Άλλο ένα βραβείο για τον καταξιωμένο ηθοποιό Βαγγέλη Μουρίκη. Αυτή την φορά κέρδισε το βραβείο «Ίρις» του  καλύτερου ανδρικού ρόλου  για την ερμηνεία του στην ταινία «Digger».

Καθώς υποψήφιοι, μέλη της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και καλεσμένοι  έβρισκαν τη θέση τους στο δροσερό Θέατρο Άλσος το βράδυ της Τετάρτης (16/6), ήταν έντονη η αντίθεση σε σχέση με την περσινή απονομή . Τον περασμένο Απρίλιο οι νικητές ανακοινώθηκαν μέσω zoom, με την εγχώρια κινηματογραφική κοινότητα να παρακολουθεί σε live streaming τη διαδικασία όντας στην πρώτη -ακόμα- καραντίνα. Ένα χρόνο μετά, ωστόσο, οι άνθρωποι του ελληνικού σινεμά συναντήθηκαν ξανά, για βραβεία «Ίρις» φορώντας τις μάσκες τους, σε ένα βράδυ που επιφύλασσε αρκετές εκπλήξεις και μία ταινία… to rule them all.

Αυτή δεν ήταν άλλη από το «Digger» το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Τζώρτζη Γρηγοράκη, το οποίο σάρωσε κερδίζοντας συνολικά 10 βραβεία Ίρις. Ανάμεσά τους, εκείνα της καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, α’ ανδρικού ρόλου (Βαγγέλης Μουρίκης), αλλά και πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη.

Εξάλλου ο Βαγγέλης Μουρίκης είχε αποσπάσει και το βραβείο του Καλύτερου Ηθοποιού στο 26ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σαράγεβο πάλι για την ερμηνεία του στην ταινία «Digger».

Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου τον περασμένο Φεβρουάριο και έκτοτε σαρώνει …βραβεία./

Ο Βαγγέλης Μουρίκης, με ταινίες στο ενεργητικό του όπως οι Απόντες, ο Βασιλιάς, Αγρύπνια αλλά και οι πιο πρόσφατες Νορβηγία, Στράτος, το Μικρό Ψάρι και η τελευταία του δουλειά «Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς», υποδύεται έναν άντρα που ζει και δουλεύει μόνος σε ένα κτήμα στη μέση ενός ορεινού δάσους.

Ο Βαγγέλης Μουρίκης έχει ζήσει, εργαστεί και σπουδάσει στην Αυστραλία. Έχει παίξει ακόμα και στο παροικιακό μας θέατρο. Είναι ανιψιός του αείμνηστο μέτοχου και δημοσιογράφου του “Νέου Κόσμου” Χρήστου Μουρίκη που διετέλεσε και πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης.

Η προηγούμενη ταινία του Βαγγέλη Μουρίκη ήταν ..αυστραλιανή. Πρόκειται για το φιλμ “Η Ταβέρνα” για το οποίο έχουμε κάνει πολλές δημοσιεύσεις στο “Νέο Κόσμο”.

Μια κινηματογραφική «Ταβέρνα» «σερβίρει» αγάπη για τη ζωή, το φαγητό και την πολιτισμική διαφορετικότητα

Αγάπη για τη ζωή, το (καλό) φαγητό, αλλά και την πολιτισμική πολυμορφία -«μήτρα» πολλών κοινωνιών στον σύγχρονο κόσμο- «σερβίρει», μέσα από την κινηματογραφική οθόνη, μια …ταβέρνα στη Μελβούρνη. «Taverna» ήταν ο τίτλος της ταινίας του ομογενή σκηνοθέτη Αλκίνοου Τσιλιμιδού, μια μαύρη κωμωδία, όπου οι οικογενειακές ιστορίες (και τα …δράματα) των πρωταγωνιστών μπλέκονται αριστοτεχνικά με την ατμόσφαιρα μιας παραδοσιακής ελληνικής ταβέρνας, «γεννώντας» εικόνες που ξεχειλίζουν δράση, συναίσθημα και άφθονο …γέλιο!

Δυστυχώς η προβολή της έπεσε εν μέσω πανδημίας (με κλειστούς τους κινηματογράφους) και κάπου …χάθηκε…