Σαν δύο βδομάδες, πριν από εκατό χρόνια, ο Αυστριακός ποιητής Γκέορκ Τρακλ, ψυχικά διαλυμένος, σίγησε για πάντα στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Κρακοβίας. Ο 20ός αιώνας έχασε, στην αυγή του κιόλας, μια από τις αυθεντικότερες ποιητικές φωνές του. Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο υπερευαίσθητος ποιητής, τον οποίο χαιρέτισε με θαυμασμό ο Ρίλκε, επιστρατεύτηκε στο Υγειονομικό και στάλθηκε στο μέτωπο.
Μετά τη μάχη του Grodek (στη σημερινή Ουκρανία) υποχρεώθηκε να αναλάβει ολομόναχος την περίθαλψη ενενήντα βαριά τραυματισμένων, αρκετοί από τους οποίους αυτοκτόνησαν μπροστά του. Απελπισμένος από την αδυναμία του να βοηθήσει, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, όμως τον πρόλαβαν οι σύντροφοί του την τελευταία στιγμή. Μεταφέρθηκε στην ψυχιατρική πτέρυγα του νοσοκομείου. Λίγες ημέρες αργότερα πέθανε από ισχυρή δόση ναρκωτικών.
Οι εκδόσεις Περισπωμένη βλέπουν την έκδοση της ποίησης του Τρακλ (σε μετάφραση-σημειώσεις-επίμετρο Θανάση Λάμπρου) ως αφορμή να θυμηθεί, δηλαδή να βάλει στην καρδιά και να σκεφτεί τους νεκρούς του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ένα από τα θύματα του οποίου ήταν και ο 27χρονος ποιητής.
Ο Γκέοργκ Τρακλ γεννήθηκε στο Ζάλτσμπουργκ στις 3 Φεβρουαρίου 1887. Ήταν μέτριος μαθητής, δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει το Γυμνάσιο και στράφηκε στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, το μόνο που δεν απαιτούσε εκείνη την εποχή Απολυτήριο. Στην τρίχρονη πρακτική εξάσκησή του σε φαρμακείο του Ζάλτσμπουργκ, έγραψε τα μονόπρακτα ”Η ημέρα των νεκρών” και ”Fata Morgana” που παρουσιάστηκαν στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης, αλλά που καταστράφηκαν αργότερα από τον ίδιο.
Εμφανίζεται στην ποίηση στη Βιέννη, τη χρονική περίοδο 1908-1910, με μια συλλογή πενήντα ποιημάτων. Ο ίδιος αναγνώρισε αργότερα από το έργο αυτό μόνο δυο ποιήματα. Μετά το πέρας των σπουδών του και την εκπλήρωση μονοετούς (1910 -1911) εθελοντικής στρατιωτικής θητείας ακολουθούν χρόνια αστάθειας και οικονομικών δυσκολιών. Εργάζεται για ένα διάστημα στο ίδιο φαρμακείο που είχε κάνει την πρακτική του εξάσκηση,. Μετά από πολλές προσπάθειες εντάσσεται στη μάχιμη υπηρεσία του στρατού την 1η Οκτωβρίου 1912. Στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου έτους ζητά ωστόσο να επανέλθει στα μετόπισθεν.
Επιχειρεί να προσληφθεί σε διάφορα υπουργεία. Προσλαμβάνεται αλλά εγκαταλείπει τη θέση εντός λίγων ωρών. Προσπαθεί να προσληφθεί στη φαρμακευτική υπηρεσία του στρατού στην Αλβανία και ζητά πληροφορίες για να εργαστεί ως Αυστριακός φαρμακοποιός στην Ολλανδική Ινδία. Με μια δωρεά 20.000 κορώνες από το Ίδρυμα Βίττγκενσταϊν, έρχεται λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η έκδοση της συλλογής ”Ποιήματα” (1913 ) και αναμενεται η δεύτερη ”Ο Σεμπάστιαν στο Όνειρο” (1915), την οποία δεν επέζησε να δει. Αυτά είναι τα μοναδικά γεγονότα που ρίχνουν για λίγο φως στη μαυρίλα αυτών των χρόνων.
Καθοριστικής σημασίας για τον Τρακλ ήταν η δυνατότητα να βρίσκει καταφυγή στο σπίτι του φίλου του Ludwig von Ficker στο Ίννσμπρουκ, ο οποίος συνέχισε τη δημοσίευση των ποιημάτων του στο περιοδικό που εξέδιδε. Κατά τη διάρκεια των δυο τελευταίων χρόνων της ζωής του γνωρίζει και διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους Karl Kraus, Oskar Kokoschka, Else Lasker – Schüler και άλλους διανοούμενους της εποχής.