Το Εργατικό Κόμμα εξακολουθεί να χάνει έδαφος σε κοινοπολιτειακό και πολιτειακό επίπεδο, παρά τις δηλώσεις «μετανοίας» από τον πρωθυπουργό της χώρας και τους πολιτειακούς συναδέλφους του για την αδυναμία τους να υλοποιήσουν τις προεκλογικές εξαγγελίες τους.

Σε εθνικό επίπεδο, το Εργατικό Κόμμα παραμένει στην τροχιά φθοράς στην οποία εισήλθε μετά την αντικατάσταση του Μάλκολμ Τέρνμπουλ από τον Τόνι Άμποτ, με καταφανή, πλέον, τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος από την ανεπάρκεια και τα δαπανηρά λάθη της κυβέρνησης Ραντ. Η τελευταία δημοσκόπηση της Newspoll για την εφημερίδα «The Australian», αποτυπώνει την αυξημένη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος από τη γενικότερη πολιτική της Εργατικής κυβέρνησης Ραντ και το πολυδάπανο φιάσκο μόνωσης κατοικιών.

Από τον Νοέμβριο του 2009, το Εργατικό Κόμμα ολισθαίνει συνεχώς, παράλληλα με τη δημοτικότητα του πρωθυπουργού, που προσπαθεί να εξευμενίσει τους ψηφοφόρους με μελοδραματικές δηλώσεις του είδους «μάς αξίζει το χτύπημα που δεχθήκαμε από το λαό και τα χειρότερα που, ενδεχομένως, θα ακολουθήσουν».
Αντίθετα, η αξιωματική αντιπολίτευση κερδίζει συνεχώς έδαφος, με τον αρχηγό της Τόνι Άμποτ, να πολεμά την κυβέρνηση σε όλα τα μέτωπα με ορθόδοξα και ανορθόδοξα πολιτικά μέσα. Ο «ασήμαντος», «φαφλατάς» Τόνι Άμποτ, έχει γίνει ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού καθώς η κυβέρνηση Ραντ αδυνατεί να εκτιμήσει ότι η περίοδος χάριτος, που της έδωσε ο λαός, έληξε προ πολλού.

 Η δημοσκόπηση της Newspoll, που διενεργήθηκε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου δίνει προβάδισμα μίας ποσοστιαίας μονάδας στον Συνασπισμό στην πρώτη καταμέτρηση. Η αξιωματική αντιπολίτευση συγκεντρώνει 41% των ψήφων έναντι 40% του Εργατικού Κόμματος και 9% των «Πράσινων», ενώ οι αναποφάσιστοι παραμένουν στο 10%.

Το κυβερνών κόμμα παίρνει προβάδισμα στη δεύτερη καταμέτρηση, όπου εισπράττει «μονοκούκι» τις δεύτερες προτιμήσεις των «Πρασίνων» και των άλλων μικρών κομμάτων, αλλά με μειωμένη πλειοψηφία – σε σύγκριση με την προηγούμενη δημοσκόπηση της Newspoll.
Στη δεύτερη καταμέτρηση, το Εργατικό Κόμμα φεύγει μπροστά τέσσερεις μονάδες (Εργατικό 52%, Συνασπισμός 48%) από έξι μονάδες που προηγείτο το πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου.

Προβληματική για το Εργατικό Κόμμα είναι και η άνοδος της δημοτικότητας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ποσοστό αποδοχής του Τόνι Άμποτ ανέβηκε στο 48%, δηλαδή τρεις μονάδες πίσω από το ποσοστό αποδοχής του πρωθυπουργού.
Κατά τη δημοσκόπηση, μόνον ένας στους δύο ψηφοφόρους δηλώνουν ικανοποιημένοι από το έργο του κ. Ραντ, αναλογία που προβληματίζει τους επιτελικούς του Εργατικού Κόμματος που προσπαθούν απελπισμένα να αντιστρέψουν το αντι-κυβερνητικό ρεύμα.

Παρά την ασυνέπεια στις προεκλογικές εξαγγελίες του, το φιάσκο των μονώσεων και την αδυναμία του να επικοινωνήσει με το λαό, ο Κέβιν Ραντ παραμένει ο προτιμητέος πρωθυπουργός της πλειοψηφίας. Στην ερώτηση «ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ο Κέβιν Ραντ ή Τόνι Άμποτ;», το 55% των ερωτηθέντων απάντησε ο Κέβιν Ραντ, το 30% ο Τόνι Άμποτ και το 10% δεν γνωρίζω/δεν ξέρω.

Οι Εργατικοί υποφέρουν και σε πολιτειακό επίπεδο. Στη Βικτωρία, η κυβέρνηση Μπράμπι απειλείται με αποδεκατισμό στις φετινές εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν σημαντική στροφή κατά της κυβέρνησης που ενδέχεται να θέσει εκτός πολιτικής τέσσερις υπουργούς της.
Δημοσκόπηση της Newspoll δίνει προβάδισμα 8 μονάδων στο Εργατικό Κόμμα, από 11 μονάδες που ήταν το προηγούμενο δεκαπενθήμερο. Αντίθετα, δημοσκόπηση της Morgan Poll δίνει προβάδισμα στην αντιπολίτευση 50,5% έναντι 49,5% των Εργατικών.

Η αδυναμία της κυβέρνησης Μπράμπι να βελτιώσει τους πολιτειακούς σιδηροδρόμους, το χρονίζον, δαπανηρό φιάσκο με το σύστημα έκδοσης εισιτηρίων Myki, τα αυξανόμενα κρούσματα βίας, η κατάσταση της παιδείας και της δημόσιας υγείας, αναδεικνύουν την αντιπολίτευση σε απειλή.
Αντιγράφοντας τον πρωθυπουργό της χώρας, ο Τζον Μπράμπι ομολογεί τα λάθη της κυβέρνησής του και δηλώνει, ότι η πρόκληση για τον ίδιο είναι  οι προσδοκίες και τις ανάγκες του πληθυσμού της Πολιτείας.

Με σημαντικό έλλειμμα αξιοπιστίας, κατεβαίνει στις εκλογές – σε τρεις εβδομάδες – και η Εργατική κυβέρνηση του Μάϊκ Ραν στη Νότια Αυστραλία. Η επανάπαυση και των Εργατικών της Νότιας Αυστραλίας στην ανυπαρξία της αντιπολίτευσης έστρεψε ποσοστό των ψηφοφόρων κατά της κυβέρνησης Ραντ και έδωσε τη δυνατότητα στα κόμματα της αντιπολίτευσης να ανακτήσουν μέρος του χαμένου πολιτικού εδάφους.
«Οι δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν, ότι χάσαμε την επικοινωνία με το λαό», δηλώνει ο Μάϊκ Ραν, που πηγαίνει στις κάλπες με το πρόσθετο φορτίο καταγγελίας για εξωσυζυγική σχέση, αν και την διαψεύδει κατηγορηματικά.

Κρίσιμη η κατάσταση και για τους Εργατικούς στη Νέα Νότια Ουαλία. Η πρωθυπουργός της Πολιτείας, Κριστίνα Κενέλι, δίνει μάχη επιβίωσης με ελάχιστες πιθανότητες παραμονής στην εξουσία. Τελευταία δημοσκόπηση της Newspoll προδιαγράφει συντριβή των Εργατικών που βρίσκονται 14 μονάδες πίσω από το Συνασπισμό των συντηρητικών κομμάτων.

Έγκριτοι πολιτικοί αναλυτές σχολιάζουν ότι η προσωπική ακτινοβολία της κ. Κενέλι δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τη βαριά ήττα του κόμματός της και την παρομοιάζουν με την Κάρμεν Λόρενς – πρώην δημοφιλή πρωθυπουργό της Δυτικής Αυστραλίας – που δεν κατάφερε να σώσει την Εργατική κυβέρνησή της στις πολιτειακές εκλογές του 1993.

Βαριά εκλογική ήττα των Εργατικών προβλέπεται και σην Τασμανία. Η Εργατική κυβέρνηση του Ντέϊβιντ Μπάρτλετ βρίσκεται οκτώ μονάδες πίσω από το Συνασπισμό και οι απώλειες ενδέχεται να είναι μεγαλύτερες αν οι «Πράσινοι» συνεχίσουν να αλιεύουν ψήφους από τα κόμματα εξουσίας.
Δημοσκόπηση της EMRS κατέγραψε πτώση της ψήφου κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αλλά και αλματώδη άνοδο της ψήφου των οικολόγων. Η ψήφος του κυβερνώντος κόμματος έπεσε μία μονάδα σε 31% και των Λίμπεραλ πέντε μονάδες σε 39%. Δηλαδή, η αξιωματική αντιπολίτευση προηγείται κατά οκτώ μονάδες των Εργατικών, προβάδισμα που δεν εγγυάται την εκλογή της συντηρητικής παράταξης καθώς οι «Πράσινοι», που συγκεντρώνουν 27% – ποσοστό ρεκόρ – ανταλλάσσουν δεύτερες προτιμήσεις με το Εργατικό Κόμμα.

 Συμπερασματικά, το Εργατικό Κόμμα πάσχει σε ολόκληρη την επικράτεια, χωρίς να κινδυνεύει άμεσα να χάσει την κοινοβουλευτική κυριαρχία του.
Τα αποτελέσματα των εκλογών – πολιτειακών και κοινοπολιτειακών – θα κριθούν από το «φώτο φίνις», δηλαδή από το αποτέλεσμα των προσπαθειών των Εργατικών ηγετών να ανακτήσουν, μέχρι την ημέρα της κάλπης, όλη ή μέρος της χαμένης εμπιστοσύνης του εκλογικού σώματος. Αν το επιτύχουν, θα παραμείνουν στην εξουσία. Διαφορετικά, οι απώλειες θα είναι τόσο μεγάλες, που θα αποκαταστήσουν τη συντηρητική παράταξη ως υπολογίσιμο διεκδικητή της εξουσίας.