ΜΙΑ μικρή, αλλά αποκαλυπτική εξομολόγηση: ποτέ δεν κάνω τίποτα (και, βεβαίως, δεν γράφω τη στήλη που διαβάζετε) αν δεν συμβουλευτώ τον προσωπικό μου αστρολόγο.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ στις κρίσιμες καμπές του βίου μου, όπως τις τελευταίες μέρες, χρησιμοποιώ ως πυξίδα τις συμβουλές του και δεν σας κρύβω ότι με έχουν βοηθήσει σε πολλές κακοτοπιές.
ΝΑ, όμως, τι μου είπε χθες το πρωί που του τηλεφώνησα για οδηγίες προκειμένου να απαντήσω στα ομαδικά ποιητικά πυρά που δέχομαι από το περασμένο Σάββατο: «Ο Νοέμβριος γίνεται ζόρικος από τις 17 (δηλαδή από σήμερα) που ο κυβερνήτης σου Άρης μπαίνει στον Αιγόκερω, σ’ έναν κομβικό δηλαδή τομέα που συμβολίζει κατ’ αρχήν την επαγγελματική ζωή, αλλά έχει επιπτώσεις και στην οικογενειακή πραγματικότητα ή και στις προσωπικές σχέσεις.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, βρίσκεσαι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι –πάλι– όπου μπορεί να αντιμετωπίσεις δραστικές αλλαγές στην καριέρα σου. Εν μέσω εκλείψεων και ανάδρομου πρόσεξε μη διολισθήσεις σε παιχνίδια ανταγωνισμού, αλαζονείας και αντιπαραθέσεων. Δεν είναι καιρός ούτε για προκλήσεις ούτε για τσαμπουκάδες.
ΚΑΝΕ αυτό που είναι να κάνεις, σκέψου δέκα φορές τις αποφάσεις σου, κάνε ένα βήμα πίσω κι εκεί που δεν σε παίρνει, όπως κι εκεί που σε παίρνει, άσε την επιθετικότητα να πέσει στο πάτωμα.
ΝΑΙ, η Αφροδίτη βρίσκεται στο Ζυγό: αυτό σημαίνει ότι είναι λάθος ώρα να τα βάλεις -και πάλι!- με τους ποιητές, τους λογοτέχνες και τους κριτικούς. Για λίγο καιρό επίσης, δώσε τόπο στην οργή και απέφυγε να βρίζεις νομάρχες, βουλευτές και υπουργούς.
ΣΕ περίπτωση που συνεχίσεις το χαβά σου είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βρεις το μπελά σου και δεν αποκλείεται να χάσεις και τη δουλειά σου. Έχει εξαντληθεί η υπομονή όλων απέναντί σου, οπότε και λάβε τα μέτρα σου αν δεν θέλεις να βρεθείς μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις και τριγυρισμένος μόνο από εχθρούς».
ΑΝΤΕ τώρα να γράψεις στήλη μετά από τέτοιες οδηγίες. Μου έκοψε τα πόδια σας λέω ο αστρολόγος μου, άσε που δεν αποκλείω την εκδοχή να είναι βαλτός από τους εχθρούς μου.
ΣΥΝΕΠΩΣ, αποφάσισα να αφήσω την έμφυτη επιθετικότητά μου «να πέσει στο πάτωμα» και να μην προκαλέσω με τα γραφόμενά μου τους «αντιπάλους μου» που φυτρώνουν γύρω μου όπως τα μανιτάρια στην κοπριά.
ΚΑΙ τώρα στο ψητό παρά τον κίνδυνο που διατρέχω «να αποθάνει η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».
ΕΧΟΥΜΕ «πράγμα» πάλι σήμερα για όλα τα γούστα, που σημαίνει ότι θα ικανοποιήσουμε ακόμα και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες.
ΘΑ προκαλέσω βέβαια πάλι την ευαισθησία και τα αλτρουιστικά αισθήματα των λογοτεχνών και ποιητών μας, αλλά δεν μπορώ να κάνω και διαφορετικά.
ΟΠΩΣ έχω (ξανα)γράψει, έχω γεννηθεί κακός, θέλω (βέβαια) να γίνω καλός, αλλά δεν ξέρω πώς, που έλεγε και ο Μάικλ Τάισον όταν τα έπαιρνε στο κρανίο.
ΚΑΙ αρχίζω από εκεί που σταμάτησα την περασμένη βδομάδα: από το συγγραφέα και κριτικό λογοτεχνίας, Κυριάκο Αμανατίδη, ο οποίος απαντά (δίνοντας μου μάλιστα και ένα ποιητικό μάθημα!) σε όσα έγραψα το περασμένο Σάββατο και ήλθαν τα πάνω κάτω στο παροικιακό ποιητικό μας σύμπαν.
Η απάντηση του κυρίου Αμανατίδη δημοσιεύεται στη σελίδα 8, ενώ στη σελίδα της αλληλογραφίας δημοσιεύουμε μια επιστολή του γνωστού συμπάροικου Τάκη Ευστρατιάδη με τίτλο «Ποίηση και «ποιητές», ένα ακόμα «δωρεάν μάθημα» από τη συγγραφέα (και ποιήτρια) Ιωάννα Λιακάκου, που φέρει τον τίτλο «Λίγα λόγια για την ποίηση» και βεβαίως δύο ποιήματα από τους ποιητές Γιάννη Παπαϊωάννου και Νίκο Καλόγηρο, που σπάνε κόκαλα.
ΜΙΑ αυθεντική ποιητική εφημερίδα σας λέω, φίλοι αναγνώστες, είναι η σημερινή και αυτό όχι μόνο χάρη στις διθυραμβικές (και πάντα επαινετικές!) παρουσιάσεις των κριτικών μας, αλλά και τις δικές μου προσπάθειες.
ΔΕΝ θα σχολιάσω τα όσα γράφει ο Κυριάκος Αμανατίδης, όχι μόνο γιατί με συμβούλευσε ο αστρολόγος μου «να κάτσω στα αυγά μου», αλλά (κυρίως) γιατί δεν χρειάζεται απάντηση.
Η απάντηση του Αμανατίδη σε ό,τι έγραψα, μιλά πιο εύγλωττα, απ’ ό,τι η ποίηση του Στάθη Ραυτόπουλου, την οποία και ανέλυε και ως εκ τούτου δεν συντρέχει λόγος να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες.
ΕΠΕΙΔΗ όμως ξέρω ότι έχω και ορισμένους περίεργους (και ψαγμένους) αναγνώστες που γουστάρουν να εμβαθύνουν στα όσα διαβάζουν, τους προτρέπω να ρίξουν μια (γρήγορη) ματιά στη σελίδα 13 του προχθεσινού «Νέου Κόσμου».
ΤΟ συγκεκριμένο ρεπορτάζ, που έγραψε με περίσσια (ποιητική) ευαισθησία η Βίβιαν Μόρρις, αναφέρεται στη νέα ποιητική συλλογή της Ντίνας Αμανατίδου την οποία και παρουσίασε (καλολογίζοντάς την) ο σύζυγός της Κυριάκος. Έτερον ουδέν.
ΠΡΙΝ αλλάξουμε θέμα να προσθέσω ότι ο Τάκης Ευστρατιάδης παίρνει το μέρος μου, ενώ η κυρία Ιωάννα Λιακάκου μου δίνει ένα (δωρεάν) μάθημα για το τι σημαίνει ποίηση, αλλά και δημοσιογραφία.
ΕΠΕΙΔΗ διαβάζοντας την επιστολή της κυρίας Ιωάννας διαπίστωσα ότι συγχύστηκε με τις… κακίες που έγραψα και τους συναδέλφους της, τής αφιερώνω με αγάπη και μιάμιση στροφή από το ποίημα του Νίκου Καλόγηρου, που δανείστηκα από τη σημερινή σελίδα της αλληλογραφίας: «Η ζωή είναι μια τρέλα / μοιάζει με τη σεμιτρέλα / Το τιμόνι της κρατάμε / σταθερά και προχωράμε / με χιλιόμετρα μετράμε / στεναχώριες που περνάμε».
ΠΑΡ’ ΟΛΙΓΟ να ξεχάσω να σας πω ότι οι συχνές αναφορές μου στους ποιητές και λογοτέχνες μας είχαν ως άμεσο αποτέλεσμα και την κατακόρυφη αύξηση των κυβερνητικών επιχορηγήσεων που λαμβάνουν.
ΣΥΜΦΩΝΑ με έρευνες του στατιστικολόγου συνεργάτη μου, ο Ελληνοαυστραλιανός Πολιτιστικός Σύνδεσμος Μελβούρνης για παράδειγμα έλαβε από την πολιτειακή κυβέρνηση για τη χρονιά 2008-2009 το ποσόν των $400.
ΤΗΝ επόμενη χρονιά 2009-2010 το πιο πάνω ποσό τριπλασιάσθηκε φτάνοντας τα $1200, ενώ το 2010-2011 πενταπλασιάστηκε φτάνοντας τις $6.000.
ΕΤΣΙ και συνεχιστεί το trend δεν αποκλείεται να δεκαπλασιαστεί το πιο πάνω ποσό για το τρέχον οικονομικό έτος, οπότε και θα αρχίσουμε να μιλάμε για χοντρά λεφτά.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι οι έρευνες του συνεργάτη μου συνεχίζονται προκειμένου να διαπιστώσουμε και ποιες άλλες οργανώσεις ή άτομα ελληνικής καταγωγής επιχορηγούμε εμείς οι φορολογούμενοι.
ΠΕΡΙΤΤΟ να τονίσω ότι είμαι εκ των πραγμάτων πλέον υποχρεωμένος να ασκώ κριτική στην επιχορηγούμενη λογοτεχνική (και ποιητική) πνευματική παραγωγή της παροικίας μας, μιας και ως φορολογούμενος πληρώνω και από τη τσέπη μου.
ΚΑΙ από την ποιητική, στην πεζή πραγματικότητα. Παρ’ ότι η νέα γενιά των Νεοελλήνων θα είναι η τελευταία που θα θυμάται τα καλοριφέρ αναμμένα, η πατρίδα απ’ ό,τι φαίνεται έχει χρήματα για ξόδεμα.
ΣΗΜΕΡΑ αναμένεται να αφιχθεί στη Μελβούρνη ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, Θεόδωρος Καράογλου, ενώ θα ακολουθήσουν επισκέψεις καμιά εικοσαριά (και βάλε) επιχειρηματιών καθώς και μιας ομάδας καλλιτεχνών.
ΣΤΗΝ πόλη μας θα βρεθεί και πάλι για σειρά διαλέξεων, ο καθηγητής Γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Μπαμπινιώτης.
ΓΙΑ να μη τα πάρει ο Σόιμπλε και η κυρία Μερκέλα στο κρανίο, όταν θα διαβάσουν σήμερα το απόγευμα στην Καγκελαρία τη στήλη, δεν θα αναφερθώ στο ποσό που θα δαπανήσει η χρεοκοπημένη (και περήφανη) πατρίδα.
ΜΑ έχει (θα με ρωτήσετε) η πατρίδα τόσα λεφτά για να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τέτοια ταξίδια της πλάκας, όπως αυτό του υπουργού Μακεδονίας-Θράκης;
ΛΕΤΕ ρε παιδιά να είχε δίκιο ο Γιωργάκης Παπανδρέου και να υπάρχουν λεφτά; Διαφορετικά πώς να εξηγηθεί ότι στέλνουν κοτζάμ υπουργό (και αφήνουν τη Μακεδονία εκτεθειμένη στις ορέξεις των ακατονόμαστων ΠΓΔΜιτών) για να αποκτήσει αίγλη το Ελληνοαυστραλιανό Πολιτιστικό Συμβούλιο της παροικίας μας;
ΣΤΑ μέσα και στα έξω σας λέω θα είναι την προσεχή βδομάδα ο πρόεδρος του Συμβουλίου Παύλος Μαυρουδής, αφού το σχετικό πρωτόκολλο τον υποχρεώνει να συνοδεύει τον υπουργό όχι μόνο στις δεξιώσεις και εκδηλώσεις που θα παραβρεθεί, αλλά και μέχρι την τουαλέτα για λόγους ασφαλείας.
ΤΟΝ Παύλο απ’ ό,τι μαθαίνω θα τον βοηθά να φέρει σε πέρας το δύσκολο έργο που ανέλαβε η εδώ πρόξενος Ελένη Λιανίδου, η οποία, σύμφωνα με μη διασταυρωμένες πληροφορίες μου πιέζεται από την Παμμακεδονική (και άλλες πατριωτικές οργανώσεις) να πείσει τον Παύλο να αλλάξει το πρόγραμμα της επίσκεψης.
ΔΕΝ μπορεί να το καταπιεί σας λέω ή μητέρα οργάνωση ότι θα πρέπει να πάρει την άδεια του Μαυρουδή (ο οποίος εκπροσωπεί επίσης τους Πόντιους και την Ένωση Θεσσαλονικέων!) ότι θα πρέπει να πάρει την άδειά του (και, μάλιστα, κατόπιν γραπτής αίτησης!) για να μιλήσει με τον Μακεδόνα υπουργό.
ΟΙ πληροφοριοδότες μου με διαβεβαιώνουν, παράλληλα, ότι ο Παύλος έχει κάνει ειδική προετοιμασία και απαραίτητες πρόβες για την υποδοχή που θα κάνει στο Καράογλου στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης.
ΔΕΝ έχει αφήσει τίποτα στη τύχη ο Παύλος σας λέω. Θέλει η επίσκεψη να είναι και πετυχημένη και θορυβώδης, με την καλή έννοια της λέξης, ώστε να μην υπάρξει Έλληνας στην Αυστραλία που να μη την πληροφορηθεί.
ΑΠΟ την άλλη πλευρά γνωρίζει ότι η Παμμακεδονική, με την οποία έχει έλθει σε κάθετη ρήξη (για πατριωτικά ζητήματα) έχει μεγάλη δύναμη και επιρροή τόσο εδώ όσο και στην πατρίδα που σημαίνει, ότι θα κάνει οτιδήποτε να εκτροχιάσει τα σχέδιά του και να δρέψει αντί αυτού τις δάφνες της επίσκεψης.
Η ατμόσφαιρα σας λέω μυρίζει μπαρούτι και οι αντίπαλοι προσπαθούν να ισορροπήσουν πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Ο υπουργός βέβαια, όπως όλοι οι υπουργοί, αναμένεται να κάνει κάποια προσπάθεια να τους συμβιβάσει επικαλούμενος τον πατριωτισμό τους και τις δύσκολες ώρες που διέρχεται το έθνος το οποίο επίσης προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ χρεοκοπίας και αφασίας.
ΑΥΤΑ για σήμερα και εύχομαι σε όλους (συμπεριλαμβανομένων και των ποιητών) μία ποιοτική «ποιητική» εβδομάδα. Γεια χαρά.