, διαβάζουν κρυφά τα άρθρα του Τάσου Σταθόπουλου στα «ΝΕΑ» και ακούν στο 3ΧΥ το… προοδευτικό πρόγραμμά του.
ΑΥΤΑ τα λίγα για σήμερα και μην ξεχνάτε ότι αυτό το Σαββατοκύριακο γίνονται και τρία τέσσερα πανηγυράκια που μπορείτε να πάτε για να ξεσκάσετε. Καλή διασκέδαση…
