Όταν η ελληνική κομψότητα συνοδεύει την αυστραλιανή ευγένεια τότε έχεις την τιμή να συνομιλείς με μια εξαιρετικά ταλαντούχα και δημιουργική ηθοποιό, η οποία γνώριζε από μικρό παιδί ότι οι τέχνες και το θέατρο θα την συντρόφευαν στο ταξίδι της ζωής της.
Παραμένοντας πάντα εκούσια βυθισμένη σε αυτό που την γοητεύει, το θέατρο και την δημιουργική γραφή, η ταλαντούχα και βραβευμένη ομογενής ηθοποιός με το εξαιρετικά πλούσιο βιογραφικό, Έλενα Καραπέτη, κάνει το ντεμπούτο της στη συγγραφή, παρουσιάζοντας το θεατρικό έργο «The Good Son», το οποίο έχει σκοπό να αναδείξει τις ανθρώπινες σχέσεις και τον καταλυτικό ρόλο που μπορεί να αποβεί καταστροφικά μοιραίος για τη ζωή ενός νεαρού άντρα, ο οποίος βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα σε ένα συναισθηματικά «τοξικό» συνονθύλευμα μητρικής αγάπης και βασανιστικού ελέγχου.
Στην ερώτηση αν προτιμά την υποκριτική ή την συγγραφή, μου εξηγεί πως νιώθει σαν να «απατά» την υποκριτική, αλλά η ανάγκη της να εκφράσει τις σκέψεις και εμπειρίες της, την κυριεύει. «Είναι σαν να μου ζητάς να σου πω ποιο παιδί αγαπώ περισσότερο. Αδυνατώ να επιλέξω και να στρέψω την προσοχή μου μόνο στο ένα. Τα σκέφτομαι και τα δυο το ίδιο, ανησυχώ και για τα δύο εξίσου και τρέμω μην κάνω λάθος για κάτι που είναι για μένα τόσο πολύτιμο», εξηγεί η συγγραφέας.
Τής πήρε 6 χρόνια να ολοκληρώσει το έργο και να αποφασίσει ότι η δουλειά της είναι πλέον έτοιμη να ανεβεί στο θεατρικό σανίδι. Θυμάται με συγκίνηση την στιγμή που ο σκηνοθέτης και συνεργάτης της, Corey McMahon, τής πρότεινε να σκηνοθετήσει την δουλειά της.
«Φοβόμουν, από σεβασμό κυρίως στους εξαιρετικά ταλαντούχους συγγραφείς των τελευταίων δεκαετιών, να παραδώσω ένα έργο ατελές. Ήθελα τα πάντα, από την κάθε λέξη μέχρι τους συνεργάτες μου, να είναι τέλεια, γι’ αυτό και ήταν μεγάλη τιμή για μένα να δουλέψω με τον Corey και ένα εξαιρετικά ταλαντούχο καστ ηθοποιών, οι οποίοι συμφώνησαν να δώσουν πνοή στην ιστορία μου», καταλήγει με περηφάνια και αφοπλιστική ειλικρίνεια η Έλενα.
Η ιστορία η οποία εκτυλίσσεται στη σκηνή σε πραγματικό χρόνο και είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, πραγματεύεται την στενή αλλά συνάμα κλειστοφοβική σχέση που βιώνει ο Φρανκ (Ρενάτο Μουσολίνο) με την μετανάστρια Ελληνίδα μητέρα του Μήδα (Ευγενία Φράγκου), και τη γνωριμία του με την Άνα (Αντριάνα Μπονακάρσο), που αποτελεί και το γεγονός που τον «σπρώχνει» να κοιτάξει μέσα του και να συνειδητοποιήσει πόσο καταστροφική είναι για τον ίδιο αλλά και για τους γύρω του, η βασανιστική πίστη του απέναντι στην μητέρα του.
«Δεν είμαι μητέρα γι’ αυτό και με απόλυτο σεβασμό και ιδιάζουσα προσοχή, τόλμησα να γράψω ένα έργο για το πόσο δύσκολο και απαιτητικό είναι το να είσαι μητέρα, ειδικά στην ελληνική κοινωνία, και πόσο τραγική ή τοξική μπορεί να αποδειχθεί μια σχέση αν ξεχαστούμε και κάνουμε το μοιραίο λάθος να μπερδέψουμε την ανιδιοτελή αγάπη με τον εξουθενωτικό έλεγχο» εξηγεί η Έλενα.
Η ιστορία είναι ένα αυστραλιανό έργο της σημερινής εποχής με ξεκάθαρες επιρροές από τις ελληνικές αρχαίες τραγωδίες οι οποίες, επί της ουσίας, έχουν επηρεάσει σημαντικά την δημιουργική γραφή όλου του δυτικού κόσμου.
«Δε με ενδιαφέρει να κατακρίνω κανέναν από τους ήρωες του έργου μου. Με ενδιαφέρει να αναδείξω με σεβασμό και αγάπη, τις προσωπικότητες τους μέσα από τις εμπειρίες τους, οι οποίες τελικά δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό τις όποιες επιλογές και αποφάσεις τους», συμπληρώνει η Έλενα.
Η παράσταση θα ανοίξει αυλαία στις 8 Απριλίου και θα συνεχιστεί μέχρι τις 25 Απριλίου, στο The Bakehouse Theatre, Adelaide.
«Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι θα έχω την ευκαιρία να αναδείξω το πρώτο δείγμα της δουλειάς μου, στην Αδελαΐδα, μια πόλη η οποία ανέκαθεν αγκαλιάζει το θέατρο και τις τέχνες και η οποία αποτελείται από μια μικρή αλλά πολύ ταλαντούχα ομάδα δημιουργικών ανθρώπων που ξέρουν να υποστηρίζουν και να ενθαρρύνουν πρωτοβουλίες μέσα στην θεατρική κοινωνία.
Άσχετα με το αν το έργο είναι αποτέλεσμα προσωπικής ανάγκης ή ερέθισμα για τέχνη, η ουσία της ιστορίας αφορά το πως μπορούμε να αγαπάμε και να συνυπάρχουμε σε έναν απαιτητικό κόσμο μένοντας πιστοί στον εαυτό μας και αποβάλλοντας την ενοχική αγάπη και τα βασανιστικά “πρέπει”, που τυχόν μας κυριεύουν. Η Έλενα μας καλεί να βουτήξουμε μέσα στην ψυχή μας και να κάνουμε ακριβώς αυτό. Εμείς να της ευχηθούμε καλή επιτυχία.