Με επιφύλαξη, αν όχι με ανησυχία, βλέπουν οι φορολογούμενοι την αμνηστία που έχει κηρύξει από τον περασμένο Δεκέμβρη η Αυστραλιανή Εφορία όσον αφορά εισοδήματα στο εξωτερικό.

Η προθεσμία λήγει την 30ή Ιουνίου 2010 για δήλωση του εισοδήματος. Μετά, θα υπάρξουν αυστηρότερες κυρώσεις. Πόσες, ποιες, τι; είναι ερωτήματα στα οποία δεν υπάρχουν, προς το παρόν τουλάχιστον, ούτε καθαρές ούτε επαρκείς απαντήσεις και διευκρινίσεις.

Το θέμα της πάταξης της φοροδιαφυγής, επίκαιρο όσο ποτέ, μέσα στον κυκεώνα της οικονομικής κρίσης που έπληξε την υφήλιο, με μεγαλύτερες ή μικρότερες επιπτώσεις στην κάθε χώρα, φαντάζει ένα πολύ θελκτικό σωσίβιο. Και επειδή «ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά», κατά τη λαϊκή σοφία, η Εφορία της Αυστραλίας, όπως και της Ελλάδας, άλλωστε, προσπαθεί να αυξήσει τις εισπράξεις της, πιάνοντας με την «τσιμπίδα» του νόμου, όσους έχουν εισόδημα στο εξωτερικό και δεν το δηλώνουν.
Το θέμα αυτό έχει απασχολήσει εκτενώς τον ομογενή, Τόνυ Αναμουρλή, ειδικό στον τομέα αυτό και λέκτορα στον κλάδο Φορολογίας του La Trobe University.

Σε συνέντευξη που έδωσε στη γράφουσα, απάντησε σε βασικά ερωτήματα τα οποία απασχολούν όλους εκείνους που έχουν κάποιο εισόδημα, μικρό ή μεγάλο, στην Ελλάδα.

–   Από ό,τι έγινε γνωστό, στον αγγλόφωνο Τύπο, πρόκειται για μια αμνηστία, η οποία όμως στην ουσία δεν προσφέρει όσα περικλείει η έννοια του όρου. Γι’ αυτό και επικρατεί κάποια σύγχυση αναφορικά με το όλο θέμα. Θα θέλατε να το διευκρινίσετε;
 Ο Επίτροπος της Εφορίας, Michael D’Ascenzo, τον περασμένο Δεκέμβρη, ανακοίνωσε ότι μέχρι το τέλος του οικονομικού έτους δίνει στους φορολογούμενους την ευκαιρία να δηλώσουν οικειοθελώς το εισόδημα που έχουν στο εξωτερικό. Αυτό, στην πλατύτερη έννοιά του, σημαίνει ‘αμνηστία’, ο ίδιος, όμως, απέφυγε να χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο. Εκείνο που είπε κατά λέξη είναι ‘θα περιμένουμε μέχρι τέλος Ιουνίου. Μετά ο νόμος θα αναλάβει το έργο του’. Εκεί δεν έδωσε εξηγήσεις. Εκείνο το οποίο γνωρίζουμε και θα πρέπει να το έχουν υπόψη τους οι φορολογούμενοι ομογενείς, είναι ότι όσοι έχουν εισόδημα στην Ελλάδα από $20.000 και πάνω και το δηλώσουν πριν το τέλος Ιουνίου, θα  επιβαρυνθούν με 10% πρόστιμο επί του εισοδήματος. Όσοι έχουν εισόδημα κάτω των $20.000 ετησίως, δεν θα πληρώσουν πρόστιμο. Μέχρι εδώ καλά. Εκείνο, όμως, το οποίο μένει αιωρούμενο, φέροντας ένα μεγάλο ερωτηματικό, είναι το θέμα των κυρώσεων. Όπως διατυπώνεται το διάγγελμα σήμερα, ακόμη και αν δηλώσει  κάποιος το εισόδημά του και πληρώσει το πρόστιμο, τίποτε δεν του εγγυάται ότι δεν θα διωχθεί ως φοροφυγάς. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και για εκείνον που έχει εισόδημα κάτω των $20.000.

Και να σας πω κάτι. Ο φορολογούμενος δεν φοβάται το φόρο που θα πληρώσει, αλλά την ποινή, αν ανακαλυφθεί ότι έχει εισόδημα στο εξωτερικό.

– Η Αυστραλία δεν έχει συμφωνία με την Ελλάδα στο  φορολογικό θέμα γενικά. Αυτό πώς επηρεάζει τους φορολογούμενους;
 Καλή ερώτηση. Αν η Αυστραλία είχε αυτό που λέμε «double treaty», δηλαδή εκτός της συμφωνίας που αφορά στους συνταξιούχους και μια δεύτερη για όλους γενικά που έχουν εισόδημα στην Ελλάδα, αυτό θα ήταν προς όφελος των εισοδηματιών. Θα πλήρωναν κανονικά τους φόρους που επιβάλλει η Εφορία της Ελλάδας και το ποσόν αυτό θα το δήλωναν στην Εφορία της Αυστραλίας για να το λάβει υπόψη της και να το αφαιρέσει εκεί που ενδείκνυται. Γιατί, ας μη μας διαφεύγει ότι κάθε περίπτωση εξετάζεται μεμονωμένα. Χωρίς την εν λόγω συμφωνία, όμως, ο εισοδηματίας πληρώνει διπλούς τόκους. Στην Ελλάδα και στην Αυστραλία. Αυτή είναι η διαφορά.

– Πράγμα που γεννά το εύλογο ερώτημα, γιατί η Αυστραλία να βιαστεί να συνάψει μια τέτοια συμφωνία, αφού της συμφέρει καλύτερα να μην υπάρχει…
 Σίγουρα, δεν θα βιαστεί. Το θέμα είναι πολύ πολύπλοκο και το επεξεργάζεται η Εφορία, χρόνια τώρα. Ας μη ξεχνάμε, όμως, ότι η Εφορία της Αυστραλίας είναι πάρα πολύ καλά συγκροτημένη, έχει ένα άριστο σύστημα και μισεί τη φοροδιαφυγή σε οποιαδήποτε μορφή. Από την πλευρά της, η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει πάρα πολλή δουλειά για να τακτοποιήσει τα του οίκου της σ’ αυτό το θέμα. Μόλις έχει αρχίσει να κάνει τα πρώτα βήματα, λόγο, κυρίως, του γιγαντιαίου οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει.

– Από ό,τι φαίνεται, δεν υπάρχει ουσιαστικό κίνητρο για τον φορολογούμενο να δηλώσει το εισόδημά του στο εξωτερικό, αφού τίποτε δεν τον βεβαιώνει ότι δεν θα διωχτεί και τότε ακόμη  ποινικά.
 Έτσι ακριβώς. Γι’ αυτό, εκείνο το οποίο υποστηρίζω και το έχω δηλώσει δημόσια, είναι ότι όσο το δυνατόν συντομότερα ο D’Ascenzo θα πρέπει να ανακοινώσει στις περισσότερες ξένες γλώσσες ότι εκείνοι οι οποίοι θα κάνουν δήλωση πριν τις 30 Ιουνίου απαλλάσσονται από κάθε ποινική δίωξη, ανεξάρτητα για πόσο εισόδημα πρόκειται. Αυτό θα είναι ένα δυνατό κίνητρο που θα κινήσει τους μοχλούς σε γρήγορους ρυθμούς με πάρα πολύ ικανοποιητικό αποτέλεσμα».

– Να υποθέσει κανείς ότι όπως και να έχει το θέμα, με ή χωρίς κίνητρα, αργά ή γρήγορα, εκείνοι που δεν θα δηλώσουν το εισόδημά τους οικειοθελώς μέχρι την καθορισμένη προθεσμία, θα έλθει μια μέρα που  θα πιαστούν. Οι κυρώσεις αυστηρές;
Ότι θα πιαστούν, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Όπως είναι γνωστό η Εφορία της Αυστραλίας συνεργάζεται με πολλές άλλες κορυφαίες υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων και οι μεγαλύτερες κυβερνητικές, όπως oι Australian Taxation Office, Australian Crime Commission, Australian Federal Police, Australian Securities and Investments Commission, Commonwealth Director of Public Prosecutions.

Οι περισσότεροι φορολογούμενοι βλέπουν την Εφορία της Αυστραλίας ως έναν ’ελέφαντα– οδοστρωτήρα’ που δεν έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος.
Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για έναν οργανισμό που παίζει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα δάχτυλα του χεριού του, που μπορεί ανά πάσα στιγμή, όποτε θελήσει και σε χρόνο-αστραπή, να βρει το προφίλ του κάθε φορολογούμενου, ακόμη και μέσα από κοινωνικού στιλ ιστοσελίδες.

Η παγίδα για πολλούς φορολογούμενους, να το πούμε κι αυτό, είναι ότι μέχρι να αντιληφθούν την παρουσία της Εφορίας, εκείνη έχει ήδη κάνει τη δουλειά της, έχει συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται, επομένως βρίσκονται πλέον στη θέση του μη νομοταγή πολίτη.

-Ο χρόνος «δουλεύει» ασφαλώς προς όφελος της Εφορίας.
 Ακριβώς. Η Εφορία δεν βιάζεται να πιάσει τους φοροφυγάδες για το λόγο ότι απαιτείται μια κάποια διαδικασία. Εξάλλου, όσο αργότερα συμβεί αυτό, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα ποσά, από τους απλήρωτους φόρους, τους τόκους επ’ αυτών και τα πρόστιμα. Όσο για τις ποινές, μπορεί να φτάσουν και μέχρι δέκα χρόνια φυλάκισης. Κάθε περίπτωση εξετάζεται κάτω από τα δικά της ιδιαίτερα στοιχεία.

– Θα ήθελα να θίξω ένα επιχείρημα που ακούγεται συχνά από ομογενείς που έχουν κάποιο εισόδημα στην Ελλάδα. «Ήρθαμε σ’ αυτή τη χώρα όταν βρισκόταν στα πρώτα βήματα της ανάπτυξής της. Δουλέψαμε σκληρά στις πιο δύσκολες δουλειές και συνεισφέραμε στο να γίνει η πλούσια και εντυπωσιακή χώρα που είναι σήμερα. Αυτό, εξάλλου, ακούμε κάθε τόσο από τους κυβερνώντες – και όχι μόνο. Τώρα που ορισμένοι από μας συμβαίνει να έχουμε κάποιο εισόδημα στη γενέτειρα γιατί θα πρέπει να τιμωρούμαστε γι’ αυτό; Nα πληρώνουμε διπλούς φόρους;»
 Πρόκειται για ένα επιχείρημα με το οποίο γενικά δεν συμφωνώ και θα σας εξηγήσω το λόγο. Όποιος είναι μόνιμος κάτοικος της χώρας, θα πρέπει να υπακούει στους νόμους της. Τώρα το ότι δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών στο θέμα της φορολογίας, δυστυχώς, είναι κάτι που επιβαρύνει τον φορολογούμενο. Εκείνο το οποίο θα ήθελα να τονίσω είναι ότι συμφέρει να συμμορφωθεί κανείς με την προτροπή του κ. D’Ascenzo και να δηλώσει το εισόδημα που έχει στο εξωτερικό πριν τις 30 Ιουνίου. Και αν ακόμη υπάρξουν κυρώσεις θα είναι ελαφρότερες από εκείνες τις οποίες θα αντιμετωπίσει αν αδιαφορήσει και δεν κάνει αυτό το διάβημα», θα καταλήξει ο κ. Αναμουρλής.