ΔΙΑΒΑΣΑ με την απαιτούμενη προσοχή (και ευλάβεια), το προχθεσινό ρεπορτάζ του «Νέου Κόσμου» για το κοινοτικό μπάχαλο και γέλασα όσο δεν γέλασα (όταν ήμουν μικρός) με τις παραστάσεις του…  Καραγκιόζη!

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ όταν έφτασα στις…  δηλώσεις, του σημερινού προέδρου, παρ’ ολίγο να πέσω από την καρέκλα από τα τρανταχτά γέλια. Ο κ. Παπαστεργιάδης, είτε δεν έχει συναίσθηση του τι λέει (πράγμα που δεν πιστεύω) είτε έχει φοβερό…  χιούμορ.

ΚΑΙ λέω ότι έχει φοβερό χιούμορ, γιατί μού είναι αδύνατο να πιστέψω ότι ένας (διακεκριμένος) νομικός, προσπάθησε να μάς δουλέψει τόσο ωμά και άκομψα. Γιατί μόνο ως χιουμοριστικές μπορούν να χαρακτηριστούν οι δηλώσεις του, τόσο για την «δημοκρατική διαδικασία» που ακολουθήθηκε για την εκλογή της Εφορευτικής Επιτροπής, όσο και ότι στις εκλογές της ερχόμενης βδομάδας «τα μέλη θα κρίνουν τον καθένα»!

ΜΕ το συμπάθιο, κύριε πρόεδρε, αλλά σε ποια μέλη αναφερόσαστε; Αυτά που (μαζικά) εκ των προτέρων επιστρατεύσατε (και θα κουβαλήσετε κατά χιλιάδες!) στις εκλογές για να σάας ψηφίσουν; Ή σε αυτούς που (επίσης) θα κουβαλήσει η παράταξη Δικαίου για να σάς καταψηφίσουν;

ΓΙΑΤΙ αποκλείεται να αναφερόσαστε στα 300 (το πολύ-πολύ) συνειδητά μέλη της Κοινότητας που πραγματικά ενδιαφέρονται, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και, συνεπώς, μπορούν να κρίνουν και να ψηφίσουν. Αυτούς, τόσο η δική σου παράταξη όσο και αυτή των αντιπάλων σου, τους γράψατε από τη μέρα (που ανέλαβες την ηγεσία) στα παλιά σας τα παπούτσια.

ΩΣ εκ τούτου, αφήστε τα αστεία περί…  δημοκρατίας γιατί προσβάλλετε τόσο τη νοημοσύνη των πραγματικών μελών (που υποτιμήσατε κατά τον βάναυσο και αντιδημοκρατικό αυτό τρόπο) όσο και των σκεπτόμενων συμπαροίκων που τα διαβάζουν όλα αυτά και γελάνε.

ΟΣΟ για τη… δημοκρατική Γενική Συνέλευση, την Εφορευτική Επιτροπή δεν την ψήφισε η πλειοψηφία των μελών, αλλά (κατ’ υπόδειξη!) η πλειοψηφία των… κουβαλητών σας! Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς και να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: την είχες εκλέξει εσύ και οι συνεργάτες σου…  μέρες πριν την Συνέλευση!

ΤΟ ίδιο ακριβώς έκανε και η παράταξη Δικαίου, η οποία, μάλιστα, αν είχε κουβαλήσει καμιά τριανταριά επιπλέον δικούς της «φυτευτούς» θα είχε εκλέξει αυτή τους ανθρώπους της αρεσκείας της. Κάντε μας, λοιπόν, τη χάρη και μη μιλάτε περί…  δημοκρατικών διαδικασιών γιατί μας εκνευρίζετε και «μας βγάζετε από τα ρούχα μας».

ΚΑΙ αν η Εφορευτική Επιτροπή είναι τόσο «αθώα» (όσο βάλθηκες να μάς πείσεις ότι είναι), τότε γιατί βγάλατε ψηφοδέλτια και σκιστήκατε (όλοι) να εκλέξετε τους δικούς σας; Για όσους έχουν έστω και ένα δράμι μυαλό, τα πράγματα μιλούν από μόνα τους.

ΑΝ κυριαρχεί κάτι στην Κοινότητα τα τελευταία χρόνια, αυτό δεν είναι Δημοκρατία, για την οποία όλοι κοβόσαστε, αλλά η Δικοκοκρατία, την οποία πληρώνει η ταλαίπωρη η Κοινότητα. Πάνω από $120.000 (!) πλήρωσε για τις δικαστικές προσφυγές αυτού του Συμβουλίου μετά τις τελευταίες εκλογές και, απ’ ό,τι φαίνεται, κανείς δεν διδάχτηκε (απολύτως) τίποτα.

ΠΡΙΝ, όμως, προχωρήσουμε στο τι πρόκειται να γίνει από εδώ και πέρα (και θα γίνουν πολλά!) ας ρίξουμε μια ματιά στις άλλες παροικιακές εξελίξεις που δεν μπορούν να περιμένουν. Επ’ ευκαιρία, να συγχαρώ (δημόσια) και τον συνεργάτη της στήλης για τα αποκλειστικά του ρεπορτάζ, από τα σπλάχνα των…  πατριωτικών οργανώσεων.

ΚΑΙ εδώ μιλάμε για συνεργάτη που (λόγω του ότι είναι πολύ γαλάζιος και πολύ μακεδονομάχος!) κανείς δεν μπορεί να τον υποψιαστεί. Ο εθνικόφρων καυγάς στον οποίο πρώτοι αναφερθήκαμε, έγινε μεταξύ του προέδρου της Παμμακεδονικής, Δημήτρη Μηνά, και του γνωστού μακεδονομάχου, Παναγιώτη Καλιακούδη.

ΘΗΡΙΟ (και με το δίκιο του) έγινε ο πρόεδρος και από κοντά (η σκιά του!), ο κύριος Λαλόπουλος και όχι μόνο, όταν ο Καλιακούδης τόλμησε (μέσα στο ίδιο το κάστρο του Μακεδονικού Αγώνα!) να προτείνει αλλαγή πλεύσης στο θέμα της ονομασίας των ακατονόμαστων (αποδοχή δηλαδή της σύνθετης ονομασίας).

Η πιο πάνω πρόταση και, μάλιστα, από έναν άνθρωπο που έχει αγωνιστεί με περισσότερο φανατισμό (από ό,τι ο Μηνάς και ο Λαλόπουλος μαζί!) για την ιστορία αυτή, ήταν φυσικό να προκαλέσει σεισμό και να κουνήσει συθέμελα το κτίριο της Παμμακεδονικής.

ΠΑΡ’ ΟΤΙ, όμως, ο σεισμός πέρασε, οι μετασεισμικές δονήσεις συνεχίζονται και το «ρήγμα Καλιακούδη» βαθαίνει και απειλεί τη συνοχή, όχι μόνο της «μητέρας» οργάνωσης, αλλά και των…  παραφυάδων της. Επειδή ο Καλιακούδης έχει κάποια επιρροή (κυρίως στη δεύτερη γενιά) και επειδή στο παρελθόν έχει δείξει ότι σε τέτοια θέματα δεν «μασάει», φοβούνται οι άνθρωποι να μη τους κάνει καμιά «χοντρή» ζημιά στο μαγαζί.

ΠΑΝΙΚΟΣ σας λέω έχει πέσει στο στρατόπεδο των «αντισυνθετικών» (είπαμε «αντισυνθετικούς» αποκαλούμε όσους τάσσονται κατά της σύνθετης ονομασίας). Η εθνικά σκεπτόμενη ηγεσία του («αντισυνθετικού» Αγώνα) τρέμει στην ιδέα ότι ο…  ιός Καλιακούδη μπορεί να μεταδοθεί και να πάρει διστάσεις επιδημίας, ιδίως μετά την (βουβή!) αναδίπλωση του τέως μακεδονομάχου και νυν ηγέτη της Νουδούλας, Αντώνη Σαμαρά, που για χάρη των «αντισυνθετικών» είχε ρίξει κοτζάμ κυβέρνηση.

ΠΩΣ είναι δυνατόν να μην ανησυχούν οι άνθρωποι; Κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς…  ιδανικά και χωρίς πατριωτικούς θώκους. Τι θα κάνουν αν εκλείψει το ζήτημα της ονομασίας; Γιατί θα αγωνίζονται; Να γίνει η Αγιασοφιά ελληνική; Ή, να μην υποβιβαστεί ο…  ΠΑΟΚ στην Β΄ Εθνική; Για ελάτε για λίγο στη θέση τους;

ΝΑ μου το θυμόσαστε: η «στροφή» Καλιακούδη είναι σημαδιακή. Σιγά-σιγά (αλλά πολύ σταθερά) όλο και περισσότεροι καλοπροαίρετοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι αν δεν δεχθούμε τη σύνθετη ονομασία (με γεωγραφικό προσδιορισμό) κινδυνεύουμε «να χάσουμε τα αυγά και τα καλάθια» (αν δεν τα έχουμε ήδη χάσει με το μυαλό που κουβαλάμε).

ΓΙΑ την πιο πάνω εξέλιξη, χαίρομαι ιδιαίτερα εγώ που από την πρώτη στιγμή τάχθηκα (ανεπιφύλακτα) κατά των «αντισυνθετικών», με αποτέλεσμα να με «στολίζουν» κάθε τόσο με διάφορα επίθετα…  εθνικού χαρακτήρα!

ΚΑΙΡΟΣ, όμως, να μιμηθούν και άλλοι το παράδειγμα του Καλιακούδη και να πάρουν θέση κατά της πολιτικής που ακολουθεί η Παμμακεδονική και οι δορυφόροι της πάνω στο θέμα. Καιρός να μιλήσουν ανοιχτά και όσοι έκαναν μέχρι τώρα την «πάπια» για να μη θεωρηθούν «ανθέλληνες».

ΕΦΤΑΣΕ ο καιρός να πάρει δημόσια θέση και το ΣΑΕ Ωκεανίας, που κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, και η Κοινότητα Μελβούρνης, που συνεχίζει να «σφυρίζει κλέφτικα» και στα κρυφά να ψηφίζει μαζί με τους «αντισυνθετικούς».

ΠΩΣ, όμως, μπορεί η ηγεσία της Κοινότητας να πάρει δημόσια θέση, όταν η ηγετική ομάδα στα μουλωχτά (και μακριά από τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου!) συνεργάζεται στενά, όχι μόνο με την Παμμακεδονική, αλλά, με όλες τις πατριωτικές και τις γαλάζιες οργανώσεις της Νουδούλας, εκλιπαρώντας για μια χούφτα (ακόμα) ψήφους; Έχουν οι άνθρωποι τις προτεραιότητές τους.

ΚΑΙ το πιο εξοργιστικό απ’ όλα είναι ότι, τη «νησα ποιεί» για όσα φαιδρά (και τραγικά συγχρόνως) συμβαίνουν τα τρία τελευταία (κυρίως) χρόνια στην Κοινότητα και ένας «τέως» κομμουνιστής, ο οποίος έχει ταχθεί «ψυχή και σώματι» με την ηγετική ομάδα και αγωνίζεται όσο μπορεί για την (απόλυτη) κυριαρχίας της.

ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ στον γνωστό «πατριάρχη» του 3ΖΖΖ, που αν συνέβαιναν όλα αυτά σε άλλες εποχές, (όταν ακόμα πάλευε για έναν πιο δημοκρατικό και δίκαιο κόσμο) θα είχε αυτοπυρποληθεί (διαμαρτυρόμενος) στην Lonsdale St. Τώρα, όμως, δεν λέει λέξη, ούτε για την ανοιχτή συνεργασία με την σκληρή δεξιά, ούτε για τις μαζικές στρατολογήσεις μελών ούτε για τις στημένες εκλογές και Συνελεύσεις, ούτε για την βάναυση καταπάτηση κάθε έννοιας Δημοκρατίας, ούτε για την (βαθιά) αλλοίωση του χαρακτήρα της Κοινότητας.

Η δικαιολογία των αριστερών της ηγετικής ομάδας και, κατ’ επέκταση, του «πατριάρχη», είναι πως ό,τι έγινε ήταν αναγκαίο γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να «κάνουν πέρα» τον Φουντά, που όπως ισχυρίζονται, «είχε κολλήσει στην καρέκλα του προέδρου και δεν θα ξεκόλλαγε αν δεν τον ξεκολλούσαν». Οι ίδιοι λένε ακόμα: «Γιατί παραπονιόσαστε; Δεν κάνουμε τίποτα περισσότερο (ή διαφορετικό) απ’ ό,τι έκανε για 20 χρόνια ο Φουντάς». Πού βρίσκετε το πρόβλημα;
  
ΘΑ επανέλθουμε, όμως, στο θέμα και στη φασιστική θεωρία που θέλει το σκοπό να αγιάζει τα μέσα, λέγοντας ότι με τις «πάντες» μπαίνει στο κοινοτικό (εκλογικό) παιχνίδι και ένας ακόμα παλαίμαχος γαλάζιος αστέρας: ο Κυριάκος Παπαδημητρόπουλος, το ηθικό του οποίου ανέκαμψε πρίμα, μετά τη νίκη του φίλου του Σαμαρά, που κάποτε εκπροσωπούσε στην Μελβούρνη κατ’ αποκλειστικότητα. 

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ πιστεύει ότι θα ξαναπάρει αποκλειστικά την εδώ γαλάζια «αντιπροσωπεία», όχι μόνο για να βάλλει μια…  ιδεολογική τάξη στο μαγαζί, αλλά για να «ξεκάνει» και ορισμένους άσπονδους φίλους του, όπως ο Κώστας Τσουμπάκος (καλή του ώρα) – και όχι μόνο. Ακόμα δεν έχω μάθει αν θα συνεργαστεί με τον Κώστα Αλαβέρα, αλλά δεν το αποκλείω.

ΓΙΑ τους ίδιους λόγους (τιμωρίας και εκδίκησης), φιλοδοξεί να ηγηθεί ενός (έστω και κολοβού!) συνδυασμού στην Κοινότητα προκειμένου να πολεμήσει, όχι μόνο τον Τσουμπάκο, αλλά και κάνα-δυο ακόμα γαλάζιους που θα κατέβουν ως υποψήφιοι με την ηγετική ομάδα. Πόλεμο έχει κηρύξει επίσης και κατά του Γιώργου Καλλιάνη, που τον διαδέχθηκε στην προεδρία του «Παπαφλέσσα».

ΧΑΜΟΣ, σας λέω θα γίνει για την μεσσηνιακή ψήφο, αφού σε αυτή την μεγάλη δεξαμενή της εθνικοφροσύνης, και που μαζί με την διπλανή Λακωνία γέμισαν με χωροφύλακες και ταγματασφαλίτες την Ελλάδα, εκτός από τον Παπαδημητρόπουλο, ψαρεύουν και άλλοι, όπως ο Καλλιάνης, ο Δικαίος και όλοι οι υπόλοιποι σύμβουλοι που κατάγονται από εκεί, ή έχουν, μέσω των γυναικών τους, πάρε-δώσε με τα…  άγια χώματα της Καλαμάτας.

ΤΟ (ξανα)αναφέρω για να το εμπεδώσετε όλοι: τα μισά (σχεδόν) μέλη της Κοινότητας αυτή την εποχή, είναι Καλαματιανοί κα Λάκωνες. Έτσι δηλαδή και η εδώ γαλάζια παράταξη ήταν πιο οργανωμένη και γνώριζε την (κοινοτική) δύναμή της, θα μπορούσε να βάλει από τώρα στο χέρι την κάποτε «αριστερή» Κοινότητα. Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά.

ΜΑΛΙΣΤΑ αγαπητοί μου Χριστιανοί και θρησκευόμενοι αριστεροί, από τους Καλαματιανούς και τους Λάκωνες κινδυνεύει πλέον η Κοινότητα και όχι μόνο από τους φιλόδοξους μνηστήρες. Αν κοντά σε αυτούς προσθέσετε και τον ενθουσιασμό που έδειξαν πρόσφατα και οι ηγέτες των πατριωτικών οργανώσεων, δεν αποκλείεται να δούμε κάποια μέρα, δίπλα στην ελληνική σημαία του κτιρίου της Κοινότητας και την σημαία της Νουδούλας.

ΑΠ’ Ο,ΤΙ μαθαίνω (από τον γαλάζιο πληροφοριοδότη μου) στην κορυφή του… Πύργου θέλουν να βάλλουν τη σημαία τους οι γαλάζιοι. «Είμαστε μεθοδικοί και γι’ αυτό δεν βιαζόμαστε», μού είπε. Και εδώ μιλάμε ότι έχουν πλέον υποψήφιους και στους δύο συνδυασμούς! Άλλους φανερούς και άλλους καμουφλαρισμένους. Κάνουν ρε παιδί μου και αυτοί σήμερα ό,τι έκαναν οι κομμουνιστές την εποχή που ο «πατριάρχης» του 3ΖΖΖ, έπαιζε ακόμα…  κόκκινο βιολί!

ΠΑΡ’ ΟΤΙ οι πιο πάνω «ιστοριούλες» έχουν το δικό τους (ξεχωριστό) ενδιαφέρον, ας επιστρέψουμε στην (πύρινη) καρδιά του προβλήματος που δεν είναι άλλο από το «τι γίνεται τώρα;». Λοιπόν, την Τετάρτη το βράδυ έγινε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου προκειμένου να συζητηθεί η επιστολή-καταπέλτης των Πεζάρου, Βουρνάζου, Παϊκόπουλου και Σούμπλη.

ΚΑΙ οι δύο παρατάξεις έπαιζαν (ψύχραιμες) θέατρο, προσπαθώντας να δείξουν σιγουριά και αποφασιστικότητα για τις επιλογές τους, προκειμένου να θολώσει η μια τα νερά της άλλης. Με λίγες κουβέντες, η παράταξη Δικαίου επιμένει ότι «έτσι όπως διεξήχθη η Συνέλευση είναι άκυρη» και πρότεινε την επανάληψή της, η δε πλευρά Παπαστεργιάδη ότι «όλα έγιναν κανονικά και νόμιμα» και δεν υπάρχει ανάγκη να γίνουν εκλογές.

ΤΕΛΙΚΑ…  ψύχραιμα και πολιτισμένα αποφάσισαν να πάρουν (η κάθε μια παράταξη για λογαριασμό της!) νομικές γνωματεύσεις και να συνεδριάσουν και πάλι την Δευτέρα για να συζητήσουν πώς θα βγουν από το αδιέξοδο που μέρα με την μέρα μεγαλώνει. Έτσι, ξεχύθηκαν χθες (στη νομική πιάτσα), ψάχνοντας να βρουν τους καλυτέρους νομικούς, που δεν θα διστάσουν να αποφανθούν υπέρ τους.

ΚΑΙ θα τους βρουν. Πρώτον, γιατί από το κοινοτικό ταμείο θα πληρωθούν τα σπασμένα και δεύτερον, γιατί κανένας δικηγόρος δεν διώχνει πελάτη που του πηγαίνει στην πόρτα λεφτά! Αρπαχτικά είναι όλοι οι δικηγόροι και όχι φιλανθρωπικοί οργανισμοί. Συνεπώς: όποιος μπορεί να προσθέσει ένα και ένα, καταλαβαίνει ότι οι νομικές γνωματεύσεις δεν οδηγούν πουθενά και δεν θα λύσουν το πρόβλημα. 

ΤΙ θα γίνει στην συνέχεια; Αργά ή γρήγορα η γελοία αυτή αντιπαράθεση (που είναι αποτέλεσμα φιλοδοξιών και κλασικής ελληνικής ανικανότητας ολόκληρου του Συμβουλίου) θα φτάσει στα δικαστήρια, που είναι 100 φορές πιο ακριβά από τα φαρμακεία! Προς τα εκεί, όμως, δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί, όπως είπαμε, η Κοινότητα πληρώνει.

ΑΚΟΜΑ και αν η αντιπολίτευση δεν καταφέρει να ακυρώσει (δικαστικά) τη Γενική Συνέλευση, μια ομάδα παλαιών μελών της Κοινότητας (η οποία εντός των ημερών θα πλησιάσει και τους τέσσερις που έστειλαν την επιστολή) θα καταφύγει στη δικαιοσύνη προκειμένου να ζητήσει ακύρωση των εκλογών και αποκατάσταση της τάξης στο Μητρώο, σύμφωνα με παλαιότερες (κατηγορηματικές) υποδείξεις της αρμόδιας υπηρεσίας.

ΣΥΜΦΩΝΑ με πληροφορίες συνεργάτη μου (που μετέχει ενεργά στην νέα κίνηση), τα παλαιά μέλη (κάπου 30 για την ώρα) θα καταφύγουν με δικά τους έξοδα στη δικαιοσύνη, ενώ, παράλληλα, θα αρχίσουν και μια γενικότερη εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης με κεντρικό σύνθημα «ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ!». Θα ζητούν, επίσης, την παραίτηση των (στρατολόγων) μνηστήρων και τη διαγραφή των τριών χιλιάδων (φυτευτών) μελών που στρατολογήθηκαν την τελευταία τριετία!

Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να αιφνιδιάσει και τις δύο παρατάξεις, που ήδη άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι ηθικά (τουλάχιστον) έχουν χρεοκοπήσει. Γι’ αυτό σας λέω ότι θα γίνουν πολλά (απίστευτα) τις μέρες και βδομάδες που έρχονται. Και μην αμφιβάλλετε ότι, για άλλη μια φορά, τα γεγονότα θα μας επαληθεύσουν.

ΣΤΟ μεταξύ, αν κρίνω από το ρεπορτάζ των συνεργατών μου η ψυχραιμία (και σιγουριά) των ηγετών (και των δύο αντιμαχομένων παρατάξεων) είναι εντελώς πλασματική και επιδερμική. Οι συνεργάτες μου ισχυρίζονται ότι στην πραγματικότητα «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη»! Και οι δύο πλευρές ανησυχούν (σφόδρα κατά βάθος!) για το πώς θα τελειώσει αυτή η θλιβερή ιστορία και καμία δεν είναι σίγουρη για το «δίκιο της» και το «αλάθητο» των πράξεών της. Για το μόνο που δεν ανησυχούν είναι για τα νομικά και δικαστικά έξοδα. Αυτά (επαναλαμβάνουμε) θα τα πληρώσει η Κοινότητα!

Ο άνθρωπός μου, μού είπε επίσης, ότι αν η ομάδα του νυν προέδρου πίστευε πραγματικά ότι όλα έγιναν «νόμιμα και καταστατικά» δεν θα καλούσε, ούτε τις έκτακτες συνεδριάσεις του συμβουλίου, ούτε θα έτρεχε πανικόβλητη για γνωματεύσεις. Όλες οι κινήσεις τους και οι πομπώδεις διαφημίσεις στα μέσα ενημέρωσης για τα «έργα» που επιτέλεσαν, στόχο έχουν να κρύψουν τον πανικό της ηγεσίας, η οποία φοβάται να μην εκτεθεί, όχι μόνο στα μάτια της παροικίας, αλλά και στα μάτια των νέων συνεργατών της.

ΑΠΟ «μέσα» μαθαίνω, επίσης, ότι είναι προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, γιατί, σε τελική ανάλυση (όπως με διαβεβαίωσε και το “think tank” της ηγετικής ομάδας), «κάποια στιγμή, ή πριν ή μετά τα δικαστήρια, θα γίνουν εκλογές, οπότε και κάθε κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του!». Περιττό να πω ότι, ο ίδιος (και οι δικοί του) πιστεύουν ότι είναι καλά οργανωμένοι και θα κερδίσουν πολύ άνετα όποτε και να γίνουν οι εκλογές.
 
ΣΕ δύο επίπεδα εργάζεται και η αντιπολίτευση. Από την μια, προσπαθεί με «νύχια και με δόντια να ακυρώσει την Συνέλευση και, από την άλλη, έχει αρχίσει μια πρωτοφανή κινητοποίηση (πόρτα με πόρτα) για να μη χαθεί ούτε μία ψήφος!

ΟΠΩΣ έμαθα από άλλον συνεργάτη μου, που παρακολουθεί από κοντά τις κινήσεις της παράταξης Δικαίου, την κινητοποίηση των στρατευμένων και οργάνωση των εκλογών έχει αναλάβει προσωπικά ο Φουντάς, που έχει τεράστια πείρα και οργανωτικές ικανότητες στον τομέα αυτό. Μην ξεχνάμε ότι και τα πρωτοπαλίκαρα του Παπαστεργιάδη (αδελφοί Μάρκου, Τσουμπάκος, Καλλιάνης, Βλαχάκης και Ιακωβάκης) από τον Φουντά έμαθαν τη «δουλειά».

Ο ίδιος τους ανέθρεψε κοινοτικά και τους…  ενέπνευσε την αγάπη για την Κοινότητα. Πού να ήξερε ο άνθρωπος ότι «τρέφει φίδια στον κόρφο του». Τώρα, βέβαια, το έχει μετανιώσει και χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο, αλλά, όπως έχουμε ξαναπεί, «στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα».

Ο ΦΟΥΝΤΑΣ, λοιπόν, έχει πάρει το Μητρώο, στο οποίο ο καθένας από την ομάδα και τους συνεργάτες της έχει σημειώσει τους «δικούς του» και το έχει κάνει φύλλα φτερά. Κατ’ αρχήν, να πούμε ότι γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι οι αντίπαλοι έχουν στρατολογήσει (χοντρικά) 850 επιπλέον μέλη.

ΤΗΝ πιο πάνω διαφορά πιστεύει ότι μπορεί να την καλύψει με την συσπείρωση. Δηλαδή, όχι μόνο να μη χαθεί ούτε μία ψήφος, αλλά, αν είναι δυνατόν, να ψηφίσουν μονοκούκι τον συνδυασμό όλοι. Έχει, μάλιστα, χωρίσει τα μέλη κατά οικογένειες, περιοχές, ομάδες και έχει κανονίσει μια συγκεκριμένη ώρα που θα ψηφίζει η κάθε ομάδα ή οικογένεια, ώστε να μπορεί να ελέγχει τις διαρροές και να «κυνηγά» τους…  ξεχασμένους και καθυστερημένους!

Ο κάθε υποψήφιος (και οι πιο στενοί συνεργάτες) θα υποχρεωθούν να εξασφαλίσουν για τον συνδυασμό δύο αυτοκίνητα με οδηγούς (ο καθένας) που θα μεταφέρουν και ενημερώνουν τους ψηφοφόρους για το πώς θα ψηφίζουν. Στόχο έχει βάλει μέχρι τις 5 το απόγευμα να έχουν ψηφίσει όλοι ώστε να γίνει «απολογισμός» και να υπάρχει επαρκής χρόνος για έξτρα κινητοποίηση.

Ο άνθρωπός μου, μού εκμυστηρεύτηκε ακόμα ότι, ο Φουντάς επίτηδες ζητάει να γίνει δήθεν νέα Γενική Συνέλευση, για να αποπροσανατολίσει την προσοχή των αντιπάλων από τις εκλογές και να τους φορτώσει πονοκεφάλους και τρεξίματα.

ΤΕΛΟΣ, πιστεύει ότι αν στις εκλογές της ερχομένης Κυριακής (που εκτιμά ότι θα γίνουν) ψηφίσουν μέχρι και 3.500 μέλη η παράταξη Δικαίου θα εκλέξει (τουλάχιστον) 15 συμβούλους. Να προσθέσω εδώ ότι το ρεκόρ προσέλευσης ψηφοφόρων κατέχουν ακόμα οι εκλογές του 1984 που ψήφισαν 3.480 μέλη! Μιλάμε δηλαδή για σατανικό σχέδιο.
 
ΝΑ προσθέσω, επίσης, ότι το όνομα του πρώην αρχισυντάκτη του «Νέου Κόσμου», Νώντα Πεζάρου, που εμφανίστηκε (για πρώτη φορά μετά 30 χρόνια) στο κοινοτικό γίγνεσθαι, ανησύχησε την ηγετική ομάδα. Οι τελευταίες του δηλώσεις άφησαν πολλά να εννοηθούν (για επιχειρηματίες που θέλησαν να βάλουν στο χέρι την Κοινότητα), ενώ απ’ ό,τι μαθαίνω θα επανέλθει, αναφερόμενος σε ονόματα.

Ο ΠΕΖΑΡΟΣ, που στάθηκε πάντα στο πλευρό της Κοινότητας, ανησυχεί και για τις «γέφυρες» της ηγετικής ομάδας με τις γαλάζιες οργανώσεις της Νουδούλας, καθώς και με τα «πάρε-δώσε» που έχει η ομάδα αυτή με το εκφραστικό της όργανο τους, το Greek Media Group. Σας λέω για τελευταία φορά, ότι τα πράγματα έχουν αρχίσει να αγριεύουν και η αντιπαράθεση έχει αρχίσει να αποκτά και ιδεολογική διάσταση.

ΔΕΝ αποκλείεται να δούμε, για άλλη μια φορά, (μετά από δεκαετίες!) τις «δημοκρατικές δυνάμεις» της Κοινότητας εναντίον της «δεξιάς». Μιλάμε δηλαδή για την μάνα όλων των ντέρμπι! Απ’ ό,τι βλέπω, εκεί πάει το πράγμα, μόνο που ακόμα δεν φαίνεται, γιατί δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο.

ΠΑΡ’ ΟΛΙΓΟ να ξεχάσω να σας πω, ότι περισσότεροι συμπάροικοι παρευρέθηκαν στην δεξίωση του ΣΑΕ παρά στους Αθλητικούς και…  Πολιτιστικούς αγώνες, που έγιναν σε (εντελώς) άδειες εξέδρες.. Έχουμε ξαναπεί όλα γίνονται για μια φωτογραφία στον «Νέο Κόσμο»! Γι’ αυτό δίνονται και τα…  βραβεία!

 ΓΙΑ τις τιμές, τα βραβεία και τα υπόλοιπα (της πλάκας) μεγαλεία, θα μιλήσουμε την επόμενη βδομάδα. Αν χαρήκατε τα σημερινά ρεπορτάζ, αυτό το οφείλετε σήμερα στους εξωτερικούς συνεργάτες της στήλης. Αυτά και για χαρά σε όλους.