Ας ξεκινήσουμε από τα αστεία για να φτιάξουμε τη διάθεσή μας και μετά θα μπούμε στα στενάχωρα, για να έλθουμε στα ίσια μας, που λένε, μην τύχει και κακομάθουμε.
Γιατί, βλέπεις, παίρνουμε στα σοβαρά πολλά πράγματα που αν τους κάναμε μια πραγματική, εμπεριστατωμένη… ανατομία θα τα βγάζαμε τελείως άχρηστα, άσχετα και εκ διαμέτρου αντίθετα με τη.. σοβαρότητα.
Στις Βρυξέλλες, λέει, τα παιδιά τα σοβαρά, των σοβαρών και προσεκτικών κρατών, θυμωμένα όπως ήταν γιατί η Ελλάδα έκανε τα οικονομικά της θερινό μπάχαλο, σκέφτηκαν, λεει, να διαγράψουν την Ελλάδα από την Νομισματική Ένωση, την λεγόμενη και ζώνη του ευρώ.
Καλύτερη μας, αναφώνησα, μόλις το άκουσα. Θα βγάλουμε ένα καινούργιο νόμισμα, δικό μας, το «Νεοελληνικό Νόμισμα» και θα καταρτίσουμε, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, το σχέδιο «Εξόφληση-Ανανέωση».
Ψάχνω για το όνομα που θα δώσουμε στο καινούργιο νόμισμά μας και περιμένω και από σας καμιά καλή ιδέα, πρωτότυπη, ελκυστική και κυρίως μια ιδέα που να μπερδεύει τα συντρόφια της Ευρώπης.
Έχω σκεφτεί το «Γκρεκονό – Grecono» – που σημαίνει ελληνικό νόμισμα και που αν προσέξουμε θα γίνει το νούμερο ένα νόμισμα της Ευρώπης.
Προβλέπω, όπως έβαλε την Ελλάδα ο κ. Σημίτης στην Ευρωζώνη, να μπουν τα άλλα κράτη της Ευρώπης, κάποια ημέρα, στην Grecono-Ζώνη.
Θα σκεφτούν πως το Ευρώ, τελικά είναι ένα χάλια νόμισμα, αδύναμο, και ασθενικό.
Δεν μπόρεσε να φάει, να καταπιεί, να εξαφανίσει ένα άρρωστο, ένα φυματικό Αμερικάνικο δολάριο και να του πάρει την παγκόσμια θέση. Τι το θέλουμε τέτοιο Ευρώ;
Περιμένετε να μεγαλώσει λίγο το Ελληνικό Νόμισμα και τα λέμε. Από τώρα θ’ αρχίσω να φωνάζω και να συμβουλεύω τους Ευρωπαίους ετέρους μας. «Βάλτε τώρα που γυρίζει», «Λίγα βάζετε, πολλά παίρνετε», «Ελάτε κοντά, μη σπρώχνετε, όλοι θα πάρετε».
Να πούμε κάτι σοβαρότερο και ευχάριστο. Παρεδόθη την περασμένη εβδομάδα παρουσία του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου και του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δ. Χριστόφια, το έργο ανοικοδομήσεως του χωρίου Αρτέμιδος στο Νομό Ηλείας.
Το έργο της ανοικοδομήσεως είχε αναλάβει η Κυπριακή Δημοκρατία μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007. Ήταν προϋπολογισμού 14 εκατομμυρίων Ευρώ και μεταξύ άλλων προέβλεπε την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων, άμεσων έργων στήριξης και ασφαλείας καθώς και έργα αισθητικής αναβαθμίσεως. Ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου δήλωσε ότι «εδώ και δεκαετίες με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κυπριακός λαός, συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Κύπριοι είναι αδέλφια μας. Σήμερα το αποδεικνύουν οι ίδιοι στην πράξη» προσθέτοντας πως «σε δύσκολες στιγμές δεν είμαστε μόνοι μας».
Απλά θα ήθελα να αναφέρω πως η παράδοση του έργου ολοκληρώθηκε με τα αποκαλυπτήρια στην πλατεία του χωριού που πλέον θα ονομάζεται «πλατεία Κύπρου».
Επανέρχομαι, για λόγους που θα καταλάβετε ευθύς αμέσως, στα τελευταία λόγια των δηλώσεων του κ. Γ. Παπανδρέου την συγκεκριμένη ημέρα. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός τόνισε: «όπως και στο παρελθόν έτσι και στο μέλλον η Ελλάδα θα είναι δίπλα στην Κύπρο και θα τη στηρίξει θερμά στις προσπάθειές της για μια δίκαιη λύση που θα ενώσει τη μεγαλόνησο».
Δεν αρκεί όμως, φίλοι μου το ευχολόγιο. Τι σημαίνει δίκαιη λύση; Κάντε μας μια ανάλυση παρακαλώ.
Είναι φανερή η απαισιοδοξία που επικρατεί στην Αθήνα και τη Λευκωσία εν όψει της επικείμενης συζήτησης της ενταξιακής προοπτικής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο κ. Δ. Χριστόφιας, απ’ ότι φαίνεται έχει συνειδητοποιήσει ότι οι ελπίδες που έτρεφε όταν ανέλαβε την προεδρεία βρίσκονται πολύ μακριά από την πραγματικότητα.
Δεν γνωρίζω το περιεχόμενο των δηλώσεων των δύο ηγετών, δηλώσεις που πιθανόν και όπως συμβαίνει συνήθως να αφήνουν λίγα ή αρκετά περιθώρια αισιοδοξίας. Όμως, όπως είναι γνωστό, η πραγματικότητα είναι διαφορετική και σκληρή.
Αναμφίβολα η ελληνική πλευρά καταβάλει, σε κάθε περίπτωση, προσπάθεια να υπάρχει συντονισμός ανάμεσα στις κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας, παρά τις διαφορές απόψεων που μπορεί να υπάρχουν. Τελικά αυτή η πολιτική εξυπηρετεί την Τουρκία και την προσπάθεια που κάνει να «φορτώσει» και σε εμάς ευθύνες για την δεδομένη αποτυχία των προσπαθειών.
Η Τουρκία έχει τους τουρκοκύπριους με την… αιρετή κυβέρνησή τους (κυβέρνηση των χιλιάδων εποίκων)κυβέρνηση που κινείται μόνο με τις εντολές και τις οδηγίες της.
Όποτε χρειαστεί και προκειμένου να μη χρεωθεί η τουρκική πλευρά την ευθύνη του αναμφισβήτητου αδιεξόδου, τραβάει το σχοινάκι και πετάει το μπαλάκι στην… καταπιεσμένη τουρκοκυπριακή πλευρά.
Εμείς (οι Έλληνες) κρατάμε μια συντονισμένη, τίμια και διεθνώς αποδεκτή διπλωματική γραμμή, αλλά αν μας ρωτήσει κανείς τι είδους λύση επιθυμούμε για το θέμα της Κύπρου, τι εικόνα λύσης έχουμε στο μυαλό μας, τα τελευταία…τριάντα πέντε χρόνια, δεν θα απαντήσουμε πολύ εύκολα.
Ας περιμένουμε να δούμε αν θα ισχύσει αυτό που μου έλεγε κάποιος κατατοπισμένος συνάδελφος από την Ελλάδα, ότι αυτή τι φορά θα μιλήσουμε με την Τουρκία… από θέση ισχύος. Οψόμεθα.