Από τον ομογενή που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στο Whittlesea πριν μερικούς μήνες υπερασπιζόμενος τις ελληνικές θέσεις, λάβαμε την ακόλουθη καταγγελία του, καθώς η υπόθεσή του πρόκειται να εκδικαστεί από δικαστήριο της Μελβούρνης στις αρχές του επόμενου έτους:
«Μετά την θυελλώδη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του Whittlesea στα βόρεια προάστια της Μελβούρνης, μία ομάδα 15 ατόμων με παρακολούθησε με τα αυτοκίνητά τους και με εντόπισαν σε ένα εστιατόριο σε μικρή απόσταση από το δημοτικό μέγαρο. Όταν τους είδα, μιλούσα στο τηλέφωνο έξω από το εστιατόριο. Μπήκα αμέσως μέσα και κάλεσα την αστυνομία. Τα άτομα αυτά τριγυρνούσαν έξω ενώ εγώ ήμουν εγκλωβισμένος στο εστιατόριο. Ευχόμουν να έλθει η αστυνομία πριν μου επιτεθούν.
Μετά από 10 περίπου λεπτά, «μπούκαραν» μέσα και οι 15. Κάποιοι από αυτούς κάθισαν μπροστά, πίσω και δίπλα μου και με περικύκλωσαν. Άρχισαν να με βρίζουν και αμέσως μετά να με χτυπούν ανελέητα στο κεφάλι και το πρόσωπο. Το πρώτο χτύπημα ήταν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Φώναζαν σαν τρελοί και με χτυπούσαν συνεχώς στο πρόσωπο και το κεφάλι. Μετά το πρώτο χτύπημα, προσπάθησα να αμυνθώ και κατάφερα να απωθήσω με τα χέρια μου κάποιες από τις γροθιές τους.
Με χτυπούσαν για 40 δευτερόλεπτα ακατάπαυστα. Όταν τελείωσαν την άνανδρη επίθεσή τους, έτρεξαν έξω από το εστιατόριο και εγώ, γεμάτος αίματα στο πρόσωπο, βγήκα έξω αμέσως για να βγάλω φωτογραφίες των πινακίδων τους. Η αστυνομία χρησιμοποίησε τις φωτογραφίες αυτές για να τους συλλάβει ένα έως δύο μήνες αργότερα. Ο ένας από αυτούς με αποκάλεσε «ε……ό μ…νί» (“G…k c…t”) την ώρα που έβγαινε από το εστιατόριο. Η αστυνομία έφθασε στο σημείο με καθυστέρηση τριών λεπτών. Εν τω μεταξύ, επιστρέφοντας στο αυτοκίνητό μου είδα ότι είχαν τρύπησει ένα από τα λάστιχα και είχαν γράψει «γαμώ την Ελλάδα» (“fuck Greece”) στην πόρτα.
Πήγα αιμόφυρτος στο πλησιέστερο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί διαπίστωσαν μώλωπες στο κρανίο και μικρό κάταγμα στο ένα μου δάχτυλο, αλλά ευτυχώς δεν είχα πάθει τίποτα σοβαρότερο. Μου είπαν επίσης πως αν δεν είχα αμυνθεί με τα χέρια μου, θα μπορούσαν να αποβούν θανατηφόρες οι απανωτές γροθιές στο κεφάλι και το πρόσωπο ή να έπρεπε να εισαχθώ στην εντατική με τύφλωση, κατάγματα στην γνάθο και σπασμένα δόντια. Από τα 15 άτομα που συμμετείχαν στην επίθεση, μόνο οι τρεις με χτύπησαν ενώ οι υπόλοιποι με προπηλάκιζαν λεκτικά ή ήταν απλώς θεατές. Η αστυνομία μού εξήγησε πως βάσει του νόμου θα απαγγελθούν κατηγορίες μόνο στα τρία άτομα που μου άσκησαν σωματική βία.
Ευτυχώς είμαι μια χαρά τώρα, και σωματικά και ψυχολογικά. Το μήνυμά μου στους Έλληνες απανταχού της γης είναι να κρατάτε ψηλά το κεφάλι και την ιερή σημαία μας. Να είμαστε όλοι δραστήριοι Έλληνες εθνικιστές, ό,τι και αν πάθουμε. «Όσοι ζωντανοί» λοιπόν, κατά τον τίτλο του βιβλίου του αειμνήστου Ἴωνος Δραγούμη, να συνεχίσουμε ακάθεκτοι τον ευγενή αγώνα μας μέχρι την τελική και πλήρη δικαίωση του Ελληνισμού. Να καταργήσουμε άμεσα την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών και να πολεμήσουμε για τα ιδανικά μας και τα εθνικά μας δίκαια απέναντι στις επιβουλές των εχθρών της πατρίδας μας».