Ο Γιάννης Στεφανιδάκης εργάζεται για να κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο.
Ο 25-χρονος Ελληνο-Αυστραλός, εφαρμόζει το πρόγραμμα Balanced Choice στο Northern Territory τα τελευταία τρία χρόνια, από τότε δηλαδή, που τον προσέγγισε ο ιδρυτής του προγράμματος, Adam Drake.
Το πρόγραμμα Balanced Choice γεννήθηκε από ένα σχολικό πρόγραμμα διακοπών που εφαρμοζόταν σε αναμορφωτήριο νέων, και περιελάμβανε έναν συνδυασμό από σωματικές και πνευματικές ασκήσεις. Από τότε, το πρόγραμμα επεκτάθηκε και σε σχολεία, σε φυλακές ενηλίκων και σε άλλες οργανώσεις.
«Το ήθος μας στο Balanced Choice είναι η καλλιέργεια του σώματος και της ψυχής, δηλαδή να βοηθήσουμε τους συμμετέχοντας να είναι υγιείς σωματικά αλλά και δυνατοί εσωτερικά, μέσα από τις συζητήσεις που κάνουμε και τις σχέσεις που αναπτύσσουμε», εξηγεί ο Γιάννης.
Ο Γιάννης εργάζεται στενά με τις αυτόχθονες κοινότητες και βοηθάει τους νέους να τα βρουν με τον εαυτό τους και να συνδεθούν με τις οικογένειες τους, μαθαίνοντας τους να υιοθετήσουν πιο υγιείς συνήθειες και τρόπους επικοινωνίας.
«Οι αυτόχθονες έχουν μία υπέροχη κοινότητα. Προσπαθούμε από την πλευρά μας να τους βοηθήσουμε να διατηρήσουν αυτήν τη σχέση τους με την γη και τη χώρα και είμαστε εκεί για να στηρίξουμε τις οικογένειες που περνάνε μια ταραχώδη περίοδο με τους νέους ανθρώπους τους».
Τον Γιάννη τον έχουν «υιοθετήσει» και του έχουν δώσει ακόμα και το όνομα «Japangardi» του λαού Walpiri, γεγονός που έχει δυναμώσει τη σχέση του με τον πολιτισμό και την κληρονομιά τους.
Για κάποιους, προγράμματα σαν αυτά, αποτελούν μία γρήγορη λύση στα προβλήματα που ταλαιπωρούν την ανήσυχη και προβληματισμένη νεολαία, και συνήθως δεν εμβαθύνουν στην ουσία και τη σημασία των δυνατών σχέσεων.
«Η επίδραση που μπορεί να επιφέρει μια σχέση όπου ο άλλος αισθάνεται αρκετά ασφαλής για να ανοιχτεί και να δείξει τις αδυναμίες του, είναι πολύ θετική. Τέτοιες σχέσεις χτίζονται με συνέπεια και πολλή δουλειά. Πρέπει να δείχνεις συνεχώς ότι δεν είσαι εκεί για να τους κρίνεις, αλλά για να τους στηρίξεις με τον καλύτερο τρόπο», λέει ο Γιάννης.
Η υπομονή παίζει τεράστιο ρόλο στην επιτυχία της σχέσης, συνεχίζει ο Γιάννης εξηγώντας την «αναλογία του ποδοσφαίρου» και το πόσο σημαντικό είναι να παρέχεις επαρκής στήριξη, ακόμα και όταν φύγουν οι νέοι από τα κέντρα κράτησης ή τα προγράμματα.
«Σκέψου τη ζωή ενός παιδιού ως έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Για κάθε χρόνο αρνητικού προγραμματισμού, η αντίπαλη ομάδα κερδίζει ένα γκολ. Έτσι εάν έχεις ένα παιδί 13 χρονών δεν μπορείς να περιμένεις να κερδίσει το ματς, εάν πρώτα δεν βάλει 13 γκολ για να φτάσει στο σημείο μηδέν… Δεν μπορείς δηλαδή να περιμένεις να κάνει σημαντικές αλλαγές μέχρι να καταφέρει πρώτα να ισοφαρίσει».
Στην τελική, η απόδειξη βρίσκεται στο αποτέλεσμα. Όταν εκτίθεσαι σε θετικά προγράμματα όπως αυτά, τα αποτελέσματα θα είναι θετικά, και το πρόγραμμα Balanced Choice έχει πληθώρα τέτοιων παραδείγματα.
Ένα παράδειγμα που ξεχωρίζει για τον Γιάννη, αφορά την περίπτωση ενός νεαρού που κατάφερε να αποσυρθεί από μία τεταμένη κατάσταση που επικρατούσε στο κέντρο κράτησης του Don Dale τον Οκτώβριο του 2018, όταν η σχολική μονάδα πήρε φωτιά.
«Δούλευε πολύ σκληρά και ανυπομονούσε να βγει έξω. Μέσα από το πρόγραμμα Balanced Choice, κατέβαλλε μεγάλη προσπάθεια να αλλάξει τη ζωή του για ένα καλύτερο μέλλον.
Όταν ξεκίνησαν τα επεισόδια στο κέντρο, ζήτησε από τους δικαστικούς υπαλλήλους να τον κλειδώσουν στο δωμάτιό του. Δεν ήθελε να συμμετέχει… γεγονός που συντέλεσε στην αποφυλάκισή του δύο μήνες πριν ολοκληρώσει την ποινή του, και από τότε που βγήκε δεν έχει παρανομήσει ξανά», λέει η Γιάννης με πολλή περηφάνια.
Η διαδικασία της μάθησης είναι αμφίδρομη. Έχει μάθει και εκείνος τόσα πολλά από τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί.
«Μαθαίνουμε από τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαζόμαστε όταν βάλουμε το «εγώ» στην άκρη και ανοιχτούμε».
Στο μέλλον, ο Γιάννης ελπίζει να επεκτείνει το πρόγραμμα στη Νότια Αυστραλία και να μοιράσει τη θετική ενέργεια και το πάθος του για να βοηθήσει τους γύρω του.
«Κάθε καταιγίδα θα εξαντληθεί από βροχή… Πρέπει να δεθούμε ως κοινωνία και να λειτουργούμε με ευγένεια και καλοσύνη χωρίς προκαταλήψεις».
