Μελβούρνη 22 Νοεμβρίου 2010
Αγαπημένη Μάνα, σε φιλώ και σου φιλώ το χέρι.
Έλαβα το γράμμα που σου έγραψε η Τριανταφυλλιά. Να είναι καλά το κορίτσι που έκανε τόσο κόπο. Πέντε σελίδες γράμμα την μούρλανες τη κοπέλα.
Τι κοπέλα δηλαδή, έτσι που λέει ο λόγος. Θυμάμαι που πήγαινε σχολείο δύο τάξεις μικρότερη από μένα. Τρίτη τάξη εγώ, πρώτη μικρή εκείνη. Εκείνη είχε δασκάλα την κυρία Τασία τη χοντρή κι’ εγώ τον κύριο Σπανό.
Με κοπάναγε ο Σπανός και εσύ αντί να με λυπηθείς του έλεγες «καλά έκανες δάσκαλε, βάρτον-βάρτον να γίνει άνθρωπος».
Τι παραπονείσαι ρε μάνα, τα παιδιά δεν μάθανε Ελληνικά. Τι να σου πούνε στο τηλέφωνο. Σου είπε «Αλό γιαγιά» ο μεγάλος και εσύ του είπες: «δεν καταλαβαίνω γιόκα μου τι λες», και το παιδί άρχισε να γελάει.
Η μάνα τους είναι Ιταλίδα και τα μαθαίνει Ιταλικά. Εγώ όλη μέρα είμαι στο μαγαζί, τι ελληνικά να τους μάθω;
Ρωτάς αν πάνε στην Εκκλησία. Και βέβαια πάνε στην εκκλησία, τη Καθολική. Κι’ αυτοί Χριστιανοί είναι, το Χριστό και την Παναγία έχουν στην Εκκλησία τους. Κάτι μικρές διαφορές λένε πως έχουμε σε αυτά που ψέλνουνε. Όχι μεγάλα πράγματα.
Μόλις πουλήσω το μαγαζί θα έλθω να σε δω, στο έχω τάξει. Θα σου εξηγήσω πολλά πράγματα σαν βρεθούμε. Τι ήταν αυτό το «δεν θα με προλάβεις παιδάκι μου. Μέχρι να έλθεις θα έχω πεθάνει». Τι το ήθελες αυτό; Γιατί μου ραγίζεις την καρδιά;
Δεν μου φτάνει ο καημός που δεν πρόλαβα τον πατέρα; Μ’ αυτόν τον καημό θα πάω. Ασπρίσανε τα μαλλιά μου από τότε, Μπαμπάκι γίνανε. Μην κοιτάς τις φωτογραφίες που σου στέλνω που είναι καστανά, μπογιά μάνα, τα βάφω μάνα, γέρασα μάναααα.
Για τον μεγάλο δεν θέλω να μου ξαναπείς κουβέντα. Το ξέρω που σε πικραίνω, αλλά αδελφό δεν έχω. Το χωραφάκι που άρπαξε το ξέρεις πολύ καλά πως ο μακαρίτης το είχε τάξει σε μένα. Ήθελα κι’ εγώ να έχουν τα παιδιά μου ένα κομμάτι γης στην πατρίδα μου. Μου το έφαγε ύπουλα. Και από τα δικά σου, αυτό που θέλεις να μου αφήσεις, θα σε ψήσει να στο φάει. Απ’ τον Θεό να το βρει.
Καλά έκανες και δεν πήγες να ψηφίσεις. Έτσι που γίνατε μπάχαλο εκεί, είτε ο ένας Νομάρχης βγει είτε ο άλλος Περιφερειάρχης εκλεγεί, πες του να πουν αλεύρι: Η τρόικα και το μνημόνιο τους γυρεύει.
Και εμείς έχουμε εκλογές το Σάββατο που μας έρχεται. Θα βγάλουμε τον… περιφερειάρχη μας.
Τι με ρωτάς, ρε μάνα, πόσο κοστίζει ν’ αδειάσουμε τον βόθρο στην Αυστραλία. Δεν έχουμε βόθρους εδώ. Έχουμε άλλα κόλπα, μοντέρνας τεχνολογίας.
Για τα νερά, τους υπονόμους, τους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τα ηλεκτρικά, μας αλλάζουνε τα φώτα και μας τα παίρνουνε άγρια.
Όταν κάνω λογαριασμό θα σου πω πόσους βόθρους θα μπορούσαμε ν’ αδειάσουμε στο χωριό με αυτά που πληρώνω στο Δημαρχείο κάθε χρόνο.
Αυτό που είδες στην τηλεόραση, το ότι στην Αυστραλία θα παντρεύονται άνδρας με άνδρα και γυναίκα με γυναίκα δεν είναι ακόμη τελειωμένο, αλλά που θα τους πάει, εκλογές έχουμε. Όλο και κάτι θα καταφέρουνε.
Όταν θα έλθω στην Ελλάδα θα σου εξηγήσω τι θα γίνει με τα παιδιά και τα εγγόνια των αγοριών και των κοριτσιών που παντρεύονται μεταξύ τους και ποίος είναι το αφεντικό στην πρωτότυπη αυτή οικογένεια.
Θα σου φέρω και ένα βίντεο να δεις την παρέλαση που κάνουν κάθε χρόνο. Να δεις φουστανελοφόρους και χωροφύλακες να παρελαύνουν κουνιστοί και λυγιστοί και να το ευχαριστιούνται πολύ.
Τον εγγονό σου μην τον λες Δημήτρη στο τηλέφωνο, Τζιμ το βαφτίσαμε που στα ελληνικά είναι Δημήτρης. Έχει το όνομα και το επίθετο του γέρου.
Το αλλάξαμε λίγο, εδώ στη χώρα που ζούμε και από Τζιμ το λέμε Ντίμη και το επώνυμο που ήταν μεγάλο το κόψαμε λιγουλάκι.
Εγώ ο γιος σου ο Νικήτας είμαι και θα το δεις όταν θα με δεις. Έλληνας ήμουνα, γιος του λεβέντη του κυρ Δημήτρη και Έλληνας θα μείνω. Τι παλαβά πράγματα είναι αυτά που με ρωτάς, ρε μάνα και μακάβρια.
Όταν θα πεθάνω στο μνήμα θα γράψω το κανονικό μου το Ελληνικό όνομα ολόκληρο και από κάτω το Αυστραλέζικό, για να με βρίσκουν γνωστοί και φίλοι και κυρίως τα παιδιά που δεν μπορούν ούτε να το προφέρουν το Ελληνικό. Τέλος πάντων, άσε να πεθάνω πρώτα και βλέπουμε.
Μου γράφεις πως παρά τις περικοπές που κάνει η κυβέρνηση, από τη σύνταξη σου δεν σου κόψανε ούτε ένα ευρώ. Μπράβο.
Εγώ θα σου στέλνω το χαρτζιλίκι σου και ότι άλλο μου ζητήσεις. Την άλλη εβδομάδα θα σου στείλω μάλλινες φανέλες και μια καλή, μάλλινη ζακέτα να μην κρυώνεις. Στα μέρη μας κάνει ψόφο τέτοια εποχή. Θα στείλω και ένα δωράκι για την Τριανταφυλλιά, να της το δώσεις και να της πεις ευχαριστώ.
Ρε μάνα, μου ζητάς να σου εξηγήσω πως γίνεται εσείς εκεί να έχετε χειμώνα και εμείς να κάνουμε πρωτοχρονιά με τον Άγιο Βασίλη να φοράει μπικίνι και να κάνει ηλιοθεραπεία για να μαυρίσει την κορμάρα του.
Γεωγραφία θα κάνουμε τώρα; Αν βλέπει τηλεόραση την ώρα που η κοπελιά λεει τον καιρό στην Ελλάδα και προσέξεις, θα δεις πως άλλο καιρό έχει στη Θεσσαλονίκη και άλλο στην Κρήτη. Έτσι και εμείς είμαστε λίγο άκρη, γωνία μεριά και τέτοια εποχή έχουμε τον ήλιο καρσί.
Θα σου έχω γράμμα μέσα στο δέμα. Σε φιλώ και φιλώ και το χέρι σου. Δίνε μου την ευχή σου και παρακάλα την Παναγιά και για μένα.
Σε φιλώ, ο γιος σου Νικήτας.