Ο θόρυβος εκνευρίζει, ενοχλεί, σε σημείο που να αρρωσταίνει. Για το λόγο αυτό, όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»), ερευνητές εξακολουθούν να αναζητούν νέες μεθόδους για τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες μπορούν να προστατευθούν αποτελεσματικότερα από την ηχορύπανση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι θόρυβοι που προέρχονται από το δρόμο. Προστατευτικοί τοίχοι στις εθνικές οδούς απομονώνουν ολόκληρες κατοικημένες περιοχές, σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο ενοχλητικός θόρυβος. Τέτοιου είδους μέθοδοι, όμως, οι οποίοι πνίγουν το θόρυβο, ανήκουν στα παθητικά μέτρα προστασίας.
Στον αντίποδα, ερευνητές, όπως ο Κόλιν Χάνζεν, του Πανεπιστήμιου της Αδελαΐδας, στην Αυστραλία, ακολούθησαν μια άλλη στρατηγική. «Προσπαθούμε», ανέφερε χαρακτηριστικά, «να μειώσουμε τον ενοχλητικό θόρυβο με μεγάφωνα και μικρόφωνα. Το μικρόφωνο αναμειγνύει το θόρυβο και ενεργοποιεί ένα μεγάφωνο μέσω ενός κομπιούτερ. Το μεγάφωνο αυτό παράγει έναν αντιήχο, ο οποίος εξουδετερώνει τον αρχικό ήχο».
Όπως είπε, ο λεγόμενος «αντι-ήχος» μπορεί να χρησιμοποιηθεί – για παράδειγμα – όταν τίθενται σε κίνηση οι έλικες ενός αεροπλάνου. Εκεί μπορεί να βοηθήσει, ώστε να μειωθεί ο ενοχλητικός θόρυβος, τον οποίο ακούνε οι επιβάτες μέσα στην καμπίνα του σκάφους. Επιπλέον, μπορεί κάποιος να αγοράσει ακουστικά κατά του ήχου. Χρησιμοποιούνται – για παράδειγμα – και πάλι στα αεροπλάνα, ώστε οι επιβάτες να μπορούν να ακούνε τον ήχο από τις ταινίες ανενόχλητοι.
ΣΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΚΑΙ… ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ
Ο Κόλιν Χάνζεν θέλει, όμως, να διευρύνει την εφαρμογή αυτής της μεθόδου. Μια ιδέα είναι να χρησιμοποιείται ο αντιήχος και στα εργοστάσια. Μέχρι τώρα οι εργάτες φορούν ακουστικά, τα οποία όμως τους αποκόπτουν από τον έξω κόσμο. Σε ό,τι αφορά δε στα νέα ακουστικά για τα αεροπλάνα, αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις μονάδες παραγωγής. Αυτό διότι, στις μεγάλες αίθουσες των εργοστασίων ο ήχος με τον αντιήχο μπορούν να συναντηθούν μόνο σε ορισμένα σημεία του χώρου.
Για το λόγο αυτό, ο Κόλιν Χάνζεν θα ήθελε ο αντιήχος να «συνοδεύει» τους εργάτες, όπως γίνεται με μια δεσμίδα φωτός που «ακολουθεί» έναν τραγουδιστή πάνω στη σκηνή. Ο τρόπος που θέλει να το πετύχει αυτό ο Αυστραλός ερευνητής έχει ως εξής: «Θα τοποθετήσουμε διάφορα μικρόφωνα στο χώρο. Παράλληλα ένας αισθητήρας θα καταλαβαίνει που βρίσκεται το κεφάλι του εργάτη. Με τη βοήθεια όλων αυτών των μηνυμάτων και ενός ειδικού προγράμματος στο κομπιούτερ μπορούμε να επικεντρώσουμε τον αντιήχο στο σημείο που βρίσκεται ο εργάτης».
Σύμφωνα με τον Αυστραλό ερευνητή, η μέθοδός του είναι εφαρμόσιμη, πλην όμως μπορεί να παρουσιάσει προβλήματα σε βιομηχανικές αίθουσες, οι οποίες δεν είναι καθαρές. Αυτό διότι – όπως είπε – η έλλειψη καθαριότητας επηρεάζει τα μικρόφωνα, τα ηχεία και δε λειτουργούν πλέον σωστά. Όπως και να ‘χει, πάντως, η ιδέα της ομοιοπαθητικής σε ό,τι αφορά την ηχορύπανση, έχει ενδιαφέρον.