ΤΙΣ τελευταίες εβδομάδες (λόγω εξελίξεων), οι καλύτεροι «πελάτες μου» είναι (άπαντα) τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Κοινότητας (και, κυρίως, αυτοί που λένε ότι δεν με… διαβάζουν!), οι συγγενείς τους και τα… παιδιά της «αριστερής» σέχτας του 3ΖΖΖ.
ΟΙ τελευταίοι, μάλιστα, θα πρέπει να μού χρωστούν και ευγνωμοσύνη, γιατί μετά τα όσα έγραψα, μπορεί να ακούει το πρόγραμμά τους (από περιέργεια) και κανένας άλλος χριστιανός, πέρα από τους ίδιους.
ΣΗΜΕΡΑ λέω να ασχοληθώ και με δύο-τρία άλλα θεματάκια που προέκυψαν, γι’ αυτό παρακαλώ τους «πελάτες μου» να κάνουν λίγη υπομονή και θα ασχοληθώ μαζί τους λίγο πιο κάτω.
ΛΟΙΠΟΝ, μέσα στην τρελή χαρά βρίσκονται τις τελευταίες μέρες οι Πόντιοι της Αυστραλίας (και όχι μόνο) μετά την αναγνώριση από την Πολιτειακή Βουλή της Νότιας Αυστραλίας της γενοκτονίας σε βάρος των προγόνων τους από τους (κακούς) γείτονες μας τους Τούρκους.
ΟΣΟ για την τουρκική κυβέρνηση και τους εδώ εκπροσώπους της, ακόμα «το φυσούν και δεν κρυώνει», αφού δεν περίμεναν αυτήν την εξέλιξη, λόγω του ότι δημιουργεί προηγούμενο.
ΕΦΡΙΞΑ, σας λέω, διαβάζοντας την ανακοίνωση του Τούρκου πρέσβη στην Καμπέρα, ο οποίος ανέφερε ότι η απόφαση αυτή θέτει σε κίνδυνο «… τις καλές σχέσεις των χωρών μας οι οποίες ξεκίνησαν από την Καλλίπολη και τα σχόλια τότε του Κεμάλ Ατατούρκ για τη γενναιότητα των Αυστραλών!)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ, σας λέω, τη δήλωση του Τούρκου πρέσβη, θυμήθηκα τον παππού μου, που μού έλεγε «όσο ζει κανείς μαθαίνει». Πού να φανταστώ ότι οι καλές σχέσεις μεταξύ εθνών και λαών αρχίζουν από… μαζικές σφαγές.
ΔΗΛΑΔΗ, αν οι Τούρκοι, αντί για 16.000 Αυστραλούς σκότωναν 116.000 θα είχαμε ακόμα πιο καλύτερες σχέσεις, λόγω περισσότερης γενναιότητας;
ΜΑ, με την ίδια λογική, κύριε πρέσβη, με τους Πόντιους (και τους Κύπριους) θα πρέπει να είχατε ακόμα καλύτερες σχέσεις, αφού σφάξατε πολύ (μα πολύ) περισσότερους!
ΚΑΙ η πλάκα της αιματηρής αυτής ιστορίας είναι ότι και οι Αυστραλοί αισθάνονται περήφανοι για την σφαγή εκείνη!
ΑΛΛΑ αυτό (για το πώς δημιουργούνται οι εθνικές συνειδήσεις και ταυτότητες) είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία, που έχει να κάνει με τον ψυχισμό των Αυστραλών «που πιάνονται από τα μαλλιά τους», στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν και αυτοί ηρωικό (και ένδοξο) παρελθόν ως έθνος.
ΕΔΩ οι ακατονόμαστοι γείτονές μας, για ν’ αποκτήσουν «ένδοξο» παρελθόν, δεν διστάζουν να παραποιήσουν την ιστορία και να υιοθετήσουν (όπως κι όπως) τον Μέγα Αλέξανδρο ως… δικό τους άνθρωπο! Ας επιστρέψουμε, όμως, στα Ποντιακά.
ΜΕΤΑ τις εξελίξεις στο θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας, για το ποίο χρόνια αγωνίζονται οι απανταχού Πόντιοι, δικαιολογημένα η Συντονιστική Επιτροπή Ποντιακών Σωματίων Μελβούρνης, αναμένει ότι στην αυριανή διαδήλωση έξω από το τουρκικό προξενείο της Μελβούρνης (24 Albert Rd., South Melbourne) να δώσουν το παρών τους πολλοί περισσότεροι, από πέρυσι.
ΘΥΜΑΜΑΙ ότι πέρυσι, 9 όλα και όλα άτομα (!), ξεκίνησαν από τον ναό του Αγίου Ευσταθίου για να πάνε στο τουρκικό προξενείο. Περισσότεροι ήταν οι… αστυνομικοί που τους ακολουθούσαν!
ΕΞΩ από το προξενείο τους περίμεναν άλλοι… τόσοι! Συνολικά, δηλαδή καμιά 20αριά άτομα όλοι και όλοι έλαβαν μέρος στη… διαδήλωση! Ας ελπίσουμε ότι φέτος, θα αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους (που μοιάζουν με… ποντιακό ανέκδοτο!) και θα λάβουν μέρος περισσότεροι. Όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να μην γίνουμε ρεζίλι και στα μάτια αυτών που μας υποστήριξαν.
ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να θυμίσω και σε όλους του καλούς πατριώτες ότι αύριο γιορτάζεται (με δοξολογία και εορταστική συνάθροιση στις 2 μ.μ. στο Λευκαδιακό Σπίτι) και η 145η επέτειος της Ένωσης των Ιονίων Νήσων με την (έρμη) την πατρίδα.
ΚΑΙ τώρα πάμε σ’ ένα άλλο θέμα, που απειλεί τα (νεανικά) θεμέλια του ΣΑΕ. Μιλάμε για την «τρικυμία σ’ ένα φλιτζάνι καφέ» που ξέσπασε στους κόλπους της νεολαίας του ΣΑΕ, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί η… ηγεσία (που δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει) και να έλθει στην Μελβούρνη για να συνετίσει τα «παιδιά»!
ΓΙΑ άλλη μια φορά, κύριοι, η δεύτερη και τρίτη γενιά (τα «παιδιά» μας τρομάρα μας!) απέδειξε ότι δεν παίζεται. Τα «παιδιά» του ΣΑΕ έβαλαν, σάς λέω, τα γυαλιά στη δεύτερη γενιά της Κοινότητας που άρχισε την καριέρα της με ψιλο-πραξικοπήματα.
ΟΡΕΞΗ να έχει κανείς (και χρόνο), να διαβάσει την αλληλογραφία τους στο διαδίκτυο για να καταλάβει τι βλαστάρια έχουμε βγάλει. Αν στόχος μας ήταν να διατηρήσουμε τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας το πετύχαμε και με το παραπάνω!
Η δεύτερη (και τρίτη) γενιά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από εμάς τους πτωχούς (και ολιγογράμματους) μετανάστες. Μάς ξεπέρασε σε όλα και ιδιαίτερα στα αρνητικά μας.
ΟΙ σπουδές και τα πτυχία βοήθησαν τα τέκνα μας να γίνουν ακόμα πιο φιλόδοξα και πιο αδίστακτα και να πάνε τις κακοδαιμονίες της φυλής μας ακόμα ψηλότερα.
ΤΑ «παιδιά» να δείτε συνομωσίες, ίντριγκες και κόλπα. Δεν παλεύονται σας λέω. Η μεταξύ τους αλληλογραφία (και όσα παρασκηνιακά λέγονταν) είναι ένα πραγματικό μνημείο απείρου ελληνικού κάλλους!
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του μεταξύ τους καυγά ήταν να παραιτηθεί ο πρόεδρος του Δικτύου της Νεολαίας και να γίνει η παρδαλή αυτή ιστορία κτήμα του απανταχού ελληνισμού.
ΤΩΡΑ, θα μου πείτε, τι άλλο είχαν να κάνουν τα παιδιά στο ΣΑΕ; Η μόνη τους δραστηριότητα ήταν και παραμένει (όπως και σε άλλες οργανώσεις μας) τα… προσωπικά τους!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: μην περιμένετε να δείτε άσπρη μέρα από τα «παιδιά». Και, παράλληλα, μην ξεχνάτε ότι «τα μήλα κάτω από τις μιλιές θα πέσουν».
ΚΑΙ από τα «παιδιά» του ΣΑΕ, ας περάσουμε στα «παιδιά» της Κοινότητας Μελβούρνης που συνεχίζουν να οργανώνονται ενόψει των Γενικών Συνελεύσεων και των εκλογών.
ΠΡΙΝ, όμως, πούμε δυο κουβέντες για την Κοινότητα, οφείλω να ζητήσω συγνώμη από τους επιστολογράφους του «Νέου Κόσμου». Πράγματι, τον τελευταίο καιρό δεν έχω ασχοληθεί μαζί τους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να ξεθαρρεύουν και να γράφουν πάλι μακροσκελείς επιστολές «περί ανέμων και υδάτων».
ΣΤΗΝ τελευταία έκδοση, την μια πλευρά της σελίδας (την δεξιά) την είχε αναλάβει ο κ. Δημήτρης Σταματόπουλος και την άλλη (την αριστερή) ο αδελφός του Πάνος.
Ο μεν Πάνος μάς εξήγησε «Ποιος ήταν ο Νίκος Καζαντζάκης»!, ο δε Δημήτρης μάς αποκάλυψε την… «αλήθεια για την Κοινότητα»!, που – στην ουσία – πρόκειται για μια φαιδρή επίθεση κατά του σημερινού προέδρου, Βασίλη Παπαστεργιάδη.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ζουμί είχε (ως συνήθως) η ολιγόλογη επιστολή του Χρήστου Μουρίκη που αναφερόταν στον «πατριάρχη» της σέκτας του 3ΖΖ. Δεν μού έκανε εντύπωση ότι ο «πατριάρχης» συνεχίζει να… παραδίδει μαθήματα δημοκρατίας, αλλά ότι τον ακούει ο Μουρίκης.
Ο κ. Μουρίκης ζήτησε από τον «πατριάρχη» να εξηγήσει στους πιστούς του γιατί κρατά το στόμα του κλειστό στο κρίσιμο και κεφαλαιώδες αίτημα που διατυπώνεται επί πέντε συνεχή χρόνια για πλήρη διοικητικό και οικονομικό έλεγχο στην Κοινότητα, το Alphington και τους «Αντίποδες».
ΕΓΩ θα πρόσθετα ότι, όχι μόνο ο «πατριάρχης» (και η σέκτα του) κάνουν το κορόιδο για την ιστορία αυτή, αλλά σύσσωμη η αριστερά (Πάσχος, Σταματόπουλοι και λοιποί) και ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο!
ΕΙΝΑΙ το μόνο θέμα που εχθροί και φίλοι συμφωνούν ότι δεν πρέπει να καταπιαστούν. Ακόμα και αυτοί που είχαν κάνει τον οικονομικό έλεγχο σημαία τους στις τελευταίες εκλογές, σφυρίζουν κλέφτικα και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Η σιωπή όλων είναι εύλογη…
ΔΕΝ υπάρχει βδομάδα, τους δύο τελευταίους μήνες, που στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Αντίποδες» η Κοινότητα Σίδνεϊ, να μην οργανώνει δυο και τρεις πολιτιστικές εκδηλώσεις.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ 33 εκδηλώσεις περιείχε το φετινό πρόγραμμα από τέλη Μαρτίου μέχρι τέλη Μαΐου. Μπράβο τους!
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, οι δικοί μας (της Κοινότητας Μελβούρνης) έκαναν το γλέντι και συνεχίζουν να αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους για την… επιτυχία!
ΣΙΓΑ μην ασχοληθούν με την οργάνωση εκδηλώσεων, τη στιγμή που έπρεπε να αφιερώσουν το χρόνο τους στην στρατολόγηση μελών και την προετοιμασία των… πρόωρων εκλογών. Δύο χέρια έχει ο καθένας. Τι να πρωτοκάνει;
ΛΕΓΟΝΤΑΣ όλα αυτά, οφείλω να συγχαρώ το σημερινό Δ.Σ. της Κοινότητας που είχε το θάρρος να βάλει στο διαδίκτυο μέρος των Πρακτικών των Συνεδριάσεων.
ΜΗΝ ξεχνάμε ότι, πριν λίγα χρόνια ακόμα, για να πάρει κάποιος αντίγραφα των Πρακτικών, θα έπρεπε να καταφύγει στο… Ανώτατο Δικαστήριο! Διαφάνεια σημαίνει ότι τα πάντα είναι κτήμα όλων των μελών και των ενδιαφερομένων.
ΩΡΑΙΑ θα ήταν να βλέπαμε και την πλήρη οικονομική κατάσταση της Κοινότητας, την… πορεία της επιταγής των $25.000 από το γραφείο της Κοινότητας στην εφημερίδα «Τα Νέα», πόσους έχει στρατολογήσει κάθε μέλος του Δ.Σ. και λοιπά. Γιατί τα Πρακτικά δεν δίνουν την πλήρη εικόνα της κατάστασης.
ΜΕΤΑΞΥ των Πρακτικών που διάβασα, ήταν και αυτά της 21ης Ιανουαρίου, που έλαβε χώρα η ανατροπή του Φουντά από την προεδρία, μετά από 17 χρόνια στην κορυφή της κοινοτικής ηγεσίας.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ, πληροφορήθηκα, επίσης, ότι μεταξύ των πρωταγωνιστών της ανατροπής εκείνης, ήταν και ο ταμίας, Κώστας Δικαίος, που πρωταγωνίστησε και στη δεύτερη ανατροπή πριν έναν μήνα.
ΜΕΤΑ απ’ όλα αυτά, αναρωτιέμαι αν πίστευε, άραγε, ο Δικαίος ό,τι έλεγε τότε εναντίον του Φουντά; Τα ίδιο, βέβαια, ισχύει και για τον Φουντά, που έλεγε τα μύρια όσα κατά του Δικαίου.
ΜΕΤΑ το δεύτερο πραξικόπημα, φαίνεται ότι οι δύο πρώην θανάσιμοι εχθροί τα «βρήκαν» μεταξύ τους. Απίστευτο; Και όμως αληθινό.
ΤΟ τι μεσολάβησε και ήλθαν τα πάνω-κάτω, θα τα πούμε μια άλλη φορά. Τελειώνοντας, θα ήθελα να θυμίσω τον σημερινό πρόεδρο το γνωμικό που λέει «μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις»!
ΣΥΜΦΩΝΑ με όσα διάβασα στα ίδια Πρακτικά, το 1993 ο Φουντάς με τους «λοχαγούς του» είχε ανατρέψει με τον ίδιο τρόπο τον τότε πρόεδρο, Δημήτρη Κτενά!
ΔΗΛΑΔΗ, έτσι και μείνει και ο Παπαστεργιάδης, όπως ο Φουντάς, 17 χρόνια στην προεδρία, τα παλιά (και ένδοξα) μέλη της Κοινότητας δεν θα προλάβουν να δουν άλλη αλλαγή ηγεσίας.
ΑΥΤΑ για σήμερα και μην ξεχνάτε να λάβετε μέρος στην διαδήλωση των Ποντίων έξω από του τουρκικό προξενείο. Εγώ θα πάω, για να μετρήσω κυρίως, τους Κύπριους αδελφούς που θα παραβρεθούν. Γεια χαρά.