Τα παιδιά που δεν μεγαλώνουν και με τους δύο τους γονείς και αυτά που μεγαλώνουν με κηδεμόνες που δεν είναι οι γονείς τους, εξελίσσονται σε κακούς μαθητές και δεν τα καταφέρνουν στο σχολείο τόσο καλά όσο αυτά που μεγαλώνουν και με τους δύο τους γονείς σε ένα φυσιολογικό οικογενειακό περιβάλλον.
Στην έρευνα που διεξήγαγε το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Υγιεινής εξετάστηκε η σχολική πρόοδος 4.700 παιδιών από το 2003–2006 σε ολόκληρη την Αυστραλία, που είτε ζούσαν με τον ένα εκ των δύο γονέων τους και έβλεπαν τον άλλο συγκεκριμένες μέρες και ώρες λόγω δικαστικών αποφάσεων όσον αφορά την κηδεμονία, είτε παιδιά που μεγάλωναν από κηδεμόνα που δεν ήταν ο γονιός τους.
Όπως αποκαλύπτεται από τα αποτελέσματα του τεστ αλφαβητισμού των παιδιών αυτών στην Τρίτη και Πέμπτη τάξη του Δημοτικού αλλά και στην Πρώτη Τάξη του Γυμνασίου, μόλις τα μισά από αυτά τα παιδιά βρίσκονταν στο ενδεδειγμένο επίπεδο ενώ το επίπεδο των υπολοίπων θεωρούνταν χαμηλό για την ηλικία τους. Την ίδια στιγμή παρατηρήθηκε ότι μόλις το ένα στα δέκα παιδιά κατάφερε να βελτιώσει την απόδοσή του.
Αξίζει να αναφερθεί ότι στο ίδιο επίπεδο κυμαίνεται και η σχολική απόδοση των παιδιών των Αβοριγίνων.