Το «παράχωμα» και η υποστύλωση της τομάτας αποτελούσαν από το παρελθόν και αποτελούν μέχρι και σήμερα δύο πολύ σημαντικές και απαραίτητες καλλιεργητικές εργασίες. Ας δούμε τι είναι το παράχωμα και η υποστύλωση της τομάτας, σε ποιες περιπτώσεις γίνονται και ποια η διαδικασία των εργασιών αυτών.
«ΠΑΡΑΧΩΜΑ» ΤΗΣ ΤΟΜΑΤΑΣ
Με τον όρο «παράχωμα» εννοούμε τη συσσώρευση του χώματος γύρω από τον κεντρικό βλαστό του φυτού. Το χώμα το παίρνουμε από το χώρο μεταξύ των γραμμών φύτευσης. Έτσι δημιουργούμε αυλάκια μεταξύ των γραμμών φύτευσης και αναχώματα στις γραμμές φύτευσης.
Το παράχωμα βοηθά στη διατήρηση της υγρασίας στις ρίζες του φυτού όταν ο λαχανόκηπός μας έχει ελαφριάς σύστασης έδαφος και στην καλή στράγγιση των ριζών όταν τα φυτά έχουν φυτευτεί σε βαριά εδάφη. Επίσης, με το παράχωμα δημιουργούμε και τα αυλάκια ποτίσματος των φυτών που βρίσκονται στην ίδια γραμμή φύτευσης.
Παράχωμα εφαρμόζουμε και στα φυτά που τα έχουμε φυτεύσει σε γλάστρα. Στη περίπτωση που αυτόματο ή μη σύστημα ποτίσματος με σταγόνες (στάγδην άρδευση) έχει εγκατασταθεί στο λαχανόκηπο, δεν κάνουμε παράχωμα και στη περίπτωση αυτή προτείνεται η χρήση πλαστικού μαύρου χρώματος για κάλυψη του εδάφους (εδαφοκάλυψη).
ΥΠΟΣΤΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟΜΑΤΑΣ
Με τον όρο υποστύλωση της τομάτας εννοούμε τη στήριξη της τομάτας σε πάσαλο ή καλάμι. Εάν αφήσουμε την τομάτα αστήρικτη θα αρχίσει να αναπτύσσεται και να έρπει επί του εδάφους, καθ’ όσον ο βλαστός της θα γύρει από τα βάρος των φύλλων. Η υποστύλωση εφαρμόζεται στις μόνο ποικιλίες απεριόριστης ή ημιαπεριόριστης ανάπτυξης, οι οποίες δύνανται να ξεπεράσουν τα 2 μέτρα ύψος εάν δεν κλαδευτούν. Η υποστύλωση πραγματοποιείται με δύο κυρίως τρόπους.
& Σε κάθε φυτό τομάτας και σε απόσταση περί των δέκα εκατοστών από το λαιμό (σημείο που ο βλαστός συναντά το έδαφος) τοποθετείται ξύλινος πάσσαλος ή καλάμι, ύψους 1,8 με 2 μέτρα. Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε πασσάλους από άλλα υλικά (πλαστικό, σίδερο κα) διότι τις ζεστές ημέρες θερμαίνονται πολύ και τα φυτά «δυσφορούν» καθώς ακουμπούν σε θερμές επιφάνειες. Πάνω στον επιλεγέντα πάσσαλο δένουμε την τομάτα ανά διαστήματα των 25 με 30 εκατοστών, με σπάγκο ή ειδικό πλαστικό («ράφια»).
Προσέχουμε να αφήνουμε ο βλαστός της τομάτας να έχει τον «αέρα» του και να μη σφίξουμε πολύ εμποδίζοντας έτσι την ανάπτυξη του φυτού. Επίσης, μπορούμε με τη χρήση καλαμιών να δημιουργήσουμε πυραμίδες και να υποστυλώσουμε τέσσερα γειτνιάζοντα φυτά, όπως κάνουν μέχρι και σήμερα σε μερικές περιοχές της Λακωνίας.
*Εάν κάθε χρόνο στο ίδιο σημείο φυτεύουμε αρκετά φυτά τομάτας, τότε μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πιο «μόνιμη κατάσταση» υποστύλωσης των φυτών μας.
Τοποθετούμε ξύλινους στύλους ανά 2 μέτρα επί της γραμμής φύτευσης, στους οποίους προσαρμόζουμε 3 οριζόντια στηρίγματα κατά προτίμηση σπάγκου ή σύρματος.
Οι σπάγκοι απέχουν μεταξύ τους 25 με 30 εκατοστά. Πάνω σε αυτούς τους σπάγκους γίνεται η στήριξη των φυτών της τομάτας. Εναλλακτικά αντί των οριζόντιων σπάγκων, μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα μόνο οριζόντιο σύρμα που θα διέρχεται από τη κορυφή των στύλων και με μικρότερους κάθετους σπάγκους να υποστυλώσουμε τα φυτά μας.
Με την κατακόρυφη στήριξη της τομάτας διευκολύνουμε τις καλλιεργητικές εργασίες που απαιτεί ο λαχανόκηπός μας, αυξάνουμε την παραγωγή, πρωιμίζουμε την παραγωγή, διευκολύνουμε τη συγκομιδή κατά κύματα, αυξάνουμε τη διάρκεια της καλλιέργειας και φυσικά έχουμε υγιή φυτά απαλλαγμένα από ασθένειες και εχθρούς.
