ΑΝ ο μητροπολίτης Πειραιώς είχε δει όταν ήταν μικρός κάποια ταινία της Εμμανουέλλας, δεν θα καταφερόταν με τέτοιο (πρωτόγονο) θρησκευτικό μένος κατά του στοματικού έρωτα.
ΘΑ είχε έλθει στα ίσα του, ρε παιδί μου, ο άνθρωπος, και θα είχε μάθει ότι ο στοματικός έρωτας βρισκόταν στη κορυφή του σεξουαλικού μενού των αρχαίων Ελλήνων.
ΟΙ αρχαίοι συντοπίτες μας (και όχι κατ’ ανάγκη πρόγονοί μας) δεν ανακάλυψαν μόνο τη φιλοσοφία και τη δημοκρατία, αλλά εμβάθυναν όσο κανένας άλλος λαός στη σεξουαλική απόλαυση.
ΗΤΑΝ οι πρώτοι που συνειδητοποίησαν ότι η σεξουαλική μονοτονία σκοτώνει τον έρωτα, που τόσο ύμνησαν και φρόντισαν να πλουτίσουν τη… διαδικασία με διάφορα τερτίπια που κρατούν ζωντανή τη σάρκα.
ΗΤΑΝ προχωρημένοι, ρε παιδί μου, οι… τύποι και δεν κολλούσαν στις ασκητικές ιουδαϊκές προκαταλήψεις, πάνω στις οποίες χτίστηκε η χριστιανική ηθική την οποία ασπάζεται ο πρώην επίσκοπος Αδελαΐδας και νυν Πειραιώς, Σεραφείμ.
ΣΤΟΧΟΣ των ατελείωτων συμποσίων δεν ήταν μόνο να συζητούν τις καινούργιες ιδέες και να δοκιμάζουν τα κρασιά της γειτονιάς τους, αλλά και να ανακαλύπτουν (ψηλαφιστά) πρωτόγνωρα σεξουαλικά μονοπάτια.
ΗΤΑΝ οι πρώτοι μεγάλοι τεχνίτες του έρωτα. Μια ματιά να έριχνε ο ευλογημένος μητροπολίτης στους αρχαίους αμφορείς που απεικονίζουν ερωτικές συνευρέσεις, θα διαπίστωνε ότι τα Σόδομα και Γόμορα, που επικαλείται η Αγία Γραφή, μοιάζουν με παρθεναγωγείο μπρος στο τι λάμβανε χώρα στην Αθήνα την ίδια εποχή.
ΟΙ αρχαίοι Έλληνες πίστευαν βαθιά στην ιδέα ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει το σαρκίο του. Μέχρι και να το βασανίσει… σεξουαλικά.
ΑΥΤΟ ήταν ένα από τα αυστηρά προαπαιτούμενα της πραγματικής ελευθερίας και δημοκρατίας που με πείσμα διεκδικούσαν για λογαριασμό ολόκληρου του σαρκικού ανθρώπινου είδους.
ΓΙΑΤΙ από τη στιγμή που δεν εξουσιάζεις το ίδιο σου το σώμα δεν είσαι ουσιαστικά (και πρακτικά) ελεύθερος άνθρωπος.
ΑΝΤΕ τώρα να έχεις πάνω από το κεφάλι σου τον κάθε Σεραφείμ ή χρυσαυγίτη να σου λέει πώς να μιλάς, τι να διαβάζεις, πώς να ντύνεσαι και πώς να συμπεριφέρεσαι στο κρεβάτι σου.
ΤΥΦΛΑ να έχουν μπροστά τους οι Ταλιμπάν και όλοι οι στερημένοι ηθικολόγοι και συντηρητικοί μισογύνηδες.
ΑΝ ο Μιχαλολιάκος και οι νεοχαζοί του ζούσαν στην αρχαία Αθήνα θα είχαν κρεμάσει από τον Παρθενώνα τη Σαπφώ (και όλες τις φίλες της!) και θα είχαν σφάξει (στο γόνατο) τα τρία τέταρτα των Αθηναίων πολιτών, με πρώτο και καλύτερο τον Αλκιβιάδη και τους δικούς του που είτε επιδίδονταν στην ομοφυλοφιλία είτε την θεωρούσαν πέρα για πέρα αποδεκτή.
ΑΛΛΑ επειδή έχουν λιγότερο μυαλό και από τις κότες, συνεχίζουν να αγνοούν βάναυσα, ποιοι πραγματικά ήταν (και τι έκαναν) οι αρχαίοι πρόγονοί τους, που θαυμάζουν και επικαλούνται.
ΕΙΜΑΙ (σχεδόν) σίγουρος, ότι αν οι αρχαίοι Έλληνες μπορούσαν να προβλέψουν το μέλλον και αντιλαμβάνονταν τι σόι μυαλό (και ιδέες) θα είχαν οι Μιχαλολιακέοι απόγονοί τους, θα το έριχναν (αποκλειστικά) στην ομοφυλοφιλία για να μην υπάρξουν ποτέ.
ΣΤΟ στερητικό σύνδρομο νομίζω ότι οφείλονται οι αντιδράσεις όλων αυτών των τύπων. Όταν κάποιος έχει στερηθεί τον έρωτα (ακόμα και σε σεμνές στάσεις!) μισεί όσους έχουν φαντασία και τον απολαμβάνουν (σε όλες!!) και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους στερήσει την απόλαυση.
ΚΑΙ για να το πετύχει επικαλείται την ηθική, που εμπνεύστηκαν και καθιέρωσαν δια πυράς και σιδήρου οι στερημένοι χριστιανοί ασκητές του έρωτα. Είναι αυτό που λέμε «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια».
ΔΕΝ θα εκπλαγώ σας λέω αν οι διάφοροι ιεροεξεταστές και χρυσαυγίτες αρχίσουν σύντομα εκστρατεία για την καταστροφή των αρχαίων γυμνών αγαλμάτων.
ΑΝ ήταν στο χέρι τους, ρε παιδί μου, θα φορούσαν ράσο στην Αφροδίτη της Μήλου για να κρύψουν την… ντροπή. Κοτζάμ Θεά να ποζάρει γυμνή, πού έχει ακουστεί;
ΤΩΡΑ θα μου πείτε και ο Απόλλωνας «ξεβράκωτος» κυκλοφορούσε και ποζάριζε στους γκέι γλύπτες της εποχής του.
ΔΕΝ κόλλαγαν τα άτομα στους αρχαίους (και ωραίους) καιρούς, ρε παιδί μου. Όπως τους βόλευε ντύνονταν και με όποιον (ή όποια) γούσταραν σεξουαλικά συνευρίσκονταν.
ΕΙΧΑΝ συνειδητοποιήσει από τότε (οι σοφοί αυτοί άνθρωποι) αυτό που 2.500 χρόνια αργότερα διατύπωσε ο μεγάλος Ισπανός σουρεαλιστής σκηνοθέτης, Λουίς Μπουνιέλ, ο οποίος έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι, του πήρε 70 χρόνια για να καταλάβει ότι αν αξίζει να ζει για κάτι ο άνθρωπος είναι για να ικανοποιεί (όσο μπορεί) τις αισθήσεις του.
ΝΑΙ, φίλοι χριστιανοί, αναγνώστες. Στο σαρκίο μας οφείλουμε την ύπαρξη και το πνεύμα μας. Αυτό είναι το μόνο που μας ανήκει αποκλειστικά.
ΣΥΝΕΠΩΣ, στο πέρασμα του χρόνου, που η διάρκεια της ζωής (του καθενός μας) διαρκεί λιγότερο από τη λάμψη της αστραπής, ας μην το ταλαιπωρούμε και το αποκόβουμε από τις σαρκικές απολαύσεις του. Όποιες και αν είναι αυτές.
ΑΝΤΕ, όμως, να τα πεις αυτά στο Σεραφείμ, τους χρυσαυγίτες και τους Ταλιμπάν. Θα βάλουν τις θεούσες να σε εκτελέσουν δια λιθοβολισμού, όπως κάνουν ακόμα στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν.
ΑΣΦΑΛΩΣ και θα ενθυμείστε ότι πριν λίγους μήνες στο Αφγανιστάν σκότωσαν διά λιθοβολισμού μια γυναίκα που το μόνο «αμάρτημά της» ήταν ότι έπεσε θύμα… βιασμού!
ΕΚΕΙ, τελικά, καταλήγουν οι αφετηριακές ιδεολογίες των απαγορεύσεων. Στο τέρμα της διαδρομής καιροφυλακτεί η… θεία δίκη.
ΕΚΕΙ αναμένει τους «αμαρτωλούς» η Δαμόκλειος Σπάθη της ακραίας (και υποκριτικής!) «ηθικής» του Σεραφείμ και της Χρυσής Αυγής.
ΕΚΕΙ έχει στήσει το παλάτι της η αγραμματοσύνη, η άγνοια και ο αστείρευτος μισανθρωπισμός.
ΔΕΝ υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα σε τούτο τον κόσμο από το να μισείς τους συνανθρώπους σου γι’ αυτό που έχουν γεννηθεί! Για κάτι για το οποίο δεν «ρωτήθηκαν» και ούτε τους δόθηκε η ευκαιρία να επιλέξουν.
ΔΕΝ υπάρχει χειρότερη αδικία από τα να σε μισούν και να σε καταδιώκουν για το χρώμα του δέρματός σου (και των ματιών σου), για την εθνικότητά σου, τη θρησκεία σου ή -σε τελική ανάλυση- και για τις σεξουαλικές σου προτιμήσεις.
ΟΛΑ αυτά, που δειλά-δειλά ξεκινούν από «διαμαρτυρίες» όπως αυτή έξω από το θέατρο «Χυτήριο», καταλήγουν, τελικά, σε σφαγές, γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις διωγμούς και ολοκαυτώματα όπως αυτό που υπέστησαν στη ναζιστική Γερμανία οι Εβραίοι, γιατί ήταν… Εβραίοι!
ΣΕ αυτές τις ιδεολογίες (και πρακτικές) τις οποίες έχει πληρώσει η ανθρωπότητα με βουνά πτωμάτων και ποτάμια αίματος, βρίσκουν τελικά καταφύγιο οι κάθε είδους εθνικιστές, πατριώτες και φανατισμένοι θρησκόληπτοι.
ΠΑΚΕΤΟ πάνε όλοι αυτοί που πιστεύουν ακόμα στην καθαρότητα του αίματος, της φυλής και στην ιερότητα της πατρίδας. Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι μεταξύ μας.
ΜΙΑ από τις γενεσιουργικές αιτίες των πιο πάνω φαινομένων είναι η απόλυτη ιστορική άγνοια και η αγραμματοσύνη με την πλατειά έννοια της λέξης, γιατί υπάρχουν και επιστήμονες «αγράμματοι» και ανιστόρητοι.
Ο μεγάλος ιστορικός, Έρικ Χομπσμπάουμ, που πέθανε πριν λίγες εβδομάδες, σε ένα από τα πιο γνωστά του βιβλία, με τίτλο «Για την Ιστορία», είχε επιστήσει την ιερή υποχρέωση που έχουν οι ιστορικοί απέναντι στην κοινωνία.
ΠΙΣΤΕΥΕ ότι οι ιστορικές διαστρεβλώσεις ευθύνονται για πολλές σφαγές, πολέμους και εθνικές καθάρσεις.
ΩΣ παράδειγμα θα φέρω την επίσημη ελληνική ιστορία (η οποία κάθε άλλο παρά η μόνη είναι) που δεν γράφτηκε από ιστορικούς (όπως τους εννοούσε ο Χομπσμπάουμ), αλλά από δημοσίους υπαλλήλους και, μάλιστα, «εν ώρα υπηρεσίας»!
ΑΝ και έχουν περάσει δύο σχεδόν αιώνες, κουβέντα δεν αναφέρεται στην επίσημη ελληνική ιστορία για την πρωτοφανή και απάνθρωπη σφαγή των 32.000 αμάχων Τούρκων και Εβραίων στην Τριπολιτσά τον αιματοβαμμένο Σεπτέμβρη του 1821, παρά το γεγονός ότι ο Γέρος του Μοριά ομολογεί κυνικά στα απομνημονεύματά του τα όσα έλαβαν χώρα.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Για τους «περίεργους» που αναρωτιούνται γιατί δεν υπάρχουν Εβραίοι και μουσουλμάνοι σε ολόκληρη την Πελοπόννησο ιδού η απάντηση. Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζω:
ΑΓΝΩΣΤΟ είναι ακόμα στην πλειοψηφία των Νεοελλήνων ότι η άγρια αυτή σφαγή γυναικόπαιδων και γερόντων έμπνευσε το εθνικό μας ποιητή, Διονύσιο Σολομό, να γράψει τον «Ύμνο στην Ελευθερία» οι πρώτες στροφές του οποίου αποτελούν και τον Εθνικό μας Ύμνο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ολόκληρο το ποίημα (του αξιόλογου, πράγματι, αυτού ποιητή) που υμνεί τη βάρβαρη σφαγή της Τριπολιτσάς και, ίσως, αντιληφθείτε πού έχει τις ρίζες του ο αρρωστημένος νεοελληνικός εθνικισμός στην κόπρο του οποίου φύτρωσε και η Χρυσή Αυγή του Μιχαλολιάκου.
ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο και πολύ περισσότερο χθεσινό. Η ιστορία έχει τη δική της σκοτεινή (πολλές φορές) προϊστορία.
ΚΑΙ κάτι ακόμα: Δεν νομιμοποιούμαστε να μιλάμε για τη άγρια σφαγή της Χίου και τις υπόλοιπες βαρβαρότητες των Τούρκων (στην προκειμένη περίπτωση) αν δεν παραδεχτούμε τις δικές μας σφαγές.
ΑΥΤΑ για σήμερα, συγνώμη που σας… χάλασα, για άλλη μια φορά, την «πατριωτική σας μανέστρα», αλλά ορισμένα πράγματα πρέπει να λέγονται. Γι’ αυτό, άλλωστε, υπάρχει και η ελευθερία του λόγου: για να λέγονται και (γράφονται) πράγματα που δεν μας αρέσουν. Γεια χαρά.