Μόλις άρχιζα να εξηγώ σε φίλο, πολύ… ειλικρινή, τα της απουσίας μου και τα των… διακοπών μου, με… διέκοψε και άρχισε να μου εξιστορεί τις διαμαρτυρίες, τα παράπονα και το κλάμα των… αμέτρητων θαυμαστών και θαυμαστριών μου.
Εγώ, ταπεινός και μετριόφρων, από γεννησιμιού μου, περιορίστηκα να πω ένα… «υπερβάλεις» και να χαμηλώσω το κεφάλι. Επέμενε πως η παροικία ολόκληρη έκλαιγε όσο έλειπα και πως την επόμενη φορά που θα φύγω θα πρέπει να ενημερώσω, έξη μήνες νωρίτερα, προκειμένου να αντέξουν οι αναγνώστες και κυρίως οι αναγνώστριες μου, την απουσία μου.
Του το υποσχέθηκα. Άρχισα να περιγράφω τις εντυπώσεις μου του είπα ότι τον περισσότερο καιρό έμεινα στην Αθήνα και ξεκίνησα από τα νοσοκομεία.
«Ξεκινάω ανάποδα και αντί να τα πάρουμε τη σειρά, θα μιλήσω γι’ αυτά που με εντυπωσίασαν. Δε ξέρω αν αυτά που γράφουν για έλλειψη βασικών υλικών και προσωπικού από τα νοσοκομεία είναι υπερβολές, αλλά σε επίσκεψή μου, μετά από ατύχημα δικού μου ανθρώπου στην Αθήνα, βρέθηκα, αργά τη νύχτα, στον Ευαγγελισμό και επειδή ζω στην Αυστραλία και χωρίς να θέλω ξεπετάγεται μέσα μου ένα μέτρο σύγκρισης, θα βαθμολογήσω με άριστα και τον… Ευαγγελισμό. Γιατροί, νοσοκόμες, καθαριότητα, σοβαρότητα, υπευθυνότητα στο έπακρο. Από τα «επείγοντα περιστατικά» στο χειρουργείο γύρω στα μεσάνυχτα, οι γιατροί όλοι εκεί, οι νοσοκόμες δίπλα τους και σε δύο ώρες σε δωμάτιο με δύο κρεβάτια… Δώδεκα ημέρες έμεινε στο νοσοκομείο. Εγώ και τις δώδεκα ημέρες, θαύμαζα τη σοβαρότητα και τις γνώσεις όλων όσων έτυχε να γνωρίσω, να ρωτήσω ή να συνομιλήσω από γιατρούς, νοσοκόμες και υπόλοιπο προσωπικό.
Μία διαπίστωση, αναμφισβήτητη: Οι Έλληνες διαβάζουν πολύ. Σε διαβεβαιώνω ότι τα βιβλιοπωλεία και οι εκδοτικοί οίκοι είναι τα μόνα από τα καταστήματα που θα δεις με κάποια, σχετική, συνεχή κίνηση. Ο Έλληνας διαβάζει. Στο Μετρό, στα υπόλοιπα μέσα συγκοινωνίας, στο πάρκο, στο ζαχαροπλαστείο, στο δρόμο, στο καφενείο, οι Έλληνες διαβάζουν. Περισσότερο… έκλαψε ο κόσμος όταν πληροφορήθηκε πως έκλεινε το βιβλιοπωλείο του Ελευθερουδάκη, απ’ ό,τι κλαίει, συνήθως, όταν πεθαίνει ένας γνωστός πολιτικός ή ηθοποιός. Να τι έγραφε αθηναϊκή εφημερίδα σχετικά: «Η Αθήνα καθίσταται καθημερινώς πτωχότερη στο χώρο του πνεύματος. Σε ελάχιστες μέρες θα δούμε λουκέτο στο Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη που ήδη «ξεπουλάει» υπόλοιπα, σε ένα μπαζάρ… Μετά τον Παντελίδη, τον Κάουφμαν, τον Προμηθέα παλαιότερα, το Γενικό Βιβλιοπωλείο της Εστίας, αλλά και άλλα ακόμη μικρότερα, πλην παλαιά, Βιβλιοπωλεία, τώρα και το Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη κλείνει».
Το αναφέρω σχετικά με το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη διότι, στην Αθήνα, κλείνουν διάφορα καταστήματα καθημερινώς, οι διαμαρτυρίες, τα σχόλια και οι ποικίλες αναφορές που έγιναν για το σχετικό βιβλιοπωλείο μαρτυρούν, δηλώνουν πολλά και δημιουργούν ελπίδες. Εγώ έψαχνα για ένα βιβλίο που ήθελε ο φίλος μου ό Κώστας ο Γούλας. Έψαξα στα περισσότερα βιβλιοπωλεία της Αθήνας και αρκετούς εκδοτικούς οίκους. Ο κόσμος που συνάντησα εκεί και οι συζητήσεις που έκανα μου αναπτέρωσαν αυτές τις ελπίδες».
Είχα πρόθεση να σου μιλήσω για τα συσσίτια της Εκκλησίας στην Αθήνα και για τα συσσίτια της Χρυσής Αυγής. Αναφορά ήθελα να κάνω στους ζητιάνους, στα θέατρα, σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και βιβλιοπαρουσιάσεις και να σου πω και για τη φούστα».
Όταν ανέφερα τη λέξη φούστα, ο φίλος που του μιλούσα για τις… διακοπές μου τρόμαξε. Του εξήγησα ότι από νεαρός, όταν επισκέφθηκα τη Σκωτία, μου είχε κολλήσει η περιέργεια, άμα δε και η επιθυμία, να φορέσω σκωτσέζικη φούστα. Σε κάποιο άλλο σημείωμα θα σας πω λεπτομέρειες και απορίες που μου δημιουργήθηκαν, σχετικά με τη… φούστα.
Ο συνομιλητής μου με ρώτησε τη γνώμη μου για τις αθηναϊκές εφημερίδες και για τη σοβαρότητα των δημοσιογράφων. Ομολόγησα ότι, εκτός των άλλων, έχουν εκπληκτικό χιούμορ και του έδωσα να διαβάσει μια περικοπή από το «Κύριε Πρωθυπουργέ» της κ. Αλεξάνδρας Στεφανοπούλου, συνεργάτιδας της ΕΣΤΙΑΣ. Απολαύστε το:
«Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ, ο Μπραντ Πιτ δεν λέει να συνέλθει από την ώρα που τοιχοκολλήθηκε η φωτογραφία σας σε πόλεις και χωριά με την ευκαιρία του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, εδώ που τα λέμε, δεν πιάνει χαρτωσιά αν αναμετρηθεί σε αγώνες γοητείας μαζί σας! Ούτε και ο φίλος του ο Τζωρτζ Κλούνεϋ, άλλος γόης σε φάση αποξηράνσεως, μπορεί να σας ανταγωνιστεί. Αμφότεροι αυτοί οι μεγάλοι σταρ, που έκαναν εκατομμύρια γυναικείες καρδιές να δονούνται, έχουν πια χάσει τη φρεσκάδα τους. Ιδιαίτερα ο Μπραντ Πητ έχει ζαρώσει απότομα. Από τον καιρό που τον έδιωξε η Αντζελίνα έχει πάρει τη κάτω βόλτα και φέρνει όλο και περισσότερο προς τον Μπέντζαμιν Μπάττον στη γεροντική νεότητα. Μεγάλη χαλάστρα τους κάνατε με τις φωτογραφίες σας, κύριε πρωθυπουργέ. Μέχρι που τρέμουν μήπως, εκτός από τις γυναίκες τους, χάσουν και τη δουλεία τους. Το Χόλυγουντ αναζητεί συνεχώς νέα, φρέσκα πρόσωπα για να αναδείξει σε σουπερστάρ».