Το Εργατικό Κόμμα Αυστραλίας γράφει ιστορία, με την ανατροπή του Κέβιν Ραντ, πριν συμπληρώσει την πρώτη θητεία του, και την εκλογή της Τζούλια Γκίλαρντ ως πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού της χώρας.

 Οι δραματικές εξελίξεις του περασμένου 48ώρου ήταν το αποτέλεσμα της εσωτερικής κρίσης που υπέβοσκε στην κοινοβουλευτική πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος, μετά την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητας του Κέβιν Ραντ, και τη μαζική στροφή κατά του κυβερνώντος κόμματος.
Η ανατροπή του ήταν θέμα χρόνου, καθώς η αξιωματική αντιπολίτευση κέρδιζε συνεχώς έδαφος και οι εκτιμήσεις για νίκη της συντηρητικής παράταξης στις εθνικές εκλογές πλήθαιναν καθημερινά.

Η παραμονή του κ. Ραντ στον πρωθυπουργικό θώκο οφειλόταν, κυρίως, στη σθεναρή αντίσταση της κ. Γκίλαρντ στην ασφυκτική πίεση που δεχόταν από τη δεξιά παράταξη του κόμματός της να διεκδικήσει την αρχηγία. Στελέχη της δεξιάς παράταξης διαβεβαίωναν την κ. Γκίλαρντ, ότι «μπορούν να της εξασφαλίσουν τους αριθμούς» και την παρότρυναν να θέσει θέμα αρχηγίας.

Μπροστάρης του κινήματος κατά του Κέβιν Ραντ, ήταν ο άσπονδος φίλος του πρώην πρωθυπουργού, πρώην συνδικαλιστής Μπιλ Σόρτεν, που έφερε βαρέως τον παροπλισμό του από τον Ραντ.

Η διάθεση της κ. Γκίλαρντ έναντι του Κέβιν Ραντ, άλλαξε προ ημερών, όταν πληροφορήθηκε ότι ο πρωθυπουργός, τον οποίον υπηρετούσε με απόλυτη αφοσίωση, αμφισβήτησε την πίστη της. Μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του Εργατικού Κόμματος αποκάλυψαν, ότι η κ. Γκίλαρντ έγινε έξω φρενών όταν πληροφορήθηκε ότι ο διευθυντής του γραφείου του κ. Ραντ ζητούσε από μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας να δηλώσουν «αν στηρίζουν τον Κέβιν Ραντ ή όχι».

Σε συνάντησή της με τον Κέβιν Ραντ, παρουσία του υπουργού Άμυνας και «ειρηνοποιού» του Εργατικού Κόμματος, γερουσιαστή Τζο Φόκνερ, η κ. Γκίλαρντ εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της και ζήτησε εξηγήσεις από την πρωθυπουργό για την προσβλητική συμπεριφορά του. Στη συνάντηση αυτή, η κ. Γκίλαρντ προσπάθησε να πείσει τον Κέβιν Ραντ να αλλάξει τακτική και συμπεριφορά «για να σώσει το κεφάλι του», αλλά η προσπάθεια απέβη μάταια.

Εν τω μεταξύ, η ηγεσία της δεξιάς παράταξης εργαζόταν πυρετωδώς για να εξασφαλίσει τους αριθμούς που θα χρειαζόταν η κ. Γκίλαρντ για να κερδίσει μία αναμέτρηση με τον Κέβιν Ραντ για την πρωθυπουργία. Το βράδυ της Τετάρτης, οι πολέμαρχοι της δεξιάς είχαν συγκεντρώσει τους αριθμούς και πίεζαν εκ νέου την ανθιστάμενη Γκίλαρντ να ανατρέψει τον κ. Ραντ.

Κατά μία άποψη, η κ. Γκίλαρντ και οι υποστηρικτές της ήλπιζαν σε παραίτηση του Κέβιν Ραντ, προκειμένου να «νομιμοποιηθεί» η κ. Γκίλαρντ ως διάδοχος του Ραντ και να αποτραπεί η διάσπαση της κοινοβουλευτικής ομάδας παραμονή εκλογών.

Αργά το βράδυ της Τετάρτης, ο Κέβιν Ραντ ανακοίνωσε, ότι η κ. Γκίλαρντ του γνωστοποίησε την απόφασή της να διεκδικήσει την αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία. Η αιματηρή αναμέτρηση για την πρωθυπουργία φαινόταν αναπόφευκτη την Τετάρτη το βράδυ. Μοναδική ελπίδα για αποφυγή της αιματηρής αναμέτρησης ήταν η παραίτηση του Κέβιν Ραντ κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, που ορίστηκε για το πρωί της Πέμπτης.
Η απόφαση των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας να ανατρέψει τον Κέβιν Ραντ ήταν οριστική και αμετάκλητη. Βουλευτές και γερουσιαστές προσχώρησαν μαζικά στο στρατόπεδο Γκίλαρντ. Η συνεδρίαση της Πέμπτης είχε πάρει, πλέον τυπικό χαρακτήρα.

Ενήμερος της αδυναμίας να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, ο Κέβιν Ραντ παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, δίνοντας τέλος στην αγωνία των επιτελικών του κόμματος τις συνέπειες μία ψηφοφορίας για την εκλογή πρωθυπουργού. Η Γκίλαρντ εκλέχτηκε εικοστή έβδομος πρωθυπουργός της Αυστραλίας, χωρίς αντίπαλο, με αντιπρόεδρο τον θησαυροφύλακα Γουέϊν Σουάν, επίσης χωρίς αντίπαλο.

Η αποχαιρετιστήρια ομιλία του Κέβιν Ραντ ήταν, κατά γενική ομολογία η καλύτερη της καριέρας του. Καταφανώς συγκινημένος, ο απερχόμενος πρωθυπουργός απαρίθμησε τις επιτυχίες της κυβέρνησής του και δήλωσε «υπερήφανος» για το έργο που επιτελέσθηκε από την ημέρα που του Εργατικό Κόμμα επανήλθε στην εξουσία.

Δεν παρέλειψε να στιγματίσει το ρόλο των ηγετών της δεξιάς στην ανατροπή του και να υπενθυμίσει στους ηγέτες των παρατάξεων, ότι ο πρωθυπουργός της χώρας εκλέγεται από το λαό, όχι από τις παρατάξεις.

Ο κ. Ραντ ανακοίνωσε, ότι δεν αποσύρεται από την πολιτική. Θα παραμείνει στη βουλή πρόθυμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη διάδοχό του, αν θελήσει να αξιοποιήσει τις γνώσεις και τις ικανότητές του.

 Η εκλογή της Γκίλαρντ σηματοδοτεί νέα πορεία για το Εργατικό Κόμμα. Η δυναμική, 49χρονη κοκκινομάλλα πρωθυπουργός, συγκεντρώνει τις ελπίδες του κόμματος για «ανάσταση» μέχρι τις εκλογές και παραμονή του στην εξουσία.

Τα πρώτα δείγματα κρίνονται «θετικά». Στην παρθενική ομιλία της, η κ. Γκίλαρντ εμφανίστηκε μεστή, κατανοητή, με σαφή προσανατολισμό και διάθεση να ακούσει το λαό. Όπως δήλωσε, η συμπεριφορά της θα είναι διαφορετική από την «απολυταρχική» συμπεριφορά του Κέβιν Ραντ και στόχος της η υλοποίηση πολιτικών που θα εξυπηρετούν το γενικό συμφέρον.

Αιτιολογώντας την απόφασή της να διεκδικήσει των πρωθυπουργία είπε, ότι «το Εργατικό Κόμμα έχει χάσει το δρόμο του» και διαβεβαίωσε, ότι «η κυβέρνηση δεν πρόκειται να μετακινηθεί προς τα δεξιά στο επίμαχο θέμα των προσφύγων».

Η πρωθυπουργός ανέλαβε το μερίδιο των ευθυνών που της αναλογούν για τα λάθη του Εργατικού Κόμματος και δεσμεύτηκε να διαθέσει όλες τις δυνάμεις της για την επανεκλογή της κυβέρνησης στις επικείμενες εθνικές εκλογές.

Ως πρώτη χειρονομία καλής θέλησης, η νεοεκλεγείσα πρωθυπουργός ανακοίνωσε την ακύρωση των κρατικών διαφημίσεων κατά της βιομηχανίας μεταλλευμάτων και δεσμεύτηκε για τη διευθέτηση των διαφορών της κυβέρνησης με τους βιομηχάνους.
Η κ. Γκίλαρντ θα ανακοινώσει, εντός των προσεχών ωρών, το σχήμα της κυβέρνησής της. Πιστεύεται, ότι δεν θα προβεί σε ευρύ ανασχηματισμό λόγω των εκλογών. Πρωταρχικό μέλημά της θα είναι η αντικατάσταση του υπουργού Οικονομικών, Λίνζι Τάνερ, ο οποίος ανακοίνωσε την παραίτησή του από την πολιτική για «οικογενειακούς λόγους».

Η πρωθυπουργός δεν αντέδρασε στη δήλωση του Ραντ, ότι παραμένει μάχιμος πολιτικός. Πολιτικοί σχολιαστές δεν αποκλείουν την τοποθέτηση του κ. Ραντ στο υπουργείο Εξωτερικών, δεδομένου ότι είναι πρώην διπλωματικός και διατηρεί καλές σχέσεις με τους Ασιάτες γείτονές μας και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Η αξιωματική αντιπολίτευση πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση. Ο αρχηγός της συντηρητικής παράταξης δηλώνει, ότι το Εργατικό Κόμμα άλλαξε αρχηγό, αλλά δεν άλλαξε πολιτική, και χαρακτηρίζει την πρωθυπουργό «όμηρο» των παρατάξεων του κόμματός της, που της έδωσαν την πρωθυπουργία.
Η αντιπολίτευση ισχυρίζεται, ότι η ανατροπή του Κέβιν Ραντ οφείλεται στην αυστηρή κριτική της πολιτικής του από το Συνασπισμό.

«Η κριτική μας δικαιώθηκε από τις εξελίξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Η ίδια η κ. Γκίλαρντ δηλώνει, ότι το Εργατικό Κόμμα έχει χάσει το δρόμο του», λέει ο κ. Άμποτ και καταμερίζει ευθύνες στην πρωθυπουργό για την αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης Ραντ.
Παρά ταύτα, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης αποφεύγει τις δημόσιες δηλώσεις για «μεγάλη νίκη» του Συνασπισμού στις εκλογές, όπως είπε προ ημερών στην κοινοβουλευτική ομάδα του Λίμπεραλ Πάρτι.

«Όλες οι εκλογές κερδίζονται και όλες χάνονται. Πιστεύω, ότι μπορούμε να κερδίσουμε τις επικείμενες εκλογές, αλλά έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε», δήλωνε προχθές, φανερά συγκρατημένος.

Πάντως, στην αντιπολίτευση επικρατεί κλίμα εκνευρισμού, διότι συνελήφθη απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει την κ. Γκίλαρντ. Η επικράτηση της άποψης, ότι ο Κέβιν Ραντ πρέπει να είναι ο κεντρικός στόχος των επιθέσεων καθ’ οδόν προς τις εκλογές, βρήκε την αντιπολίτευση ανέτοιμη να πολεμήσει την Γκίλαρντ.
  
ΚΛΙΜΑ ΕΥΦΟΡΙΑΣ

Η εκλογή της Γκίλαρντ στην πρωθυπουργία της χώρας έχει δημιουργήσει κλίμα ευφορίας μεταξύ των γυναικών.
Επώνυμες και μη δηλώνουν, ότι η εκλογή γυναίκας πρωθυπουργού αναδεικνύει τις δυνατότητες των γυναικών να αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημόσια ζωή του τόπου.

 Ο ενθουσιασμός των γυναικών είναι μία από τις παραμέτρους της εκλογής της κ. Γκίλαρντ που προβληματίζει την αξιωματική αντιπολίτευση. Άγαμη, χωρίς παιδιά, αποτελεί πρότυπο για τις γυναίκες που δεν ακολουθούν τις νόρμες της κοινωνίας μας.
Ο Τόνι Άμποτ, μέλος της υπερσυντηρητικής «θρησκευτικής» δεξιάς παράταξης της Νέας Νότιας Ουαλίας, έχει προκαλέσει το γυναικείο πληθυσμό με τις απόψεις του για την παρθενία και τις εκτρώσεις.

Αν ο ενθουσιασμός των γυναικών ψηφοφόρων παραμείνει αμείωτος μέχρι τις εκλογές, το Εργατικό Κόμμα θα ωφεληθεί σημαντικά από την εκλογή γυναίκας αρχηγού.