Ο Οδυσσέας Λεκατσάς, γόνος της ιστορικής οικογένειας των Λεκατσάδων, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα όπου ζούσε τον περισσότερο καιρό τα τελευταία 15 χρόνια, υπήρξε ένας από τα ιδρυτικά στελέχη της Ελλάς Μελβούρνης (1959) και στη συνέχεια την υπηρέτησε για πολλά χρόνια από τη θέση του μάνατζερ, όπου κέρδισε και τέσσερα πρωταθλήματα στο Στέϊτ Λίγκ, 1962, 1964, 1965 και 1966.
Στη μνήμη του ας θυμίσουμε σε όλους τους παλαιούς του ποδοσφαίρου μερικά από τα σπουδαιότερα έργα και την προσφορά του στη μεγάλη Ελλάς της δεκαετίας του ’60.
Ήταν Αύγουστος του 1959 όταν οι παράγοντες των δύο ελληνικών ομάδων «Χελένικ» και «Γιάρα Παρκ» (Αίαντας) αποφάσισαν να ενωθούν και να δημιουργήσουν μια δυνατή ελληνική ομάδα άξια των εθνικών μας χρωμάτων και της συνεχώς αυξανόμενης παροικίας μας.
Η πρώτη κοινή συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, 16 Αυγούστου 1959, στην αίθουσα της Κοινότητας, που τότε βρισκόταν στο Bourke Street, στο Κλαμπ του «Ορφέα».
Η απόφαση της συνεδρίασης ήταν υπέρ της συγχώνευσης, αλλά μια εβδομάδα αργότερα ξεφύτρωσαν τα… ζιζάνια και χρειάστηκε να γίνει και τρίτη συνεδρίαση την Κυριακή, 30 Αυγούστου.
Η ιστορική απόφαση πάρθηκε να γίνει η Ένωση κι απέμεινε μόνο το όνομα της ομάδας. Προτάσεις ονομάτων υπήρξαν πολλές, καθένας και το δικό του, αλλά στο τέλος επεκράτησε η «HELLAS» των αδελφών Γιώργου και Οδυσσέα Λεκατσά, με τον πρώτο να αναφέρεται στα πρακτικά ως νονός της νέας ομάδας.
Μισό χρόνο αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1960 πραγματοποιήθηκε η ένωση της «HELLAS» με την ομάδα του «South Melbourne United» στο χοτέλ του παράγοντα Φλώρου Δημητριάδη «Duke of Kent» στην περιοχή του Περάν και η νέα ομάδα βαπτίστηκε South Melbourne Hellas.
Kαι οι δύο αδελφοί Λεκατσά αναφέρονται ως ιδρυτικά στελέχη μαζί με τους κ.κ. Θησέα Μαρμαρά, Φλώρο Δημητριάδη, Δημήτρη Διβόλη, Πέτρο Δημητρόπουλο, Κώστα Αντωνιάδη, Βαγγέλη Λαδά, Βλάσση Μπρακούλια, Ηλία Κοκοτή και Παντελή Ανδρικόπουλο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Οδυσσέας Λεκατσάς υπηρέτησε την Ελλάς από τη θέση του «Team Manager» μέχρι το 1968, ενώ ο αδελφός του Γιώργος ήταν υπεύθυνος των ομάδων τζούνιορς για 15 χρόνια, απ’ όπου αναδείχτηκαν πολλοί και καλοί ποδοσφαιριστές, όπως οι Μανδάλης, Κουτσοχέρας, Δαπέρης, Άθας Ξανθόπουλος, Μπουζίκας, Μπαττικιώτης, Χασάπης και άλλοι.
Τον Οδυσσέα Λεκατσά τον διέκρινε ο ζήλος του για το ποδόσφαιρο και η αγάπη του για την Ελλάς, την οποία ήθελε κάθε χρόνο πρωταγωνίστρια, γι’ αυτό και προσπαθούσε να φέρει στο Μίντελ Παρκ τους καλύτερους παίκτες από την Ελλάδα και από την Αγγλία.
Από την πρώτη χρονιά (1960) που αγωνίστηκε στην Α’ Κατηγορία του Ασοσιέσιον, η Ελλάς είχε στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος και, βέβαια, την άνοδό της στο Στέιτ Λιγκ, κάτι που κατάφερε. Κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη με 12 βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη ομάδα.
Το 1961 παίζοντας για πρώτη χρονιά στην παρέα των μεγάλων του Στέιτ Λίγκ, τερμάτισε στην 5η θέση, αλλά στα επόμενα πέντε χρόνια έκανε το πρωτάθλημα δικό της, με εξαίρεση την περίοδο του 1963.
Ο ερχομός του μάγου της μπάλας, Κώστα Νεστορίδη, στην Ελλάς το 1966, ήταν, αναμφισβήτητα, η μεγαλύτερη μεταγραφική επιτυχία του Οδυσσέα Λεκατσά. Αυτός είχε πάει στην Ελλάδα και για ένα μήνα τριγύριζε τον Νέστορα, προσπαθώντας να τον πείσει να έρθει στην Αυστραλία, όπως κι έγινε.
Ο ίδιος ο Νεστορίδης μόλις έμαθε για τον θάνατο του Λεκατσά, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του μας είπε: «Έχασα έναν καλό φίλο. Ο Οδυσσέας ήταν σπουδαίος άνθρωπος, χρυσή καρδιά. Τα τελευταία 15 χρόνια που ζούσε στην Αθήνα ερχόταν συχνά και με έβλεπε στο σπίτι μου στην Καλλιθέα. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του».