Με τίτλο «Κάθαρση στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας  από τον νέο Αρχιεπίσκοπο» δημοσιεύθηκε στην ελλαδική ιστοσελίδα  Pontosnews ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ που το υπογράφει ο Κρικόρ Τσακιτζιάν.

Στον υπότιτλο του ρεπορτάζ τονίζεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος  Αυστραλίας Μακάριος «απομάκρυνε παρασιτικά άτομα, που δρούσαν υπογείως στους κόλπους της εκκλησίας και γι’ αυτό δέχεται βρόμικο πόλεμο».

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο σχετικό ρεπορτάζ (στο οποίο προφανώς οι πληροφορίες δόθηκαν από το περιβάλλον της Αρχιεπισκοπής) δεν  αναφέρονται ονόματα αλλά «φωτογραφίζονται» πρόσωπα και καταστάσεις.

Ο «Νέος Κόσμος» αναδημοσιεύει μερικά από τα περιεχόμενα του ρεπορτάζ, αφού αν αληθεύουν οι καταγγελίες αυτές,  ενδιαφέρουν άμεσα την ομογένεια και όχι μόνο τους πιστούς.

Μεταξύ άλλων τονίζονται και τα ακόλουθα στο επίμαχο ρεπορτάζ:

«Η ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου πριν από δύο χρόνια, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το σύνολο των πιστών της ομογένειας.

Υπήρξαν ωστόσο και κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις που αντέδρασαν και δεν μπορούν ακόμη μέχρι και σήμερα να συμβιβαστούν με τα νέα δεδομένα της αλλαγής. Βλέπετε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε ο νέος Αρχιεπίσκοπος, θέλησε να καθαρίσει την Αρχιεπισκοπή και να κόψει τις βαθιές ρίζες που είχαν απλώσει διάφορα παρασιτικά στοιχεία, τα οποία απομυζούσαν είτε εξουσία και δύναμη είτε χρήμα».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ  ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος διέκοψε τις προσβάσεις στην Αρχιεπισκοπή συγκεκριμένου  κληρικού για τον οποίο υπάρχουν σοβαρές έγγραφες καταγγελίες.

Σημειώνεται ακόμα ότι άλλαξε από τη διοίκηση του Trust συγκεκριμένο άτομο και δικαιώθηκε για την επιλογή του αυτή.

Υπογραμμίζεται  επίσης ότι ο Αρχιεπίσκοπος μετέθεσε αξιωματούχο κληρικό επειδή είχε καθιερώσει διπλά μπλοκ αποδείξεων δίχως φυσικά την έγκριση του Συμβουλίου.

Το σχετικό ρεπορτάζ αναφέρει ακόμα ότι ο Μακάριος άλλαξε το πρόσωπο  που  χαρακτηριζόταν «παντοδύναμος Αρχιεπίσκοποε της Μελβούρνης» και διαχειριζόταν τα εκκλησιαστικά πράγματα άνευ συμβουλίου και συνεργατών, σε όλη την Πολιτεία της Βικτώρια.

Υπογραμμίζεται μάλιστα ότι στο σχολείο του Αγίου Ιωάννου στη Μελβούρνη ο Αρχιεπίσκοπος βρήκε χρέος περίπου 4,5 εκ. δολάρια και το σχολείο προοριζόταν να ξεπουληθεί σε εργολάβο. «Άλλαξε το Διοικητικό Συμβούλιο, άλλαξε τη διεύθυνση και τώρα το σχολείο βρήκε το δρόμο του και το βηματισμό του. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το σχολείο αυτό ήταν στη λίστα 256ο όταν το παρέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και τώρα είναι 54ο, ενώ έχει 260 παιδιά» αναφέρει το δημοσίευμα που συνεχίζει:

«Η Βασιλειάδα του Σίδνεϊ κληροδότησε, εκτός των άλλων προβλημάτων, ένα έλλειμμα της τάξεως των 14 εκ. δολαρίων περίπου. Ο Αρχιεπίσκοπος ανανέωσε το Διοικητικό Συμβούλιο, άλλαξε τον Διευθυντή, έκανε τομές στον εσωτερικό κανονισμό και κυρίως έχει κατεβάσει το έλλειμμα που βρήκε από τα 14 στα 6 εκ. δολάρια».

Πέραν των ενδεικτικών αλλαγών που περιγράφονται παραπάνω, τονίζεται στο δημοσίευμα, «υπήρχε και το πρόβλημα  άλλων οι οποίοι έχασαν τα προνόμιά τους, και είναι αυτοί ηγούνται της σπιλώσεως του νέου Αρχιεπισκόπου και έχουν ξεκινήσει συστηματικά έναν υπόγειο και ανέντιμο πόλεμο με διάφορα ψευδή και συκοφαντικά δημοσιεύματα. Στην ομάδα και Ιεράρχης ο οποίος αισιοδοξεί και ακόμη ελπίζει ότι θα εκθρονιστεί ο Μακάριος για θα γυρίσει πίσω στην Αυστραλία ως θριαμβευτής».

Το ρεπορτάζ καταλήγει ότι:

«Ο πόλεμος αυτός εμπεριέχει και άλλες περιπτώσεις τρωκτικών, όπως δημοσιογράφων από την Ελλάδα, οι οποίοι προσπάθησαν με κολακείες και με ψυχολογικούς εκβιασμούς, να αποσπάσουν μεγάλα χρηματικά ποσά από την Αρχιεπισκοπή, γιατί όπως φαίνεται είχαν συνηθίσει να κάνουν τον ίδιο εκβιασμό όλα τα προηγούμενα χρόνια και όταν έλαβαν αρνητική απάντηση, άρχισαν τα λιβελογραφήματα σε βάρος ενός ανθρώπου, που ήδη έχουν εμπιστευθεί οι πιστοί, αφού είχαν δει πως τα πράγματα στην εκκλησία τους άλλαξαν προς το καλύτερο. Γεγονός που τους ενθάρρυνε στο να επιστρέψουν και πάλι στους κόλπους της Εκκλησίας, ακόμη και κοινότητες που είχαν επί δεκαετίες αποσχιστεί.

Ο νέος Αρχιεπίσκοπος πάντως φαίνεται αποφασισμένος να βάλει οριστικό τέλος σ’ αυτή την ανορθόδοξη και αρρωστημένη κατάσταση, που επικρατούσε στους κόλπους της Αρχιεπισκοπής. Απομάκρυνε κάθε νοσηρό στοιχείο και δεν έμεινε απαθής στον πόλεμο λάσπης που δέχεται. Απάντησε με προσφυγές στη δικαιοσύνη, ώστε να αποδείξουν τα όσα υποστηρίζουν σε βάρος του ή σε αντίθετη περίπτωση να πληρώσουν το τίμημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, όπως ορίζει ο νόμος».