Από τη Μελβούρνη ξεκινά μια ιατρική κατάκτηση η οποία στοχεύει, με τη δημιουργία ανθρώπινου ομοιώματος, να σώζει ζωές.
Πρόκειται για μια κολοσσιαίας σημασίας διαδικασία στην οποία παίρνουν μέρος χιλιάδες ερευνητές από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Όταν ολοκληρωθεί, υποστηρίζουν οι ειδικοί, θα αποτελεί το «κλειδί» για τη θεραπεία σωρείας ασθενειών, από καρδιακή ανεπάρκεια μέχρι άνοια και οστεοπόρωση.
Οι ασθενείς θα μπορούν ακόμη να έχουν το ομοίωμα του σώματός τους στο κομπιούτερ.
Τα Φυσιολογικό Ανθρώπινο Ομοίωμα, όπως ονομάζεται, αναμένεται να «κόψει» πάρα πολλά χρόνια από τις δοκιμές νέων φαρμάκων που μέχρι τώρα γίνονται στα ζώα.
Ο καθηγητής Peter Harris, από το Πανεπιστήμιο Μελβούρνης, είναι επικεφαλής ομάδας 80 επιστημόνων από την Αυστραλία, τη Γαλλία την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, που έχουν αναλάβει να «κατασκευάσουν» το τεχνητό νεφρό, πιστό αντίγραφο του ανθρώπινου.
Ήδη, η επιστημονική ομάδα, χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία σε διάφορους τομείς, ακόμη και στα μαθηματικά, έχει επιτύχει να δημιουργήσει υψηλής τεχνολογίας μοντέλα του νεφρού.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούν οι επιστήμονες να προβλέψουν τις επιπτώσεις των φαρμάκων και εναλλακτικών θεραπειών σε νεφροπαθείς.
Η ίδια μέθοδος εφαρμόζεται από επιστήμονες άλλων χωρών σε διαφορετικά όργανα και μέρη του σώματος, ώστε τελικά να δημιουργηθεί ένα τέλειο ανθρώπινο ομοίωμα.
Ο εφευρέτης της επαναστατικής αυτής μεθόδου θεραπείας ασθενειών, καθηγητής Peter Harris, θα πει αναφορικά ότι «πρόκειται για μια σύνθετη, τεράστια διαδικασία την οποία είναι αδύνατον να αναλάβει μία χώρα μόνη της. Έτσι, το ανθρώπινο σώμα έχει χωριστεί σε διάφορα μέρη και επιστημονικές ομάδες έχουν αναλάβει τα μέρη εκείνα του σώματος στα οποία έχουν ειδικευτεί. Στη συνέχεια, η κάθε ομάδα, θα συνεργαστεί με άλλους επιστήμονες σε παγκόσμια κλίμακα.
Στην ουσία πρόκειται για μια διεθνούς εμβέλειας συνεργασία όπου οι πληροφορίες και η τεχνογνωσία μοιράζονται μεταξύ μας».
«Δεν είναι κάτι απλό», συμπληρώνει. «Αντίθετα, πρόκειται για ένα τεράστιο έργο το οποίο θα συνεχιστεί και όταν όλοι εμείς οι οποίοι το ξεκινήσαμε, θα έχουμε πεθάνει».
ΩΦΕΛΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Ας μη σκεφτεί εντούτοις κανείς ότι τα οφέλη δεν είναι χειροπιαστά σήμερα και ότι πρόκειται για μακροπρόθεσμα μόνο επιστημονικά προγράμματα που ίσως δεν ενδιαφέρουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Τα αποτελέσματα είναι από τώρα ορατά, δεδομένου ότι δοκιμές φαρμάκων σε ομοιώματα καρδιάς έχουν ήδη αρχίσει.
Ο ίδιος θα πει ότι παρ’ ότι τα ηλεκτρονικά μοντέλα είναι γενικού χαρακτήρα σήμερα, στο μέλλον θα είναι «κομμένα και ραμμένα» στον κάθε άνθρωπο. Τι σημαίνει αυτό;
O εφευρέτης της μεθόδου θα δώσει την απάντηση: «Θα μπορούμε, χρησιμοποιώντας τα μοντέλα να προβλέψουμε την πορεία μιας συγκεκριμένης ασθένειας, στον ασθενή και πώς μια συγκεκριμένη θεραπεία θα επιδράσει στον οργανισμό του», θα πει ο επιστήμονας που για 30 χρόνια μελετά τα νεφρά.
Προβλέπει ότι στο μέλλον τα ανθρώπινα ομοιώματα θα αποτελέσουν ένα απαραίτητο μέρος της φαρμακευτικής αγωγής, υποστηρίζοντας ότι «τα φάρμακα δεν θα γίνονται δεκτά, αν δεν έχουν προηγουμένως περάσει από δοκιμή στο ηλεκτρονικό μοντέλο, ακριβώς όπως τα επιτόκια δεν αλλάζουν αν δεν έχει μελετηθεί το οικονομικό μοντέλο», θα καταλήξει, φέρνοντας τις επιστημονικές επιτεύξεις, στο καθημερινό, πεζό, όσο και αληθινό επίπεδο!
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ
Απόλυτα πληροφορημένος για τις εξελίξεις αυτές στον ιατρικό χώρο ο γνωστός εμπνευστής του CyberTwin – του διδύμου του ανθρώπου -, δρ. Γιάννης Ζάκος, ερωτηθείς θα πει ότι «σίγουρα πρόκειται για μια θετική εξέλιξη της τεχνολογίας, αφού θα σώζει ζωές. Η συνεργασία σε παγκόσμια κλίμακα δεν με εκπλήττει γιατί ο επιστημονικός κόσμος μπορεί να επικοινωνήσει σήμερα πολύ πιο άνετα και αποτελεσματικά από χτες. Η σύμπραξη, η ένωση δυνάμεων και γνώσεων, σίγουρα θα επιταχύνει την διαδικασία αυτή. Μπορώ να «δω», πώς θα λειτουργήσει το ανθρώπινο ομοίωμα σ’ αυτήν την περίπτωση και μάλιστα είχα προβλέψει ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας η οποία προχωρά αλματωδώς σήμερα, θα μας οδηγούσε κι’ εκεί. Κατά τη γνώμη μου όλα αυτά είναι θεμιτά, αρκεί να μη φτάσουμε στο σημείο να θέλουμε να φτιάξουμε τον κλωνοποιημένο άνθρωπο. Εκεί υπάρχει ηθικό πρόβλημα και εύχομαι να μείνουμε μακριά από αυτόν το χώρο», θα πει ο δρ. Ζάκος.
Το ίδιο ευχόμαστε κι’ εμείς, χωρίς εντούτοις να είμαστε σίγουροι γι’ αυτό.
Η παρήγορη σκέψη, στην οποία έδωσε έναυσμα ο νεαρός επιστήμονας, είναι ότι κάτι τέτοιο, δεν πρόκειται να… γίνει επί των ημερών μας.
