Απέναντι στον οικονομικό κατήφορο που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις στην Αυστραλία, ο αρθρογράφος James Adonis καταθέτει στην τακτική εβδομαδιαία στήλη του για το δίκτυο Fairfax την πεποίθηση ότι η πρόσφατη ελληνική εμπειρία μπορεί να φανεί χρήσιμη για τον δρόμο της ανάκαμψης.
Και αυτό γιατί όπως υποστηρίζει η οικονομική κρίση που έπληξε το ευρωπαϊκό κράτος, είναι συγκρίσιμη με την κρίση της πανδημίας COVID-19 στον επιχειρηματικό κόσμο, επικαλούμενος σχετική έρευνα που συνυπογράφουν και Ελληνες ακαδημαϊκοί με αντικείμενο μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κατάφεραν να επιβιώσουν.
“Λίγες ανεπτυγμένες οικονομίες στη σύγχρονη ιστορία έχουν αντιμετωπίσει το είδος της οικονομικής κρίσης που υπέφερε η Ελλάδα για σχεδόν μια δεκαετία”, ξεκινά το άρθρο γνώμης.
Το εκτιμώμενο σύνολο 229.000 ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο μεταξύ 2008 και 2014, συνεχίζει, θα ισοδυναμούσε με διάλυση περίπου 458.000 στην Αυστραλία αναλογικά σε διάστημα μερικών ετών.
Η πρόσφατα δημοσιευθείσα σε επιστημονικό περιοδικό ανάλυση, στην οποία στηρίζεται ο κ. Adonis, επικεντρώνεται στα διδάγματα που αναδεικνύονται από την εμπειρία αυτών των επιχειρήσεων ως “τακτικές επιβίωσης” εν μέσω κρίσης.
Ο ίδιος πιστεύει ότι αυτά είναι πιο επίκαιρα από ποτέ για την Αυστραλία, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τον οικονομικό αντίκτυπο του lockdown Σταδίου 4 στη Μελβούρνη που έχει αρχίσει ήδη να είναι εμφανής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Νέα πτώση στις θέσεις εργασίας στην Βικτώρια τον Ιούλιο κατά 1,5%
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ “ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ”
Από τη μελέτη, που επικεντρώθηκε αρχικά σε συνεντεύξεις με 250 ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει ως “πιο συναρπαστικό” το δεύτερο σκέλος που εξετάζει τις 189 επιχειρήσεις εξ αυτών που επέζησαν της κρίσης.
Από τις εμπειρίες τους που κατέγραψε η ομάδα επιστημόνων, ο κ. Adonis ξεχωρίζει τα εξής τρία “μαθήματα”:
1) Downsizing: Η μείωση μεγέθους της επιχείρησης – το λεγόμενο downsizing αναδεικνύεται ως η κατεξοχήν “τακτική επιβίωσης” στην κρίση, με περίπου 65 τοις εκατό των 189 ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην έρευνα να δηλώνουν ότι κατέφυγαν στη μέθοδο. Όπως αναφέρει και το άρθρο γνώμης στη Sydney Morning Herald, στην πλειοψηφία τους οι εν λόγω ιδιοκτήτες επέλεξαν να περικόψουν μη αναγκαία έξοδα και να διαπραγματευτούν χρεώσεις από προμηθευτές, με την απώλεια θέσεων εργασίας να φιγουράρει μεν στα “εργαλεία” της μεθόδου downsizing, αλλά όχι με την ίδια έκταση.
2) Μarketing actions: Με τον όρο αυτό οι ερευνητές αναφέρονται σε πεδίο δράσεων που περιλαμβάνει κυρίως μείωση τιμών, λανσάρισμα νέων προϊόντων ανταποκρινόμενων σε νέα δεδομένα αγοράς και βελτίωση ποιότητας σε προϊόντα και υπηρεσίες.
3) Εxtroversion: Πρόκειται για την “εξωστρέφεια” – κατά τη μετάφραση στα ελληνικά – που επέδειξαν σε μεγάλο βαθμό επιχειρήσεις που κατάφεραν να επιβιώσουν, εννοώντας την επιστράτευση νέων αγορών για εξαγωγές αλλά και νέων επιχειρηματικών συνεργατών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ένα oδοιπορικό -και όχι μόνο- στην ελληνική κρίση
ΚΛΕΙΔΙ Η “ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ”
Όπως επισημαίνουν οι ίδιοι οι ερευνητές πάντως, το κύριο χαρακτηριστικό που παρατηρήθηκε στις μελετηθείσες επιζώσες ελληνικές επιχειρήσεις ήταν η “βελτίωση ποιότητας του προϊόντος” τους.
Το συμπέρασμα δεν πέρασε βέβαια απαρατήρητο από τον ειδικευμένο σε επιχειρηματικά ζητήματα αρθρογράφο, ο οποίος μάλιστα χαρακτήρισε το εν λόγω δίδαγμα ως “αξιοπερίεργο” λόγω της αντίφασης που παρουσιάζει.
Όπως εξηγεί σχετικά ο κ. Adonis η βελτίωση της ποιότητας έρχεται σε αντίθεση με μια κατεξοχήν τακτική επιβίωσης, τη μείωση κόστους.
Για το πώς είναι δυνατός ο συγκερασμός των δύο φαινομενικά αντικρουόμενων τακτικών, παραπέμπει σε απόσπασμα της μελέτης για τον σημαντικό ρόλο που επιτελεί σε αυτή τη διαδικασία η σωστή διαχείριση εφοδιασμού και οι σχέσεις με τους προμηθευτές.
“Γι’ αυτό οι ερευνητές εντόπισαν ως ικανότητα-κλειδί που είχαν οι Ελληνες επιχειρηματίες, τη διαπραγμάτευση”, γράφει ο κ. Adonis.
Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για τη νούμερο ένα ικανότητα που χρειάζονται στη “φαρέτρα” τους οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις για να “επιτύχουν νέες συμφωνίες με προμηθευτές”, “νέες συνεργασίες” και “να καινοτομήσουν σε μια ξαφνικά αγνώριστη οικονομία”.
Καταλήγοντας με επίκληση στο ελληνικό ρητό για το “πάθημα που δίνεται μάθημα”, ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι πολλά τα μαθήματα που αποκομμίστηκαν από την οικονομική κρίση που υπέφεραν ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις μπορούν να μεταφραστούν σε “σοφία για εμάς καθώς ετοιμαζόμαστε για τη δική μας ταραχώδη περίοδο που έρχεται”.
