Στην παραλυτική κατάσταση αδιαφορίας που βρίσκεται η παροικία μας, ήταν αναπόφευκτο να συμβαίνουν όσα συμβαίνουν στην Κοινότητα, με άκυρες Συνελεύσεις, αναβολές εκλογών και τα πρωτοφανή καραγκιοζιλίκια της Εφορευτικής Επιτροπής..

Παρ’ όλα αυτά, είναι να κρύβει κανείς το πρόσωπό του από ντροπή για την κατάντια μας, αφού ανεχθήκαμε και ανεχόμαστε αυτά τα αίσχη σε σημείο που απειλούν να γίνουν «νόμος», να γίνουν πράξη και να μας πνίξουν σαν οργανωμένο σύνολο…

Άφωνη η παροικία έμαθε για την «απόφαση», σύμφωνα με την οποία «καταργήθηκαν» κάποια μέλη της Εφορευτικής Επιτροπής και στη θέση τους διορίστηκαν άλλοι – αρεστότεροι (!) στις κλίκες που διεκδικούν την εξουσία. Και είναι να εκπλήττεται κανείς με την «προθυμία» όπου και οι μεν και οι δε αποδέχθηκαν τους ρόλους τους! Αυτοί που «καταργήθηκαν» δεν είπαν λέξη, δεν ρώτησαν καν, γιατί πετάχτηκαν στον τενεκέ, κι αυτοί που κλήθηκαν να «υπηρετήσουν» δεν ζήτησαν να μάθουν γιατί διορίστηκαν, ποιος θα’ναι ο ρόλος και η αποστολή τους! Δεν ενδιαφέρθηκαν καν να μάθουν ποιοι είναι αυτοί που τους καταργούν και οι άλλοι που τους διορίζουν! Με ποιο δικαίωμα και πώς νομιμοποιούνται! Σαν άβουλα όργανα, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, δέχθηκαν τον ρόλο του «δοτού», χωρίς αιδώ χωρίς ντροπή…

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ;

Φύγετε εσείς, λοιπόν, κι ελάτε εσείς! Και ποιος το λέει αυτό; Ο «πρόεδρος» της Κοινότητας, που συμβαίνει να είναι και δικηγόρος! Αλλά τότε να μας πει βάσει ποιου νόμου «κατάργησε» και «διόρισε»! Δεν γνώριζε και δεν γνωρίζει ο ατυχής, ότι η Εφορευτική Επιτροπή, σαν αιρετό σώμα της Συνέλευσης, λογοδοτεί και εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από αυτή; Ότι κανείς, δεν μπορεί να αλλάξει τη σύνθεσή της παρά ίσως (και μόνο), αρμόδιο δικαστήριο; Διότι, διάβολε, αν μπορεί να γίνει αυτό, να αλλάζει σύνθεση η Εφορευτική με απόφαση του όποιου κ. Παπαστεργιάδη, τότε τι μένει όρθιο και στη θέση του; Τι ισχύει από το υπόλοιπο Καταστατικό; Και ποιος, στο κάτω της γραφής, νομίζει ότι είναι ο κ. αυτός; Δεν του έφταναν τα «τρόπαια» που απεκόμισε με τις αλλεπάλληλες Συνελεύσεις, που του ακυρώθηκαν!
Αλλά βαρύτατες και ξεχωριστές ευθύνες φέρουν βέβαια και τα άτομα που δέχθηκαν και έπαιξαν το παιχνίδι του «έβγα-έμπα». Είναι αδύνατον να δεχθεί κανείς ότι «δεν ήξεραν» ή ότι «δεν κατάλαβαν» ότι αυτοί που τους «πρότειναν» τους χρησιμοποίησαν (και τους χρησιμοποιούν) βάσει συγκεκριμένου σχεδίου και για να φέρουν σε πέρας μια ορισμένη «αποστολή»! Αυτό πρέπει να το ήξεραν και να το είχαν αποδεχθεί.

Έτσι, όμως, εκτός από την Κοινότητα, έβλαψαν και τον ίδιο τον εαυτό τους και το όνομά τους. Διότι, δεν μπορεί, κάπου ώς τώρα θα έπρεπε να είχαν ακούσει και μάθει ότι οι εφορευτικές είναι όργανα αιρετά και σε καμία περίπτωση δοτά. Δοτούς και αποστάτες γνωρίσαμε οι Έλληνες με τα Ιουλιανά και τη δικτατορία των Παττακών. Αλλά δεν θα ανεχθούμε παρόμοιες καταστάσεις στην Αυστραλία του 2010! Ελπίζουμε, λοιπόν, ότι  τα άτομα αυτά και, κυρίως, εκείνα που πήραν θέσεις στη «νέα» Εφορευτική, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και «επώνυμοι» συμπάροικοι, θα θελήσουν να διορθώσουν, με τη μόνη αξιοπρεπή πράξη που τους απομένει: την παραίτηση!

Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΟΠΗ…

Και πάμε τώρα στο θέμα του Μητρώου, τον κατάλογο μελών, δηλαδή, βάσει του οποίου γίνονται οι εκλογές. Επί χρόνια και με αλλεπάλληλα άρθρα μας στο «Νέο Κόσμο», έχουμε προσπαθήσει να αποδείξουμε την έκταση των παρανομιών που έχουν διαπραχθεί σ’ αυτό τον τομέα, τη νοθεία και την στρέβλωση που, τελικά, έχει επέλθει στη σύνθεση του Μητρώου μελών. Η συστηματική και μεγάλη κλοπή, άρχισε με τις εκλογές του 1997, όταν «φυτεύτηκαν» στον κατάλογο εκατοντάδες ψεύτικα ονόματα ως μέλη, έτοιμα να ψηφίσουν, έστω κι αν δεν είχαν υποβάλει αίτηση μέλους, δεν είχαν πληρώσει ποτέ συνδρομή, δεν είχαν ποτέ προηγουμένως περάσει το κατώφλι της Κοινότητας. Έκτοτε, οι «φυτευτοί» ήταν η βάση της εκλογικής «δύναμης» της διοικούσας ομάδας.

Αυτή η «παράδοση» συνεχίστηκε και φέτος, αλλά με μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά ένταση και πείσμα και με πρωταγωνιστές τους δυο κύριους ανταγωνιστές για την προεδρία, Βασίλη Παπαστεργιάδη και Κώστα Δικαίο – «μαθητές» και τους δυο του τέως προέδρου Γιώργου Φουντά…
Αποτελούν, πλέον, σοβαρό στοιχείο στην ιστορία της Κοινότητας τα όσα έγιναν κατά το τρίμηνο Απριλίου–Ιουνίου 2009, όταν είχε κορυφωθεί η «μάχη των εγγραφών», και για να καταγραφούν, περιληπτικά, έστω, θα χρειάζονταν χρόνος και χώρος που δεν διαθέτουμε. 

ΤΑ ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙΑ

Εν συντομία, λοιπόν, στο διάστημα αυτό, οι ψεύτικες εγγραφές, και από τις δυο ή τρεις ομάδες του Διοικητικού Συμβουλίου ίσως να ξεπέρασαν τις 2.500. Μιλάμε, δηλαδή, γι’ αυτούς που γράφτηκαν από την «πίσω πόρτα». Γι’ αυτούς που μπήκε μέσα μια αίτηση εγγραφής, χωρίς να την έχουν δει οι «ενδιαφερόμενοι». Χωρίς, τις περισσότερες φορές, να έχουν υπογράψει οι ίδιοι ή να έχουν πληρώσει το πενταδόλαρο της συνδρομής. Επί εβδομάδες ολόκληρες «κορυφαίοι» του Διοικητικού Συμβουλίου, χρησιμοποιώντας αντικλείδια και άλλες μέθοδες, πήγαιναν νύχτα στα Γραφεία της Κοινότητας, τύπωναν στο κομπιούτερ και στα κρυφά αιτήσεις εγγραφής μελών, τις έβαζαν, που λέει ο λόγος, παραμάσχαλα, και την άλλη μέρα γύριζαν στις γειτονιές, στα καφενεία, σε τόπους δουλειάς και επιστράτευαν μελλοντικούς ψηφοφόρους. Οι περισσότερες «εγγραφές», πάντως, έγιναν δια τηλεφώνου. Δηλαδή δεν υπήρξε ούτε καν προσωπική επαφή…

Σύμφωνα με ένα κανονισμό του Διοικητικού Συμβουλίου περί εγγραφής νέων μελών, που ίσχυε από το 1995 (όταν καταργήθηκε η ελεύθερη εγγραφή) όποιος ήθελε να εγγραφεί μέλος έπρεπε να πάει στο Κοινοτικό Γραφείο, να ζητήσει αίτηση, την οποία θα έπαιρνε εφόσον ακολουθούσε συγκεκριμένη διαδικασία.

Στις 11 Απριλίου 2007, το Διοικητικό Συμβούλιο και με ψήφους 10 έναντι 6, τροποποίησε τον κανονισμό αυτό και επέτρεψε οι ενδιαφερόμενοι να μπορούν να προμηθεύονται αιτήσεις τηλεφωνώντας στην Κοινότητα (δηλαδή δεν υποχρεώνονταν πλέον να κατεβαίνουν στο Σίτυ), αλλά διατηρώντας όλους τους άλλους όρους: Αίτηση θα έπαιρνε το άτομο που την ζητούσε αυτοπροσώπως, ενώ αν ζητούσε επιπλέον για την εγγραφή συζύγου, παιδιών, συγγενών, θα έπρεπε να καταθέτει σειρά ολόκληρη στοιχείως, να γράφονται τα ονόματα των ενδιαφερομένων σε ειδικό βιβλίο και η αίτηση που θα έπαιρνε θα είχε γραμμένο το όνομα του υποψηφίου, ώστε να αποκλειόταν η μεταφορά τη σε άλλο άτομο!

Η διαδικασία αυτή είχε μοναδικό στόχο να δυσκολεύει τη διακίνηση αιτήσεων και να αποθαρρύνει την εγγραφή ατόμων των οποίων τα «φρονήματα» ήταν άγνωστα ή εχθρικά προς τους «κρατούντες».

ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ

Από την άλλη μεριά, βέβαια, οι τα μέλη του Δ.Σ. και ιδιαίτερα αυτοί που είχαν τα «κλειδιά» στα χέρια τους, έπαιρναν μάτσα τις αιτήσεις και τις μοίραζαν στους «δικούς» από τη μια ώς την άλλη άκρη της Μελβούρνης. Δηλαδή, ο «κανονισμός», που είχε εγκρίνει το Διοικητικό Συμβούλιο, δεν ήταν τίποτε παραπάνω, από ένας μηχανισμός που θα μπορούσε να εφαρμόζει εναντίον υπαρκτών και ανύπαρκτων αντιπάλων του, την ίδια ώρα που οι κ. σύμβουλοι θα μπορούσαν να αλωνίζουν και να φουσκώνουν το μητρώο με κάθε καρυδιάς καρύδι…

Με αυτό τον τρόπο και επί χρόνια ολόκληρα γινόταν ο στραγγαλισμός του κανονισμού από το ίδιο το Διοικητικό Συμβούλιο που τον είχε «ψηφίσει» και η παραποίηση του Μητρώου. Με αυτό τον τρόπο αλλοιωνόταν ο χαρακτήρας της Κοινότητας, ως λαϊκού, εθνικού οργανισμού, και στρωνόταν ο δρόμος να περάσει μελλοντικά ο «τυχοδιώκτης» που θα εκμεταλλευτεί καλύτερα το «σύστημα», όπως έγραψε και ο «Νέος Κόσμος» στις 7/5/2009…

Στο μεταξύ και λίγο αργότερα το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι αιτήσεις που θα υποβάλλονταν για έγκριση σε συνεδρίασή του, έπρεπε να είχαν κατατεθεί στο Γραφείο ώς τις 5 μ.μ. της Παρασκευής, πριν τη Δευτέρα που θα λάμβανε χώρα η συνεδρίασή του. Δηλαδή καθιέρωνε μια «cut off» περίοδο, ώστε να αποφεύγονται προφανώς οι αιφνιδιασμοί της τελευταίας στιγμής. Εντούτοις, στο κρίσιμο τρίμηνο που αναφερόμαστε, εκατοντάδες αιτήσεων εμφανίστηκαν στο συμβούλιο ενώ αυτό είχε αρχίσει τη συνεδρίασή του, χωρίς κανείς από τους συμβούλους να «θυμηθεί» την συγκεκριμένη απόφαση… (Βλέπε πρακτικά 11/4/07, 4/5/09 και 2/7/09).

ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Έτσι φτάσαμε στο οικτρό σημείο, όπως γράψαμε και στο «Νέο Κόσμο» (21/12/09), από τα 5.000 αναγραφόμενα ως μέλη στο τωρινό Μητρώο, τα 3.000 (περίπου) είναι έχουν εγγραφεί κλεφτά και παράνομα από 4-5 από τα σημερινά μέλη του Δ.Σ. – οι οποίοι προειδοποιούνται ότι η ιστορία δεν σταματά εδώ. Ότι αν η υπόθεση χριστεί να πάει στο δικαστήριο θα πάει. Ότι η Κοινότητα δεν θα αφεθεί να κρεμαστεί και να παραδοθεί στο έλεος του κάθε τυχοδιώκτη. Ότι τα τίμια μέλη του ιστορικού μας Οργανισμού, θα αντιδράσουν με όλο το μαχητικό πνεύμα που αντιδρούσαν σ’ όλη τους τη ζωή, όταν κινδύνευε η Κοινότητα, όταν απειλούνταν τα δικαιώματα των μεταναστών, όταν μας απειλούσαν χούντες και δεσποτάδες.
Ας το έχουν υπόψη τους λοιπόν όλοι, όσοι από κοινού συμφέροντος κινούμενοι (και σ’ αυτούς περιλαμβάνονται κάποιοι νεόπλουτοι που βλέπουν ευκαιρίες να φουσκώσουν τα πορτοφόλια τους, κάποιοι ξεπεσμένοι εργατοπατέρες και κάποια καθυστερημένα (από κάθε άποψη…) κομματικά υπολείμματα άλλων εποχών… Η άλωση της Κοινότητας δεν θα περάσει!

…Και κάτι σαν υστερόγραφο, ειδικά για τον κ. Παπαστεργιάδη, μιας και είναι και νομικός, όπως επιμένει να μας θυμίζει! Στον εκλογικό κατάλογο με τον οποίον υπολογίζει να κάνει τις εκλογές του, ο ίδιος, αλλά και άλλοι συνυποψήφιοί του, εμφανίζονται χωρίς χρονολογία εγγραφής στην Κοινότητα. Στον ίδιο κατάλογο το σύνολο των «μελών» που βρίσκονται στην ίδια κατηγορία, δηλαδή, που δεν δείχνουν πότε γράφτηκαν μέλη στην Κοινότητα, ξεπερνούν τα 1.000!!! Όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι αδελφοί Μάρκου, αλλά και άλλοι, αυτοί οι 1.000 αίρουν την καταγωγή τους από τη μεγάλη νοθεία του 1997 και έκτοτε. Μιλάμε για την πιο σκοτεινή περίοδο στην ιστορία της Κοινότητας, που η νέα προσφυγή στη Δικαιοσύνη θα δώσει την ευκαιρία να έλθει και αυτή η απαίσια ιστορία στο φως. Και τέλος, από τα άτομα που συγκροτούν την Εφορευτική Επιτροπή, ένα φέρεται γραμμένο πριν έξι μήνες, οπότε είναι από κάθε άποψη παράνομος. Ένα ακόμα από τα μέλη της Εφορευτικής εμφανίζεται, όπως και ο κ. Παπαστεργιάδης, χωρίς στοιχεία για το πότε έγινε μέλος! Κατά τα άλλα, οι κ.κ. Παπαστεργιάδης και Δικαίος (και περιοριζόμαστε σκοπίμως σ’ αυτούς τους δυο…) ας συνεχίσουν να ονειρεύονται εκλογές και «θριάμβους» ότι θα έχουν και τους 19 με το μέρος του;!