ΚΑΛΗΜΕΡΑ σε όλους και με το καλό να δεχθούμε (και δεξιωθούμε) τον υφυπουργό μας, Κώστα Τσιάρα, που (πρώτα ο Θεός) φτάνει απόψε στη Μελβούρνη.
ΜΕ δεξίωση, στην οποία (επιμελώς) δεν έχω προσκληθεί, που θα του παραθέσει λίγες μόλις ώρες μετά την άφιξή του η πρόξενός μας, θα μας κάνει και αυτός ποδαρικό, όπως και τόσοι άλλοι στο παρελθόν, για να διατηρηθεί η παράδοση.
ΓΙΑ δεύτερη συνεχόμενη βδομάδα, είμαι υποχρεωμένος να μεταθέσω την αρχιτεκτονική αναμόρφωση της Μελβούρνης προς το αρχαιοελληνικότερο, λόγω του γενικότερου χαμού που λαμβάνει χώρα σε όλα τα μέτωπα.
ΧΕΙΜΑΡΟΣ σας λέω οι εξελίξεις, ρε παιδί μου, δεν με αφήνουν να σταθώ σε χλωρό κλαρί και να ασχοληθώ και εγώ (δημιουργικά) με τις τέχνες και γράμματα.
ΠΟΛΥ φοβάμαι ότι τελικά δεν θα προλάβω να γράψω ούτε δέκα αράδες για τον Καβάφη, αφού δεν θα έχει απομείνει τίποτα άλλο να ειπωθεί, μιας και το καβαφικό σήριαλ (στο «Νέο Κόσμο») θα ξεπεράσει και αυτό των Βαλκανικών Πολέμων.
Ο,ΤΙ ποιητικό και αν επινοήσω να γράψω για τον Καβάφη, δικαιολογημένα θα βρεθούν αναγνώστες να πουν, ότι αυτό το έγραψε (και, μάλιστα, καλύτερα) ο κύριος Κυριάκος. Τέλος πάντων…
ΑΣ πάμε στα δικά μας τα πεζά και ας αφήσουμε την ποίηση σε αυτούς που μοχθούν για την πνευματική μας καλλιέργεια. Όπως θα έλεγε και ο παππούς μου, ο καθένας στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες.
ΛΟΙΠΟΝ, για να κάνω και σήμερα αυτό που κάνω πάντα -δηλαδή να σχολιάσω αναλυτικά τα γεγονότα και να φωτίσω τις σκοτεινές και αθέατες πλευρές τους- θα χρειαζόμουν τουλάχιστον δέκα σελίδες, θα περιοριστώ (σχεδόν) τηλεγραφικά στη σύντομη αναφορά τους για να μην περάσουν απαρατήρητα, από το ιστορικό παροικιακό μας αφήγημα.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩ όσους σχεδιάζουν να πάνε σήμερα ή αύριο στη Γιορτή του Κρασιού που οργανώνει η Κυπριακή Κοινότητα για να πιουν κανένα ποτήρι, να μη το παρακάνουν, για να προλάβουν να ξεμεθύσουν μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο, που θα πρέπει να πάνε στη Γιορτή του Ούζου.
ΕΤΣΙ όπως το πάνε κάθε χρόνο, οι Κύπριοι και οι Μυτιληνιοί (μια με το ούζο και την άλλη με το κρασί) θα κάνουν την παροικία αλκοολική, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη εποχή, που πρέπει να αντιμετωπίσει και την… εισβολή από τη Χρυσή Αυγή.
ΛΕΓΕΤΑΙ, μάλιστα, ότι οι χρυσαυγίτες δεν έρχονται εδώ για να κάνουν ό,τι κάνουν στην Ελλάδα -δηλαδή να διώξουν (και) από την Αυστραλία τους… μετανάστες- αλλά, να τρομοκρατήσουν τους συμπάροικους που ψάχνουν να βρουν τρόπους να μην πληρώσουν τους φόρους που οφείλουν στην πατρίδα.
ΣΤΟ θέμα της διπλής φορολόγησης (η οποία, ουσιαστικά, δεν είναι διπλή, αλλά μία για όσους φοροδιαφεύγουν) αναφέρθηκα και την περασμένη βδομάδα, τονίζοντας ότι ορισμένοι ομογενείς έχουν «καταχωνιάσει» τα χρήματά τους στην πατρίδα, όχι μόνο για να φοροδιαφύγουν, αλλά και να πάρουν και τη συνταξούλα από την Αυστραλία.
ΑΡΚΕΤΑ διαφωτιστικά γύρω από το πιο πάνω θέμα είναι τα όσα ανέφερε προχθές στο «Νέο Κόσμο» ο επιστολογράφος μας, Αλ. Παππάς, που απ’ ό,τι φαίνεται γνωρίζει την πονεμένη (και φοροδιαφυγούσα) αυτή ιστορία σε βάθος.
ΑΣ την διαβάσουν, λοιπόν, προσεκτικά οι ενδιαφερόμενοι και ας λάβουν τα μέτρα τους, γιατί όσες αναβολές και αν δοθούν, έτσι όπως εξελίσσεται η ιστορία, στο τέλος θα πρέπει να πληρώσουν. Οι εποχές που έδεναν τα σκυλιά με (αφορολόγητα) λουκάνικα έχουν παρέλθει.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ και, όμως, αληθινό! Συμπάροικος τηλεφώνησε προχθές στο «Νέο Κόσμο» να μας… πληροφορήσει ότι οι μισοί Έλληνες στη Μελβούρνη είναι υπέρ της… Χρυσής Αυγής!
ΔΕΝ μπορώ να πιστέψω, σας λέω, ότι μπορεί να υπάρχουν, σε μια κατ’ εξοχήν μεταναστευτική χώρα σαν την Αυστραλία, Έλληνες ΜΕ-ΤΑ-ΝΑ-ΣΤΕΣ που να υποστηρίζουν ένα ρατσιστικό (και φασιστικό) κόμμα που, πάνω απ’ όλα, στέφεται κατά των… μεταναστών!
ΕΙΝΑΙ, δηλαδή, σαν να στρέφεσαι κατά του εαυτού σου και να προσπαθείς με τα δάκτυλά σου να βγάλεις τα ίδια σου τα μάτια! Μιλάμε, δηλαδή, για ακραία (και επικίνδυνη) σχιζοφρένεια.
ΝΑ και άλλη μια απίστευτη ιστορία: ούτε ο Χρήστος Τσίρκας, που έχει φάει «ψωμί και αλάτι» για τρεις δεκαετίες, στο υπό κατεδάφιση κτίριο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, δεν έχει περάσει ακόμα να πάρει ένα… τούβλο για ενθύμιο!
ΚΑΙ όχι μόνο ο Χρήστος, που κάποτε «έλυνε και έδενε» στην εδώ πράσινη παράταξη, αλλά ούτε κανένας άλλος δεν βγήκε να πει δύο κουβέντες για την κατεδάφιση, έτσι για την τιμή των όπλων.
ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, να εμφανισθούν και πάλι κατά διάρκεια της ανέγερσης και των εγκαινίων, αν μέχρι τότε βέβαια ξεπεράσουν τη πίκρα τους και αντιληφθούν ότι «το πουλάκι πέταξε» και τα χρόνια πέρασαν, φέρνοντας το πλήρωμα του χρόνου, να περάσει και η Κοινότητα στη δεύτερη και τρίτη γενιά που μπορεί να κάνει περισσότερα απ’ όσα κάναμε εμείς, που (σχεδόν) αναλωθήκαμε σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, προεδριλίκια, καυγάδες και δίκες.
ΔΕΝ θα σας κρύψω ότι, επειδή συγκαταλέγομαι μεταξύ αυτών που δεν πίστευαν, ούτε με σφαίρες, ότι θα χτιστεί το Πολιτιστικό Κέντρο (επειδή για 35 χρόνια, λέγαμε, λέγαμε και μέναμε στα λόγια), έχω αρχίσει να πιστεύω ότι η Ελληνική Κοινότητα είναι πλέον σε θέση να κάνει για την παροικία, και τον πολιτισμό μας, πάρα πολλά πράγματα. Ο καιρός θα δείξει.
ΡΕ παιδιά, λέτε να έχει δίκιο ο ψεκασμένος (δηλαδή, ο Πάνος Καμένος) που χρόνια τώρα διακηρύττει ότι οι Γερμανοί μας ψεκάζουν (με προχωρημένες ουσίες) προκειμένου να κάμψουν το φρόνημά μας, να μας ρίξουν στην κατάθλιψη και να ψηφίζουμε, άλλα αντί άλλων, για να μας κάνουν ό,τι θέλουν;
ΓΙΑΤΙ πώς αλλιώς μπορούν να ερμηνευτούν τα αποτελέσματα, όχι μόνο των τελευταίων ελληνικών, αλλά και των πρόσφατων ιταλικών εκλογών;
ΕΝΑ μεγάλο ποσοστό του ελληνικού λαού ψήφισε Χρυσή Αυγή και τον (ψεκασμένο) Καμένο, ενώ ένα άλλο, ακόμα μεγαλύτερο το (γέροντα-γυναικοκατακτή) Μπερλουσκόνι και τον κωμικό Μπέπε Γκρίλο.
ΜΕ δυο λόγια, ο αδελφός ιταλικός λαός έδωσε πιο ηχηρό σκαμπίλι (απ’ ό,τι εμείς) στο γερμανικό πολιτικό και οικονομικό ορθολογισμό, δείχνοντας στους βορειοευρωπαίους ότι ο Νότος δεν αστειεύεται.
ΕΤΣΙ μάλιστα και φύγουμε όλοι εμείς οι νότιοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κάνουμε όλοι μαζί μια Ομοσπονδία, κλείνοντας παράλληλα και τα σύνορά μας, τότε είναι που θα τη βάψουν για τα καλά όλοι οι βόρειοι και δεν πρόκειται να ξαναδούν στη ζωή τους Μεσόγειο και καλοκαίρι.
ΧΑΡΗΚΑ, σας λέω, που οι Ιταλοί αδελφοί μας ψήφισαν υποψήφιους που οι Γερμανοί θεωρούν (και επίσημα) γελωτοποιούς. Το επόμενο βήμα είναι να βγει στην Ελλάδα πρωθυπουργός ο Καμένος και στην Ιταλία ο Γκρίλο. Τότε είναι που θα γελάσουν και τα παρδαλά κατσίκια της Ανατολής.
ΜΙΑ συμβουλή στον υφυπουργό Εξωτερικών και υπεύθυνο για εμάς τους απόδημους: Κύριε Τσιάρα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
ΠΩΣ τολμήσατε να εκστομίσετε ότι: «Δεν τα κατάφερε το ΣΑΕ γι’ αυτό και το αλλάζουμε». Αν είναι έτσι, γιατί δεν αλλάξατε και το κόμμα σας (τη «Νέα Δημοκρατία») που όχι μόνο δεν τα κατάφερε, αλλά οδήγησε τη χώρα και στη χρεοκοπία για να έλθει στη συνέχεια ο Γιωργάκης να βάλει το κερασάκι στη γαλάζια τούρτα.
ΒΕΒΑΙΩΣ και το ΣΑΕ απέτυχε παταγωδώς, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι και αυτό ήταν δημιούργημα του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Δηλαδή, δικής σας γενικότερης αποτυχίας.
ΠΩΣ γίνετε, λοιπόν, όλοι εσείς (γαλάζιοι και πράσινοι) συνεχίζετε να παραμένετε στην εξουσία και να αλλάζετε όσους δεν τα κατάφεραν, κάτω από την καθοδήγησή σας.
ΠΩΣ ξοδεύετε επί 17 χρόνια τόσες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για το ΣΑΕ και συνεχίζετε να χρηματοδοτείτε το ίδιο ζόμπι (έστω με λιγότερα γιατί πια δεν υπάρχουν περισσότερα) μέχρι σήμερα;
ΓΙΑΤΙ δόθηκαν 22.750 ευρώ πριν ένα μόλις χρόνο στον κ. Ταμβάκη (για έξοδα του γραφείου Θεσσαλονίκης!), 20.000 ευρώ (τον ίδιο καιρό στο ΣΑΕ Καναδά!), άλλα τόσα στον κ. Νικολαΐδη για τη Νότια και Κεντρική Αμερική και 12.000 στο «δικό μας» τον Αγγελόπουλο για το ΣΑΕ Ωκεανίας!!
ΓΙΑΤΙ συνεχίζετε να πετάτε (χρήματα δανεικά) σε τέτοιες ώρες κρίσης για ένα όργανο νεκρό που, όπως θα διαπιστώσατε και από τη… δημόσια διαβούλευση, κανείς απόδημος δεν ενδιαφέρεται να αναστήσει.
ΓΙΑΤΙ επιμένετε να δημιουργήσετε μια νέα (έστω αυτοχρηματοδοτούμενη!) αποτυχία, τη στιγμή που δυο δράμια μυαλό αν είχατε θα έπρεπε να είχατε αντιληφθεί ότι δεν έχει καμιά (μα καμιά!) απήχηση στον απόδημο Ελληνισμό;
ΓΙΑΤΙ δεν ρωτάτε τους εκπροσώπους των ομογενειακών φορέων που θα συναντήσετε να σας εξηγήσουν, πώς δέχονταν να ταξιδεύουν δωρεάν στη Θεσσαλονίκη και δεν έμπαιναν για χρόνια στον κόπο να παραβρεθούν στα συνέδρια (και εκδηλώσεις) του ΣΑΕ στη Μελβούρνη;
ΑΝΤΙ να σεργιανάτε και φωτογραφιζόσαστε στον πεζόδρομο του Όκλι, όπως έκανε ο κατσαδιασμένος από την ελληνική Δικαιοσύνη ομοϊδεάτης σας και πρωτοκλασάτο, επί σειράν ετών, στέλεχος του κόμματός σας, Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο άφαντος (και μουγκός πια) Καραμανλής και τόσοι άλλοι, γιατί δεν ρωτάτε όσους συναντήσετε αν έχουν ακούσει για το ΣΑΕ;
ΤΟ μόνο αποτέλεσμα της επίσκεψής σας εδώ -που γίνεται έτσι για να δείξετε και εσείς (όπως όλοι οι προηγούμενοι) ότι «κάτι κάνετε» για τους αποδήμους- θα είναι να ξοδευτούν (και πάλι εντελώς τζάμπα!) δανεικά χρήματα της χρεοκοπημένης χώρας.
ΠΕΡΙΤΤΑ ήταν και είναι όλα τα έξοδα τέτοιων επισκέψεων, αφού δεν άφησαν τίποτα πίσω τους. Εκτός και αν πιστεύετε και εσείς (όπως και οι προηγούμενοι δαπανηροί επισκέπτες μας) ότι «οι τρύπες στο νερό» είναι ιστορικά αναγκαίες. Γεια χαρά και να περάστε καλά στις… δεξιώσεις. Εμείς θα φροντίσουμε να δημοσιευτούν οι φωτογραφίες…