Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάστηκε από το Ανώτατο δικαστήριο της Βικτώριας ο ομογενής πληρωμένος δολοφόνος του υποκόσμου, Ευάγγελος Γούσης, για την δολοφονία του “νονού” του υποκόσμου της Μελβούρνης, Λούις Μοράν.

Ο 41χρονος Γούσης και δύο ακόμα ψυχροί εκτελεστές έλαβαν το Μάρτιο του 2004 από τον δολοφόνο και έμπορο ναρκωτικών, Καρλ Γουίλιαμς, το ποσόν των $140,000 προκειμένου να εκτελέσουν τον Μοράν, όπως και έγινε.

Ο Γούσης την ημέρα του φόνου φορούσε κουκούλα, μπήκε μέσα στο Brunswick Club με δύο περίστροφα, κυνήγησε τον Μοράν και τον σκότωσε με δύο σφαίρες στο κεφάλι.

Ο Γούσης έκτιε ήδη ποινή φυλάκισης 15 ετών για τη δολοφονία του Λούις Κέιν, που επίσης δρούσε στον υπόκοσμο της Μελβούρνης, και μετά την νέα του ποινή ορίστηκε να έχει δικαίωμα να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης υπό όρους αφού εκτίσει τουλάχιστον 30 χρόνια φυλάκισης.

Μετά την ανακοίνωση της ποινής, η Τζούντι Μοράν, σύζυγος του Λούις Μοράν, δήλωσε ικανοποιημένη από την ποινή, η οποία, όπως είπε, “στην ουσία είναι ισόβια κάθειρξη και ο Γούσης θα σαπίσει στη φυλακή”, ενώ πρόσθεσε ότι η ποινή δεν μειώνει τον πόνο της για τον χαμό των αγαπημένων της προσώπων. “Ακόμα και αν τον κρέμαγαν, αυτό δεν θα έφερνε πίσω τους δύο μου γιούς και τον άντρα μου”, είπε η Τζούντι Μοράν, που έχασε στον πόλεμο του υποκόσμου και τους δύο της γιούς Τζέισον και Μαρκ Μοράν.

Ο θλιβερός απολογισμός του “πολέμου των συμμοριών” της Μελβούρνης άφησε περίπου τριάντα νεκρούς και ανάμεσά τους τουλάχιστον 4 Έλληνες, πολλούς τραυματίες, αρκετούς στη φυλακή και αρκετές κατεστραμμένες ζωές. Κορυφαίος “πρωταγωνιστής” ο ομογενής, Ανδρέας Βενιαμίν, ο οποίος, επίσης έπεσε θύμα δολοφονίας και ήταν ο φόβος και ο τρόμος της Μελβούρνης. Θεωρείτο ένας από τους καλύτερους πληρωμένους δολοφόνους, με ταρίφα 100.000 δολαρίων για κάθε φόνο, ενώ η αστυνομία τον θεωρούσε ένοχο για τουλάχιστον 7 δολοφονίες, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τον συνδέσει με καμία από αυτές.

Μεταξύ των Ελλήνων που σκοτώθηκαν κατά τον “πόλεμο των συμμοριών” της Μελβούρνης ήταν, ακόμα, ο Δημήτρης Μπελιάς, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες πληρωμένων δολοφόνων. Εκτελέστηκε εν ψυχρώ με μία σφαίρα στο κεφάλι σε πάρκινγκ. Παθιασμένος λάτρης του τζόγου, είχε δημιουργήσει χρέη που ξεπερνούσαν το ένα εκατομμύριο δολάρια και αδυνατούσε να τα ξεπληρώσει. Η δολοφονία του Γιώργου Γερμανού σε πάρκο είχε όλα τα χαρακτηριστικά μαφιόζικης εκτέλεσης (μία σφαίρα στο κεφάλι και μία στο στήθος). Ο 41χρονος ομογενής, παλιός αθλητής της άρσης βαρών και με διακρίσεις στην Αυστραλία, εργαζόταν σε νυχτερινά κέντρα. Πλήρωσε τις σχέσεις του με τον νονό της νύχτας, Νικ Ράντεβ, τον αποκαλούμενο “Βούλγαρο”, ο οποίος έπεσε και αυτός νεκρός από σφαίρες αγνώστων.

Ο Πολ Καλλιπολίτης εκτελέστηκε στο σπίτι του, επίσης με τον κλασικό τρόπο της αυστραλιανής μαφίας: μία σφαίρα στο κεφάλι και μία στο στήθος. Στις Αρχές, ήταν ήδη γνωστός για τις διασυνδέσεις του με την αποκαλούμενη “ευρωπαϊκή μαφία” και θεωρούταν ένας από τους σημαντικότερους εμπόρους ναρκωτικών της περιοχής. Κύριος ύποπτος για τη δολοφονία του θεωρήθηκε ο ομογενής, Ανδρέας Βενιαμίν. Τον τελευταίο εκτέλεσε ο Ιταλός, Μικ Γκάτο, ο οποίος κατόρθωσε να αθωωθεί ισχυριζόμενος ότι πυροβόλησε τον Βενιαμίν προσπαθώντας να αμυνθεί.