Το θέαμα που αντικρίζεις φτάνοντας στο μέσον της ιρακινής ερήμου, λίγες ώρες από το κέντρο της Βαγδάτης, είναι παράξενο. Κάποιος εύκολα θα μπορούσε να πιστέψει ότι πρόκειται για αντικατοπτρισμό.

«Όλοι θέλουμε να περάσουμε καλά, δεν έχουμε μεταξύ μας τίποτα να μάς χωρίζει. Όλοι θέλουμε να περάσουμε ωραία και όλοι είμαστε Ιρακινοί».

Στην μακρά αμμουδιά, εκατοντάδες άνθρωποι λιάζονται ή χορεύουν ξένοιαστοι. Ο ντισκ τζόκεϊ, που παίζει, σε εκκωφαντική ένταση, αραβική μουσική κάθε τόσο φωνάζει: «Όσοι ήρθατε από τη Βαγδάτη, δείξτε μου ότι το έχετε. Όσοι ήρθατε από την Ανταμίγια, όσοι ήρθατε από το Σαντρ Σίτι, δείξτε μου ότι το έχετε». Ο κόσμος που έφτασε εδώ από τις δύο γειτονιές της ιρακινής πρωτεύουσας, (στη μία κατοικούν μόνο σουνίτες και στην άλλη αποκλειστικά σιίτες), περνούν στιγμές χαράς χορεύοντας δίπλα-δίπλα.

ΞΕΦΡΕΝΟΣ ΡΥΘΜΟΣ

Είναι καταπληκτικό, αλλά και πραγματικό. Για πρώτη φορά από το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου το 2006, το Ιράκ «έχει πάει διακοπές».

Τα νερά στη λίμνη Χαμπανίγια της επαρχίας Ανμπάρ είναι θολά, ενώ διαδοχικές ανεμοθύελλες κρύβουν παροδικά τον ήλιο.

Οι περισσότεροι από τους ξέφρενους χορευτές δεν διαθέτουν κλιματισμό στα σπίτια τους, ενώ πολλές φορές ακόμα και η ηλεκτροδότηση είναι προβληματική. Τον μήνα που πέρασε, εξάλλου, εκατοντάδες Ιρακινοί σκοτώθηκαν, νέα θύματα ενός κύκλου βίας και αίματος που δεν λέει να κλείσει σε αυτή τη χώρα.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Όλα αυτά εδώ, όμως κάνουν αυτές τις μικρές χαρές τόσο σημαντικές.

«Ήλθα εδώ για να ξεφύγω από τα πάντα, από τις βόμβες της Βαγδάτης, από τις ηλεκτρογεννήτριες και τον θόρυβο που κάνουν», λέει η Αϊα Αλσεμαρί, μια 22χρονη φοιτήτρια, η οποία, αν και φοράει ένα μπλουζάκι και ένα μακρύ μπλουτζίν, προσελκύει πάνω της τα μάτια των ανδρών που ήρθαν στη λίμνη για να κολυμπήσουν.

«Όλοι θέλουμε να περάσουμε καλά, δεν έχουμε μεταξύ μας τίποτα να μάς χωρίζει. Όλοι θέλουμε να περάσουμε ωραία και όλοι είμαστε Ιρακινοί».

ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ

Οι περισσότεροι έχουν έρθει εδώ με τα αυτοκίνητά τους και τα έχουν σταθμεύσει κυριολεκτικά εκεί όπου σκάει το κύμα. Και βέβαια, ακόμα κι εδώ κάθε αυτοκίνητο ερευνήθηκε εξονυχιστικά μήπως και μετέφερε εκρηκτικά. Και, φυσικά, κάθε λουόμενος υποβλήθηκε σε σωματική έρευνα προτού του επιτραπεί να κατέβει στην παραλία.

Αυτή την ημέρα του Αυγούστου, εδώ στις όχθες της λίμνης, στη μέση της ερήμου, τίποτα δεν μπορεί να κάνει μεγαλύτερο κακό από την αδυσώπητη ζέστη, που αγγίζει τους 42 βαθμούς υπό σκιάν και το βαρύ, λιπαρό αλλά πεντανόστιμο φαγητό: κεμπάμπ από μοσχάρι και αρνί και διάφοροι τηγανητοί μεζέδες χορταίνουν και τον πιο δύσκολο. Μάλιστα, κάποιοι άνδρες πίνουν στα κλεφτά μια δύο παγωμένες μπίρες.