ΟΠΩΣ θα έχετε παρατηρήσει όλοι εσείς οι… αντιστασιακοί, που συνεχίζετε να αγοράζετε την εφημερίδα και να διαβάζετε τούτη τη στήλη, ο «Νέος Κόσμος» της Πέμπτης, αποτελούσε διαχρονικά για μένα πηγή άντλησης παροικιακών πληροφοριών που προσφέρονταν για σχολιασμό.
ΜΕ το που έμπαινα στο γραφείο και πριν αρχίσω να γράφω οτιδήποτε, ξεφύλλιζα και διάβαζα προσεκτικά τον «Ν.Κ».
ΛΟΓΩ συνήθειας και της κεκτημένης ταχύτητας που σου αφήνει με τα χρόνια κουσούρι, αυτό έκανα και χθες.
ΜΕ το που έπιασα, όμως, στα χέρια μου την προχθεσινή έκδοση των 72 σελίδων, που ζύγιζε τρία… κιλά, απελπίστηκα…
ΚΑΙ απελπίστηκα, αναλογιζόμενος ότι θα χρειαζόμουν πάνω από δύο ώρες να την ξεφυλλίσω και να διαβάσω τους τίτλους των κειμένων, προκειμένου να επιλέξω ποια από αυτά θα πρέπει να διαβαστούν σε βάθος και να σχολιαστούν.
ΚΑΙ αν εγώ, που βγάζω και το ψωμί μου από αυτή τη δουλειά, απελπίστηκα, σκέφτηκα πώς θα αντιδρούσα αν ήμουν αναγνώστης και την έπιανα στα χέρια μου.
ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ θα με έπιανε σας λέω, μόνο με την ιδέα ότι θα έπρεπε και να τη διαβάσω. Αν όχι όλα της τα άρθρα, τουλάχιστον αυτά που, ενδεχομένως, με ενδιέφεραν. Και το εν λόγω αφιέρωμα έχει και τέτοια άρθρα.
ΩΣ εκ τούτου, αυτό που θα σας συμβούλευα να κάνετε πριν πετάξετε την εφημερίδα αδιάβαστη, είναι να την κρατήσετε και να της ρίχνετε καμιά ματιά όταν δεν θα έχετε τίποτα άλλο να κάνετε ή κάτι καλύτερο να διαβάσετε.
ΝΑ την χρησιμοποιήσετε δηλαδή, όπως τις κονσέρβες, που τις ανοίγουμε όταν τις χρειαζόμαστε, είτε για να φάμε κάτι διαφορετικό είτε όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο διαθέσιμο.
ΑΣΕ που ο «Ν.Κ» αντέχει περισσότερο και από τις καλές κονσέρβες και είναι μια δοκιμασμένη στον χρόνο «γεύση», που δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει…
ΕΧΟΝΤΑΣ όλα αυτά υπόψη μου και γνωρίζοντας ότι, για πολλούς και διάφορους λόγους, ο χρόνος που διαθέτουμε πια για να διαβάζουμε είναι από ελάχιστος έως και ανύπαρκτος, θεωρώ «αντιστασιακούς» όλους αυτούς που αγοράζουν ακόμα την εφημερίδα.
ΤΗΝ πιο πάνω λέξη είχε χρησιμοποιήσει πριν 20 χρόνια, ο τότε διευθυντής της «Ελευθεροτυπίας», Σεραφείμ Φυντανίδης, για όσους συνέχιζαν ακόμα να διαβάζουν εφημερίδες. Τους αποκαλούσε αντιστασιακούς…
ΤΩΡΑ, αν σκεφτείτε ότι αυτό ειπώθηκε το 1997, πριν δηλαδή την έκρηξη των social media, τα οποία και έχουν επικρατήσει την τελευταία δεκαετία, μπορείτε να συμπεράνετε πού βρίσκονται στις μέρες μας τα πράγματα.
ΑΝ κοντά σε όλα αυτά λάβετε υπόψη σας, ότι οι περισσότεροι αναγνώστες της έντυπης έκδοσης είναι άτομα «κάποιας» ηλικίας, έχετε και το άθροισμα…
ΜΕ άλλα λόγια, πρόκειται για άτομα που δεν έχουν πια την ευχέρεια του χρόνου να διαβάσουν όπως διάβαζαν παλιότερα. Άσε που δεν έχει αδυνατίσει μόνο η όρασή τους, αλλά και η μνήμη τους να θυμούνται -όπως θυμούνταν κάποτε- αυτά που διαβάζουν.
ΔΕΝ ξέρω πόσα χρόνια ακόμα θα εκδίδεται η έντυπη έκδοση, αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχισθεί, αφού μεταξύ των αναγνωστών της υπάρχουν και νέοι άνθρωποι.
ΧΡΟΝΟ με το χρόνο, βέβαια, η ηλεκτρονική έκδοση κερδίζει όλο και περισσότερους αναγνώστες, που σημαίνει ότι οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους για το τι τελικά θα γίνει.
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει και, μάλιστα, με τέτοια ταχύτητα, που δεν μπορούν πια να τον παρακολουθήσουν ούτε οι αρχιτέκτονες που σχεδιάζουν τις αλλαγές που συντελούνται.
ΗΔΗ τα «έξυπνα» τηλέφωνα, πάνω στα οποία στηρίχτηκε η νέα τηλεπικοινωνιακή επανάσταση πριν δέκα χρόνια, έχουν ξεπεραστεί και τα νέα που σχεδιάζονται και θα αρχίσουν σύντομα να κυκλοφορούν, θα είναι πολύ πιο… έξυπνα και από τους εξυπνότερους χρήστες τους.
ΚΑΙ εδώ είναι που αρχίζουν να προκύπτουν μια σειρά προβλημάτων. Από τη στιγμή που οι νέες τεχνολογίες κάνουν ολόκληρα άλματα ανά εξάμηνο και το ανθρώπινο μυαλό εξελίσσεται στους δικούς του αργούς ρυθμούς, το ερώτημα που τίθεται είναι, ποιος θα μπορεί μετά από μια δεκαετία για παράδειγμα, να τις χρησιμοποιεί.
ΓΙΑΤΙ τα «έξυπνα» τηλέφωνα, προκειμένου να παραμένουν λειτουργικά και χρήσιμα θέλουν και έξυπνους και γρήγορους χρήστες.
ΚΑΙ όταν μιλάμε για γρήγορους χρήστες, εννοούμε πολύ γρήγορους, αφού αυτό που μετράει σήμερα, για πολλούς και διάφορους λόγους, είναι η ταχύτητα.
ΝΑ βρίσκουμε, δηλαδή, οτιδήποτε ψάχνουμε στο κινητό μας τηλέφωνο σε λίγα δευτερόλεπτα και να κάνουμε τη δουλειά μας ακόμα γρηγορότερα. Αν ήταν δυνατόν σε κλάσματα δευτερολέπτου.
ΑΝ τώρα με ρωτήσετε, γιατί τόση βιασύνη, θα σας απαντήσω ότι ούτε ξέρω ούτε μπορώ να το καταλάβω, παρά τις προσπάθειες που καταβάλω.
ΝΑ το πω και διαφορετικά: δεν μπορώ να καταλάβω, για παράδειγμα, γιατί θα πρέπει να μαθαίνω σε μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά τι έγινε στις Ινδίες, την Κίνα ή την Αμερική και τι θα άλλαζε αν το μάθαινα μετά από 24 ώρες…
ΚΑΙ, εντάξει, καταλαβαίνω τη βιασύνη, όταν πρόκειται για κάποιο πόλεμο ή για μια τεράστια καταστροφή, που ενδέχεται να επηρεάσει τη ζωή μας όσο μακριά και αν ζούμε.
ΔΕΝ καταλαβαίνω, όμως, γιατί πρέπει να μαθαίνω σε λίγα λεπτά της ώρας, ότι ο τάδε αστέρας της τηλεόρασης χωρίζει από τη γυναίκα του ή μια τηλεπερσόνα -και υπάρχουν εκατομμύρια τέτοιες στον πλανήτη- κατηγόρησε κάποιον συνάδελφό της για σεξουαλική παρενόχληση.
ΤΙ θα γινόταν δηλαδή και, προπαντός, τι θα άλλαζε στη ζωή μου, αν τα μάθαινα όλα αυτά μετά από μια εβδομάδα ή έναν μήνα;
ΚΑΙ το 80% των ειδήσεων που παρακολουθούν πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι μέσω των κινητών τους είναι ειδήσεις, που όχι μόνο θα μπορούσαν να περιμένουν, αλλά δεν θα συνέβαινε και τίποτα δυσάρεστο στη ζωή μας αν δεν το μαθαίναμε ποτέ.
ΑΣΕ που όλη αυτή η ειδησεογραφία για το τίποτα, όχι μόνο έχει κυριαρχήσει στα Μέσα Ενημέρωσης και στα social media, αλλά δίνει πλέον και τον βηματισμό που ακολουθούν σχεδόν οι πάντες σήμερα.
ΟΙ άνθρωποι που ενημερώνονται πλέον μέσω των κινητών τους, αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία και ο αριθμός τους αυξάνεται γεωμετρικά.
ΚΑΙ στην προκείμενη περίπτωση, όταν λέμε «ενημερώνονται», εννοούμε ότι ρολάρουν την οθόνη του κινητού τους και διαβάζουν τα τιτλάκια των σύντομων ειδήσεων, σταματώντας για λίγα δευτερόλεπτα σε κάτι που τους ενδιέφερε περισσότερο.
ΚΑΙ αυτό γίνεται συνέχεια και, συνήθως, κρατά ώρες. Στην πραγματικότητα, βέβαια, για τίποτα δεν ενημερώνονται, αφού μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα οι «ειδήσεις» που έχουν διαβάσει αντικαθιστώνται με άλλες, που είναι πιο σκανδαλιάρες και ελκυστικές…
ΕΤΣΙ η ειδησεογραφία της ασημαντότητας και της σαβούρας απευθύνεται σε όλους αυτούς τους «γρήγορους» χρήστες, οι οποίοι και μπορούν σε 3 λεπτά της ώρας να διαβάσουν 100 ειδήσεις, τις οποίες βέβαια και ξεχνούν με το που σταματούν το ατελείωτο ρολάρισμα.
ΚΑΙ αν, όντως, αληθεύει, ότι η ταχύτητα βοηθά την ανταγωνιστικότατα, τότε μπορείτε να καταλάβετε που μας οδηγεί όλος αυτός ο ανταγωνισμός και η ταχύτατα…
ΓΙ’ ΑΥΤΟ σας λέω να κρατήσετε την προχθεσινή έκδοση του «Ν.Κ» που έχει δημοσιευτεί το αφιέρωμα.
ΕΙΝΑΙ και αυτό μια πράξη… αντίστασης στους ισοπεδωτικούς καιρούς της ηλεκτρονικής και γρήγορης ενημέρωσης του τίποτα και του facebookισμού…
ΑΝ όπως θέλετε να είστε και γρήγοροι και καλά ενημερωμένοι, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να διαβάζετε τα twitter του Ντόναλντ Τραμπ. Μιλάμε για τη συμπύκνωση της ταχύτητας και της σοφίας…
