Ευθύνες στο νοσοκομείο Alfred επιρρίπτει η ιατροδικαστής της Βικτωρίας, Kim Parkinson, για το θάνατο του 28χρονου ποδοσφαιριστή του Όκλι, Παντελή (Πίτερ) Κάκου.
Στο πόρισμά της, για τις αιτίες του θανάτου του αείμνηστου ποδοσφαιριστή, η ιατροδικαστής αποφαίνεται, ότι η «συστηματική έλλειψη» επικοινωνίας μεταξύ του προσωπικού του νοσοκομείου, απουσία χειρουργών, και η κακή διάγνωση συνέβαλαν στο θάνατο του νεαρού συμπαροίκου.
Ο Παντελής Κάκος απεβίωσε στις 10 Μαΐου 2006. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατατέθηκαν στο δικαστήριο στις 10 Μαΐου, ο Κάκος αισθάνθηκε δυνατό πονοκέφαλο και έπαθε δύο κρίσεις στο δρόμο, ενώ οδηγούσε το ταξί του.
Εισήχθη στο νοσοκομείο Alfred και υπεβλήθη σε ακτινογραφία. Οι γιατροί που εξέτασαν την πρώτη ακτινογραφία διέγνωσαν κάκωση στον κρόταφο. Ήταν, όμως, απόστημα, το οποίον έσπασε αργότερα.
Ο καθηγητής Νευροχειρουργικής Brendan O’Brien, πίστευε ότι η ακτινογραφία έδειχνε όγκο ή αιμορραγία, αλλά θεώρησε, επίσης, ότι υπήρχε 10% πιθανότητα ύπαρξης αποστήματος.
Δεν διαβίβασε την άποψή του στον εφημερεύοντα γιατρό, ούτε την καταχώρησε στις σημειώσεις του. Δεν έκρινε, ότι υπήρχε άμεση ανάγκη χειρουργικής επέμβασης.
Η οικογένεια του Παντελή Κάκου ανησυχούσε για την κατάστασή του, αλλά το προσωπικό την χαρακτήριζε παράλογη και επιθετική.
Στο πόρισμά της, η ιατροδικαστής σημειώνει ότι δεν «εκτιμήθηκε η σημασία του ανεξέλεγκτου πόνου σε ασθενή με νευροχειρουργικά προβλήματα» καθώς και η αδυναμία κατανόησης και καταγραφής της επιδεινούμενης κατάστασής του.
«Πρόκειται για τραγική περίπτωση, όπου η έλλειψη παρακολούθησης και καταγραφής της εξέλιξης της κλινικής κατάστασης συνέβαλε στο θάνατο το θάνατο του Πίτερ Κάκου», σημειώνει η ιατροδικαστής.
Η ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι, εάν ο κ. O’Brien είχε επισκεφθεί τον Πίτερ Κάκο ή είχε ζητήσει πληροφορίες για την κλινική κατάστασή του δύο ημέρες πριν τη χειρουργική επέμβαση, θα είχε εντοπιστεί το απόστημα πριν να σπάσει και θα είχε προληφθεί ο θάνατος του Κάκου.
Η κ. Parkinson προσθέτει, ότι ο κ. O’Brien προσπάθησε μόνος του να εντοπίσει σημαντικές ενδείξεις, οι οποίες, όμως, δεν ήταν τόσο εμφανείς σε λιγότερο έμπειρους κλινικούς γιατρούς:
Η ιατροδικαστής αποφαίνεται, επίσης:
– Η μη ενημέρωση του νευροχειρουργού O’Brien και του νευροχειρουργού Άλεξ Αδαμίδη, για τα αποτελέσματα των επειγόντων παθολογικών εξετάσεων συνέβαλε στο θάνατο του Παντελή Κάκου.
– Αν ο δρ Αδαμίδης είχε εξετάσει τον Παντελή Κάκο κατά το χρονικό διάστημα 32 ωρών που πέρασε πριν τη χειρουργική επέμβαση, ο κ. O’Brien θα ενημερωνόταν για την επείγουσα ανάγκη χειρουργικής επέμβασης και θα είχε αποτραπεί ο θάνατος.
– Θα είχε εντοπισθεί το απόστημα στον εγκέφαλο κατά την εξέταση της ακτινογραφίας και υπήρχαν, ακόμη, προοπτικές επιτυχημένης χειρουργικής επέμβασης, αν οι κλινικοί γιατροί πρόσεχαν την εξέλιξη της κατάστασης του Κάκου και, ως εκ τούτου, ο θάνατος του Κάκου θα είχε αποτραπεί.
– Η έλλειψη επικοινωνίας του κ. O’Brien με τον Κάκο και η έλλειψη επικοινωνίας του δρ Αδαμίδη με τον κ. O’Brien συνέβαλαν άμεσα στο θάνατο.
– Η επικοινωνία και οι συστηματικές παραλείψεις είναι βασικές και ήταν δυνατόν να επιλυθούν με τη συμμόρφωση στην «προσδοκώμενη, βασική κλινική πρακτική και διαδικασία».
Το πόρισμα της ιατροδικαστή δικαιώνει την οικογένεια Κάκου, που εξ αρχής επέρριπτε ευθύνες στο νοσοκομείο για το θάνατο του αγαπημένου τους γιού και αδελφού.
Οι γονείς και άλλοι συγγενείς του άτυχου ομογενούς, που βρίσκονταν στο πλευρό του από την ώρα που εισήχθη στο νοσοκομείο, ισχυρίζονται ότι «ο Παντελής θα ζούσε αν είχαν ληφθεί έγκαιρα τα ενδεδειγμένα μέτρα».
