Το πολιτικό ναυάγιο της πληθωρικής μας Άνγκελα Μέρκελ φαίνεται ότι άρχισε εκεί που ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία και τον τόπο που γεννήθηκε. Στο λιμάνι του Αμβούργου. Το αν θα αποχαιρετήσει οριστικά την Καγκελαρία θα το δούμε τους επόμενους μήνες στις έξι περιφερειακές εκλογές (από τις συνολικά 16 στα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας) και, σίγουρα, πριν το τέλος της χρονιάς. Το βέβαιο είναι πως το αυριανό “ραντεβού της χρονιάς” με το δικό μας πρωθυπουργό, τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν θα της αμβλύνει τον πόνο από τη συντριβή των χριστιανοδημοκρατών στο πρώτο εμπορικό λιμάνι της χώρας της. Ποιος αποκλείει, όμως, να αποδειχτεί … “η χρονιά” και για το δικό μας με τα ημέτερα αξεπέραστα προβλήματα;
Η σαρωτική επικράτηση των σοσιαλδημοκρατών στο (ουσιαστικά) κρατίδιο του Αμβούργου μετά από μια 10ετία κυριαρχίας των χριστιανοδημοκρατών, ίσως αποδειχτεί φέτος μοιραία για την Μέρκελ, μετά τα τόσα και τόσα προβλήματα που αντιμετώπισε την περασμένη χρονιά (annus horribilis, για τους δικούς της). Οι μισοί περίπου Γερμανοί θα πρέπει να προσέλθουν στις κάλπες για την Bundestag (γερμανικό κοινοβούλιο), μέχρι το τέλος του 2011, με τον κεντροδεξιό συνασπισμό της κυβέρνησης Μέρκελ να κινδυνεύει να χάσει την πλειοψηφία του. Για να πάρετε μια εικόνα, θα αποφασιστεί το μέλλον των 27 εδρών (από τις 69 στην Άνω Βουλή), με την καγκελάριο να χάνει μέχρι και 16.
Μπροστά στο φάσμα μιας ολικής κατάρρευσης του κόμματος μειοψηφίας των χριστιανοδημοκρατών στο κοινοβούλιο, το χτεσινό αποτέλεσμα στο κρατίδιο των εκατομμυριούχων του Αμβούργου εντυπωσιάζει. Οι σοσιαλδημοκράτες πλησίασαν το 50% της προτίμησης του εκλογικού σώματος, σε σύνολο πέντε κομμάτων, με τους χριστιανοδημοκράτες να μη ξεπερνούν το 22%. Είναι σαφές ότι οι εύποροι του βόρειου λιμανιού της Γερμανίας προτιμούν το κόμμα τού δικηγόρου Olaf Scholz, πρώην υπουργού Εργασίας την περίοδο 2007-2009. Το παραδοσιακό φέουδο των σοσιαλδημοκρατών ξαναγύρισε στα χέρια εκείνων που κυβερνούσαν επί 44 ολόκληρα χρόνια μέχρι πριν μια 10ετία.
Η αυριανή συνάντηση του Παπανδρέου με την Μέρκελ είναι στα συνηθισμένα πλαίσια των επαφών της δεύτερης με τις οικονομικά προβληματικές χώρες της ευρωζώνης. Ίσως αξίζει να σημειωθεί ότι η καγκελάριος προτίμησε να μην έρθει στην ελληνική πρωτεύουσα, όπως έκανε προ ημερών με την Μαδρίτη για να διαπιστώσει από κοντά και να δώσει όχι μόνο εύσημα (τυπικά) αλλά και οδηγίες σε μια άλλη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Μεσογειακού νότου, αυτή του Θαπατέρο. Προέχει το πολιτικό της μέλλον, με τα περί μηχανισμού στήριξης των αδύναμων της Ε.Ε., σε συνδυασμό με το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας να έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
* Περισσότερα άρθρα του Ανδρεα Παπαγεωργοπουλου, στο http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com