Μια μελέτη, που διήρκεσε πέντε χρόνια, σχετικά με τη σεξουαλική κακοποίηση, στο περιβάλλον της Καθολικής Εκκλησίας, διαπίστωσε ότι η υποχρεωτική αγαμία και μια κουλτούρα μυστικότητας μέσα στον αποκλειστικά ανδροκρατούμενο κλήρο, είναι «οι κύριοι παράγοντες για την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών».
Ο πρώην καθολικός ιερέας, Ντες Κέιχιλ, και ο θεολόγος Πήτερ Γουίλκινσον, συγκέντρωσαν πληροφορίες από 26 βασιλικές επιτροπές και έρευνες από την Αυστραλία, την Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τις Κάτω Χώρες, από το 1985 μέχρι σήμερα, στην έκθεσή τους.
Ο Κέιχιλ, που είναι παντρεμένος, αλλά εξακολουθεί να ζει με τους κανόνες του καθολικού δόγματος (όπως ισχυρίζεται), ξεκίνησε την έρευνα αφού ανακάλυψε ότι είχε ζήσει και δουλέψει με διάφορους παιδεραστές ιερείς, καθ’ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην ιεροσύνη.
«Από τότε που το θέμα της κακοποίησης έγινε αρχικά γνωστό, γύρω στο 1978, άρχισα να αναρωτιέμαι: “Γιατί αυτό συνέβη;” Ήξερα κάποιους από τους δράστες, σπούδασα μαζί τους και έζησα με έναν από αυτούς. Και, όμως, δεν ήξερα τίποτα όταν ήμουν στην εκκλησία. Πρέπει να καταλάβετε ότι, ένας δράστης ιερέας είναι πολύ μυστικοπαθής και δεν θέλει να αποκαλυφθεί» είπε στο Guardian Australia.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά και αηδιαστικά των συμπερασμάτων της έκθεσης, είναι ότι περίπου το 7% του καθολικού κλήρου κακοποίησε παιδιά μεταξύ των ετών 1950 και του 2000. Ακόμα και κάποιες καλόγριες κακοποίησαν παιδιά, όμως η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άνδρες ιερείς και επίσκοποι που διατήρησαν μια κουλτούρα μυστικότητας και μη αποκάλυψης, τόσο ως δράστες όσο και ως έμπιστοι που γνώριζαν για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών μέσω του μυστηρίου της εξομολόγησης.
Η αυστραλιανή βασιλική επιτροπή ζήτησε πρόσφατα τη δίωξη κατά καθολικών ιερέων που απέτυχαν να αποκαλύψουν την κακοποίηση παιδιών που τους είχε γνωστοποιηθεί μέσω εξομολόγησης.
Η έκθεση αναφέρει ότι η απόφαση του Πάπα Πίου Ι’ του 1910, να μειώσει την ηλικία της εξομολόγησης στα επτά έτη, έμμεσα θέσει τα παιδιά σε κίνδυνο.
«Η επαφή τους με τις γυναίκες στα ιδρύματα κατάρτισης εκπαιδευτικών ήταν προσεκτικά απαγορευμένη και στη συνέχεια διορίζονταν σε σχολεία αρρένων όπου θα ήταν υπεύθυνα για νεαρά αγόρια και εφήβους» αναφέρεται στην έκθεση.
«Ζούσαν σε αποκλειστικά ανδρικές θρησκευτικές κοινότητες. Έπρεπε να πορευθούν με μια ιεραρχημένη εικόνα μιας Παναγίας χωρίς σεξ. Ήταν μια συνταγή για ψυχοπνευματική καταστροφή».
Στην έκθεση τονίζεται, επίσης, ο συνεχής κίνδυνος που αντιμετωπίζουν τα παιδιά σε περισσότερα από 9.000 ορφανοτροφεία που λειτουργούν από την Καθολική Εκκλησία σε όλο τον κόσμο.
Η έκθεση 384 σελίδων δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από το Κέντρο Παγκόσμιας Έρευνας στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (RMIT) της Μελβούρνης.
