Η κυβέρνηση των ΗΠΑ προετοιμάζεται εδώ και μέρες να ασκήσει δίωξη κατά του φερόμενου ως υπεύθυνου των Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, εφαρμόζοντας τον Νόμο της Κατασκοπείας του 1917, σύμφωνα με δηλώσεις των δικηγόρων του 39χρονου Αυστραλού. Αν τελικά ασκηθεί δίωξη, θα είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν διαβαθμισμένα έγγραφα του αμερικάνικου Πενταγώνου διέρρευσαν και είδαν το φως της δημοσιότητας από την εφημερίδα The New York Times. Όμως, το ανώτατο δικαστήριο με ψήφους 6 υπέρ και 3 κατά, αθώωσε την εφημερίδα.
Ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ Eric Holder (κάτι αντίστοιχο του δικού μας υπουργού Δικαιοσύνης), την περασμένη Πέμπτη ενημέρωσε αναλυτικά και τον αντιπρόσωπο της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον για την επικείμενη δίωξη του Ασάντζ (το ίδιο έκανε με εκπροσώπους και άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Αμερικανός γενικός εισαγγελέας ανέπτυξε την εφαρμογή της διεθνούς νομοθεσίας στην περίπτωση του Αυστραλού, και τον Νόμο της Κατασκοπείας για πολίτες άλλων χωρών. Η ενημέρωση τόσο του Έλληνα αντιπροσώπου στην αμερικάνικη πρωτεύουσα, όσο και των συναδέλφων του της Ε.Ε., έγινε μετά από συνέντευξη Τύπου του Holder για το ίδιο θέμα.
Η δικηγόρος του Ασάντζ, Jennifer Robinson, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι “οποιαδήποτε κατηγορία βασισμένη στο Νόμο της Κατασκοπείας θα είναι αντισυνταγματική και θέτει σε κίνδυνο όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης στην Αμερική. Ο Ασάντζ ως διευθυντής και κύριος υπεύθυνος του ιστολογίου Wikileaks προστατεύεται από το αμερικάνικο σύνταγμα που υπεραμύνεται της ελευθερίας του Τύπου”. Το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ αρνήθηκε να σχολιάσει ο,τιδήποτε για μια ενδεχόμενη εφαρμογή αυτού του νόμου. κυρίως όσον αφορά το σκέλος της δημοσιογραφικής διαρροής εμπιστευτικών εγγράφων.
Για να γυρίσουμε στην αθώωση της εφημερίδας The New York Times από την κατηγορία του Νόμου της Κατασκοπείας, το ανώτατο δικαστήριο της Αμερικής αποφάνθηκε ότι “Μόνο ένας ελεύθερος Τύπος και χωρίς περιορισμούς μπορεί να αποκαλύψει με έντιμο τρόπο τα τεχνάσματα της κυβέρνησης”. Τέλος, από πολλούς νομομαθείς αμφισβητείται η ισχύς αυτού του νόμου από το 1917, ο οποίος έγινε βασικά για να κλείσει τα στόματα όσων ήταν αντίθετοι στη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, προβλέποντας ποινές και για εκείνους που χρησιμοποιούν και δημοσιεύουν εμπιστευτικές και απόρρητες πληροφορίες.
* Μήπως, τότε, θα πρέπει να ασκηθούν διώξεις και στις πέντε εφημερίδες που πρωτοδημοσίευσαν τα διπλωματικά έγγραφα και σ΄ όλα τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, που τα αναδημοσιεύουν εδώ και μέρες τώρα;
* Περισσότερα άρθρα του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ στο http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com