Είναι ενθαρρυντικό, αλλά και ευχάριστο για μας τους ελεύθερα σκεπτόμενους, να βλέπουμε άθεους τακτικούς αρθρογράφους στις αγγλόγλωσσες εφημερίδες της Μελβούρνης (και όχι μόνο). Για παράδειγμα, η άθεη συγγραφέας και τακτική αρθρογράφος της εφημερίδας Herald Sun, Cheryl Critchley, δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον άρθρο (10/3/2010) και θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικές από τις σκέψεις της. Μεταξύ άλλων, η Αυστραλίδα (κατά το «Ιταλίδα») αρθρογράφος πετά στα πόδια των αναγνωστών της κι ετούτες εδώ τις όρθιες κουβέντες:
ΣΟΦΙΑ ΟΡΘΗ
«Καιρός κι εμείς, που δεν πιστεύουμε [στο Θεό], ν’ αποκτήσουμε φωνή. Αν και ζούμε σε μια τέτοια προοδευτική κοινωνία, όταν φτάνουνε στο θέμα της θρησκευτικής παιδείας, βρισκόμαστε ακόμη στον σκοτεινό Μεσαίωνα. Στο κρατικό δημοτικό σχολείο όπου πάνε τα παιδιά μου, διδάσκουν τον Χριστιανισμό, πράγμα που είναι καλό αν είσαι χριστιανός, Αλλά τι γίνεται με τους άθεους; Πού είναι τα μαθήματα που γελοιοποιούν τους φανταστικούς περίπατους πάνω στην επιφάνεια του νερού και τα περί ανάστασης νεκρών ανθρώπων;
»Συχνά, τέτοια και άλλα «θαύματα», όπως τα ονομάζουν, τα διδάσκουν σαν να πρόκειται για πραγματικά γεγονότα, κάτι που προκαλεί σύγχυση στα παιδιά, τα οποία ξέρουν ότι τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν στον φυσικό κόσμο. Η θρησκευτική παιδεία οφείλει με αντικειμενικότητα να παρουσιάζει και αυτά που πιστεύουν οι άλλοι άνθρωποι, όπως κάνουμε με τις πολιτικές και οικονομικές θεωρίες. Αν όλα τα παιδιά κατανοούσαν όλα τα θρησκεύματα, ο κόσμος θα ήταν πολύ πιο ανεκτικός – και ίσως πιο ειρηνικός. Αν τα παιδιά γνώριζαν ακριβώς για ποιον λόγο μια μουσουλμάνα φορά την μπούργκα λ.χ., δεν θα ένιωθαν άσχημα βλέποντάς τη.
»Μεγαλώνοντας ως καθολική, τέτοια πράγματα με τρόμαζαν και δεν μπορούσα να σχετιστώ με τα «περίεργα», ξένα θρησκεύματα. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούσα να σχετιστώ με κανένα άλλο θρήσκευμα. Θυμάμαι, από μικρή ηλικία, αμφέβαλα για πράγματα, όπως το κόψιμο της θάλασσας στα δυο [για να περάσει ο Μωυσής με τους Εβραίους] και ο πολλαπλασιασμός των ψωμιών και ψαριών για να φάνε οι φτωχοί. Όμως γιατί ο Ιησούς δεν επέστρεψε για να κάνει το ίδιο θαύμα στη σημερινή Αφρική; Και αν υπάρχουν τόσα πολλά αντιθετικά θρησκεύματα, ποιο από αυτά είναι αληθινό και ποιο ψεύτικο;
ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΔΗΛΩΣΗ
»Τώρα είμαι άθεη, αλλά τα τρία μου παιδιά πιθανόν γνωρίζουν περισσότερα πράγματα γύρω από τη θρησκεία, απ’ ότι τα άλλα της ίδιας ηλικίας. Παρακολουθούν θρησκευτικά μαθήματα και γνωρίζουν ότι αυτοί που ανήκουν σε διαφορετικές θρησκείες, έχουν διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, ανάλογα με την κουλτούρα τους και την ανατροφή τους. Συχνά συζητούμε για πράγματα που πιστεύουν οι άνθρωποι και για τους λόγους που τα πιστεύουν. Αν δούμε κάτι στην τηλεόραση που αφορά τη θρησκεία και που απαγορεύει τη γυναίκα να οδηγεί αυτοκίνητο ή να φέρει το ράσο του κληρικού λ.χ., ρωτώ τις κόρες μου αν νομίζουν ότι αυτή η απαγόρευση είναι δίκαιη. Επίσης ρωτώ: Χρειάζεστε θρησκεία για να είστε καλοί και ηθικοί άνθρωποι; Όλοι ξέρουμε ότι η απάντηση είναι «όχι». Το αποτέλεσμα είναι ότι τα παιδιά μου ενδιαφέρονται για τα θρησκευτικά ζητήματα κι έχουν τη δική τους γνώμη. Επίσης ξέρουν ότι, και να διαφωνήσουν με τη θρησκεία κάποιων άλλων ανθρώπων, πρέπει ωστόσο να σέβονται τα θρησκευτικά δικαιώματα των ανθρώπων αυτών, εκτός φυσικά αν οι άνθρωποι αυτοί έχουν αντιλήψεις που προσβάλλουν τους άλλους, όπως η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας ή οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών. [. . .]
»Πολύ συχνά η θρησκεία καταπιέζει τους ανθρώπους, προξενεί πολέμους, τυλίγει με ενοχές αυτούς που έχουν προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις, αντιτίθεται στη χρήση προφυλακτικών που προφυλάσσουν από την ασθένεια AIDS, στερεί ανθρώπινα δικαιώματα στη γυναίκα και ηθικολογεί σε όλους εμάς που ζούμε περήφανα την κοσμική ζωή. [. . .]
ΔΕΚΑ ΝΕΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ
»Κάποια μέρα ίσως ξεκινήσω τη δική μου αθεϊστική θρησκεία. Θα λέει περίπου τα εξής:
ΟΛΟΙ οι άντρες και οι γυναίκες έχουν δημιουργηθεί ίσοι.
ΖΗΣΕ τη ζωή σου σύμφωνα με το τι είναι σωστό, όχι σύμφωνα με αυτό που γράφτηκε σ’ ένα παλιό βιβλίο πριν 2000 χρόνια.
ΝΑ συμπεριφέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες οι άλλοι να συμπεριφέρονται σε σένα.
ΝΑ σέβεσαι τη διαφορετικότητα των άλλων.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ γι’ αυτούς που έχουν λιγότερα αγαθά από σένα.
ΠΟΤΕ μην κρίνεις τους ανθρώπους με βάση τη θρησκεία τους, το φύλο τους, τη φυλή τους ή τη σεξουαλικότητά τους.
ΝΑ σέβεσαι τις σχέσεις μεταξύ ώριμων ανθρώπων που δεν θίγουν τους άλλους.
ΝΑ ελέγχεις την εξουσία αν αυτή καταπιέζει εσένα ή άλλους.
ΜΗ προδίδεις ποτέ αυτό που είναι σωστό για χάρη του χρήματος ή της προαγωγής σου.
ΑΝ και όταν ο Θεός προσωπικά φανερώσει τον εαυτό του, τότε θα τον πιστέψουμε.»
Ναι, ετούτη η Αυστραλή αρθρογράφος διαθέτει ανοιχτό μυαλό και σπονδυλική στήλη. Μας έδωσε δέκα εντολές πολύ καλύτερες από αυτές που χάραξε το δάχτυλο του Γιαχβέ πάνω στην πέτρα, την Εποχή του Χαλκού!.
