ΑΠ’ Ο,ΤΙ μαθαίνω (από αυτούς που προσπαθούν να… μάθουν!) το ποσό που δαπάνησε η Κοινότητα Μελβούρνης για το τελευταίο πανηγύρι στη Lonsdale Street, ενδεχομένως να ξεπεράσει τις… $300.000!
ΠΑΝΩ από $100.000 λένε ότι στοίχισε μόνο η μεγάλη τέντα που στήθηκε και το φαγοπότι των επισήμων προσκεκλημένων!
ΑΝ πράγματι είναι τόσο μεγάλο το ποσό, αυτό σημαίνει ότι ξεπερνά τα ετήσια έσοδα της Κοινότητας και είναι το μεγαλύτερο που ξόδεψε για το Φεστιβάλ.
ΑΝ κοντά σε όλα αυτά προσθέσετε και την… ποιότητα της εκδήλωσης, μπορείτε πολύ εύκολα να βγάλετε (και μόνοι) τα συμπεράσματά σας και να απαλλαγώ και εγώ από το να τα σχολιάζω.
ΤΟ αργότερο μέχρι μεθαύριο (Δευτέρα) θα βγει και ο προϋπολογισμός, οπότε και θα μάθουμε όλοι πόσα ακριβώς ξόδεψε η Κοινότητα για τον… πολιτισμό μας.
ΤΗΝ Δευτέρα θα βράδυ πρόκειται να συνεδριάσει και το Διοικητικό Συμβούλιο για να αποφασίσει για μια σειρά θέματα μεταξύ των οποίων και τον καθορισμό της ημερομηνίας που θα διεξαχθεί η Ετήσια Γενική Συνέλευση.
ΚΑΤΑ πάσα πιθανότητα η συνέλευση θα γίνει (το αργότερο) μέχρι τέλος Νοέμβρη και οι εκλογές την πρώτη ή δεύτερη βδομάδα του Δεκέμβρη.
ΠΡΟΣ το παρόν, όλα δείχνουν ότι τις εκλογές θα διεκδικήσουν δύο συνδυασμοί, χωρίς να αποκλειστεί και η περίπτωση να υπάρξει και κάποιος τρίτος από «δυσαρεστημένους» ή όσους δεν «χωρέσουν» στους δύο μεγάλους.
ΣΤΑ γρήγορα να πούμε ότι αν εξελιχθούν τα πράγματα ομαλά η ομάδα των αδελφών Μάρκου (στην οποία ανήκει και ο πρόεδρος) δείχνει πιο «δεμένη» και θα διεκδικήσει τη νίκη με περισσότερες πιθανότητες.
ΤΟ μόνο (προς το παρόν) πρόβλημα που έχει η ομάδα αυτή, είναι ο καταρτισμός του συνδυασμού στον οποίο και ο σημερινός πρόεδρος (όπως όλοι οι πρόεδροι στο παρελθόν) θέλει να έχει τον πρώτο λόγο.
ΟΙ αδελφοί Μάρκου, από την πλευρά τους, επιδιώκουν να μη χάσει η Κοινότητα (και η παράταξή τους) την παραδοσιακή της σχέση με την αριστερά, κάτι βέβαια που δεν συμμερίζονται όλοι οι «συνεργάτες» και ιδιαίτερα οι δεξιόστροφοι.
ΝΑ προσθέσουμε εδώ ότι για πρώτη φορά τα τελευταία 40 χρόνια, δεξιοί μνηστήρες, (γράφοντας μέλη) απέκτησαν εκλογική πελατεία στην Κοινότητα.
ΠΡΟΒΛΕΠΩ ότι αν οι αδελφοί Μάρκου δεν «πατήσουν πόδι» στην συγκρότηση του συνδυασμού η δεξιά θα μπει, για πρώτη φορά (με το δεξί) στην Κοινότητα.
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ προβλήματα αντιμετωπίζει η αντιπολίτευση, η οποία και πρέπει να ξεπεράσει διαφωνίες, παλιές (προσωπικές) έχθρες και ρήξεις του πρόσφατου παρελθόντος, προκειμένου να κατέβει ενωμένη.
ΤΟ δυσκολότερο απ’ όλα είναι να συμφωνήσουν στο πρόσωπο του ανθρώπου που θα ηγηθεί της παράταξης.
ΓΙΑ την ώρα, παίζουν δύο-τρία ονόματα με επικρατέστερα αυτά του ταμία, Κώστα Δικαίου, και του Δημήτρη Παϊκόπουλου.
Ο Φουντάς για την ώρα κρατά κλειστά τα χαρτιά του, ενώ από έναν πολύ στενό του συνεργάτη (όχι τον Τσίρκα), πληροφορήθηκα ότι θα καταβάλει προσπάθειες προκειμένου να συγκροτηθεί ένας συνδυασμός. Περισσότερα την ερχόμενη βδομάδα.
ΑΠ’ Ο,ΤΙ διάβασα στον «Νέο Κόσμο», πάνω από 100 άτομα (103 για την ακρίβεια) παραβρέθηκαν στην συνάντηση που είχε καλέσει την περασμένη Κυριακή η «Ομάδα Στήριξης» της Κυπριακής Κοινότητας, για να συζητηθούν «φλέγοντα θέματα» που απασχολούν τον Οργανισμό.
ΕΚΕΙΝΟ που δεν κατάλαβα (και ας με συγχωρέσουν οι Κύπριοι αδελφοί) είναι ποια ήταν τα «φλέγοντα θέματα» και οι στόχοι της συνάντησης. Και κάνω την ερώτηση αυτή, γιατί η φράση «φλέγοντα θέματα», σημαίνει ότι «καιγόμαστε» και ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.
ΣΥΜΦΩΝΑ με την επίσημη ανακοίνωση, όσοι έδωσαν το παρών ζήτησαν, μεταξύ των άλλων, συνάντηση με το Διοικητικό Συμβούλιο (για την εξεύρεση λύσεων), πρόταση στο Δ.Σ. για επανάληψη παρόμοιων συναντήσεων και αν μετά απ’ όλα αυτά η κατάσταση θεωρηθεί σοβαρή να κληθεί γενική συνέλευση των μελών.
ΓΙΑ όλα, όμως, όσα ζήτησαν, απ’ ό,τι διάβασα στη συνέχεια στην ίδια ανακοίνωση, το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας και ο πρόεδρος Στέλιος Αγγελοδήμου, δεν είχαν (και δεν έχουν) καμιά αντίρρηση να γίνουν.
Ο πρόεδρος, μάλιστα, δήλωσε ότι πριν τρεις βδομάδες το Δ.Σ. έστειλε επιστολή στον Κύπρο Κυπριανού, λέγοντάς του ότι οποιαδήποτε στήριξη της Κοινότητας εκ μέρους τους είναι καλοδεχούμενη, ενώ, παράλληλα, τους πληροφορούσαν ότι δεν έχουν αντίρρηση να συναντηθούν με τον Κυπριανού και τους συνεργάτες του.
Η απάντηση του Κυπριανού ήταν αρνητική και τους πληροφόρησε ότι θα απαντούσαν μετά τις 18 Οκτωβρίου, δηλαδή μετά τη συνάντηση που είχε καλέσει η «Ομάδα Στήριξης».
Ο Αγγελοδήμου πρόσθεσε ότι τα μέλη της «Ομάδας Στήριξης» θα μπορούσαν να είχαν φέρει όποιο θέμα τους ανησυχεί στην τελευταία Γενική Συνέλευση, πράγμα βέβαια που δεν έκαναν. Αντί, μάλιστα, αυτού, προτίμησαν να καλέσουν δική τους συνάντηση.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ένας λογικός άνθρωπος όλα αυτά μαζί αυτό που καταλαβαίνει είναι ότι, ουσιαστικά η συνάντηση της περασμένης Κυριακής έγινε για έναν και μοναδικό σκοπό: για να συσταθεί, έχοντας μάλιστα και «λαϊκή βάση» η «Ομάδα Στήριξης».
ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ, δηλαδή, για «ιδρυτική πράξη», απ’ όπου η «Ομάδα» θα μπορεί στο μέλλον να αντλεί το ηθικό δικαίωμα να ομιλεί και να αντιπολιτεύεται το Δ.Σ. εκ μέρους μελών και ανθρώπων που «ανησυχούν» για την πορεία της Κοινότητας.
ΑΥΤΟΣ ήταν (κατά τη γνώμη μου) ο πραγματικός λόγος και τα «φλέγοντα θέματα» τα επικαλέστηκαν για να δικαιολογήσουν τη σύσταση της «Ομάδας». Αυτό μιλά από μόνο του αν διαβάσετε προσεκτικά τις προτάσεις στις οποίες κατέληξε η συνάντηση.
Ο,ΤΙ δηλαδή προτείνουν προς αποδοχή το Διοικητικό Συμβούλιο της Κυπριακής Κοινότητας τα είχε αποδεχτεί πριν τρεις εβδομάδες, που σημαίνει ότι δεν υπήρχε ουσιαστικός λόγος να γίνει ό,τι έγινε.
ΘΑ έλεγα μάλιστα, ότι η όλη κίνηση κάπου εκθέτει και τους ηγέτες της, αφού αυτό που τελικά ζητούν (αν θεωρηθεί η κατάσταση… σοβαρή!) είναι να κληθεί… Γενική Συνέλευση, κάτι δηλαδή που έγινε πριν δυο μήνες, χωρίς να πουν κουβέντα! Εκτός, βέβαια, αν τα «φλέγοντα θέματα» ήλθαν στην επιφάνεια το δίμηνο που μεσολάβησε.
ΟΠΩΣ και να το δει κανείς το πράγμα είναι αστείο, από τη μια, να καλείς συνάντηση για «φλέγοντα θέματα» (δηλαδή που δεν μπορούν να περιμένουν!) και, από την άλλη, να λες ότι, αν η κατάσταση «θεωρηθεί σοβαρή» να κληθεί Γενική Συνέλευση!
ΚΑΙ ακόμα: αν, όπως πολύ σωστά λέτε, μόνο η Συνέλευση μπορεί να κληθεί για σοβαρά (συνεπώς και «φλέγοντα») θέματα, τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης της «Ομάδας Στήριξης»; Ρε μήπως δεν γουστάρετε τον Αγγελοδήμου και ντρεπόσαστε να το πείτε;
ΠΡΙΝ δυο-τρεις μέρες στα χέρια μου έφτασαν δύο (εορταστικά) Λευκώματα. Το ένα ήταν από τον Σύλλογο του «Παπαφλέσσα» και το άλλο από τον Σύλλογο του «Κολοκοτρώνη». Και τα δύο εκδόθηκαν επ’ ευκαιρία των εκδηλώσεων για την συμπλήρωση των πενήντα χρόνων από την ίδρυσή τους.
ΜΙΑ ματιά να έριχνε κανείς θα καταλάβαινε ότι δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Το Λεύκωμα των Μεσσηνίων, ήταν όπως τα συνηθισμένα που βγάζουν οι Οργανισμοί μας, ενώ αυτό των Αρκάδων είναι από τα καλύτερα που έχω δει.
ΜΕΣΤΟ σε πληροφορίες γύρω από το Σύλλογο και τους εδώ Αρκάδες (με καλές φωτογραφίες) αξίζει να το προμηθευτούν όσοι ενδιαφέρονται για την ιδιαίτερη παροικιακή μας ιστορία. Συγχαρητήρια, επίσης, στην επιτροπή που το επιμελήθηκε και στον Νίκο Πιπέρη, που πάντα εργάζεται αθόρυβα για τέτοια πράγματα. Μπράβο τους.
ΧΟΝΤΡΑ τα χώνει στον δημοσιογράφο του Greek Media Group που επιμελείται στην στήλη «Με πένα που καίει» ένας επιστολογράφος του «Νέου Κόσμου». Ο γνωστός (ακροδεξιός) δημοσιογράφος του συγκροτήματος αποκαλεί (κοροϊδευτικά) τον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας Τζέφρι, γιατί έτσι (λέει) τον αποκαλούσαν στην Αμερική που γεννήθηκε όταν ήταν μικρός.
ΟΠΟΤΕ και ο επιστολογράφος, ρωτά με τη σειρά του το γαλάζιο πρωτοπαλίκαρο πώς αποκαλεί ο ίδιος τον διευθυντή του, που είναι ευρύτατα γνωστός με το αγγλοσαξονικό του όνομα. Αλήθεια, ρε παλικάρι, εσύ πως αποκαλείς τον Ρος;
ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ, επίσης, την κατακαημένη την πένα, ότι εγώ είμαι αυτός (μαζί με έναν ακόμα από το συγκρότημά του!) που ετοιμαζόμαστε να πιάσουμε δουλειά στο ραδιοφωνικό σταθμό 3ΕΑ.
ΚΑΙ αν, βέβαια, τα καταφέρω εγώ, θα ανοίξει ο δρόμος και για τα άλλα πλοκάμια του… χταποδιού. Γι’ αυτό, αν έχει καμιά άλλη ερώτηση γύρω από το θέμα, να ρωτά εμένα και όχι τις αράχνες.
ΔΙΑΒΑΣΑ στον προχθεσινό «Ν.Κ.» την απάντηση που έδωσε ο Κώστας Βίτκος στον Πάνο Σταματόπουλο και παρ’ ολίγο να πέσω από την καρέκλα. Μιλάμε ότι τον κάνει στην κυριολεξία «ρόμπα».
ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ του λέει (και έχει δίκιο) ότι δεν έχει το θάρρος να παραδεχτεί ότι λογόκρινε το όνομά του από την σχετική ανακοίνωση για την εκδήλωση για τον Ρίτσο, που ο Κώστας ήταν ένας από τους ομιλητές.
ΤΗΝ περασμένη βδομάδα είχα γράψει και εγώ, ότι αν τελικά μείνει κάτι να θυμόμαστε από την εκδήλωση για τον Ρίτσο, θα είναι όσα είπε ο Βίτκος. Συνεπώς, κύριε Πάνο δεν είναι δυνατόν να «ξέχασες» τον Βίτκο (που προκάλεσε σεισμό) και να θυμηθείς τα ονόματα 20 άλλων; Σε παρακαλούμε μη μας δουλεύεις τόσο βάναυσα. Λίγη αξιοπρέπεια.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ο Βίτκος αποκάλυψε και κάτι ακόμα πιο σημαντικό, ότι δηλαδή είχε εξηγήσει στους οργανωτές ότι έχει πρόβλημα με την «Ρωμιοσύνη» του Ρίτσου και με το πάντρεμα Κομμουνισμού και Ορθοδοξίας, αλλά κανείς δεν είχε αντίρρηση για να μιλήσει.
ΤΟΥ είχαν πει μάλιστα (όπως γράφει) ότι, «καλό είναι να ακουστεί και μια άλλη άποψη». Όταν, όμως, ακούστηκε και η άλλη άποψη μια χούφτα άνθρωποι με «χάρτινη σπονδυλική στήλη» δεν άντεξαν το βάρος της αντίθετης γνώμης.
ΑΝ όντως έτσι έχουν τα πράγματα ο Κώστας Βίτκος έχει δίκιο πέρα για πέρα και θα πρέπει να του ζητήσουν δημόσια συγνώμη.
ΑΥΤΟ που έκαναν (αν όσα ισχυρίζεται ο Βίτκος είναι σωστά) είναι εντελώς απαράδεκτο (και ανέντιμο) και θυμίζει τις παλιές καλές σταλινικές ημέρες. Συγγνώμη κύριε Πάνο, αλλά έτσι είναι. Αυτά και γεια χαρά.