Το πάθος της εκδίκησης έχει μεταβάλει στελέχη του Εργατικού Κόμματος σε κανίβαλους που τρώνε αργά, αλλά μεθοδικά τις σάρκες του κόμματός τους.
Διότι κανιβαλισμός είναι οι αποκαλύψεις σε βάρος της πρωθυπουργού μεσούσης της προεκλογικής εκστρατείας και σε χρόνους στρατηγικά επιλεγμένους για την πρόκληση της μεγαλύτερης δυνατής ζημίας.
Οι διαδοχικές αποκαλύψεις σε βάρος της πρωθυπουργού, ιδιαίτερα οι προχθεσινές, προδίδουν άμετρο μίσος εναντίον της και διάθεση να την εξοντώσουν πολιτικά, πριν προλάβει ο λαός να την κρίνει για τα έργα και τις υποσχέσεις της.
Προφανώς, άνθρωποι που βρίσκονταν ή εξακολουθούν να βρίσκονται κοντά στην κ. Γκίλαρντ και τον προκάτοχό της, Κέβιν Ραντ, γνώστες όσων διημείφθησαν μεταξύ τους την παραμονή της ανατροπής του δεύτερου και ενήμεροι των συζητήσεων του υπουργικού συμβουλίου, σερβίρουν στην πρωθυπουργό σαδιστικά πολιτικό κώνειο την πρωθυπουργό, σε μικρές δόσεις, με στόχο τον αργό πολιτικό θάνατό της.
Οι προχθεσινές αποκαλύψεις του δημοσιογράφου Laurie Oakes, αποκλειστικό αποδέκτη των ζημιογόνων πληροφοριών, είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για την κ. Γκίλαρντ και το Εργατικό Κόμμα.
Η αποκάλυψη πριν δύο εβδομάδες, ότι η πρωθυπουργός αθέτησε συμφωνία με τον Κέβιν Ραντ κατά το παζάρι της πρωθυπουργίας, να του δώσει τη δυνατότητα να αποκαταστήσει τη σχέση του με το εκλογικό σώμα, έπληξε την πρωθυπουργό ως άτομο. Την παρουσίασε ως αναξιόπιστο άτομο, που δεν τιμά τις υποσχέσεις της, άρα ο λαός δεν πρέπει να την εμπιστεύεται. Ο λαός δεν πρέπει να «παίρνει τοις μετρητοίς», δεν πρέπει να θεωρεί δεδομένες οποιεσδήποτε προεκλογικές υποσχέσεις της.
Η αποκάλυψη αυτή έγινε, καθ’ ον χρόνο ο αυστραλιανός λαός εκτιμούσε την αξιοπιστία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά τη δήλωσή του, ότι «δεν λέει πάντα την αλήθεια στο λαό». Ο καταφανής στόχος των Εργατικών «καμικάζι» που έδωσαν την πληροφορία στον κ. Oakes ήταν να πληγεί, παράλληλα, και η αξιοπιστία της πρωθυπουργού.
Το διπλό χτύπημα της Τρίτης είναι περισσότερο καίριο από την πρώτη αποκάλυψη, διότι θέτει σε αμφισβήτηση βασικά στοιχεία της πολιτικής του Εργατικού Κόμματος, τα οποία η κ. Γκίλαρντ στηρίζει δημόσια.
Ο Laurie Oakes αποκάλυψε ότι, σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, η πρωθυπουργός είχε αντιταχθεί στην αύξηση της σύνταξης γήρατος, διότι οι συνταξιούχοι δεν ψηφίζουν το Εργατικό Κόμμα. Σε άλλη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, η κ. Γκίλαρντ είχε αντιταχθεί και στην παροχή δια νόμου άδειας με βασικές αποδοχές σε γονείς – άνδρες και γυναίκες – που θα απασχολούνται με την ανατροφή των παιδιών τους. Κατά τους πληροφοριοδότες, η πρωθυπουργός αντιτάχθηκε και σε αυτό το μέτρο, διότι θα προκαλούσε πολίτες που έχουν ξεπεράσει την ηλικία της τεκνοποιίας, καθώς και τους γονείς που εγκαταλείπουν την εργασία τους για να φροντίζουν τα ανήλικα παιδιά τους.
Με τη διοχέτευση των πληροφοριών αυτών, οι υπονομευτές της κ. Γκίλαρντ επιδιώκουν να την παρουσιάσουν ως ασυνεπή πολιτικό, ως πολιτικό που εγκρίνει και απορρίπτει πολιτικές κατά περίσταση. Άρα, οι ψηφοφόροι δεν πρέπει να εκλαμβάνουν ως δεδομένες τις προγραμματικές εξαγγελίες και τις υποσχέσεις της, διότι μπορεί να ακυρωθούν, αν η κ. Γκίλαρντ δεν τις κρίνει ωφέλιμες πολιτικά.
Οι αποκαλύψεις έχουν και μία άλλη διάσταση, εξ ίσου βλαβερή για την πρωθυπουργό και το Εργατικό Κόμμα και που οι κομματικοί κανίβαλοι θα μεγεθύνουν μέχρι το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας. Είναι η αδυναμία της κ. Γκίλαρντ να ελέγξει τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας της και το κόμμα. Η αντιπολίτευση άρχισε, ήδη, να ερωτά δημόσια, «πώς θα κυβερνήσει η κ. Γκίλαρντ, αν επανεκλεγεί, αφού δεν μπορεί να ελέγξει τους ανθρώπους που την περιβάλλουν;» Ερώτηση που βρίσκει απήχηση σε μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων.
Η τελευταία δημοσκόπηση της Newspoll δείχνει, ότι η διαφορά δέκα μονάδων του Εργατικού Κόμματος από το Συνασπισμό – στη δεύτερη κατανομή – μειώθηκε σε 4 μονάδες, διαφορά που μπορεί να αντιστραφεί μέχρι την παραμονή των εκλογών. Η μείωση της διαφοράς αποδίδεται σε δύο παράγοντες. Στην απόφαση της κ. Γκίλαρντ να παραπέμπει στο λαό την περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησής της και την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της.
Οι επιτελικοί του Εργατικού Κόμματος θα περιμένουν την επόμενη δημοσκόπηση με κομμένη την ανάσα, βέβαιοι ότι ο κομματικός κανιβαλισμός θα έχει βλάψει περισσότερο το κόμμα τους.