Προτού διαβάσετε τα γραφόμενά μου, προσέξτε το σκίτσο αυτό του Κώστα Μητρόπουλου (Κ.Μ.). Είναι ίσως ένα εκατομμυριοστό από την υπερπλούσια σκιτσογραφική του πνευματική παραγωγή. Σκεφτείτε το λίγο ακόμη προτού μπείτε στα λόγια μου. Στην Ελλάδα όλοι, αλλά και σε όλο τον κόσμο, αναρωτιόμαστε πώς πέσαμε σε βαθιά, μεγάλη και μαύρη τρύπα και πώς θα μπορέσουμε να δούμε πάλι μια άσπρη μέρα.
Ο Κ.Μ. περιέγραψε με λακωνική ευρυμάθεια τον τρόπο με τον οποίο «ασυλλόγιστα» η Ελλάδα έπεσε μέσα σε αυτή τη «βαθιά, μεγάλη και μαύρη τρύπα». Με οκτώ λέξεις και εξαιρετική ζωγραφική ικανότητα, ανέλυσε τις αιτίες γιατί η Ελλάδα το 2010 μ.Χ. (μετά το Χρέος) βρέθηκε σε αυτή την άθλια και ανεκδιήγητη κατάσταση. Μπράβο μας!…
Μα πώς βρεθήκαμε εδώ μέσα και δεν το πήραμε χαμπάρι; Ο Κ.Μ. δίνει με πάμπολλες γελοιογραφίες τους λόγους αυτούς που όλοι μας γνωρίζουμε, αλλά η σκιτσογραφική του πένα τον κάνει και προφήτη. Πολλοί τον είπαν «ιερό τέρας της γελοιογραφίας» και άλλοι πάλι «γελοιογραφικό κολοσσό», ο Κ.Μ. όμως παραμένει ο γνήσιος σαρκαστής και αυτοσαρκαζόμενος γελοιογράφος. Πώς αλλιώς μπορείς να «γράψεις» το γέλιο; Ποιος Έλληνας που διαβάζει εφημερίδα δεν έχει απολαύσει πνευματικά όλα τα σκίτσα του Κ.Μ.; Είναι ίσως ο πιο πληθωρικός γελοιογράφος ποιότητας σε όλο το πανελλήνιο.
Με όλα τα σκίτσα του χτίζει κανείς ένα νέο κοινωνικό Παρθενώνα που θα φωτίζει και τις επόμενες γενεές για πάρα πολλά χρόνια και θα διδάσκει ποικιλότροπα ως επίτιμος και αριστοβάθμιος διδάκτορας κάθε επιστήμη.
Ο Κ.Μ. μπορεί να χαρακτηριστεί και προφήτης, αν και ο ίδιος, αλλά και όλοι μας γνωρίζουμε, προφήτες δεν μπορεί να υπάρχουν. Με την παραπάνω γελοιογραφία, όμως, ο Κ.Μ. παρουσιάζεται προφήτης. Είναι παρμένη από τη συλλογή γελοιογραφιών με τον τίτλο: «Ελλάδα, Ελλαδάρα μας» από τις εκδόσεις Γκούτενμπεργκ – αχρονολόγητο – όπως όλες οι γελοιογραφίες του, καθώς επίσης με αναρίθμητες σελίδες. Τοποθετώ την έκδοση τούτη στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και έτσι παρουσιάζεται για το 2010 ως πραγματικός προφήτης.
Αν και ο ίδιος δεν έχει γράψει εκτεταμένα κείμενα, γιατί όλα τα λέει με τα σκίτσα του: σχολιάζει, σαρκάζεται, κριτικάρει, επαινεί, αλλά και χτυπά όπου πρέπει. Εντούτοις, το έργο έχει και πρόλογο. Θα ήθελα να σταχυολογήσω μερικές του παρατηρήσεις από τη σύντομη εισαγωγή του για τις εκατοντάδες επίκαιρων και ανατρεπτικών σκίτσων: «Αν οι Έλληνες είναι ένα αίνιγμα, η ίδια η Ελλάδα έχει πολλά». Και λίγο πιο κάτω συνεχίζει δριμύτερος για την Ελλαδάρα μας: «Αυτή η χώρα ΥΠΑΡΧΕΙ! Αν μένουμε εδώ δεν είναι γιατί το χορηγούμενο ταξιδευτικό συνάλλαγμα για έξω είναι ελάχιστο. Οι λόγοι είναι σοβαρότεροι. Αν φύγουμε εμείς ποιος θα καταστρέψει καλύτερα αυτόν τον τόπο; Ποιος θα κάψει τα δάση του; Ποιος θα οικοπεδοποιήσει τις πλαγιές του και ποιος θα γεμίσει σκουπίδια τις ακτές;» Και, τέλος, έρχεται πιο κοντά στο περιεχόμενο του ανωτέρου σκίτσου του. «Αν θα τη φάει κάποιος, αυτός θα είμαστε εμείς. Και θα το καταφέρουμε μόλις εξασφαλίσουμε το ανάλογο ποσοστό κέτσαπ. Έτσι σκέτη δεν καταπίνεται με τίποτα. Ρωτήστε όποιον κατακτητή θέλετε: Ρωμαίο, Φράγκο, Τούρκο, Γερμανό. Και δεν είναι λόγος να ανησυχούμε που το αγνοούν οι Αμερικάνοι… Ξαναπήγαν στο Βιετνάμ; Ποτέ!»
Ο Κώστας Μητρόπουλος είναι σήμερα προσιτός σε όλους μας σε καθημερινή βάση και η σπιρτάδα των υπέροχων και πολύτιμων σκίτσων του βρίσκεται πάνω στο τραπέζι μας. Με το Διαδίκτυο έρχεται κεφάτος να μάς παρουσιάσει λακωνικά την επικαιρότητα. Από τα γυμνασιακά μου χρόνια έχει την εκτίμησή μου. Διαβάζοντας και όλο τον αγγλόφωνο Τύπο, ο Κ.Μ. υψώνεται αισθητά ψηλότερα από όλους. Είναι, νομίζω, ένα σπάνιο πνευματικό μας κεφάλαιο που μιλάει μόνο με το γέλιο. Ποιον βλέπετε σήμερα να γελάει; Είμαστε όλοι μας πολύ τυχεροί που ζήσαμε τη ζωή μας μαζί του!
Επίσης, ο Κ.Μ. μας φέρνει καθημερινά και πάντοτε ένα νεανικό χαμόγελο, γιατί πάντα σκέφτεται ως πολύ νέος. Φέρνει ένα σοβαρό μήνυμα, επίσης, γι’ αυτούς που πάτησαν τα 60 ή 70 τους και ύστερα… μπατίρισαν. Λένε ότι τους πήραν τα χρόνια και σηκώνουν τα χέρια! Το γνωστό τραγούδι στη νέα του… βερσιόν λέει: «Όσο ζει ο άνθρωπος τι δεν παρατήρησε, μέχρι τα ογδόντα του και ύστερα μπατίρισε». Ο Κ.Μ. τα έχει περάσει και αυτά προ πολλού. Έχει γεννηθεί το 1924 και αυτό τον κάνει 86 ετών νεαρό. Αυτοσαρκάζεται στα σκίτσα του βλέποντας όλους τους νέους να έχουν τα μοντέρνα κινητά τους. Γυρίζει και κοιτάζει τον εαυτό του και το μόνο που βλέπει να έχει μπροστά του είναι ένα… ακίνητο!
Αθάνατε Κώστα Μητρόπουλε! Μαζί σου γελάμε όλοι μας καλύτερα, γιατί γελάμε τελευταίοι!