Την Κυριακή, 22 Οκτωβρίου έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στα 98 του χρόνια, ο στρατηγός εν αποστρατεία Walter Babington ‘Sandy’ Thomas. Γεννήθηκε στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας, αλλά το τελευταίο του σπίτι ήταν στο Beaudeser της Αυστραλίας, 70 χιλιόμετρα νότια του Brisbane.
Ο στρατηγός Sandy υπήρξε σε όλη του τη ζωή ένας αφοσιωμένος στρατιώτης. Ως νεαρός αξιωματικός το 1941, πήρε μέρος στη μάχη της Κρήτης, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι στο χωριό Γαλατάς. Ήταν ένα μοιραίο γεγονός που ο ίδιος έφερε βαρέως μετά το τέλος του πολέμου, καθώς του στοίχισε το άκρο του και φοβόταν ότι μετά τον ακρωτηριασμό δεν θα μπορούσε να παραμείνει στον στρατό όπως επιθυμούσε. Το κατάφερε, ωστόσο, με την υποστήριξη του στρατηγού Bernard Freyberg, διοικητή του στρατού της Νέας Ζηλανδίας στη Μεσόγειο.
Στον Γαλατά, ο στρατηγός Sandy έζησε και μια πράξη γενναιοδωρίας και καλοσύνης που ποτέ του δεν ξέχασε: ήταν όταν πεσμένος τραυματίας στο έδαφος μαζί με άλλους στρατιώτες, νέες κοπέλες του χωριού βγήκαν από τα σπίτια τους για να τους σκεπάσουν με κουβέρτες και να τους δώσουν ζεστό, γλυκό γάλα για να συνέλθουν. Αργότερα, στην ενδοχώρα, κατάφερε να διαφύγει την αιχμαλωσία και με τη βοήθεια Ελλήνων έφτασε στα ελεγχόμενα από συμμαχικά στρατεύματα εδάφη στη Μέση Ανατολή.
Τις εμπειρίες αυτές κατέγραψε και στα απομνημονεύματα που κυκλοφόρησαν σε βιβλίο το 1951 με τον τίτλο «Τόλμησε να είσαι ελεύθερος».
Το χρέος που αισθανόταν απέναντι στους Κρητικούς και τους Έλληνες ήταν πάντα εμφανές. Το 2011 διαμαρτυρήθηκε δημοσίως για το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει οικονομικά τον ίδιο και άλλους βετεράνους που επιθυμούσαν να παρευρεθούν στην επέτειο των 70 χρόνων από τη Μάχη της Κρήτης και κατάφερε να κάνει τον αρμόδιο Υπουργό όχι μόνο να ζητήσει συγγνώμη, αλλά και να αποκαταστήσει το λάθος. Ταξίδεψε έτσι στην Κρήτη και όχι μόνο συμμετείχε στον εορτασμό, αλλά έβγαλε και λόγο στο Γαλατά και μίλησε για τις θυσίες των αξιοθαύμαστων κατοίκων της Κρήτης. “Ξέρατε ότι το να βοηθήσετε έναν Άγγλο ή έναν Αυστραλό στρατιώτη ήταν πολύ επικίνδυνο. Οικογένειες βρέθηκαν στο απόσπασμα επειδή έδωσαν χείρα βοηθείας σε κάποιο στρατιώτη. Όμως αυτό δεν στάθηκε ικανό να σας αποτρέψει. Συνεχίσατε να ανοίγετε τις πόρτες των σπιτιών και τις καρδιές σας” είπε συγκινημένος
Εσωστρεφής και ευγενικός παρά τις φριχτές εμπειρίες πολέμου που είχε ζήσει, ο στρατιώτης Sandy, παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του ένας αγνός φιλέλληνας.
