Νέα έρευνα που δείχνει ότι η επιλογή του συντρόφου και οι στόχοι που έχει στη ζωή του το άτομο επηρεάζουν την προσωπική του ικανοποίηση από τη ζωή, ανατρέπει την θεωρία ότι η ευτυχία, κατά ένα μεγάλο βαθμό, είναι θέμα κληρονομικότητας και χαρακτήρα ο οποίος πλάθεται στην παιδικοί ηλικία.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, περίπου το 40% των ανθρώπων, περνούν διάφορα επίπεδα ευτυχίας, εκτιμά ο επικεφαλής της έρευνας, Μπρους Χίντι, από το Πανεπιστήμιο Μελβούρνης.
Στη μελέτη στην οποία έλαβαν μέρος 60.000 Γερμανοί είχε διάρκεια 25 χρόνων. Σ’ αυτό το διάστημα η ευτυχία άλλαζε επίπεδα, σύμφωνα με τις επιλογές του ατόμου και τους στόχους του.
Άτομα τα οποία έβαζαν πάνω απ’ όλα την ποιότητα του δεσμού τους με τον/την σύντροφο και τα παιδιά τους ήταν περισσότερο ευτυχείς από εκείνους που είχαν στην κορυφή των προτεραιοτήτων τους την καριέρα τους και τα υλικά αγαθά.
Επίσης, το να εργάζεται κάποιος λιγότερες ώρες, δεν συντείνει στην ευτυχία του, το να εργάζεται όμως λιγότερο ή περισσότερο από όσο επιθυμεί, τον κάνει δυστυχισμένο.
Η επιλογή του συντρόφου παίζει κύριο ρόλο στην ευτυχία του ατόμου. Οι γυναίκες που έλαβαν μέρος στην εν λόγω μελέτη ήταν λιγότερο ευτυχείς αν ο σύντροφός τους είχε ως πρώτη προτεραιότητα την επαγγελματική του επιτυχία, καθώς επίσης και εκείνες που είχαν δέσει τη ζωή τους μ’ έναν δύσκολο, γκρινιάρη σύντροφο.
Η σωματική άσκηση προκαλεί ευφορία, ενώ η παχυσαρκία, αντίθετα, δυστυχία, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
Ο ερευνητής Χίντι, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει γιατί πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να κάνουν πράγματα τα οποία δεν τους ευχαριστούν. Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δώσει κανείς είναι ότι δεν κάθονται να σκεφτούν τι είναι αυτό που τους κάνει ευτυχείς και να το κάνουν συχνότερα», κατέληξε.
