Χωρίς δουλειά και ένα εισόδημα να πληρώσουν τους λογαριασμούς, τα ενοίκια ή και τα δίδακτρα που «τρέχουν», αρκετοί Έλληνες που βρίσκονται στην Αυστραλία με άδεια προσωρινής διαμονής, θα αναγκαστούν να τα παρατήσουν και να επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα, αφήνοντας πίσω τα όνειρα που έκαναν για ένα καλύτερο μέλλον.

Οι περισσότεροι έφυγαν από την Ελλάδα όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση, χωρίς τίποτα, μόνο την ελπίδα να εργαστούν σκληρά στη χώρα των ευκαιριών και να καταφέρουν να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή. Τώρα βλέπουν ξανά τα όνειρά τους να γκρεμίζονται και το μέλλον τους ακόμα πιο αβέβαιο στο χάος της πανδημίας που έχει πλήξει την Αυστραλία όπως και όλη την υφήλιο.

Ο «Νέος Κόσμος» ήρθε σε επαφή με ομογενείς που βρίσκονται εδώ με προσωρινή άδεια διαμονής ή έχουν περάσει από το καθεστώς της φοιτητικής άδειας παραμονής, και γνωρίζουν τις δυσκολίες και τι σημαίνει να μείνεις χωρίς δουλειά σε αυτή τη χώρα, χωρίς καμία παροχή βοήθειας.

Η Φαίη Χιάκη έχει περάσει όλα τα στάδια. Ήρθε το 2013 με τουριστική βίζα, στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές Μαγειρικής με φοιτητική άδεια παραμονής. Παντρεύτηκε τον Αυστραλό σύντροφό της και συνέχισε να μένει στην Αυστραλία με πάρτνερ βίζα, φτάνοντας σήμερα ένα βήμα πριν τη μόνιμη άδεια παραμονής.

Θεωρεί τον εαυτό της τυχερό γιατί ακόμα εργάζεται: «Είμαι από τους τυχερούς γιατί εργάζομαι σ’ ένα ελληνικό ζαχαροπλαστείο εδώ στο Σίδνεϊ, και τυχαίνει να είμαι η υπεύθυνη εδώ στο μαγαζί. Βέβαια, οι ώρες μου έχουν μειωθεί και μετά το Πάσχα υπάρχει μία αβεβαιότητα και μια ανησυχία για το πώς θα εξελιχθεί η δουλειά. Στη δική μου περίπτωση, όταν είχα φοιτητική βίζα σπούδαζα Μαγειρική. Το κράτος μου επέτρεπε να εργάζομαι 20 ώρες την εβδομάδα. Ενώ τα δίδακτρα που έπρεπε να καταβάλλω ήταν $3.000 κάθε τρίμηνο για ενάμισι χρόνο μέχρι να τελειώσω τις σπουδές μου, συν την ιδιωτική ασφάλιση και φυσικά όλους τους υπόλοιπους λογαριασμούς που συνεχίζουν να τρέχουν.

Για τα παιδιά που έχασαν τις δουλειές τους, το επόμενο τρίμηνο τι θα γίνει; Και αν αναγκαστούν να διακόψουν τις σπουδές τους, θα πρέπει να φύγουν από τη χώρα γιατί υποτίθεται ότι είσαι εδώ για να σπουδάσεις. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή.

Πληρώνουμε κάθε εβδομάδα τον φόρο και το superannuation όπως κάθε Αυστραλός, συν την ιδιωτική ασφάλιση της Bupa, και τώρα επειδή δεν είμαστε γεννημένοι στην Αυστραλία το κράτος δεν μας βοηθάει. Αν είχα παιδί τι θα γινόταν; Γιατί να πεινάσει;

Τώρα σπάμε τη βάρδιά μας και εργαζόμαστε μόνο ένα άτομο την ημέρα. Εμείς με αυτή τη βίζα τι δικαιούμαστε εάν μείνουμε χωρίς δουλειά; Μιλάμε ότι πρόκειται για πανδημία».

Σε μια προσπάθεια να δώσει μία διέξοδο στην κατηγορία των ξένων υπηκόων που σπουδάζουν ή εργάζονται στη χώρα, το Υπουργείο Μετανάστευσης ανακοίνωσε το Σάββατο ότι θα έχουν τη δυνατότητα να “τραβήξουν” χρήματα από το ταμείο του Superannuation τους για να τα βγάλουν πέρα μέχρι να περάσει η κρίση.

Όσον αφορά εκείνους που βρίσκονται εδώ με προσωρινή εργασιακή βίζα ειδικότητας και έχουν έρθει προσκαλεσμένοι να προσφέρουν τις γνώσεις τους, επιχορηγούμενοι από τον εργοδότη τους, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα εάν χάσουν τις δουλειές τους. Εάν δεν βρουν άλλον εργοδότη-χορηγό σε 60 ημέρες θα χρειαστεί να αποχωρήσουν από την Αυστραλία. Στην περίπτωση που απλά μειωθούν οι ώρες τους ή διακοπεί προσωρινά η εργασία τους έως ότου επαναλειτουργήσουν οι επιχειρήσεις όπου δουλεύουν, θα μπορούν να παραμείνουν στη χώρα και να χρησιμοποιήσουν κι εκείνοι το κεφάλαιο που έχουν στο Superannuation τους.

Ο Πάνος Ηλιόπουλος εργάζεται σε ιστολογικό εργαστήριο σε νοσοκομείο της Μελβούρνης. Και εκείνος όπως και η Φαίη, ήρθε με φοιτητική βίζα στην Αυστραλία πριν από πέντε χρόνια και βρίσκεται πολύ κοντά στην απόκτηση άδειας μόνιμης παραμονής στη χώρα.

«Μπορώ ευτυχώς να εργάζομαι full-time και η εργασία μου θεωρείται στοιχειώδης. Έχει φυσικά μειωθεί η δουλειά επειδή μειώθηκαν οι εγχειρήσεις ρουτίνας για να δώσουν προτεραιότητα στους ασθενείς που νοσούν από το COVID-19 και ίσως και στον δικό μου τομέα θα πρέπει να δοθεί κάποια άδεια να μειωθούν οι εργαζόμενοι και για να μην υπάρχει συνωστισμός στα εργαστήρια.

Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη κατάσταση για τα άτομα που βρίσκονται εδώ με φοιτητική βίζα. Όλα τα έξοδα τρέχουν: λογαριασμοί, ενοίκια, δίδακτρα, και εάν με τις υπάρχουσες συνθήκες υπάρχει ανάσχεση εργασίας σίγουρα τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Δεν νομίζω ότι ο πρωθυπουργός έχει λάβει μέτρα όταν παύσουν κάποιες πληρωμές. Επομένως, θα αντιμετωπίσουν σοβαρές δυσκολίες. Είναι κρίμα από τον θεό κάποιος να ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον και να έρχεται σε αυτή τη χώρα που μπορεί να του το προσφέρει και να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες αυτές που είναι πρωτόγνωρες για όλους μας. Δυστυχώς.

Πρέπει να πούμε επίσης ότι υπάρχουν και Έλληνες που φοιτούν εδώ και εργάζονται χωρίς να φαίνεται πουθενά ότι εργάζονται. Αυτοί βρίσκονται σε πολύ δεινή θέση γιατί έχουν χάσει το μεροκάματο. Είναι μετανάστες, ερχόμενοι από κρίση, ονειρευόμενοι ένα καλύτερο μέλλον. Είναι μεγάλο πλήγμα στην ψυχολογία τους, την οικονομική τους κατάσταση και σίγουρα αυτοί θα αναγκαστούν να επιστρέψουν στην πατρίδα».

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Σάββατο, ο αναπληρωτής υπουργός Μετανάστευσης, Alan Tudge, ανακοίνωσε την ειδική μέριμνα που απευθύνει η χώρα στους ξένους υπηκόους με προσωρινή άδεια παραμονής που εργάζονται στους κρίσιμους για την εποχή τομείς. Νοσοκόμοι, καθώς και άτομα που εργάζονται στη φροντίδα των ηλικιωμένων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες, σε παιδικούς σταθμούς, καθώς και στην αγροτική παραγωγή, καλούνται να παραμείνουν στη χώρα και να συνεχίσουν να εργάζονται. Θα έχουν τη δυνατότητα να επεκτείνουν άμεσα την προσωρινή άδεια παραμονής τους για περισσότερους μήνες.

Για τους υπόλοιπους επισκέπτες όμως που ήρθαν στη χώρα με τουριστική βίζα, ο Alan Tudge ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους το συντομότερο δυνατό, κυρίως εάν δεν έχουν κάποια οικογένεια εδώ για να τους στηρίξει. Το ίδιο θα ισχύσει και για τους διεθνείς φοιτητές που δεν μπορούν να συντηρήσουν τον εαυτό τους.

«Υπάρχουν παιδιά που έχουν έρθει εδώ με τουριστική βίζα και έχουν εγκλωβιστεί» μας λέει η Φαίη. «Η πτήση τους ακυρώθηκε και η έκδοση νέου εισιτήριου είναι πανάκριβη. Ούτε το κράτος ούτε το προξενείο τους βοηθάει να φύγουν. Είναι εγκλωβισμένοι».

Ο Νικόλας έφτασε στο Σίδνεϊ στις 28 Ιανουαρίου από τη Ρόδο, με σκοπό να δει τα ξαδέρφια του και το καλοκαίρι της Αυστραλίας. Είχε εισιτήριο να επιστρέψει στις 26 Απριλίου με την Etihad αλλά ξαφνικά ακυρώθηκαν όλες οι πτήσεις.

«Η βίζα μου επίσης λήγει στις 26 Απριλίου, όπως και η ταξιδιωτική ασφάλεια που πλήρωσα. Τι θα κάνω; Δεν θέλω να είμαι παράνομος στη χώρα. Άλλαξα την πτήση να φύγω πιο νωρίς, στις 2 Απριλίου, αλλά και αυτή η πτήση ακυρώθηκε, κι έτσι κατάφερα να κάνω ανοιχτό το εισιτήριό μου μέχρι τις 30 Ιουνίου. Δεν έχω τα χρήματα να πληρώσω καινούργιο εισιτήριο. Είναι πανάκριβο. Ρώτησα την Ελληνική πρεσβεία στην Αυστραλία για το πρόβλημα που θα προκύψει με τη βίζα μου και είπαν ότι μόνο στο Immigration μπορώ να απευθυνθώ. Δεν ξέρω και καλά Αγγλικά. Όσο για κάποια προσπάθεια επαναπατρισμού, η πρεσβεία μας είπε ότι θα μας ενημερώσουν εάν θα κάνουν κάτι, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει τίποτα.

Δεν ξεκίνησα με το σκεπτικό να κάτσω έξι μήνες εδώ. Στη Ρόδο μέχρι που να ξεκινήσει η σεζόν ήμουν ελεύθερος. Ήμουνα χαλαρά και είπα να έρθω να δω την Αυστραλία. Δεν είχα τις οικονομίες για να κάτσω εδώ για τόσο καιρό. Προσπαθώ να κρατηθώ με τα χρήματα που μου έχουν απομείνει για να βγάλω το υπόλοιπο χρόνο μου εδώ».

Τα προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζουν Έλληνες πολίτες, που βρίσκονται στη χώρα με προσωρινή άδεια παραμονής, θα θέσει ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργιάδης, στον ομοσπονδιακό αναπληρωτή Μετανάστευσης Alan Tudge.