Οι πολιτικές εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας άφησαν άναυδους πολλούς συμπολίτες μας. Πρώτα η αλλαγή στην αρχηγία του Φιλελεύθερου Κόμματος, και στη συνέχεια η καταψήφιση του νομοσχεδίου της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης για την Εμπορία των Ατμοσφαιρικών Ρύπων, άλλαξαν ριζικά το πολιτικό σκηνικό.
Η προσδοκία όλων ήταν ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα ψήφιζε το νομοσχέδιο για την Εμπορία των Ατμοσφαιρικών Ρύπων, αφού η Κυβέρνηση δέχθηκε τις τροποποιήσεις που είχε προτείνει.

Αμέσως μετά την απροσδόκητη εκλογή του στην ηγεσία του Φιλελεύθερου Κόμματος, ο Τόνι Άμποτ έδωσε εντολή στους γερουσιαστές του κόμματός του να καταψηφίσουν το εν λόγω νομοσχέδιο, πράγμα που έπραξαν, με εξαίρεση δύο γυναίκες γερουσιαστές, την Τζούντιθ Τρόεθ και την Σου Μπόις, οι οποίες ψήφισαν με τους γερουσιαστές της Κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις των δύο γυναικών για την απόφασή τους να παραβούν την εντολή του αρχηγού του κόμματός τους.
Τζούντιθ Τρόεθ: «Καθένας μας θα κριθεί από την ιστορία για τις αποφάσεις που παίρνει».
 Σου Μπόις: «Ψηφίζω υπέρ της πολιτικής του κόμματός μου που ίσχυε μέχρι πριν από 24 ώρες… Κρίνω πως δεν μπορώ να ενεργήσω διαφορετικά».
Η Σου Μπόις είχε απόλυτο δίκαιο. Μέχρι τη Δευτέρα, 30 Νοεμβρίου, η πολιτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν να ψηφίσει το επίμαχο νομοσχέδιο, τροποποιημένο σύμφωνα με τις εισηγήσεις της.

Επί πλέον, στις εκλογές του 2007, ο τότε Πρωθυπουργός Τζον Χάουαρντ είχε συμπεριλάβει στο προεκλογικό του πρόγραμμα και σχέδιο για Εμπορία των Ατμοσφαιρικών Ρύπων παρόμοιο στα βασικά του σημεία με το νομοσχέδιο της Εργατικής Κυβέρνησης.
Με άλλα λόγια, αν ο Συνασπισμός του Φιλελεύθερου Κόμματος και του Εθνικού Κόμματος είχε επανεκλεγεί το 2007, η νέα Κυβέρνηση θα είχε ήδη καταθέσει στο Κοινοβούλιο το σχετικό νομοσχέδιο. Αν κάτι άλλαξε στα δύο τελευταία χρόνια είναι ότι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι κλιματικές αλλαγές αποτελούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανθρωπότητα από ότι εκτιμούσαν πριν από λίγα χρόνια. Και πως η κάθε αναβολή για τη λήψη προληπτικών μέτρων επιτείνει τις διαστάσεις του κινδύνου.

Ως εκ τούτου, η εντολή του Τόνι Άμποτ στα κοινοβουλευτικά μέλη του κόμματός του να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για την Εμπορία Ατμοσφαιρικών Ρύπων δεν αντιβαίνει μόνο στην μέχρι πριν λίγες ημέρες πολιτική του Kόμματός του, αλλά αγνοεί και τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για τον οικολογικό κίνδυνο αν δεν ληφθούν έγκαιρα προληπτικά μέτρα.

ΑΝΕΥΘΥΝΗ Η ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Ένα από τα επιχειρήματα της Αντιπολίτευσης για την καταψήφιση του νομοσχεδίου ήταν ότι δεν υπήρχε λόγος για την κατάθεσή του στο Κοινοβούλιο για ψήφισμα πριν από τη Συνέλευση του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη της Δανίας για τις κλιματικές αλλαγές, η οποία άρχισε την περασμένη Δευτέρα, 7 Δεκεμβρίου, και θα λήξει στις 18 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, η Κυβέρνηση θα μπορούσε να περιμένει να δει ποιες θα είναι οι προθέσεις των άλλων χωρών, πριν δεσμευθεί μονομερώς για τη μείωση των ρυπογόνων αερίων που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα.
Επιφανειακά, το επιχείρημα αυτό έχει κάποια πειστικότητα. Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να περιμένει να δει ποια θα είναι τα πορίσματα της Κοπεγχάγης. Τότε γιατί βιάστηκε;
Οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτα απ’ όλα, θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν πολιτικοί, με την έννοια ότι στόχευε στο διχασμό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι γνωστό πως μεταξύ των μελών της Αντιπολίτευσης δεν υπάρχει σύμπνοια για την αναγκαιότητα λήψης προληπτικών μέτρων για την συνεχώς ανερχόμενη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας.

Η εκμετάλλευση εκ μέρους της Κυβέρνησης των διιστάμενων απόψεων των μελών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μπορεί να είναι επιλήψιμη, αλλά δεν παύει να αποτελεί πάγια στρατηγική των πολιτικών κομμάτων, που ασκείται και από τις δύο παρατάξεις.
Υπάρχουν όμως και πιο ουσιαστικοί λόγοι. Οι περιβαλλοντολόγοι προβλέπουν πως η Αφρική, η Αυστραλία και η Μεσόγειος θα είναι οι περιοχές που θα υποστούν τις χειρότερες επιπτώσεις από την ανομβρία που θα προκύψει από την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας.
Επιπλέον, από πρόσφατη έρευνα μιας Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής του Αυστραλιανού Κοινοβουλίου προκύπτει πως χιλιάδες χιλιόμετρα παράκτιων περιοχών της Αυστραλίας θα πληγούν από την άνοδο στο επίπεδο των θαλασσών, εξ αιτίας της τήξης των πάγων του Βόρειου και του Νότιου Πόλου.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής, 700.000 παράκτιες περιουσίες κινδυνεύουν να κατακλυσθούν από θαλάσσια ύδατα. Η αξία των περιουσιών αυτών εκτιμάται στα 150 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Αυστραλία είναι ήδη η πιο ξηρή από τις πέντε ηπείρους. Ένα μεγάλο μέρος της καλλιεργήσιμης γης κινδυνεύει να μετατραπεί σε έρημο στις επόμενες δεκαετίες. Άρα επιβάλλεται, για λόγους ίδιου συμφέροντος, να ηγείται της κίνησης για τη λήψη μέτρων που θα μετριάσουν τις καταστρεπτικές επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών.
Ένας άλλος λόγος είναι το γεγονός ότι κάποια κοραλλιογενή νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού, με χαμηλό υψόμετρο, θα είναι τα πρώτα που τα καταποντιστούν από το ανερχόμενο επίπεδο της θάλασσας. Αναμενόμενο είναι ότι οι κάτοικοι των νησιών αυτών θα ζητήσουν καταφύγιο στην πλησιέστερη μεγάλη χώρα, που συμβαίνει να είναι η Αυστραλία.

Όταν σε αυτούς προσθέσουμε και τα εκατομμύρια των κατοίκων του Μπαγκλαντές, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου θα κατακλυσθεί από τη θάλασσα, αντιλαμβανόμαστε την έκταση που θα πάρουν οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, και το μέγεθος του προβλήματος που θα προκύψει για την Αυστραλία.
Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων δεν αφήνουν περιθώριο και εικασίες. Μέχρι το 2050, δηλαδή σε 40 χρόνια, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να μειωθούν κατά 50% σε σχέση με το 1990, για να περιορισθεί η άνοδος στη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας στους 2 βαθμούς Κελσίου.

ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗ ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ

Η Αντιπολίτευση δεν χάνει ευκαιρία να τονίσει πως η Αυστραλία, με τον μικρό της πληθυσμό, δεν πρόκειται να μετριάσει τις κλιματικές αλλαγές, με όποια μέτρα και αν θα πάρει. Εκείνο όμως που αποφεύγει να αναφέρει είναι ότι κατά κεφαλή πληθυσμού, οι κάτοικοι της Αυστραλίας εκπέμπουν την μεγαλύτερη ποσότητα ρυπογόνων αερίων.

Σε ετήσια βάση, για τον κάθε Αυστραλό αντιστοιχούν 26,9 τόνοι ρυπογόνων αερίων, σε σύγκριση με τους 1,7 τόνους για τον κάθε Ινδό, τους 5,5 τόνους για τον κάθε Κινέζο, τους 10,5 τόνους για τον κάθε Ιάπωνα, τους 10,6 τόνους για τον κάθε Βρετανό, τους 22.6 τόνους για τον κάθε Καναδό, και τους 23.5 τόνους για τον κάθε Αμερικανό – The Age, 3/12/2009.

Οι δημογράφοι υπολογίζουν πως το 2050 ο πληθυσμός του Πλανήτη θα ανέλθει στα 9 δισεκατομμύρια, σε σύγκριση με τα 6,8 δισεκατομμύρια που είναι τώρα. Μια τέτοια αύξηση στον παγκόσμιο πληθυσμό συνεπάγεται και ανάλογη αύξηση στην κατανάλωση ενέργειας.
Αν η ενέργεια αυτή συνεχίσει να παράγεται από τη χρήση πετρελαίου, φυσικού αερίου και γαιάνθρακα, τότε πολλαπλασιάζονται και τα ρυπογόνα αέρια, με αποτέλεσμα την περαιτέρω θέρμανση της ατμόσφαιρας, με καταστροφικές συνέπειες για την ανθρωπότητα.
Στο σημείο αυτό αξίζει να δούμε πώς εκτιμούν τον περιβαλλοντικό κίνδυνο οι επιστήμονες και οι οικονομολόγοι. Η αθηναϊκή εφημερίδα Τα Νέα (13/7/09) γράφει σε σχετικό άρθρο της:
«Με τα μελανότερα χρώματα περιγράφει το μέλλον του Πλανήτη, έκθεση για τη σύνταξη της οποίας συνεργάστηκαν μεγάλοι οργανισμοί όπως η Ουνέσκο, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο στρατός των ΗΠΑ και το Ίδρυμα Ροκφέλερ. Στην 6.700 σελίδων ετήσια έκθεση που τιτλοφορείται «Η Κατάσταση του Μέλλοντος» και αποσπάσματα της οποίας εξασφάλισε η εφημερίδα «Ιndependent», αναφέρεται ότι οι κλιματικές αλλαγές είναι πιθανό να «καταδικάσουν δισεκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και να οδηγήσουν σε κατάρρευση μεγάλο μέρος των κοινωνιών του πολιτισμένου κόσμου».

Ο Πολ Κρούγκμαν (Paul Krugman), Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Princeton των Η.Π.Α. (Βραβείο Νόμπελ 2008), έγραψε τα ακόλουθα, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην αθηναϊκή εφημερίδα Το Βήμα (30/6/09):
«Όσοι καταψήφισαν το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα για το κλίμα διαφωνούν εν γένει με την ιδέα ότι χρειάζεται πράγματι να κάνουμε κάτι για τις εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ακούγοντας την επιχειρηματολογία τους, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ ότι η στάση τους συνιστά προδοσία, εσχάτη προδοσία κατά του Πλανήτη.
Για να αντιληφθεί κανείς σε πλήρη έκταση την ανευθυνότητα και την ανηθικότητα αυτής της θέσης θα πρέπει να λάβει υπόψη του τα συμπεράσματα των πρόσφατων επιστημονικών ερευνών για τις κλιματικές αλλαγές. Είναι γεγονός ότι το κλίμα αλλάζει με ρυθμούς ταχύτερους από αυτούς που προέβλεπαν και οι πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις».

Αν και τα σχόλια του Κρούγκμαν αναφέρονται στην στάση του Κοινοβουλίου των Η.Π.Α., σήμερα ισχύουν εξίσου και για την καταψήφιση του κυβερνητικού νομοσχεδίου για Εμπορία των Ατμοσφαιρικών Ρύπων από το Συνασπισμό του Φιλελεύθερου Κόμματος και του Εθνικού Κόμματος, κατ’ εντολή του Τόνι Άμποτ.
Στην περίπτωση αυτή έχουμε την υπερίσχυση της ιδεολογίας ενός πολιτικού κόμματος, έναντι του γενικού συμφέροντος της χώρας και της ανθρωπότητας.