Μια τυχαία στάση του βαν της κινητής μονάδας αιμοδοσίας έξω από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης θα άλλαζε για πάντα τη ζωή του τότε πρωτοετή φοιτητή κ. Άγγελου Κενού.
Σαράντα πέντε χρόνια μετά ο κ. Κενός εξακολουθεί να επισκέπτεται κάθε δύο εβδομάδες το κέντρο αιμοδοσίας της περιοχής κατοικίας του και να προσφέρει το αίμα του σώζοντας ζωές.
Για τον ίδιο, όμως, η αιμοδοσία δεν είναι υπόθεση του ενός γι’ αυτό και το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό του 3% που αντιστοιχεί στους Αυστραλούς ενεργούς εθελοντές αιμοδότες τον ανησυχεί. Το αρκετά μικρότερο από αυτό ποσοστό που αντιστοιχεί στους αιμοδότες της παροικίας μας δε, τον απογοητεύει και τον θυμώνει.
Μίλησα μαζί του και άκουσα έναν άνθρωπο παθιασμένο με την προσφορά προς το συνάνθρωπο ενώ ταυτόχρονα συναισθάνθηκα την αγωνία του για την αδιαφορία και την ελαφρότητα που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας το θέμα.
Στο ερώτημα γιατί πιστεύει πως συμβαίνει αυτό, αναφέρθηκε στο πλήθος από δικαιολογίες που επινοούν οι άνθρωποι για να αποφύγουν να δώσουν αίμα: «Φοβάμαι την ένεση, δεν έχω χρόνο, δεν έχω καλό αίμα, δεν έχω πολύ αίμα, μπορεί να κολλήσω aids…». Η απάντησή του, αφοπλιστική: «Είναι κάτι πολύ εύκολο. Χρειάζεται μόνο μια ώρα από το χρόνο σου, οι γιατροί κάνουν αιματολογικές εξετάσεις και ελέγχουν τη γενικότερη κατάσταση της υγείας σου. Στο τέλος, δίνεις το αίμα σου, σώζοντας το λιγότερο τρεις ζωές», λέει ο κ. Κενός.
Ο ίδιος, στα 63 του χρόνια έχει δώσει αίμα 634 (!) φορές, χωρίς κανένα πρόβλημα και θα συνεχίσει, όπως ισχυρίζεται, για όσο μπορεί. Με κάθε ευκαιρία παρακινεί συγγενείς, φίλους και πρώην συναδέλφους να γίνουν εθελοντές αιμοδότες.
Θεωρεί ότι η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί πιο οργανωμένα όσον αφορά στην ενημέρωση των πολιτών με στόχο την ευαισθητοποίησή τους και η αρχή πρέπει να γίνει από τα σχολεία. Διαφορετικά, όπως λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κενός, «κινδυνεύουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με το τραγικό σενάριο όπου θα αρχίσουμε να χάνουμε συνανθρώπους μας λόγω έλλειψης αίματος».
«Ποτέ δεν ξέρεις ποιον θα βοηθήσεις προσφέροντας το αίμα σου», λέει και θυμάται ένα συγκινητικό περιστατικό. Χρόνια πριν, αφού είχε δώσει αίμα επισκέφτηκε το θείο του, κ. Ηρακλή Κενό – ιδρυτή του Hellas Cake Shop. Στο χέρι του είχε ακόμη τον επίδεσμο και ο θείος του τον ρώτησε γιατί. Ο κ. Κενός του εξήγησε ότι μόλις είχε δώσει αίμα και τότε συνέβη κάτι απίστευτο. Ο θείος του τον αγκάλιασε – για πρώτη φορά στη ζωή του και άρχισε να κλαίει. Το ίδιο και η σύζυγός του. Ο κ. Κενός απόρησε κι εκείνοι του εξήγησαν συγκινημένοι ότι η θεία του χρειάστηκε να υποβληθεί σε τρεις μεταγγίσεις αίματος λόγω κάποιου σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε κι αισθάνθηκαν σα να ήταν εκείνος που τους είχε δώσει το αίμα του. «Ποτέ δεν θα το ξεχάσω αυτό», λέει ο κ. Κενός συγκινημένος.
Σε ό,τι αφορά την παροικία, επισημαίνει τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν για δωρητές, ιδιαιτέρως λόγω των αυξημένων κρουσμάτων θαλασσαιμίας και άλλων προβλημάτων υγείας που απαιτούν μεταγγίσεις αίματος. «Οφείλουμε να κάνουμε περισσότερα», λέει με πάθος και προτρέπει τον κόσμο να σπεύσει να ενημερωθεί σχετικά σε ένα από τα πολλά Κέντρα αιμοδοσίας που υπάρχουν στη Μελβούρνη και σε όλες τις πόλεις της Αυστραλίας.
