ΑΠΟ πού να αρχίσω πάλι σήμερα (και τι να μολογήσω) με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΚΑΙ συμβαίνουν πολλά (και σημαδιακά) πράγματα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην παροικία, που συνεχίζει να μεγαλώνει.
ΚΑΙ όταν λέω «μεγαλώνει» δεν εννοώ μόνο ηλικιακά, αλλά και αριθμητικά, μιας και αρκετοί συμπατριώτες μας συνεχίζουν να έρχονται στην Αυστραλία.
ΣΥΜΦΩΝΑ με τη σημερινή πρωτοσέλιδη είδηση του «Νέου Κόσμου», πέρυσι θα πρέπει να ήλθαν περίπου 10.000 άτομα.
ΑΝ όλα πάνε «καλά» -και απ’ ό,τι φαίνεται θα πάνε- όσο η πατρίδα θα ζει τον εφιάλτη του Σαμαρικού… Success story, θα «αυξηθούμε» τόσο πολύ που ούτε στον υπό ανέγερση κοινοτικό πύργο δεν θα χωράμε.
ΟΙ ηγέτες της παροικίας μας, οι οποίοι -συνήθως- βλέπουν… μακριά και προγραμματίζουν τη δράση τους προκειμένου να «συναντηθεί» (και ανταποκριθεί) στις νέες ανάγκες, δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια.
ΜΕΤΑ από συζητήσεις και διαβουλεύσεις που κράτησαν πάνω από τρία χρόνια, οι ΠΑΣΟΚοι της παροικίας μας αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη χειμερία νάρκη τους και να ξαναριχτούν στον αγώνα που θα μας οδηγήσει (τελικά) στα πράσινα σοσιαλιστικά λιβάδια της ευημερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΑΠΟ το… «καφέ Μαρία» αρχίζει αύριο το απόγευμα στο Όκλι η νέα ΠΑΣΟΚική εκστρατεία που προσδοκά να κινητοποιήσει (οικογενειακά) όσους ανήκουν στο παροικιακό δημοκρατικό τόξο, που για τρία χρόνια κουβαλούσε στην πλάτη του (όπως ο Σίσυφος την πέτρα του) ο Χρήστος Τσίρκας.
ΤΗΝ προσφορά του Χρήστου (για να μείνει ζωντανή η πράσινη φλόγα) αναγνωρίζουν όλοι οι δημοκράτες αγωνιστές της παροικίας μας, αντιπροσωπεία των οποίων με επισκέφτηκε και μου ζήτησε να μεσολαβήσω ώστε να πεισθεί ο Τσίρκας να αναλάβει και πάλι την ηγεσία της πάλαι ποτέ ακμάζουσας οργάνωσης.
ΟΤΑΝ τους είπα ότι δεν χρειάζεται να παρέμβω γιατί είμαι βέβαιος ότι (έτσι και αλλιώς) ο Χρήστος θα κάνει το καθήκον του, δεν φάνηκε να πείστηκαν, γι’ αυτό με παρακάλεσαν να αναδημοσιεύσω την ανακοίνωση που εξέδωσαν, πράγμα που κάνω.
ΕΠΕΙΔΗ η ιστορία είναι χρήσιμη, γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να την ξεχνάμε, να σημειώσω εδώ ότι αν δεν υπήρχε ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν θα υπήρχε ούτε η Κοινότητα Μελβούρνης ούτε το Κολέγιο του Alphington ούτε Πολιτιστικό Κέντρο.
Η Κοινότητα σώθηκε στην κυριολεξία την τελευταία στιγμή, χάρη στις γνωριμίες του πρώην προέδρου, Γεωργίου Φουντά, με την τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Κολεγίου χτίστηκε με τη μεσολάβηση του Τσίρκα.
Η πρώτη επιταγή που έφτασε πριν 18 χρόνια ήταν χοντρικά πέντε εκατομμύρια δολάρια και η δεύτερη που απέσπασε (ένα ηλιόλουστο πρωινό) ο Τσίρκας από τον Χρήστο Πάχτα δυόμισι εκατομμύρια.
ΓΙΑ τους πιο πάνω λόγους (και όχι μόνο), ο Χρίστος Τσίρκας θεωρείται ο πατριάρχης του Κινήματος στην Αυστραλία και αυτός είναι ο λόγος που η ενεργός συμμετοχή του στην αναδιοργάνωση κρίνεται απαραίτητη.
ΠΑΜΕ πιο κάτω. Αυτά που γράψαμε τις δύο τελευταίες εβδομάδες σε τούτη τη στήλη για την επίσκεψη της επταμελούς κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας της Βικτώριας στην πατρίδα (και τα εγκαίνια της… Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης) δεν ήταν τίποτα μπρος σε αυτά που έγραψε η εφημερίδα «Herald Sun» της Μελβούρνης.
ΜΕ τίτλο «Η μεγάλη ελληνική φάρσα», η εφημερίδα αναφέρθηκε λεπτομερειακά στην επίσκεψη, τονίζοντας (χοντρικά) ότι τζάμπα ξοδεύτηκαν πάνω από $30.000 των φορολογούμενων της Πολιτείας μας για να κάνουν βόλτες οι βουλευτές στα αξιοθέατα της χώρας και να καλοπερνάνε τρώγοντας και πίνοντας στα καλύτερα εστιατόρια ξενοδοχείων και Μουσείων.
ΠΑΡΑ το γεγονός ότι το ρεπορτάζ στηρίχθηκε σε (λαϊκίστικες) υπερβολές και τα γνωστά κλισέ, δεν έπαψε να περιέχει και ορισμένες αναμφισβήτητες αλήθειες που δείχνουν την τραγική θέση που βρίσκεται σήμερα η… ισχυρή (κάποτε) Ελλάς.
ΤΟ ρεπορτάζ αναφέρει, επίσης, ότι το highlight της… Διεθνούς Έκθεσης δεν ήταν τα εκθέματα, αλλά η εμφάνιση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, και οι πορείες διαμαρτυρίας 17.000 διαδηλωτών στους γύρω δρόμους.
ΤΕΛΟΣ εκτός από τον ήλιο και τους αρχαιολογικούς χώρους οι συμπολίτες μας βουλευτές ανακάλυψαν και τον… τροχό!
ΔΗΛΑΔΗ, ότι οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ της Ελλάδας και Αυστραλίας είναι… ελάχιστες!
ΤΩΡΑ, γιατί έπρεπε να επισκεφθούν την Ελλάδα να το πληροφορηθούν και δεν έμπαιναν στον κόπο να ρωτήσουν το αρμόδιο υπουργείο Εμπορείου (πριν ξοδέψουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια) δεν το κατάλαβα, αλλά δεν πειράζει.
ΚΑΤΑ τη γνώμη μου, το μόνο θετικό που προέκυψε από αυτή την επίσκεψη ήταν ότι γνωρίστηκαν (και αντάλλαξαν… απόψεις!) με τον Τέρενς Κουίκ και άλλους βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
ΑΝ δεν είχαν επισκεφτεί την Ελλάδα δεν θα μάθαιναν, επίσης, ποτέ, όχι μόνο για τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών, αλλά και τι… πιστεύουν (κατά βάθος) οι πρωθυπουργοί της Αυστραλίας για τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας.
ΝΑ προσθέσω εδώ ότι η περιβόητη ανάπτυξη και οι περιλάλητες επενδύσεις αποτελούν διαχρονικά τα θολά νερά που ψαρεύουν οι εκπρόσωποι των κοινοβουλίων που επισκέπτονται διάφορες χώρες.
ΟΙ ελληνικές αντιπροσωπείες έχουν αναγάγει σε πραγματική επιστήμη τις επισκέψεις αυτές.
ΓΙΑ 35 ολόκληρα χρόνια έχει περάσει από εδώ κόσμος και κοσμάκης αναζητώντας μεγαλοεπιχειρηματίες που θα ήταν διατεθειμένοι να επενδύσουν στην Ελλάδα.
ΤΟ ότι επέστρεφαν πίσω με άδεια τα χέρια (και τις τσέπες) όχι μόνο δεν τους αποθάρρυνε, αλλά τους ενθάρρυνε να κάνουν νέα ταξίδια για τον ίδιο (αποτυχημένο) σκοπό και με το ίδιο πάντα… πρόγραμμα.
ΕΡΧΟΝΤΑΝ εδώ (κατά δεκάδες ορισμένες φορές) συναντιόνταν με συμπάροικους -κυρίως επιχειρηματίες- σε κάποιο χολ ή αίθουσα ξενοδοχείου και αφού έτρωγαν και έπιναν κανένα ποτηράκι στη συνέχεια το έριχναν (όλοι!) στο χαβαλέ!
ΤΑ χρήματα που έχουν ξοδευτεί για αναζήτηση επενδυτών να είχαμε, δεν θα χρειάζονταν να ψάχνομε για… νέες επενδύσεις!
ΕΚΤΟΣ από την… ισχυρή Ελλάδα, στο κυνήγι (νέων) επενδυτών έχει πέσει με τα μούτρα και η… οικονομικά πανίσχυρη (μέχρι πριν λίγους μήνες) Κύπρος.
ΓΕΛΑΣΑ με την ψυχή μου προχθές ακούγοντας τον υπουργό Οικονομίας της Κύπρου, στην τηλεόραση της SBS, να αναφέρεται (με σοβαρό ύφος!) στην αξιοπιστία του νέου χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κύπρου που θα προσελκύσει πολλούς… επενδυτές!
ΑΝ τον άκουγε κάποιος εξωγήινος θα έμενε με την εντύπωση ότι αναφέρεται, όχι σε μια χρεοκοπημένη χώρα 840.000 ψυχών, αλλά σε μια χώρα εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων με τεράστιες οικονομικές δυνατότητες, από την οποία, μάλιστα, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας.
ΕΙΜΑΣΤΕ ψωνάρες σας λέω, ρε παιδί μου. Νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο του κόσμου και όλοι ενδιαφέρονται για το τι κάνουμε εμείς.
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ πεισματικά να αποδεχτούμε ότι είμαστε δύο (πολύ) μικρές, ασήμαντες και (πολλαπλώς) χρεοκοπημένες χώρες, που γελούν εις βάρος μας και οι Βαλκάνιοι γείτονές μας.
ΜΟΝΟ τις κυπριακές ειδήσεις (που αντικατέστησαν τις ελληνικές στην SBS) να δει κανείς πέντε-έξι φορές θα αντιληφθεί γιατί χρεοκόπησε και η Κύπρος.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τις κυπριακές ειδήσεις σήμερα, νομίζω ότι βλέπω τις ειδήσεις της ΕΡΤ πριν τρεισήμισι χρόνια.
ΤΑ ίδια και τα ίδια για ανάπτυξη, επενδύσεις, ανεργία, δάνεια και Μνημόνια. Και αυτό σε καθημερινή βάση…
ΠΟΥ σημαίνει (αν κρίνουμε από τις σημερινές ελληνικές ειδήσεις) ότι τα ίδια θα λένε και μετά από τρία χρόνια. Περαστικά μας…
ΑΥΤΑ για σήμερα και αν θεωρείτε ότι ανήκετε στο ευρύτερο «δημοκρατικό (και σοσιαλιστικό) τόξο» μην ξεχάσετε να δώστε το παρών σας αύριο στο καφέ της Μαρίας. Γεια χαρά.