ΠΡΙΝ σας πω καλημέρα, να ξεκαθαρίσω ένα θέμα: είμαι και, μάλιστα, ανεπιφύλακτα, υπέρ (και) των δύο τροποποιήσεων Άρθρων του Καταστατικού της Κοινότητας Μελβούρνης.
ΤΗ διευκρίνιση αυτή την κάνω, γιατί ορισμένοι «πονηροί» συνδέουν σκόπιμα τις γενικότερες αντιρρήσεις (και παρατηρήσεις μου) πάνω στο θέμα, καταλήγοντας (αυθαίρετα) στο συμπέρασμα ότι είμαι «κατά».
ΓΙΑ άλλα πράγματα μιλάω, αλλά ο καθένας τα καταλαβαίνει όπως μπορεί και τα ερμηνεύει όπως τον βολεύουν. Παλαιά συνήθεια. Άλλωστε, και τη δημοκρατία την ερμηνεύει ο καθένας όπως νομίζει.
ΠΡΙΝ προβούμε σε… προγνωστικά, για την αυριανή Έκτακτη Γενική Συνέλευση και τα όσα διαδραματίζονται παρασκηνιακά, να κάνουμε μια χειμωνιάτικη βόλτα στην παροικία γιατί συμβαίνουν και… άλλα πράγματα.
ΟΠΩΣ έλεγε και η Μήδεια, «όσα έμελλε να γίνουν δεν έγιναν ποτέ και όσα γίνονται δεν έπρεπε να γίνουν».
ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ στη Μήδεια μήπως και συγκινήσω τους προγονόπληκτους Ελληναράδες και όλους τους λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, που δεν εννοούν να ξεκολλήσουν από το σαλόνι τους.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ σε όλους αυτούς που κλαίνε από ελληνική περηφάνια και κατακλύζουν κάθε τόσο τις σελίδες αλληλογραφίας του «Νέου Κόσμου» για το μεγαλείο της φυλής, της γλώσσας και του πολιτισμού μας.
ΟΙ μισοί από αυτούς, που κάθε τόσο γράφουν επιστολές, θυμίζοντάς μας την αξία (και διεθνή ακτινοβολία) του πολιτισμού μας, ζαλίζοντάς μας με τα προγονολατρικά τους ξεσπάσματα, να έδιναν το παρών τους στην ανοιχτή δημόσια συζήτηση, που έγινε προχθές το βράδυ, σε αίθουσα του Federation Square, για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, θα υπήρχαν στην αίθουσα (τουλάχιστον) 1ΟΟ Έλληνες.
ΠΕΝΤΕ όλοι και όλοι Έλληνες παραβρέθηκαν σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση, στην οποία μίλησε και ο πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για την Επιστροφή των Μαρμάρων, Ντέϊβιντ Χιλ.
ΚΑΙ αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Το ίδιο γίνεται και με όλες τις σχετικές εκθέσεις που μάς επισκέπτονται από την Ελλάδα. Κανείς δεν πατάει και, ιδιαίτερα, όσοι υποτίθεται, ότι ενδιαφέρονται. Ντροπή αδέλφια. Ντροπή…
ΟΛΑ δείχνουν, όμως, ότι κανείς πλέον δεν ντρέπεται σε αυτόν τον κόσμο. Ελάχιστοι είναι πλέον αυτοί που συνεχίζουν να πιστεύουν σε αυτά που λένε και γράφουν. Οι περισσότεροι, όπως έχω ξαναγράψει, γράφουν για να φαίνεται το όνομά τους.
ΠΑΡΕΤΕ ως παράδειγμα τα μέλη του Δ.Σ. της Κοινότητας. Παρά το όργιο που έλαβε χώρα το τελευταίο τρίμηνο για στρατολόγηση νέων μελών και τα όσα έχουν γραφεί κατά της αντιδημοκρατικής (και απαράδεκτης) αυτής κατάστασης, όχι μόνο δεν ντρέπονται να κυκλοφορήσουν δημόσια, αλλά καμαρώνουν και από πάνω!…
ΜΙΛΑΜΕ, δηλαδή, για άτομα που έχουν και το θράσος να στέλνουν ανακοινώσεις και επιστολές, στις οποίες, μάλιστα, μάς κάνουν και δημοκρατικά μαθήματα για το εκλογικό σύστημα – και όχι μόνο.
ΑΚΟΜΑ πιο θρασείς είναι οι αξιωματούχοι και όσοι, τέλος πάντων, ασχολούνται με την μεγάλη εθνική απάτη που ακούει στο όνομα ΣΑΕ.
ΤΙΠΟΤΑ, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν τους εμποδίζει να κάνουν τις βόλτες τους (και τις διακοπές τους!) με πληρωμένα τα ναύλα και να… συνεδριάζουν. Δεκατρία ολόκληρα χρόνια κρατά αυτή η κοροϊδία (και οι συνεδριάσεις!) και κανείς αρμόδιος δεν δίνει μια δεκάρα.
«ΝΟΥΜΕΡΑ» τους ανεβάζουν τα μέσα ενημέρωσης και «ψώνια» τους κατεβάζουν, αλλά αυτοί τον χαβά τους. Συνεχίζουν να… συνεδριάζουν και έπειτα ξαπλώνουν στον ήλιο να μαυρίσουν. Πού να βρουν ώρα να κοκκινίσουν από ντροπή…
ΠΡΙΝ λίγες μέρες, μάλιστα, ολοκληρώθηκαν οι τριήμερες εργασίες της 5ης Τακτικής Συνεδρίασης του προεδρείου του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη, για την οποία και θα ξοδεύτηκαν, (όπως συνήθως) αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ εκατομμύρια δολάρια έχουν ξοδευτεί μέχρι σήμερα «στο γάμο του Καραγκιόζη» και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει.
ΑΝ υποθέσουμε ότι το ΣΑΕ πάψει να υπάρχει αύριο, δεν θα αφήσει απολύτως τίποτα πίσω του. Άσε που σε ένα μήνα θα το έχουν ξεχάσει και αυτοί οι οποίοι για χρόνια ταξίδευαν και έκαναν δωρεάν διακοπές.
ΝΑΙ, τόσες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, που θα μπορούσαν να είχαν χτιστεί δέκα πολιτιστικά κέντρα στις πόλεις που εξωτερικού όπου ζει και εργάζεται μεγάλος αριθμός Ελλήνων, και να είχαν περισσέψει και άλλα 400 εκατομμύρια δολάρια, πετάχτηκαν και συνεχίζουν να πετιούνται στο βρόντο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για το Γραφείο Τύπου του Προξενείου του Σίδνεϊ: συγνώμη (που ξαναρωτώ), αλλά μπορείτε να με πληροφορήσετε (εγγράφως παρακαλώ) αν στέλνετε όσα γράφονται για το ΣΑΕ στην αρμόδια υπηρεσία στην πατρίδα;
ΒΕΒΑΙΑ, είναι υπερβολή να ρωτήσω, αν σας έχουν ποτέ απαντήσει, αλλά κάνω και αυτήν την ερώτηση και αν σας περισσεύει λίγος χρόνος, μου στέλνετε ταχυδρομικά ή ηλεκτρονικά μια σύντομη απάντηση. Αν δεν λάβω απάντηση, θα υποθέσω ότι έχετε πιο… σοβαρές δουλειές να κάνετε.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στα κοινοτικά. Για τον φίλο μου τον Θόδωρο Μάρκου: Θόδωρε, η «φτώχεια» δεν εξαρτάται τόσο από πολλά ή λίγα λόγια που γράφει κάποιος, αλλά, κυρίως, απ’ τα όσα γράφει. Και η δική σου η επιστολή στον προχθεσινό «Νέο Κόσμο», αν και λιγόλογη, ήταν πάμφτωχη.
ΔΗΛΑΔΗ, ρε Θόδωρε, είναι «τραγελαφικό και αντιδημοκρατικό» να ψηφίζουν τα μέλη, 5 αντί 19 υποψηφίους και είναι κόσμιο και δημοκρατικό να στρατολογείτε κατά χιλιάδες κουμπάρους, συγγενείς και φίλους και να τους κατεβάζετε στις εκλογές να ψηφίζουν τους 19 που τούς υποδεικνύετε;
ΠΟΤΕ δεν υποστήριξα ότι θα λυθούν τα προβλήματα της Κοινότητας με την αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Παράλληλα, οφείλεις να γνωρίζεις ότι οι δικές σας ενέργειες κυρίως, ανάγκασαν τους ανθρώπους που υπέγραψαν το υπόμνημα να ζητήσουν την τροποποίηση του συγκεκριμένου Άρθρου.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ότι η τροποποίηση αυτή θα συνέβαλε στον περιορισμό του οργίου των στρατολογήσεων «φυτευτών» μελών, που η ομάδα σου ανήγαγε σε επιστήμη την τελευταία διετία, προκειμένου (όπως προηγουμένως και ο Φουντάς, στην ομάδα του οποίου, επίσης, συμμετείχες) να αποκτήσει την απόλυτη κυριαρχία του Οργανισμού.
ΑΣ αφήσουμε, λοιπόν, στην άκρη τα περί δημοκρατίας, τα μάτια της οποίας έχετε εδώ και καιρό βγάλει και, μάλιστα, με τα δυο σας χέρια (κυρίως, όμως, με το… αριστερό!) και ας έρθουμε στην ουσία.
ΚΑΙ η ουσία είναι ότι με το να στρατολογείτε και «την κουτσή Μαρία», ακυρώνετε – στην κυριολεξία – τη βούληση των πραγματικών μελών της Κοινότητας, που για δεκαετίες έχουν σταθεί δίπλα της και (επιπλέον) γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα.
Η γνώμη και η ψήφος των ανθρώπων αυτών, δεν έχει πια καμιά αξία, αφού όταν χρειάζεται δεν μετράει.
ΧΑΡΗ σε εσάς, για την Κοινότητα τώρα αποφασίζουν («δημοκρατικά» και τελεσίδικα!) τα κοπάδια των κουμπάρων και συγγενών σας.
ΚΑΙ ακόμα πιο συγκεκριμένα, για το ποιοι θα εκλεγούν στο επόμενο Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφασίσεις εσύ, ο αδελφός σου, ο Παπαστεργιάδης, ο Καλλιάνης, ο Τσουμπάκος, ο Βλαχάκης, ο Ζάγκαλης, ο Φίφης και άντε κάνα-δύο ακόμα άτομα με τα οποία συνεργαζόσαστε. Ουδείς άλλος!…
ΟΥΤΕ καν οι κουμπάροι και οι συγγενείς σας δεν θα έχουν λόγο. Αυτοί θα κατέβουν και θα ψηφίσουν το ψηφοδέλτιο που θα τους δώσετε εσείς, έτσι όπως θα το έχετε καταρτίσει.
ΕΤΣΙ ακριβώς έχουν τα πράγματα (όπως καλά γνωρίζουμε και οι δύο) και όλα τα άλλα που λέγονται και γράφονται είναι αέρας κοπανιστός.
ΟΠΩΣ αέρας κοπανιστός είναι και η… μαθηματική ανάλυση του προτεινόμενου εκλογικού συστήματος που επινόησε (και προέγραψε) ο Χρήστος Φίφης.
ΘΑ ήταν πιο έντιμο αν έγραφες ότι έτσι πορεύεται η Κοινότητα για δεκαετίες τώρα και ότι η ομάδα σας δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συνεχίζει την (κακή) αυτή παράδοση, πιστεύοντας ότι αν εκλέγονται 19 από ένα συνδυασμό, το Δ.Σ. θα είναι πιο αποτελεσματικό.
ΩΣ εκ τούτου και μετά την δημόσια τοποθέτηση της ηγετικής ομάδας απέναντι στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος, η πρόταση δεν πρόκειται να υπερψηφιστεί, οπότε οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με το υπερ-αιωνόβιο σύστημα.
ΑΥΤΟ, βέβαια, σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι τα μέλη που ακόμα ενδιαφέρονται για το μέλλον της Κοινότητας, δεν πρέπει να δώσουν το παρών τους και να υπερψηφίσουν την προτεινόμενη αλλαγή.
ΤΟ ζητούμενο, βέβαια, είναι πόσοι θα παραβρεθούν στην αυριανή Συνέλευση. Κατά τις εκτιμήσεις μου, ο αριθμός τους δεν θα ξεπεράσει τους 350, εκτός και αν οι αντιμαχόμενες παρατάξεις καταφέρουν να κινητοποιήσουν και τις εφεδρείες τους, πράγμα που δεν πιστεύω ότι θα κάνουν σε μεγάλη έκταση.
ΚΑΙ δεν θα το κάνουν, γιατί οι εφεδρείες (δηλαδή οι στρατολογημένοι) δεν κινητοποιούνται εύκολα.
ΚΑΙ αν είναι να χρησιμοποιήσουν την προσωπική επιρροή τους για να κινητοποιήσουν όσους έχουν στρατολογήσει, αυτό θα το κάνουν στις εκλογές που η παρουσία τους θα είναι καθοριστική.
ΝΑ το πω και διαφορετικά: όσο περισσότερους ψήφους πάρουν οι προτάσεις τόσο θα μειωθεί το (δημοκρατικό) κύρος της ηγετικής ομάδας.
ΔΕΝ ξέρω τι θα γίνει με τη δεύτερη πρόταση, δηλαδή να εκλέγεται (και) Εξελεγκτική Επιτροπή, αφού ουδείς μέχρι σήμερα δεν έχει αναφερθεί σ’ αυτή, πράγμα που – ενδεχομένως να σημαίνει ότι κανείς δεν έχει αντίρρηση. Θα δούμε…
ΣΤΟ μεταξύ, άτομα από τον αντιπολιτευτικό χώρο που υπογράφουν το «Προσκλητήριο» για την αυριανή Έκτακτη Συνέλευση υποστηρίζουν μεταξύ των άλλων ότι «Με το νέο σύστημα που ο κάθε ψηφοφόρος θα σταυρώνει μόνο 5 (και όχι 19, όπως τώρα) η εκλογή θα γίνεται με βάση τα προσόντα, τις ικανότητες και την προσωπικότητα του υποψηφίου».
ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ρε παιδιά, αλλά εδώ μιλάμε (αν δεν κάνω λάθος) για τα ίδια άτομα που θα θέσουν υποψηφιότητα. Δηλαδή, αν δεν κατεβούν ως 19, αλλά ως 5, θα αποκτήσουν προσόντα, ικανότητες και προσωπικότητα;
ΜΑ το πραγματικό πρόβλημα της Κοινότητας, όπως έχουμε πει πολλές φορές, είναι οι ενδιαφερόμενοι μνηστήρες. Αυτοί, ουσιαστικά, φταίνε για το χάλι της Κοινότητας περισσότερο από το εκλογικό σύστημα.
ΚΑΙ αυτοί, με όποιο εκλογικό νόμο και αν μπουν στο Διοικητικό Συμβούλιο, τα ίδια θα ξανακάνουν και κομμάτια θα γίνουν. Το κοινοτικό «στοκ» και η νοοτροπία μας είναι η πραγματική αιτία του κακού. Πότε επιτέλους θα το καταλάβουμε; Γεια χαρά.